Γεώργιος Τζανάκης, Πατριαρχικοί λόγοι, ευχές και πράξεις

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ, ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ

Τζανάκης Γεώργιος. Ἂκρωτήρι  Χανίων

Φωτό από  Daily Sabah και Hyrriyet Daily News

Στὶς 26 τρέχοντος δημοσιεύθηκε στὰ μέσα ἐνημερώσεως ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου πρὸς τὸν Τοῦρκο πρόεδρο Ἐρντογάν στὴν ὁποία  εὔχεται κάθε ἐπιτυχία στὶς στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις  τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν Κούρδων στὸ Αφρίν τῆς Συρίας ὅπου ἔχει εἰσβάλει ὁ Τουρκικὸς στρατός.

Ἡ εἰδηση ἀρχικῶς μεταδόθηκε ἀπὸ τὸ Hurriet Daily News, τὸ πρακτορεῖο Ἀνατολή καὶ ἀπὸ πολλὲς Τουρκικὲς ἐφημερίδες καὶ κατόπιν ἀπὸ ἑλληνικὲς ἐφημερίδες καὶ διαδικτυακοὺς τόπους.

Ὑπάρχει ὁλόκληρη στὸ διαδίκτυο στὰ Τούρκικα, τὰ δὲ κυριώτερα, μεταφρασμένα, ἀποσπάσματά της εἶναι τὰ ἐξῆς:

«Ως παράδοση της εκκλησίας μας, πάντα προσευχόμαστε για το κράτος μας, την υγεία των ηγετών μας και την ευημερία και την ευτυχία του λαού μας. Δεν έχουμε ξεχάσει τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας συγκρούσεων στους γείτονές μας στο νότο, ειδικά στη Συρία ",

«Είναι η επιθυμία (εὐχὴ) της κοινότητάς μας να αναπτυχθεί γρήγορα το έθνος μας σε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης με το τέλος της αρρώστιας της τρομοκρατίας, που έχει πλήξει όλους τους πολίτες μας, αλλά κυρίως τους Κούρδους πολίτες που ζουν στο νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας»

Προσευχόμαστε εσείς και οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να επιτύχετε και η επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας» να φέρει ειρήνη στην περιοχή, όπως «υπόσχεται» και το όνομά της».

Ὅπως εἶναι εὐνόητο ὅλοι ἔμειναν ἄναυδοι ἀπὸ ἕνα τέτοιο δημοσίευμα. Ἀναφέρω ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὰ παμπολλα:

Αν δεν είναι ψεύτικη είδηση, τότε είναι ΝΤΡΟΠΗ και ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ του Ελληνισμού.

Δεν είναι δυνατό να συμβαίνει αυτό το πράγμα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης να επιβραβεύει:

- έναν εκ των υποκινητών του συριακού πολέμου

- το βομβαρδισμό αμάχων

- την εισβολή και κατοχή του τουρκικού στρατού σε μια ακόμη χώρα μετά την ΚΥΠΡΟ!

- αυτόν που επιθυμεί την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης η οποία έχει γίνει ήδη κουρελόχαρτο όσον αφορά τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης

- μια χώρα που αμφισβητεί το Αιγαίο και την Ελληνική Κυριαρχία σε σειρά νησιών και νησίδων

- να μιλά για την ασφάλεια των Κούρδων στη νοτιο-ανατολική Τουρκία όταν η Αγκυρα με την υποτιθέμενη αντι-τρομοκρατική εκστρατεία έχει εξαφανίσει ολόκληρες πόλεις από το χάρτη. (ἀπὸ τὸν διαδικτυακό τόπο:http://eleftheriskepsii.blogspot.gr/2018/01/blog-post_715.html)

Κάποιοι σχολίαζαν ὅτι εἶναι συκοφαντία ἐκ μέρους τῶν Τούρκων, ἄλλοι ὅτι εἶναι ἄλλη μία προδοσία τῶν προδοτῶν τῆς ἐκκλησίας –θεωρῶντας τὴν ἐκκλησία καὶ τοὺς κληρικοὺς προδότες τοῦ ἐλληνισμοῦ.Οἱ περισσότεροι δὲν πίστευαν ὅτι μπορεῖ νὰ εἶναι ἀλήθεια καὶ κάποιοι ἐστρέφοντο γενικῶς ἐναντίον τοῦ Πατριάρχου καὶ τῆς γραμμῆς τοῦ Πατριαρχείου.

Πάντως ἡ δημοσίευσις τῆς ἐπιστολῆς εἶναι γεγονὸς, τὸ περιεχόμενό της ἀδιάψευστο μέχρι στιγμῆς, σὲ μιὰ κρίσιμη στιγμὴ γιὰ τὸ ἔθνος μας. Τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ χώρα ἔχει χρεοκοπήσει καὶ ἡ πολιτικὴ ἡγεσία ὅχι μόνον δὲν ὑπερασπίζεται τὰ τίμια τοῦ ἔθνους, ἀλλὰ τὰ ξεπουλάει ὑπακούοντας στὰ κελεύσματα τῶν ξένων. Τὴν στιγμὴ ποὺ ἐτοιμάζονται νὰ παραδώσουν τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὰ ὑπόλοιπα: Τσαμουριά, Κύπρος, Αίγαῖο.Τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ λαὸς συκοφαντεῖταιὡς ὀπισθοδρομικὸς καὶ ἀκραία ἐθνικιστικὸςκαὶ ἀκροδεξιός, καθὼς ἀκέφαλος προσπαθεῖ νὰ ἀντιδράση μὲ τὰ συλλαλητήρια.Αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἔρχεται καὶ αὐτὴ ἡ ἐπιστολὴ νὰ σπείρη τὴν ἡττοπάθεια τὴν σύγχυσι καὶ τὴν ἀπελπισία.

Μετὰ τὴν ἀρχικὴ φιλοκυβερνητικὴ στάσι τοῦ Ἀθηνῶν Ἱερωνύμου ἐναντίον τῶν συλλαλητηρίων - ἄλλαξε τελικῶς μπροστὰ στὸ διογκούμενο κῦμα τῶν λαϊκῶν ἀντιδράσεων- τὴν σκυτάλη παίρνει ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη.

Ἅν ὁ Πατριάρχης εὐλογεῖ τὴν Τουρκικὴ ἐπιθετικὴ πολιτικὴ μέχρι ἐπιπέδου γενοκτονίας (πρὸς τοὺς Κούρδους) τότε τί θὰ κάνη (ὁ Πατριάρχης) ἄν αὔριο ἐπιτεθοῦν οἱ Τούρκοι στὰ νησία μας;

Θὰ εὐλογήση πάλι τὸν Τουρκικὸ στρατὸ καὶ τὶς ἐπιχειρήσεις του γιὰ νά φέρει τὴν εἰρήνη στὴν περιοχή;

Σὲ αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα παρατηρῶ ὅτι οἱ περισσότεροι δὲν τοποθετοῦνται διότι θεωροῦν ἀδύνατον νὰ μπορῆ νὰ συμβῆ κάτι τέτοιο. Ὁ πολυετὴς βομβαρδισμὸς ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρὲς περὶ τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ὡς Ἡγέτη τῶν ὁρθοδόξων,Κεφαλῆς τῆς ὁρθόδοξης Ἐκκλησίας, Ἀρχηγοῦ τοῦ Γένους, Φύλακα Θερμοπυλῶν, ἀντίστασι στὴ Ρωσικὴ ἀπειλή, Πράσινου Πατριάρχη ἀποδεκτοῦ ἀπὸ ὅλους καὶ τόσα ἀκόμη ἔχει δημιουργήσει ἀπόλυτη σύγχυσι καὶ ἀδυναμία νὰ δοῦν καθαρὰ τί πραγματικὰ συμβαίνει γύρω μας.

Δὲν θὰ ἐπιχειρηθῆ νὰ ἀναλυθῆ ἐδὼ οὔτε ἀπὸ πλευρὰ ὀρθοδόξου θεολογίας, οὔτε ἀπὸἀπόψεως γεωπολιτικῆς  ὁ ρόλος τῶν πράξεων τοῦ πατριάρχη.Ἐλάχιστα μόνο στοιχεία θὰ κατατεθοῦνὡς ἀφορμὴ γιὰ ὅσους θέλουν καὶ μποροῦν ἀκόμη νὰ αἰσθάνονται καὶ νὰ σκέπτονται.

Ὅταν τὸν Ἰανουάριο τοῦ  1964 ξέσπασαν οἱ ταραχὲς στὴν Κύπρο μεταξὺ Τουρκοκυπρίων καὶ Ἑλληνοκυπρίων ποὺ ὁδήγησαν τελικῶς στὸν θάνατο ἐκατοντάδων ἀνθρώπων καὶ στὴν δημιουργία τῆς πράσινης  ζώνης τῆς Λευκωσίας καὶ τελικῶς στὴν εἰσβολὴ τοῦ 1974- δὲν μπορεῖ νὰ παρουσιαστοῦν οἱ λεπτομέρειες στὰ πλαίσια ἑνὸς τέτοιου σχολιασμοῦ- ὁ τότε πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως  Ἀθηναγόρας –ναί! αὐτὸς μὲ τοὺς  διαλόγους τῆς ἀγάπης καὶ τὰ φιλήματα μὲ τοὺς παπικούς!- δήλωσε:

«Ὡς τοῦρκος πολίτης καὶ ὡς κληρικὸς, ὑποστηρίζω τὴν ἄποψιν τῆς κυβερνήσεώς μας ἐπὶ τοῦ κυπριακοῦ θέματος μὲ ὅλην μου τὴν καρδίαν καὶ εἶμαι ἕτοιμος νὰ πράξω πᾶν ὅ,τι ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἐμὲ πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτόν. Ἄν διέθετα ἐπίσημα τινα μέτρα, ὡς ἐκείνα τὰ ὁποία διαθέτει λ.χ. τὸ Βατικανὸν, θὰ τὰ εἶχα χρησιμοποιήσει πρὸ πολλοῦ.

Ἐγκρίνω τὴν πολιτικὴν τῆς κυβερνήσεῶς μας, ἐπεναλαμβάνω δὲ ὅτι ἡ τουρκοελληνικὴ φιλία ἔχει μεγίστην σημασίαν. Τὰ τέκνα ἄμφοτέρων τῶν φίλων χωρῶν πρέπει νὰ ζοῦν ὡς ἀδελφοὶ μεταξύ των, δὲν ὑπάρχει δὲ λόγος  διὰ τὸ ἀντίθετον». (ἐφ. Ὀρθοδοξος Τύπος φ.36 Ἰανουάριος 1964 σελ.1)

Χρειάζονται σχόλια;Ἴδιο πνεῦμα, ἴδιες λέξεις. Σύμπτωσις;

 Ὅταν τὸ 1955 σφαγιάστηκε ὁ Ἐλληνισμὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὶ ἔκανε τὸ Πατριαρχεῖο; Σιώπησε. Ἀποτέλεσμα; Ἡ Τουρκία ἔπεσε στὰ μαλακά. Ἀφοὺ δὲν διαμαρτυρήθηκε ὁ ἴδιος ὁ Πατριάρχης καὶ δὲν προέβη σὲ καμμία προσφυγὴ στοὺς διεθνεὶς ὀργανισμοὺς  γιὰ τὴν σφαγὴ τῶν Ἑλλήνων τῆς Πόλεως ποιοί θὰ κυνηγοῦσαν τὸ θέμα καὶ τί βαρύτητα θὰ εἶχαν οἱ δικές τους διαμαρτυρίες;

Τὴν 7η Ὀκτωβρίου 1959 συναντήθηκε στὴν Νέα Ὑόρκη ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Τουρκίας Μεντερές μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμερικῆς Ἰάκωβο. Στὸ ὑπόμνημα ποὺ ἔστειλε ὁ Ἰάκωβος στὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα λέει καὶ τὰ ἐξῆς:

3) Ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον πάντοτε, ἱδίως ὅμως καὶ πρὸ πάντων κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἀπὸ τοῦ 1930 καὶ ἐνταῦθεν εἰργάσθη διὰ τὴν ἐμπέδωσιν ἐμπιστοσύνης καὶ εἰλικρινοῦς φιλίας μεταξὺ Τουρκίας καὶ Ἑλλάδος, προσηύχετο δὲ καὶ προσεύχεται διὰ τὴν ποθητὴν ἕνωσιν τῶν δύο χωρῶν, ὥστε νὰ ἀποτελέσουν παράγοντα πολιτικῆς ἰσορροπίας ὄχι μόνον εἰς τὸν Βαλκανικὸν χῶρον, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῦ διεθνοῦς πεδίου.

5) Ὅτι τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἐπειδὴ ἀκριβῶς τυγχάνει θρησκευτικὸν Ἵδρυμα καὶ θεσμὸς πνευματικῆς ἐπιβολῆς θὰ ἠδύνατο νὰ ὡφελήσῃ μεγάλως τὴν Τουρκίαν εἰς τὴν προσπάθειάν της νὰ τοποθετηθῇ μεταξὺ τῶν Δυτικῶν κρατῶν καὶ ὅτι τοῦτο δὲν ἀναμένει τίποτε ἄλλο παρὰ νὰ ἀκούσῃ ἕνα λόγον ἀπὸ τὸ δικό σας ὑπεύθυνον στόμα. (Αὐτὰ τὰ λέει ὁ Ἰάκωβος στὸν Μεντερές)

«Εἰς τὸ 5ον σημεῖον ἀπήντησε (ὁ Μεντερές) ὅτι γνωρίζει καλῶς, ποῖον ρόλον τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον δύναται νὰ διαδραματήσῃ , τόσον ὑπὲρ ὅσον καὶ κατὰ τῆς Τουρκίας, ἐὰν ποτὲ τὸ ἤθελε καὶ προσέθεσε ὅτι  δὲν θὰ λησμονήσῃ ποτὲ πόσον ὡφέλησε διεθνῶς τὴν Τουρκίαν ἡ σιωπὴ τοῦ Πατριαρχείου καὶ τοῦ Πατριάρχου κατὰ καὶ μετὰ τὰ γεγονότα τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 1955.  Δι᾿ αὐτὸ συνέχισε, θὰ εἶμαι εὐτυχὴς νὰ ἔχω τὴν συμπαράστασιν τοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦ Πατριαρχείου εἰς τὴν πολιτικὴν τῆς εἰρήνης, τὴν ὁποίαν ἀκολουθεῖ ἡ σημερινὴ Τουρκία».( Γεώργιος Π. Μαλοῦχος:Ἐγὼ, ὁ Ἰάκωβος. Ἐκδ. ὀργ. Λιβάνη. Ἀθήνα 2002 σελ.296)

Δὲν σχολιάζω. Ὁ ἐνδιαφερόμενος ἄς μελετήσει καλὰ τὰ παραπάνω πότε καὶ γιατὶ εἰπώθηκαν καὶ τὸ τί προηγήθηκε καὶ ἐπακολούθησε μέχρι τὶς ἡμέρες μας, καὶ δὲν θὰ δυσκολευτῇ νὰ καταλάβῃ. Σίγουρα θὰ ἀντιληφθῇ ἄν μπορῇ σήμερα ὁ Πατριάρχης νὰ λέῃ καὶ νὰ πράττῃ αὐτὰ ποὺ βλέπουμε.

***

Ἕχωμε πολλοὺς φιλόδοξους δεσπότες τοῦ Πατριαρχικοῦ κλίματος (Κρήτη- Δωδεκάνησα, στὶς νέες χῶρες δὲν ξέρω τί γίνεται) ποὺ ἔχουν πάρει Τουρκικὴ ὑπηκοότητα. Τί λένε καὶ σκέπτονται γιὰ ὅλα αὐτά; Ἄν γίνουν Πατριάρχες τί θὰ κάνουν;

Θὰ ἀγαποῦν τὴν πατρίδα καὶ τὸν κυβερνήτη της (δηλαδὴ τὴν Τουρκία καὶ τὸ ἑκάστοτε ἀρχηγό της) καὶ θὰ εὐλογοῦν τὸν στρατό της ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν καὶ δὴ τῶν ἑλλήνων;

Μποροῦν τώρα νὰ καταδικάσουν τὶς ἐπιθέσεις καὶ τὴν γενοκτονία στὸ Ἀφρίν ἤ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ἐπελαύνει ὁ φιλειρηνικὸς Τουρκικὸς στρατός;

Ἤ τὸ μόνο ποὺ μποροῦν νὰ κάνουν εἶναι νὰ ὑπερηφανεύονται ὅτι ἀνήκουν στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο καὶ νὰ μετέχουν ὡς μαριονέτες σὲ συνόδους ὀργανωμένες ἀπὸ τὴν CIA;

Ἁφήνοντας ὅμως τοὺς ἀρχιερεῖς στὸν δικό τους κόσμο καὶ στὶς δικές τους βλέψεις (ἔννοεῖται ὅσους ἐμφοροῦνται ἀπὸ τὴν ἀναφερθείσα νοοτροπία) ὀφείλουμε ὡς ἕλληνες καὶ ὡς ὀρθόδοξοι νὰ τιμήσουμε τὴν κληρονομιὰ τῶν πατέρων καὶ τῶν παπούδων μας, τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἡρώων, τῶν γνωστῶν καὶ τῶν ἀγνώστων ποὺ κράτησαν μὲ τὸ αἷμα τους τὴν γῆ ἐτούτη καὶ μᾶς τὴν παραδώσανε ἐλεύθερη καὶ ἑλληνική.

Τὸ ἐλάχιστο ποὺ μποροῦμε νὰ κανουμε εἶναι νὰ σηκωθοῦμε ἀπὸ τὴ νάρκη καὶ νὰ φωνάξουμε ΟΧΙ στὴν νέα προδοσία ποὺ μεθοδεύουν οἱ πολιτικοί μας.

Οἱ διαδηλώσεις εἶναι τὸ ἐλάχιστο ἀλλὰ ἀπαραίτητο ξεκίνημα.

Τὴν Κυριακὴ 4 Φεβρουαρίου στὴν Ἀθήνα πρέπει νὰ εἴμαστε παρόντες ὡς Ἕλληνες ἀπόγονοι Ἡρώων Ἑλλήνων.

Τζανάκης Γεώργιος. Ἂκρωτήρι  Χανίων.    31 Ἰανουαρίου 2018