Μετά
άπό πολλή καθυστέρηση, έξαιτίας ορισμένων είκονομάχων αύτοκρατόρων, καί ένώ άποφάσισε
ή έβδομη Οικουμενική Σύνοδος τό 787 την άναστήλωση τών ίερών εικόνων, τελικώς χάρη
στή νέα αύτοκράτειρα άγία Θεοδώρα ή άπόφαση τής Συνόδου έφαρμόστηκε τήν πρώτη Κυριακή
τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής τοΰ έτους 843. Καί πλέον έπικράτησε ή άλήθεια, καί οί
ιερές εικόνες έπέστρεψαν πανηγυρικά στις θέσεις τους. Τήν έπιστροφή τών εικόνων,
γιά την όποία πολλοί πιστοί έχυσαν καί τό αίμα τους, τήν έκφράζει θαυμάσια ένα δίστιχο
τής ’Εκκλησίας:
Ή
εύφρόσυνη αύτή ήμέρα τής νίκης της ’Εκκλησίας μέ τήν έπικράτηση τής σημασίας των
ιερών εικόνων γιά τή Λατρεία καί γιά τή ζωή γενικά των πιστών φέρνει συγχρόνως στή
μνήμη καί όλες τις άλλες νίκες τής ’Εκκλησίας μέσα στήν ιστορία.
Πώς
δηλαδή νίκησε τόν θεομάχο Άρειο πού ύποτιμοΰσε τόν Θεάνθρωπο Κύριο. Πώς νίκησε τόν
άγιοπνευματομάχο Μακεδόνιο πού ύποτιμοΰσε τό Άγιο Πνεϋμα. Πώς κατατρόπωσε στή συνέχεια
τόν Νεστόριο πού χώριζε τόν Χριστό μας στα δύο καί ύποτιμούσε τήν Ύπεραγία Θεοτόκο,
καί βέβαια πώς νίκησε όλους τους ύπόλοιπους αιρετικούς διά μέσου των αιώνων.
Αιρετικοί
ώστόσο δέν έπαυσαν να ύπάρχουν καί στις μέρες μας. Κινούνται έλεύθερα στή δημοκρατική
χώρα μας καί ένσπείρουν ζιζάνια μέ σκοπό νά παρασύρουν στήν πλάνη του όσους είναι
άστήρικτοι στήν πίστη, όσους δέν γνωρίζουν βασικές άλήθειες της Πίστεώς μας καί
είναι εύκολο νά έξαπατηθοΰν άπό τούς έπιτήδειους αιρετικούς.
Δέν
επιτρέπεται όμως στήν έποχή πού ζούμε, μέ τόσα ’Ορθόδοξα βιβλία πού κυκλοφορούν
καί τόσες δυνατότητες πού έχουμε, νά μή γνωρίζουμε λόγου χάριν τί είναι ό Παπισμός-
ότι είναι ένα κράτος, τό λεγόμενο Βατικανό στήν Ιταλία, μέ κυβερνήτη τόν Πάπα πού
θεωρεί τόν έαυτό του άλάθητο καί άπαιτεΐ νά τόν θεωρούν άλάθητο καί όλοι οί παπικοί.
Τό Βατικανό έχει πρεσβείες σ’ όλο τόν κόσμο, δική του Τράπεζα, δημοσιογραφική οργάνωση
τέλεια κ.λπ.
Τί
νά πούμε καί γιά τό τί έπικρατεί στον Προτεσταντισμό; Αγνοούν τελείως τους ιερούς
Κανόνες πού καθόρισαν συνοδικώς οί άγιοι Πατέρες τής ’Εκκλησίας μας γιά νά ρυθμίζουν
τή ζωή των πιστών. Δεν τιμούν κανέναν 'Άγιο.
Όσο
γιά τούς Αγγλικανούς όλοι γνωρίζουν ότι άρχηγός τής λεγάμενης Άγγλικανικής’Εκκλησίας
είναι ή βασίλισσα, ή άναλόγως ό βασιλιάς. Ή λεγομένη ’Εκκλησία των Αγγλικανών έχει
καί γυναίκες ιερείς καί άρχιερείς πού μπορούν νά είναι και ομοφυλόφιλοι.
Ποιός
δέν γνωρίζει έπίσης καί τους Μάρτυρες τού ’Ιεχωβά ή Χιλιαστές, πού στήνονται στά
σταυροδρόμια καί τις λαϊκές άγορές διαδίδοντας τά έντυπά τους; Έδρα τους τό Μπρούκλιν
τής Αμερικής.
Διδάσκουν
ότι θά έλθει πάλι ό Χριστός καί θά ιδρύσει χιλιετή βασιλεία στή γη. Γιά τήν κατάσταση
πού έπικρατεί στην Εύρώπη ό άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, πνευματικός πατήρ τού άγιου
’Ιουστίνου Πόποβιτς, έγραφε: ≪Ή
σημερινή Εύρώπη δέν είναι πλέον ούτε παπική ούτε λουθηρανική. Είναι όλοτελώς έπίγειος,
χωρίς έστω καί τόν πόθον νά άνεβαίνη εις τον ούρανόν... ’Επιθυμεί νά παραμείνη έδώ...
Δέν αισθάνεται τήν ούράνιον εύωδίαν... Διά τήν Θεοτόκον δέν θέλει νά άκούση. 'Η
άκολασία τήν στερεώνει είς τό μίσος κατά τής παρθενίας≫ (Άρχιμ. ’Ιουστίνου Πόποβιτς,
≪’Ορθόδοξος ’Εκκλησία καί Οίκουμενισμός≫, έκδ. ≪Όρθ. Κυψέλη≫, Θεσσαλονίκη 1974, σελ.
241).
Μπορούν
άραγε νά θεωρούνται Χριστιανοί όλοι αύτοί; Τόν άληθινό Χριστιανισμό τόν διασώζει
σήμερα μόνο ή ’Ορθοδοξία.
Ώ εύλογημένη ’Ορθοδοξία!
Μέσα
στή σύγχυση τού σύγχρονου κόσμου διαφυλάσσεις ώς κόρην οφθαλμού ανεπηρέαστη τήν
Πίστη, όπως τήν κήρυξαν οί άγιοι Απόστολοι, πού τήν παρέλαβαν άπό τόν Θεάνθρωπο
καί τή δίδαξαν οί ιεροί Πατέρες.
Ώ εύλογημένη άγία ’Ορθοδοξία!
Γεμάτη
μέ τά ιερά Λείψανα τών θαυματουργών Αγίων, πού θεραπεύουν άρρώστους και έκδιώκουν
δαιμόνια. Γεμάτη μέ μυροβλύζουσες ιερές εικόνες, πού φυλάσσονται σε ιερές Μονές
καί Προσκυνήματα καί σαν μαγνήτες έλκύουν πλήθη πιστών. Μέ τις ιερές σου Ακολουθίες,
τις Παρακλήσεις, τούς Εσπερινούς καί προπάντων τις θείες Λειτουργίες, πού τις τελούν
στά Μοναστήρια έξαγιασμένοι ιερομόναχοι καί στις ένορίες εύλαβικοί κληρικοί. Ειρηνεύεις
τις ψυχές μας καί μάς ύψώνεις στά ούράνια. Μέ τά ιερά σου Μυστήρια - τό Βάπτισμα,
τό Χρίσμα, τόν Γάμο, τήν ’Εξομολόγηση, τό Εύχέλαιο καί τή θεία Μετάληψη – γλυκαίνεις
τήν καρδιά μας ένώνοντάς μας με τόν θεό.
Άς
είναι φτωχή καί ταπεινή ή εύλογημένη ’Ορθοδοξία μας. Έχει άλλον πλούτο πού δέν συγκρίνεται
μέ τά έξωτερικά μεγαλεία. Πλούτο πού ούτε κάν τόν φαντάζονται οί Εύρωπαίοι. Πλούτο
ψυχικό. Και πλουτίζει μ’ αύτό τόν πλούτο καί όσους καταφεύγουν ταπεινά κοντά της
άναζητώντας είλικρινά τήν άλήθεια. Διότι είναι ή Πηγή τής Αλήθειας, τής Χάριτος
καί της σωτηρίας. Μόνη αύτή διατήρησε καί διδάσκει άνόθευτη τή διδαχή πού μάς έφερε
άπό τούς ούρανούς ό Υιός τού θεού. Καί μόνη αύτή, ή εύλογημένη ’Ορθοδοξία, είναι
ή άσφαλής όδός πού οδηγεί στον Παράδεισο.
Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου