Η Ρωσία αναλαμβάνει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Συρίας

Κρυμμένη από την ομίχλη των τελευταίων επιδρομών της Τουρκίας στη Συρία, συνέβη μια τεράστια εξέλιξη στον ενεργειακό τομέα με επίσης μεγάλες γεωπολιτικές υπόνοιες, καθώς απ’ ότι φαίνεται η Ρωσία κέρδισε τον πόλεμο για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Συρίας.

Όπως μεταδίδει το Oil Price, η Ρωσία απέκτησε αποκλειστικά δικαιώματα στην παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Συρία κατόπιν μιας συμφωνίας που υπεγράφη στα τέλη Ιανουαρίου στο πλαίσιο ενεργειακής συνεργασίας των δύο χωρών.

Ταυτόχρονα η Ρωσία υπέγραψε και τρείς μεγάλες συμφωνίες πετρελαίου με τη Σαουδική Αραβίαπου περιλαμβάνουν και Ρωσικές επενδύσεις στον Σαουδαραβικό πετρελαϊκό γίγαντα Aramco.

Η συμφωνία με τη Συρία βαίνει πέραν της παραγωγής, ορίζοντας τους τρόπους αποκατάστασης των εγκαταστάσεων και των υποδομών που έχουν υποστεί βλάβη, της ενεργειακής συμβουλευτικής υποστήριξης και της κατάρτισης μιας νέας γενιάς Σύριων επιχειρηματιών. Ωστόσο, η κύρια διεθνής πτυχή και το βασικό κομμάτι αυτής της κίνησης είναι η τελική και άνευ όρων εδραίωση των Ρωσικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.

Σύμφωνα με το Oil Price, πριν από την εμφάνιση του αιματηρού πολέμου, η παραγωγή πετρελαίου της Συρίας κυμαινόταν γύρω στα 380.000 βαρέλια ημερησίως. Έχει μειωθεί εδώ και αρκετό καιρό, δεδομένου ότι το μέγιστο ποσοστό παραγωγής ήταν 677.000 βαρέλια ημερησίως το 2002. Αν και το Ισλαμικό Κράτος υποτίθεται ότι διώχθηκε, η σημερινή παραγωγή εξακολουθεί να είναι καταστροφική με 14-15.000 βαρέλια ημερησίως.

Όσον αφορά το φυσικό αέριο, η μείωση της παραγωγής αποδείχθηκε χαμηλότερη (μειώθηκε από 8 εκ. κυβικά μέτρα το χρόνο σε 3,5 το χρόνο) λόγω της μεγαλύτερης σημασίας της στην εγχώρια οικονομία. Το 90% του παραγόμενου φυσικού αερίου στη Συρία χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (σε αντίθεση με το πετρέλαιο, το οποίο είτε εξευγενίσθηκε στην εγχώρια αγορά είτε εξήχθη) και, ως εκ τούτου, η κυβέρνηση έλαβε επιπλέον μέριμνα για να επανακτήσει τα πεδία αερίου πρώτα, καθώς οι προοπτικές ανακατάληψής τους έγιναν αρκετά βιώσιμες.

Είναι υποτίμηση να πούμε ότι όποιος αναλάβει τον ενεργειακό τομέα της Συρίας θα λάβει ερείπια. Τα διυλιστήρια της χώρας χρειάζονται ενδελεχή ανακατασκευή, αφού η παραγωγική τους ικανότητα έχει μειωθεί στο ήμισυ από το προπολεμικό επίπεδο των 250.000 βαρελιών την ημέρα. Το καθήκον αυτό θα πραγματοποιηθεί κατά πάσα πιθανότητα από Ιρανικές εταιρείες, σύμφωνα με συμφωνίες πουυπεγράφησαν τον περασμένο Σεπτέμβριο, οι οποίες συνεπάγονταν επίσης την ανασυγκρότηση του ηλεκτροπαραγωγού δικτύου της Συρίας. Ωστόσο, επειδή παραμένει αδιευκρίνιστο εάν το έργο αυτό θα περάσει, καθώς η Τεχεράνη υπολογίζει σε μια κοινοπραξία Ιράν-Βενεζουέλας-Συρίας η οποία δεν φαίνεται εφικτή τώρα ενόψει της αποσύνθεσης της Βενεζουέλας, πρέπει να βρεθεί μια νέα λύση. Σε κάθε περίπτωση, η Τεχεράνη έχει ήδη πάρει αυτό που ήθελε στη Συρία, καθώς η Ιρανική Επαναστατική Φρουρά εξασφάλισε ήδη τον τομέα των τηλεπικοινωνιών.

Η Ρωσία επιθυμούσε να μεγαλώσει τη θέση της στο Ιρακινό Κουρδιστάν (με Rosneft, Gazprom Neft), αξιοποιώντας το ανοικτό φυσικό αέριο του Λιβάνου (NOVATEK) και έχοντας μεγαλύτερη επιρροή στις ανατολικές μεσογειακές υποθέσεις γενικότερα. Σύμφωνα με το Oil Price, για το λόγο αυτό η ανάληψη του τομέα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Συρίας μπορεί να είναι ένα πολύ ισχυρό μη στρατιωτικό εργαλείο.

Το offtherecord στο Facebook