Σαράντος Καργάκος, «Παγκόσμια Ἡμέρα Βλακείας»

«Παγκόσμια Ἡμέρα Βλακείας»

Γράφει ὁ Σαράντος Ι. Καργάκος, ἱστορικός-συγγραφέας

Αμφιβαλλω ἄν ὑπάρχει ἄλλη περίοδος τῆς ἱστορίας ποὺ νὰ ξεπερνᾶ τὸ μέγεθος τῆς βλακείας τῆς δικῆς μας ἐποχῆς. Ἴσως τὰ ἔσχατα χρόνια τῆς ρωμαϊκῆς παρακμῆς. Μία πρόσθετη ἐπιβεβαίωση αὐτοῦ μοῦ ἔδωσε ἕνα ἀδημοσίευτο κείμενο τοῦ ἀρχαίου φίλου καὶ συνεργάτη μου, τοῦ ἀρχαιομαθέστατου Χρίστου Λεμπέση ποὺ τὸ ἀναδημοσιεύω. Γράφει ὁ ἐρημίτης –ἀλλὰ πανταχοῦ παρών– τῆς Σαλαμίνας.

«Τὰ τελευταῖα χρόνια ἡ λέξη «παγκοσμιοποίηση» ἔχει γίνει καραμέλα ποὺ ὁ καθένας πιπιλάει «ἐν παντί τόπῳ καὶ χρόνῳ». Παρεπόμενο αὐτῆς τῆς παγκοσμιοποιησιολαγνείας εἶναι καὶ ἡ καθιέρωση κάποιων ἡμερομηνιῶν ὡς ἡμερῶν ἑορτασμοῦ ὄχι ἀγίων, ἀλλὰ θεσμῶν, ἰδεῶν, κινημάτων κ.λπ. Δὲν ξέρω ποιοῦ φαεινὴ ἰδέα ἦταν ἡ θεσμοθέτηση τῆς «Παγκόσμιας ἡμέρας τοῦ ἤ τῆς...». Ἀγνοῶ ἀπὸ ποιὸ κέντρο ξεκινοῦν ὅλες αὐτὲς οἱ θεσμοποιήσεις καὶ ἐκ προοιμίου λέγω ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ θεωρῶ καραγκιοζιλίκια ποὺ προκαλοῦν τὸν κοινὸν νοῦν καὶ τὴ στοιχειώδη σοβαρότητα». Καὶ ὁ φίλος μου προσφέρει ἕνα δεῖγμα τέτοιας σαχλότητας:

«Ξεφυλλίζοντας, γράφει, ἕνα διαφημιστικὸ ἡμερολόγιο ἑνὸς φαρμακείου εἶδα καταγεγραμμένες μὲ κόκκινα γράμματα καταγραφὲς τῆς Παγκόσμιας Ἡμέρας τοῦ ἤ τῆς... Ἀπό περιέργεια τὶς κατέγραψα καὶ μετρώντας τες διαπίστωσα ὅτι ἀνέρχονται σὲ 143, ἤτοι: Ἰανουάριος 3, Φεβρουάριος 8, Μάρτιος 9, Ἀπρίλιος 13, Μάιος 14, Ἰούνιος 17, Ἰούλιος 6, Αὔγουστος 7, Σεπτέμβριος 16, Ὀκτώβριος 25, Νοέμβριος 14, Δεκέμβριος 11. Μ’ ἄλλα λόγια τὸ 40% τῶν ἡμερῶν τοῦ ἔτους ἔχουμε θεσμοθετημένες ἡμέρες τοῦ ἤ τῆς...! Δὲν μᾶς μένει τώρα παρὰ νὰ τὶς ἀνακηρύξουμε καὶ ἀργίες, γιὰ νὰ ὁλοκληρωθεῖ τὸ θέμα τῶν ἀργιῶν! Χαρᾶς εὐαγγέλια! Ζήτω ἡ παραγωγικότητα! Κάνοντας μιὰ πρόχειρη ἐπιλογὴ τέτοιων ἡμερῶν κατέγραψα: Παγκόμια Ἡμέρα (στὸ ἑξῆς Π.Η.) τηλαγκαλιᾶς (21/1), Π.Η. ἀσφαλοῦς πλοήγησης στὸ internet (5/2), Π.Η. σκέψης (22/2), Π.Η. νεφροῦ (11/3), Π.Η. τοῦ σχεδίου (29/4), Π.Η. τοῦ γέλιου (2/5), Π.Η. τῶν μαιῶν (5/5), Π.Η. τῶν κυανόκρανων (29/5), Π.Η. τοῦ  σκαραβαίου (22/6), Διεθνὴς Ἡμέρα ὁμοφυλοφιλικῆς ὑπερηφάνειας (27/6), Π.Η. φεστιβάλ (6/7), Π.Η. ἀλλεργίας (8/7), Π.Η. ὀργασμοῦ (8/8), Π.Η. ἰθαγενῶν (9/8), Π.Η. ἀριστεροχείρων (13/8), Π.Η. κατὰ τῶν κουνουπιῶν (20/8), Π.Η. ἀμφισεξουαλικότητας (23/9), Π.Η. ἀντισύλληψης (26/9), Π.Η. καρδιᾶς (26/9), Διεθνὴς Ἡμέρα μετάφρασης (30/9), Π.Η. ἀβγοῦ (8/10), Π.Η. πλυσίματος χεριῶν (15/10), Π.Η. ζυμαρικῶν (25/10), Π.Η. ψωρίασης (29/10), Π.Η. αὐστηρᾶς χορτοφαγίας (1/11), Διεθνὴς Ἡμέρα Ἀνεκτικότητας (16/11), Π.Η. φιλοσοφίας (21/11), Π.Η. τηλεόρασης (21/11), Π.Η. ἀγοραστικῆς ἀποχῆς (30/11), Διεθνὴς Ἡμέρα Πολιτικῆς Ἀεροπορίας (7/12), Π.Η. ἰδιοκτησίας (ἄχ, ποῦ ’σαι Μάρξ! - 10/12), Π.Η. βουνοῦ (11/12). (Σημ. Σ.Ι.Κ: Λείπει ἡ Παγκόσμια Ἡμέρα Τρομοκρατίας, ποὺ πρέπει νὰ πάει λίγο μετὰ τὴν Παγκόσμια Ἡμέρα Πολιτικῆς Ἀεροπορίας).

«Μετὰ τὰ παραπάνω, συνεχίζει ὁ φίλος μου, κάθομαι καὶ ἀναλογίζομαι μέχρι ποῦ μπορεῖ νὰ φτάσει ἡ ἀνθρώπινη ρηχότητα καὶ ἀβελτηρία. Μήπως μᾶς ἔχει φανεῖ φτωχὸ τὸ ὑπάρχον ἑορτολόγιο καὶ πρέπει νὰ τὰ τροφοδοτήσουμε μὲ νέες ἐπετειακὲς ἡμερομηνίες; Τρομάρα μας! Ἐπειδὴ, ὅμως, δὲν θέλω νὰ θεωρηθῶ ἐξωεποχιακὸς, ἐξωπραγματικὸς καὶ ἀσύγγνωστα ἀρτηριοσκληρωτικὸς, ἔχω νὰ προτείνω κι ἐγὼ ἀπὸ πλευρᾶς μου τὸν ἑορτασμὸ παγκοσμίως κάποιων ἡμερῶν, ὅπως:

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἀποξηραμένων λουλουδιῶν

Παγκόσμιος Ἡμέρα μουσκεμμένων ὑδάτων

Παγκόσμιος Ἡμέρα τρίζοντος μεντεσέ

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἀφοδράριστου μπουφὰν

Παγκόσμιος Ἡμέρα φαλτσογκανίζοντος ὄνου

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἐπικλινοῦς ὀρθοστάτη

Παγκόσμιος Ἡμέρα κοιλιακοῦ στοχασμοῦ

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἀνοικτοῦ ὑποκαμίσου

Παγκόσμιος Ἡμέρα σπαστικῆς κωλίτιδας

Παγκόσμιος Ἡμέρα κακοφορμισμένης παρωνυχίδας

Παγκόσμιος Ἡμέρα τριχοτομημένης βάρκας

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἀνονειρικῆς ὀνειροφαντασίας

Παγκόσμιος Ἡμέρα ἀνίατης κρονοληρίας

Παγκόσμιος Ἡμέρα συμπεπυκνωμένης βλακείας

«Θὰ μποροῦσα νὰ κάνω κι ἄλλες παρόμοιες προτάσεις, συνεχίζει ὁ φιλόπονος φίλος, ἀλλὰ σεβόμενος τὸν πολύτιμο χρόνο τῶν ἀναγνωστῶν, θὰ σταματήσω ἐδῶ. Θὰ ἀρκεστῶ, ὅμως, σ’ ἕνα τελευταῖο: νὰ θεσπιστεῖ Παγκόσμια Ἡμέρα Παγκοσμιοποιημένων Ἡμερῶν...»! Ὅλα αὐτὰ, ὅμως, δὲν εἶναι πρὸς ἀστεϊσμόν. Κρύβουν κάτι ὕποπτα σατανικό: οἱ λαοὶ νὰ ἀποκολληθοῦν ἀπὸ τὶς θρησκευτικὲς καὶ ἐθνικὲς τους ἑορτὲς καὶ νὰ τρέφονται ἑορταστικὰ μὲ ἡμέρες παγκοσμίου βλακείας, ἀπὸ μιὰ πλημμύρα μωρίας ποὺ θὰ καλύπτει καὶ κάποιες ἡμέρες μὲ σοβαρὸ περιεχόμενο, ὅπως αὐτὴ τῆς ἐργατικῆς πρωτομαγιᾶς.

Σαράντος Καργάκος Ημερομηνία: 12/08/2017