Σάββας Ηλιάδης: Αλί και τρισαλί, οικουμενιστές, που συνεχίζετε την χαμαιλεόντεια πορεία σας!

Αλί και τρισαλί, οικουμενιστές, που συνεχίζετε την χαμαιλεόντεια πορεία σας!

Σάββας  Ηλιάδης, δάσκαλος- Κιλκίς

  Περιερχόμενος το διαδίκτυο, διάβασα, κατά σύμπτωση, μιαν είδηση, η οποία ακολουθούνταν και από φωτογραφία, για να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές. Μιαν είδηση πολύ επίκαιρη και για τα σημερινά εκκλησιαστικά πράγματα, καθώς οι καιροί «ουχ εισί μενετοί».

     Ο ορθόδοξος επίσκοπος Προύσης εισήγαγε εντός του ιερού βήματος του ορθοδόξου ναού τον παπικό, ο οποίος προσκυνάει την Αγία Τράπεζα και εκείνος καμαρώνει στεκάμενος πλάι του. Τον έβαλε μέσα στο Άδυτον, στο Άβατον τοις πάσιν, πλην των Ορθοδόξων κληρικών, να μαγαρίσει τα Άγια! Και αυτός, εκεί δίπλα, καμαρώνει για το επιτυχές άθλημά του!

     Αυτός ο επίσκοπος και ποιμένας των λογικών προβάτων, τάχθηκε από τον Χριστό να φυλάγει το ποίμνιο, αλλά μάλλον προτιμά να ασελγεί εις βάρος του ποιμνίου. Είναι σαν να λέμε πως ένας πατέρας βάζει μέσα στο σπίτι έναν ξένο άγνωστο, ο οποίος ατιμάζει τα ιερά του και έχει την αξίωση μετά να τον εμπιστεύεται η οικογένειά του. Ασελγεί και ζητάει εμπιστοσύνη και υπακοή από τα θύματά του. Υπάρχει πιο παράλογο πράγμα!

     Μαγάρισες το σπίτι το πατρικό, εσύ ο ίδιος ο πατέρας; Λοιπόν, κατέστρεψες τη συνοχή της οικογένειας. Πλήγωσες τις σχέσεις ενότητας των μελών της! Την άφησες ασκεπή και χωρίς κεφαλή! Δεν είσαι άξιος να παραμένεις και «να παίζεις αυτόν το ρόλο». Όδευε στη μετάνοια!

     Επιβάλλεται όμως να πούμε και δυο λόγια ενημέρωσης πάνω στο θέμα.

     Είναι γνωστό πως μέσα στο Ιερό μπαίνουν μόνον οι κληρικοί και οι άνδρες βαφτισμένοι ορθόδοξοι χριστιανοί, που έχουν ειδική διακονία. Βέβαια, κατά κάποια οικονομία που γίνεται, μπαίνουν  σήμερα πολλοί, αλλά  χρειάζεται περισσότερη σοβαρότητα και ευλάβεια, για να τολμήσει να μπει κάποιος. Την δε Αγία Τράπεζα δεν μπορεί να την αγγίζει «ευκαίρως ακαίρως» ούτε ο κληρικός.

  Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Διότι στην παρούσα περίπτωση μπήκε στα «Άγια των Αγίων» ένας αιρετικός (αιρεσιάρχης;) συνοδευόμενος από τον ορθόδοξο; ποιμένα. Και όχι μόνο πάλι, αλλά προσκύνησε την Αγία Τράπεζα.  Έγινε  έτσι παράβαση σε κανόνα της Εκκλησίας :«Να μην επιτρέπεται στους αιρετικούς να εισέρχονται στον οίκο του Θεού, εφ’ όσον επιμένουν στην αίρεση». (6ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου).

  Διαβάζοντας λοιπόν την είδηση, ήρθαν στο νου μου κάποιες εικόνες  από τις ακολουθίες στο ναό και έκανα, με πολύ πόνο, μερικές σκέψεις και συγκρίσεις.

  Και εξηγούμαι: Πολλές φορές, κατά τη διάρκεια των ακολουθιών, τα  μικρά παιδιά, συνήθως της νηπιακής ηλικίας,  ανησυχούν και θέλουν να κινούνται ελεύθερα μέσα στην εκκλησία. Συμβαίνει δε να ξεφεύγουν από τα χέρια των γονιών τους και έχοντας κατά φύση το ανεπίγνωστο, μετακινούνται από δω κι από κει. Κάποια στιγμή μπορεί να πλησιάσουν και προς την Ωραία Πύλη. Τότε είναι που γίνεται χαμός. Μικροί μεγάλοι, αναστατώνονται άπαντες και τρέχουν, για  να προλάβουν μην τυχόν και μπει το παιδάκι μέσα στο Ιερό. Και καλό και  αξιοβράβευτο! Διότι ξέρει και ο πιο απλός βαφτισμένος χριστιανός τι σημαίνει Άγιο Βήμα και Ωραία Πύλη.

  Το ερώτημα λοιπόν προκύπτει αβίαστα: Αφού επιτρέπεται η είσοδος στο άγιο Βήμα διά της Ωραίας Πύλης σε έναν αβάπτιστο, σε έναν αιρεσιάρχη, γιατί να μην επιτρέπεται σε ένα μικρό αγοράκι βαφτισμένο στην αγία κολυμβήθρα της Εκκλησίας; Δε λέω σε έναν μεγάλο σε ηλικία, αλλά σε ένα αθώο πλάσμα, βαφτισμένο με το ορθόδοξο βάφτισμα και μέλος της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας; Σε μια ψυχή που πήρε μέσα του τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και βρίσκεται στην ασφαλή οδό της σωτηρίας;

  Ναι. Αφήστε το, αδελφοί μου, να μπει. Αφήστε το. Δεν πειράζει. Κι ας τολμήσει οποιοσδήποτε «δεσπότης» να αντειπεί με όποια επιχειρήματα. Αφού δίδεται το «δικαίωμα» στον αιρεσιάρχη, πόσο μάλλον στο βαπτισμένο παιδάκι. Μάλιστα, δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση. Ας θυμηθούμε την περίπτωση που ο άγιος Αθανάσιος, όταν ήταν παιδί, επάνω στο παιχνίδι βάφτισε ένα παιδάκι και ο Πατριάρχης θεώρησε το βάπτισμα έγκυρο.

  Είναι απροσδιόριστα τα όρια της Εκκλησίας; Μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει και να βάζει τους δικούς του όρους, επειδή είναι «προϊστάμενος» και ζητάει υπακοή έξω της αληθείας, την οποία μας παρέδωσαν οι άγιοι και το Άγιο Ευαγγέλιο του Χριστού;

  Τελευταία συμβαίνουν πολύ συχνά παρόμοιες ασεβείς αντιεκκλησιαστικές ενέργειες, κυρίως εκτός Ελλάδος. Μήπως δεν ήταν παρόμοιες οι παραχωρήσεις, οι  μεθοδεύσεις και οι αποφάσεις στη σύνοδο  του Κολυμπαρίου; Και δεν κατέστησαν κινητήριες και εχέγγυες δυνάμεις για περισσότερη και ανετότερη οικουμενιστική δράση; Διότι πλείστοι εκ των συμμετεχόντων ήταν  τα ίδια πρόσωπα, που τώρα πρωτοστατούν σε τέτοιες οικουμενιστικές εκτροπές. Τάχα έχουν αλλάξει σε τίποτε;

     Μην νομίζετε, πως παίζοντας με τους ανθρώπους, μπορείτε να παίξετε και με τον Θεό! Αλί και τρισαλί σας, οικουμενιστές!

Ηλιάδης Σάββας

Δάσκαλος

Κιλκίς, 14-1-2018