6 Ιουλ 2017

Σχόλιο για σύσταση αταραξίας και εφησυχασμού από το Άγιον όρος

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 6η Ιουλίου 2017
         Το Άγιον Όρος ήταν εδώ και δέκα αιώνες το προπύργιο της Ορθοδοξίας, όπου οι αγιορείτες μοναχοί «φύλαγαν Θερμοπύλες». Υπήρξε ο ισχυρός κυματοθραύστης, όπου έσπαγαν και διαλύονταν τα μανιασμένα κύματα των διαχρονικών πλανών και κακοδοξιών. Ο Αγιώνυμος Άθως ήταν συνώνυμος με τον αγώνα κατά των διαχρονικών επίβουλων της αμώμητης και σώζουσας πίστεως των Πατέρων μας. Αυτή η τραχιά, αλλά αγιασμένη, χερσόνησος είναι, σπιθαμή προς σπιθαμή, ποτισμένη από ποταμούς αιμάτων από ομολογητές μοναχούς, για την προάσπιση της αλήθειας της Εκκλησίας μας. Ο αγιορείτικος μοναχισμός υπήρξε ο μεγάλος ασυμβίβαστος με τις πτωτικές δυνάμεις του κόσμου.

       Αυτά όμως μέχρι πρότινος. Με θλίψη, απογοήτευση και αγωνία διαπιστώνουμε τελευταία πως το Άγιο Όρος, που γνωρίζαμε, δεν υπάρχει πλέον, αλώθηκε από τις δυνάμεις του πτωτικού κόσμου και έγινε δυστυχώς θεράπων του σύγχρονου οικουμενιστικού οίστρου. Για να είμαστε ακριβείς, η άλωση αυτή αφορά κατά κύριο λόγο τις Ιερές Μονές, οι οποίες μεταβλήθηκαν σε άβουλα φερέφωνα των θιασωτών του οικουμενισμού. Αντίθετα, πλειάδα μεμονωμένων κελιωτών μοναχών έχουν διαχωρίσει τη θέση τους και δίνουν τον επιβεβλημένο αγώνα τους και τη μαρτυρία τους για τη Ορθοδοξία, εκθέτοντας τον εαυτό τους σε διωγμούς και διασυρμούς, για τις οποίες ευθύνονται οι Ιερές Μονές. Όσοι γνωρίζουμε την κατάσταση, κρίνουμε πως το Άγιο Όρος «βράζει», με απρόβλεπτες συνέπειες στο άμεσο μέλλον.   
      Μια σαφής απόδειξη των ανωτέρω ισχυρισμών μας είναι η πρόσφατη απαράδεκτη ανακοίνωση – μήνυμα της Έκτακτης Διπλής Ιεράς Συνάξεως του Αγίου Όρους (17/30-6-2017), σχετικά με την, αρκετά ετεροχρονισμένη της, αποτίμηση της «Συνόδου» της Κρήτης.
      Μελετώντας την, ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει, ότι αυτή έγινε κατόπιν  παραγγελίας. Κι’ αυτό διότι έρχεται, ως προς το περιεχόμενό της, σε αντίθεση με κάποια παλαιότερα ελάχιστα αποσπασματικά κείμενα – κριτικές του Αγίου Όρους στις αποφάσεις της «Συνόδου» της Κρήτης. Σε εκείνα τουλάχιστον είχαν εκφραστεί κάποιες επιφυλάξεις, ενώ στην προκείμενη ανακοίνωση δεν γίνεται ο παραμικρός υπαινιγμός για τις αποδεδειγμένες κραυγαλέες αντορθόδοξες  πρακτικές και αποφάσεις της. 
      Ως αφορμή για την κοινοποίηση αυτής της ανακοίνωσης επικαλείται την «υποβόσκουσα ταραχή προκαλουμένη από αντιδράσεις κατά των αποφάσεων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου (Κρήτη, 2016). Προτείνονται αποτειχίσεις και διακοπαί του μνημοσύνου των οικείων επισκόπων. Επειδή είμεθα αποδέκται αυτών των ανησυχιών, και ευρισκόμενοι εντός της Εκκλησίας, απευθύνομεν προς όλους τον χαιρετισμόν του Αναστάντος Χριστού: Ειρήνη υμίν. Δεν υπάρχει λόγος ταραχής, εφ’ όσον ευρίσκεται μεθ’ ημών ο Αναστάς Κύριος». Αντί να εξετάσουν οι αγιορείτες πατέρες την αιτία της αναταραχής, καταφεύγουν σε ευχολόγια και το χειρότερο: προτρέπουν σε συμβιβασμούς και απραξίες! Τη στιγμή που τα ¾ των Ορθοδόξων δεν συμμετείχαν στη «Σύνοδο» της Κρήτης και οι πλέον έγκριτοι δογματολόγοι απέδειξαν ότι τα κείμενά της πάσχουν θεολογικά και εκκλησιολογικά, εκείνοι συστήνουν «ειρήνη» και απραξία! Πρακτική αδιανόητη για την χιλιόχρονη ιστορική πορεία και παράδοση του αγιορείτικου μοναχισμού!
          Είναι όμως φανερό πως η ανακοίνωση αυτή είναι κατά παραγγελία, διότι οι θιασώτες και υποστηρικτές των αποφάσεων της «Συνόδου» της Κρήτης δε μπόρεσαν να προβλέψουν αυτής της σφοδρότητας και του μεγέθους, αναταραχή στην καθόλου Ορθόδοξη Εκκλησία. Περίμεναν αντιδράσεις, αλλά όχι τόσο μεγάλες και γι’ αυτό προσπαθούν τώρα να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Οι αγιορείτες πατέρες ανάλαβαν αυτό το άχαρο έργο, με την ανακοίνωσή τους αυτή, να συστήσουν στο λαό αταραξία και εφησυχασμό, πιστεύοντας, πως με το κύρος των αγιορειτών, θα προσπαθούσαν να πείσουν το λαό, να πάψει να ασχολείται με τις αποφάσεις της «Συνόδου» του Κολυμβαρίου, μέχρις ότου αυτές γίνουν αποδεκτές από το πλήρωμα. Έτρεφαν την ψευδαίσθηση πως με αυτή θα κοπάσει ο φοβερός (εν εξελίξει) σάλος και κλύδωνας, που προκάλεσε η «Σύνοδος» του Κολυμβαρίου στο εκκλησιαστικό σώμα και ιδιαίτερα στους κληρικούς και μοναχούς, οι οποίοι αθρόα διακόπτουν τα μνημόσυνα των Επισκόπων, οι οποίοι υπέγραψαν τα απαράδεκτα κείμενα.
       Για να μετριαστεί λοιπόν ο κλύδωνας και να κοπάσει ο σάλος επιστρατεύτηκαν οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους. Όχι βέβαια να συνεχίσουν την παράδοση του αγιορείτικου μοναχισμού, να δώσουν την ορθόδοξη μαρτυρία τους, να στηλιτεύσουν την πληθώρα των αντικανονικών ενεργειών και αντορθοδόξων αποφάσεων της «Συνόδου» του Κολυμβαρίου, και κυρίως το φοβερό ότι δεν κατεγνώσθησαν οι υφιστάμενες αιρέσεις εν χώρω και εν χρόνω, αλλά να «βάλουν πλάτη» στους θιασώτες της, να γίνουν αποδεκτές από το πλήρωμα της Εκκλησίας. Να καταδειχτούν οι αντιδρώντες ως «πλανεμένοι», ως δημιουργοί, δήθεν χωρίς λόγο, προβλημάτων στην Εκκλησία! Να παραπλανήσουν τον πιστό λαό ότι «δεν υπάρχει λόγος ταραχής»! Να είναι εφησυχασμένος, να μην ταράσσεται, να μην ασχολείται με τέτοια πράγματα, αλλά να αρκεστεί στη «σωτηρία της ψυχής» του, μια παλιά και φθαρμένη «συνταγή» αποκοίμισης! Παραβλέπουν το γεγονός, ότι ο εφησυχασμός είναι επιλογή επικίνδυνη για τον πιστό, είναι ο αντίποδας της νήψεως, δηλαδή της εγρήγορσης, η οποία οδηγεί στην ακηδία αφήνοντας το διάβολο να κάνει τη δουλειά του! Εν προκειμένω η ανακοίνωση της Ιεράς Συνάξεως, συστήνει στους πιστούς να σταματήσουν να κριτικάρουν και να αντιδρούν για τις αντορθόδοξες αποφάσεις της «Συνόδου» του Κολυμβαρίου, για να γίνουν αυτές δεκτές από το ορθόδοξο πλήρωμα και να εδραιωθεί το οικουμενιστικό «πνεύμα», το «πνεύμα» των σύγχρονων τραγικών και αποκαλυπτικών καιρών!
       Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το απαράδεκτο αυτό κείμενο συντάχτηκε, όχι από την Ιερά Σύναξη, αλλά από συγκεκριμένο «πολυπράγμονα» σχολάζοντα Προηγούμενο. Και αυτό επιτείνει την ευθύνη των αντιπροσώπων των Ιερών Μονών, οι οποίοι κλήθηκαν, όχι να αποφασίσουν ελεύθερα και να ανακοινώσουν τη δική τους κοινή απόφαση, αλλά να βάλλουν την υπογραφή τους σε κείμενο «φυτευτό», κατά παραγγελία!
       Υπάρχει όμως και μια άλλη πιο σοβαρή παράμετρος της ανακοίνωσης της Ιεράς Συνάξεως, η σκόπιμη παραπληροφόρηση! Γράφει η ανακοίνωση: «Η σύνοδος έγινε μετά πολυχρόνιον προετοιμασίαν. Προ της Συνόδου τα προετοιμασθέντα κείμενα εκοινοποιήθησαν προς γνώσιν των πιστών και με την δυνατότητα εκφράσεως γνώμης»! Πότε έγινε αυτό και δεν το γνωρίζουμε; Πότε δόθηκαν τα κείμενα στο λαό και μάλιστα να εκφράσει τη γνώμη του; Ποτέ! Μάλιστα αυτά, μέχρι τις παραμονές της συγκλήσεως της «Συνόδου», ήταν ερμητικά κλειδωμένα στα συρτάρια των διοργανωτών και δεν δίδονταν ούτε στις τοπικές εκκλησίες και τους επισκόπους για ενημέρωση, προκαλώντας αυτή η «μυστικοπάθεια» ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις!    
        Άλλη παραπληροφόρηση: «Το Άγιον Όρος επί σειράν ετών μετά σαφηνείας διετύπωσε τας απόψεις του δια τους γινομένους διαλόγους μετά των ετεροδόξων Χριστιανών». Ναι, αυτό είναι γνωστό, αλλά πόσο έγιναν αυτές οι απόψεις σεβαστές και δεκτές από τη «Σύνοδο» της Κρήτης, η οποία δεν τόλμησε να αναφέρει καν τη λέξη αίρεση και την αντικατέστησε με τον «ωραιοποιημένο» όρο ετερόδοξοι. Το χειρότερο είναι ότι βλέπουμε πλέον πως και οι αγιορείτες χρησιμοποιούν πλέον αυτόν τον «ωραιοποιημένο» όρο και όχι τον εκκλησιαστικό όρο αίρεση και αιρετικοί! Ρωτάμε τους αγιορείτες: σας κάλυψε η «Σύνοδος», όσον αφορά τη διαχρονική στάση του Αγίου Όρους για τις αιρέσεις;
       Τρίτη παραπληροφόρηση: «Κατά τας εργασίας της Συνόδου οι αρχιερείς εξέφρασαν τας προσωπικάς των απόψεις. Κάποιοι εξ αυτών διετύπωσαν τας αντιρρήσεις των με σεμνόν τρόπον, χωρίς να διακόπτουν τας σχέσεις των με την Εκκλησίαν». Μια πλειάδα αρχιερέων δεν διατύπωσε απλά τις αντιρρήσεις της, αλλά δεν υπέγραψε τα κείμενα, κάτι που αποσιωπά η αγιορείτική ανακοίνωση, ενώ άλλοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν καν. Τα Πατριαρχεία της Βουλγαρίας, της Γεωργίας και της Αντιοχείας  απέρριψαν αποφάσεις της «Συνόδου» ως αντορθόδοξες. Γιατί αυτό το αποκρύπτει η ανακοίνωση; Όσοι «ταράζονται» και «φωνασκούν», κατά τους οικουμενιστές, δεν το κάνουν για αυτούς τους λόγους; Γιατί δε ζητούν οι αγιορείτες πατέρες και «αταραξία» από τα Πατριαρχεία, που απέρριψαν τις αποφάσεις της «Συνόδου» της Κρήτης;
        Για να πείσει η ανακοίνωση για την αταραξία και τον εφησυχασμό των πιστών μετέρχεται απίστευτους συλλογισμούς, τους οποίους προσπαθεί να ντύσει με «θεολογικό μανδύα». Πως, όπως και να έχουν τα πράγματα, ας μην ταραζόμαστε, διότι ο Αναστάς Χριστός θα τα διορθώσει! Ο ενδημούν στην Εκκλησία Παράκλητος δε θα επιτρέψει σχίσματα στην Εκκλησία. Αλλά, προφανώς, θέλουν να αγνοούν την εκκλησιαστική ιστορία, η οποία είναι γεμάτη από αιρέσεις και σχίσματα στην Εκκλησία. Θέλουν να αγνοούν πως δίπλα στις άγιες Συνόδους, έχουμε και τις ληστρικές. Τότε έλειπε από την Εκκλησία ο Αναστάς Χριστός και ο Παράκλητος για να αποτρέψουν αυτές τις καταστάσεις; Φταίει ο Θεός γι’ αυτές, ή η ελεύθερη βούληση των ανθρώπων;
       Θέλουν να αγνοούν επίσης πως ο Χριστός και ο Παράκλητος δεν δρουν «μαγικά» στην Εκκλησία, αλλά δια της Εκκλησίας, δηλαδή του λαού του Θεού, ο οποίος είναι και ο τελικός φύλακας και υπερασπιστής της αλήθειας, σύμφωνα με την μνημειώδη απόφαση των Ορθοδόξων Πατριαρχών (1848) και όχι μόνο το «συνοδικό σύστημα», όπως αποφάσισε η «Σύνοδος» του Κολυμβαρίου, αγνοούσα επιδεικτικά το λαό του Θεού, παπικώ τω τρόπω. Η υπεράσπιση της σώζουσας αλήθειας της Εκκλησίας δεν γίνεται «αυτόματα» και «μαγικά», αλλά μέσω των διαχρονικών αγίων και ομολογητών της. Έτσι με το να συστήνει η ανακοίνωση τον εφησυχασμό των πιστών, δηλαδή την άκριτη αποδοχή των αποφάσεων μιας «Συνόδου», χωρίς την τελική απόφανση του λαού του λαού του Θεού (κληρικών, μοναχών, λαϊκών), είναι πρακτική πρωτόγνωρη στην ιστορία της Εκκλησίας μας και παραπέμπει ευθέως σε παπικές πρακτικές, εκεί που ο λαός είναι άβουλο ον. Γιατί φοβούνται την κριτική; Τι έχουν να φοβηθούν, αν όλα έγιναν και αποφασίστηκαν ορθοδόξως και χωρίς κρυφές σκοπιμότητες στη «Σύνοδο» του Κολυμβαρίου;
        Σε κάποια παράγραφο, εντελώς αποσπασματικά και αστήρικτα, με το υπόλοιπο κείμενο, αναφέρουν την μνημειώδη απόφαση των Πατριαρχών (1848), για να στηρίξουν την πρόταση του εφησυχασμού, ενώ αυτή ενεργοποιεί την γρηγορούσα συνείδηση του λαού του Θεού, δηλαδή ορίζει το αντίθετο: «Άλλωστε και οι τέσσερις Πατριάρχαι της Ανατολής δια της ιστορικής των εγκυκλίου (1848) μας καθησυχάζουν ομολογούντες ότι “παρ’ υμίν ούτε Πατριάρχαι, ούτε Σύνοδοι εδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι ο υπερσπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού”. Δεν διακιλογούνται άρα ταραχαί και απογνώσεις, οι οποία οδηγούν εις σχίσματα»! Δεν μας λένε οι αγιορείτες πατέρες, πως θα αποφανθεί ο σύγχρονος λαός του Θεού, αν οι αποφάσεις της «Συνόδου» της Κρήτης είναι ορθόδοξες και πως θα υπερασπιστεί την Ορθοδοξία, με την αταραξία και τον εφησυχασμό, που συστήνουν;
        Βεβαίως για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, έγραψαν και το εξής αντιφατικό: «Δι’ όλων αυτών δεν θέλωμεν να προτείνωμεν εφησυχασμόν αδιαφορίας, αλλά να υπογραμμίσωμεν την σημασίαν της εγρηγόρσεως και της πίστεως»! Ρωτάμε: Όταν ζητούν από το λαό να μην «ταράσσεται», δηλαδή να μην ανησυχεί και αγωνίζεται για την ορθόδοξη πίστη, πως συμβιβάζεται η «εγρήγορση για την πίστη»; Γράφουν και το εξής αστήρικτο και παραπλανητικό: «Θεωρούμεν δε αχαριστίαν προς τον Θεόν και έλλειψιν αγάπης προς πάντας τους αδελφούς – τους εγγύς και τους μακράν εάν δεν τονίζομεν μετά πάσης παρρησίας και σαφηνείας τον πλούτον της Χάριτος που απολαμβάνομεν ζώντες εντός της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας». Μα, γι’ αυτόν τον πλούτο της Χάριτος  δεν αγωνίζονται οι πιστοί να διαφυλάξουν; Αγωνίζονται για κάτι άλλο; Υπήρχε αναταραχή πριν τη «Σύνοδο»; Προβληματίστηκαν μήπως η «Σύνοδος» του Κολυμβαρίου απεμπόλησε αυτόν τον πλούτο και τον παρέδωσε στις αιρέσεις, τις οποίες αναγνώρισε ως «εκκλησίες»; Και κάτι άλλο ακόμα παραπλανητικό: Ποιος είναι αυτός που θα κατηγορήσει τους αληθινούς ομολογητές της Ορθοδοξίες για έλλειψη αγάπης «προς πάντας τους αδελφούς – τους εγγύς και τους μακράν»; Αν λείπει το στοιχείο της αγάπης, τότε λείπει και το στοιχείο της γνήσιας ομολογίας. Το κατά παραγγελία αυτό κείμενο αναμασά δυστυχώς την συκοφαντία περί της δήθεν έλλειψης αγάπης στους αγωνιζόμενους ορθοδόξους!        
      Θέλουμε να πληροφορήσουμε τους αγιορείτες πατέρες πως η ανακοίνωσή τους αυτή προκάλεσε πραγματικό σάλο στον γρηγορούντα λαό του Θεού. Μια απλή περιήγηση στα σχόλια στο διαδίκτυο είναι μια σαφής εικόνα της σφοδρής αντίδρασης. Επίσης ως Γραφείο επί των Αιρέσεων δεχτήκαμε καταιγισμό ερωτημάτων και διαμαρτυριών πιστών για την ανακοίνωση αυτή. 
      Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας θέλουμε να εκφράσουμε την πλήρη απογοήτευσή μας για όσα πρωτόγνωρα συμβαίνουν στην Εκκλησία μας τον τελευταίο καιρό. Να εκφράσουμε την άμετρη λύπη μας και την απαισιοδοξία μας για την εκπόρθηση του προαιώνιου οχυρού της Ορθοδοξίας μας, το Αγιώνυμο Όρος, από την εκκοσμίκευση και το οικουμενιστικό και συγκρητιστικό πνεύμα. Δυστυχώς επαληθεύτηκαν όσοι προέβλεπαν, ότι ο πακτωλός των «ευρωαργυρίων» των τελευταίων χρόνων, που «έπεσαν» στο «Περιβόλι της Παναγίας», «εξαγόρασαν» το αεί αγωνιστικό αγιορείτικο φρόνημα, με την ανοχή, τη σιγή και το χειρότερο τη σύνταξή του, εν πολλοίς, με το «πνεύμα» του σύγχρονου αποστατημένου κόσμου.
        Δε θα καταβάλλουν οι δυνάμεις του κόσμου, ούτε οι δυνάμεις του Άδη την Εκκλησία (Ματθ.16,18), όχι μαγικώ τω τρόπω, αλλά με τη χάρη του Θεού και τη θέληση και τον αγώνα των αγίων. Όταν πάψουν να υπάρχουν άγιοι και ομολογητές οι οποίοι θα ενσαρκώνουν τη σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας, θα πάψει να υπάρχει και ο κόσμος. Κάνουμε λοιπόν ύστατη έκκληση στους αγιορείτες πατέρες να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Να αποστασιοποιηθούν από το οικουμενιστικό και συγκρητιστικό «πνεύμα». Να απεμπλακούν από τους προωθητές του οικουμενισμού και να επανέρθουν στο ασυμβίβαστο αγωνιστικό πνεύμα των αγίων Πατέρων και δει των αγιορειτών. Να σεβαστούν τις διαμαρτυρίες των κελιωτών μοναχών και να σταματήσουν άμεσα κάθε δίωξη προς αυτούς. Μόνο έτσι θα αναπτερωθούν οι ελπίδες μας, όταν το προπύργιο της Ορθοδοξίας, ανακτηθεί και πάλι. Πάντα υπάρχει χρόνος για μετάνοια και διόρθωση της παραστρατημένης πορείας μας! 
      Να διευκρινίσουμε τελειώνοντας, για να μην παρεξηγηθούμε, πως δεν συμφωνούμε αναγκαστικά με μεμονωμένες ακραίες μορφές αντίδρασης, που ακολουθούν ορισμένα αγωνιζόμενα πρόσωπα, αλλά υιοθετούμε, ακολουθούμε και συστήνουμε τον καλό και δημιουργικό αγώνα, στα μέτρα και τα πλαίσια, που η αγία μας Εκκλησία επιτρέπει και προτρέπει.                                                                                                                                                            Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών
………………………………………….
Δείτε σχετικά και:

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αξιοι!

Ανώνυμος είπε...

Πολλά ήταν τα προπύργια της ορθοδοξίας. Η Νιτρία, η Θηβαίδα, ο Όλυμπος στη Προύσα, ο Πόντος, η σπηλαιοειδής Καππαδοκία, η Έδεσσα της Μικράς Ασίας, στη Λιβύη, στους ερημότοπους πέρα του Ιορδάνη κι αλλού. Και τι μ΄αυτό, δε σώζουν οι τόποι, σώζουν οι τρόποι. Σώθηκαν όσοι έζησαν σύμφωνα με τη συνείδηση της Εκκλησίας όπως διδάσκει και τους κανόνες της που απορρέουν από την ορθή πίστη. Σώθηκαν όχι επειδή ήταν ονομαστοί ως τόποι, αυτοί που αγωνίστηκαν αγίασαν και τους τόπους. Σήμερα όλοι αυτοί οι τόποι χάθηκαν από το θηρίο της άγνοιας και της φιλαυτίας για ανθρώπινη δόξα και ανθρώπινες απολαύσεις. Και το άγιο Όρος ως τόπος έγινε άγιος απ΄τους αγωνιστές του. Τώρα όμως δεν αγωνιζόμαστε για το έσωθεν σπίτι μας αλλά για την επίπλαστη εικόνα που με τόσο κόπο οικοδομήσαμε με τα πολλαπλά ΕΣΠΑ που διαχειριστήκαμε. Είναι να μη χαθεί και το τελευταίο προπύργιο; Τι έχει ο τόπος, το αλάθητο ή την υπεροχή ακόμη κι από τους έλλογους ναούς των σκηνωμάτων της ψυχής των βαπτισμένων;

Σάλπισμα Ζωής είπε...

Όλα καλά και άγια.. Το τελευταίο τι το θέλατε;
“Να διευκρινίσουμε τελειώνοντας, για να μην παρεξηγηθούμε, πως δεν συμφωνούμε αναγκαστικά με μεμονωμένες ακραίες μορφές αντίδρασης, που ακολουθούν ορισμένα αγωνιζόμενα πρόσωπα, αλλά υιοθετούμε, ακολουθούμε και συστήνουμε τον καλό και δημιουργικό αγώνα, στα μέτρα και τα πλαίσια, που η αγία μας Εκκλησία επιτρέπει και προτρέπει.”
Συγχωρέστε με αλλά αυτό το τελευταίο τινάζει τα πάντα στον αέρα. Αν η «ακραίες μορφές αντίδρασης» είναι η διακοπή μνημοσύνου, να πληροφορήσουμε εμείς το ποίμνιο, και «υμάς» αν δεν γνωρίζετε, «ότι είναι το ΜΟΝΟ που φοβούνται οι οικουμενιστές». Κάτι αν είχαν κάνει διακοπή μνημοσύνου και οι δέκα - είκοσι επίσκοποι της Ελλαδικής Εκκλησίας, που αποδεδειγμένα είναι αγωνιστές, τότε θα είχε ήδη συγκληθεί Η «νέα σύνοδος» που θα καταδίκαζε την «κολυμπάρια σύνοδο». Ποίος είναι ο καλός και δημιουργικός αγώνας; Και ποία είναι τα μέτρα και τα πλαίσια που η αγία μας Εκκλησία επιτρέπει;
Κρίμα!!!!
π. Φώτιος Βεζύνιας.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε πολύ για το άρθρο.《Κάνουμε λοιπόν ύστατη έκκληση στους αγιορείτες πατέρες να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Να αποστασιοποιηθούν από το οικουμενιστικό και συγκρητιστικό «πνεύμα». Να απεμπλακούν από τους προωθητές του οικουμενισμού και να επανέρθουν στο ασυμβίβαστο αγωνιστικό πνεύμα των αγίων Πατέρων και δει των αγιορειτών》μακάρι να εισακουστούν αυτά τα λόγια στον Άθω. Σε όσους στρέφουν το βλέμμα τους από την αλήθεια.

Φαίη είπε...

Θλίψη προκαλεί το αποδεδειγμένο πια γεγονός ότι μετά την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης τουλάχιστον, οι Ιερές Συνάξεις του Αγίου Όρους όπως και οι Ιερές Σύνοδοι της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος περιορίζονται στα καθήκοντα του .. σερβιτόρου! Ένας 'φυτεμένος' ομιλητής ανακοινώνει την παραγγελιά και οι υπόλοιποι βάζουν τις τζίφρες τους ή απλά συμβιβάζονται. Αλήθεια, πόσο τυχαία ήταν αυτή η ετεροχρονισμένη ανακοίνωση του Αγίου Όρους με τις .. συγχρονισμένες 'περατζάδες' του μαφιόζου εκκλησιαστικού διπλωμάτη Άλεξ Καρλούτσου αλλά και του Βαρθολομαίου από την Ελλάδα; Τώρα θυμήθηκα και αυτό που είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην εισήγησή του, στην έκτακτη Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας για τα Θρησκευτικά, ότι η σύναξη της Ιεραρχίας για την «λήψιν ζωτικών αποφάσεων για την ζωή και την λειτουργία της Εκκλησίας» κάποτε «δεν ήταν αυτονόητον ..»!! και μου έρχεται να .. κλαψογελάσω. Ενώ τώρα είναι αυτονόητη κ. Ιερώνυμε, έτσι;
Μα τι εμπαιγμός είναι αυτός; Πόσο επαγγελματίες έχουν γίνει όλοι τους στο να πλασάρουν το ΨΕΜΑ; Όταν τα γεγονότα ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΑΤΙ εκείνοι εμμένουν σε αυτόν τον εξευτελιστικό κατήφορο. Δύο μεγάλα ψέματα λέτε όλοι εσείς οι 'ποιμένες' της Ιεραρχίας και του Αγίου Όρους αυτή τη στιγμή και ο Θεός ας με συγχωρήσει. Το ένα είναι ενώπιον της Αγίας Τράπεζας, το άλλο ενώπιον του ποιμνίου. Επειδή όμως τα θέλετε όλα δικά σας, μας λέτε επίσης ότι «Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων», -βγάζοντας βέβαια την Πίστη απ' έξω- τη στιγμή που ούτε και τα Μυστήρια δεν σέβεστε, διότι εάν τα σεβόσασταν δεν θα ψευδόσασταν ενώπιον της Αγίας Τραπέζης αποδεχόμενοι την παναιρετική ψευδοΣύνοδο. Το άλλο που κάνετε είναι να μας λέτε, για να κρατάμε το στόμα μας κλειστό, να μην ασχολούμαστε με εσάς και με αυτά που γίνονται στην Εκκλησία αλλά με την σωτηρία της ψυχής μας. Βέβαια παίρνουμε ένα πολύ ωραίο παράδειγμα από εσάς τους 'ποιμένες' μας για το πως θα σώσουμε την ψυχή μας με το καλημέρα σας. Θα πηγαίνουμε στον πνευματικό μας και απλά θα του λέμε ΨΕΜΑΤΑ. Ειλικρινά πατέρες, τον τελευταίο καιρό δεν έχουμε δει τίποτε άλλο από εσάς εκτός από έναν ατέλειωτο ΟΧΕΤΟ ΨΕΜΑΤΩΝ.
Που είναι η ανδρεία; Πού είναι το φιλότιμο για τον Χριστό που οφείλετε να μας διδάξετε; Μην μας υποτιμάτε τόσο, όπως γνωρίζουμε την αμαρτωλότητά μας έτσι γνωρίζουμε ότι κι εσείς είστε άνθρωποι και κάνατε τα λάθη σας. Αν δεν μάθουμε να συγχωρούμε ο ένας τον άλλον, πως έχουμε την ελπίδα να μας συγχωρέσει ο Θεός; Σας εκλιπαρούμε, κάντε την ανατροπή, γυρίστε το αναθεματισμένο τραπέζι ανάποδα και πείτε το Άγιο ΟΧΙ. Να μοσχοβολήσει η ψυχή μας από τη λεβεντιά της Ορθοδοξίας. Κι εμείς θα βάλουμε το κορμί μας μπροστά στο δικό σας, θα σας υποστηρίξουμε ό,τι κι αν πουν, ό,τι κι αν κάνουν για αυτήν την ομολογία που θα δώσετε. Για να μην ψευδίσει η Άγια Πίστη μας σ' αυτόν τον ψεύτικο κόσμο που ζούμε.
Και αν δεν μπορείτε να το κάνετε, τουλάχιστον ΜΗΝ ΔΙΩΚΕΤΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ που με θάρρος και φιλοτιμία το κάνουν.

Ανώνυμος είπε...

4 Ιερές Μονές του Αγίου Όρους αντιδρούν στο κείμενο του Γοντικάκη. Θα σας κρατάω ενήμερους.

Ανώνυμος είπε...

ΑΞΙΟΣ Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΗΓΟΥΝΕΝΟΥΣ Κ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥΣ...

ΕΠΙΣΗΣ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΕΛΛΙΩΤΕΣ Κ ΣΚΗΤΙΩΤΕΣ....

ΔΙΩΚΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΜΕ ΣΥΝΕΡΓΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΗΝ Κ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ Κ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΩΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΣ...

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ...;;;;;;

ΕΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΤΕΡΤΣΕΤΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΖΩΪΔΙΔΕΣ...

ΑΑΑΧΧΧΧ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΟΥΝ .!!!!!!

ΕΥΧΕΣ.

Φαίη είπε...

Ξέχασα να προσθέσω στο παραπάνω σχόλιό μου ..
«Και αν δεν μπορείτε να το κάνετε, τουλάχιστον ΜΗΝ ΔΙΩΚΕΤΕ ΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ που με θάρρος και φιλοτιμία το κάνουν.»

Ανώνυμος είπε...

Ποιές είναι αυτές οι Ιερές Μονές; ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Μακάρι να αυξηθεί ο αριθμός. Και μακάρι να έβλεπαν την αγωνία του κόσμου σε αυτό τον αγώνα.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στους σεβαστούς Πατέρες του Γραφείου αιρέσεων της ΙΜΠ. Μας εκφράζουν πλήρως. Σχετικά με την τελευταία παράγραφο θέλω να πιστεύω πως δεν αφορά σε αυτούς που καλά έκαναν και έκοψαν το μνημόσυνο των κολυμπαριστόν.

Ανώνυμος είπε...

ο πατηρ Φωτιος Βεζυνιας εχει απολυτο δικαιο.
Αν υπηρχαν 20 επισκοποι αγωνισται ,που θα συγκαλουσαν συνοδο για να καταδικασει την παναιρεσι του οικουμενισμού ,θα ειχε λυθει το πρόβλημα.
Δεν λυνεται το πρόβλημα με την εκφρασι αποψεων ,ότι δεν συμφωνούμε με τον οικουμενισμο ,ενώ στην πραξη ειμαστε μαζι με τους οικουμενιστας ,οι οποιοι εχουν εκκλησιαστηκη κοινωνια με τους αιρετικούς.
Το να τοποθετουμαστε μονον με λογια απέναντι του οικουμενισμού ,αυτό δεν τους αγγιζει καθολου,μας αφηνουν εμας στα λογια και στις αντιοικουμενιστικες μας αποψεις και αυτοι κερδιζουν ολοένα και περισοτερο εδαφος και ισχυροποιουντε .
Ηδη σπαταλήσαμε πολύ χρονο ,περιμενοντας τι; Τη μετανοια και επιστροφή τους στην ορθοδοξια,αυτοι ολο και περισσοτερο θα απομακρυνοντε απ αυτην και θα παραμορφωνοντε.
Η ζημια που ηδη προηλθε από τον οικουμενισμο είναι τεραστια,και οσο παραμενει στη θεσι του και δεν καταδικαζεται από συνοδο ,τοσο και ποιο επικίνδυνος καθίσταται για το σωμα της Εκκλησιας.
Το ποιμνιο αποπροσανατολίζεται και συνηθιζει σε μια καταστασι,που βλεπει ορθοδοξους και αιρετικούς ιερεις και επισκόπους να το ευλογουν,διοτι οι ορθοδοξοι ιεραρχαι και ιερεις στο εξωτερικο, τους προσκαλουν για να ευλογησουν το ποιμνιο.
Εκτος αυτου στο εξωτερικο, εκτος από την εσωτερικη πυλη για το Ιερο,υπαρχη και εξωτερικη πορτα ,απο την οποια μπαινουν κρυφα οι αιρετικοι ιερεις μεσα στο ιερο κατά τη θεια λειτουργια.
Δεν ειμαστε πλεον συγουροι αν τα μυστηρια που τελουν οι οικουμενισται κατω από τέτοιες συνθήκες είναι εγκυρα.
Το ποιμνιο κλωνιζεται και δεν εκκλησιάζεται πλεον και εσεις σεβασμιωτατε Πειρεως κατακρινεται τους πιστους Ιερεις που διέκοψαν το μνημοσυνο οικουμενιστων Μητροπολιτών.
Για το πληθος του ποιμνίου που σιωπηρα απομακρύνεται λογω προδοσιας της πιστεως του δεν εχεται ευθηνη,αλλα το ποιο βασικο είναι να μην δυσαρεστηθη ο αιρεσιάρχης πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλά τα λέει η Μητρόπολη Πειραιώς. Το Άγιο Όρος έπρεπε να είχε ξεσηκωθεί για την Σύνοδο Κολυμπαρίου.

Φ.

Ανώνυμος είπε...

π, Φώτιε, δεν έχετε δίκιο να συκοφαντείτε την ΙΜΠ επειδή έχετε προσωπικές διαφορές ! Πουθενά δεν αναφέρει ως ακραίες μορφές αντίδρασης την διακοπή μνημόσυνου! καλό είναι να μην συκοφαντούμε οι χριστιανοί Λαϊκοί, πολύ περισσότερο οι Κληρικοί!!
εάν η ΙΜΠ κάνει κάποιο δογματικό ή ηθικό λάθος , μπορείτε να το αναφέρετε, αλλά δεν επιτρέπεται η εμπαθής πολεμική εναντίον της !


Γεράσιμος Β.

Σάλπισμα Ζωής είπε...

Χαίρετε εν Κυρίω
Συκοφαντώ σημαίνει λέγω λάθος κατηγορίες για κάποιον. Ο π. Φώτιος λοιπόν πήρε την τελευταία παράγραφο της ανακοινώσεως της Ι.Μ. Πειραιώς και εξέφρασε το συναίσθημα της καρδιάς του. Ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Ο π. Φώτιος δεν έμαθε στην ζωή του να παίζει στην σκιά. Λοιπόν που η συκοφαντία; Και που η εμπαθής!!!! πολεμική. Την Μητρόπολη Πειραιώς την θεωρούμε και είναι εκ των εκφραστών του αγώνος εναντίον του οικουμενισμού. Γι αυτό και πονέσαμε με την τελευταία παράγραφο. Αν εννοούν κάτι άλλο ας το πουν και θα ζητήσουμε δημοσίως συγνώμη. Μάλλον εσείς αγαπητέ Γεράσιμε με κατηγορείτε για κάτι που δεν υπάρχει. Δεν έχω καμία προσωπική διαφορά με κανένα. Το δηλώνω δημοσίως.
π. Φώτιος Βεζύνιας

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com