Πρεσβ. Αθανασίου Μηνά, Δικαιοσύνην καί ἀλήθειαν μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπί τῆς γῆς. Υμνολογικά εγκώμια Ορθοδοξίας

Δικαιοσύνην καί ἀλήθειαν μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπί τῆς γῆς

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ  ΜΗΝΑ

¨Ὑμνολογικά ἐγκώμια Ὀρθοδοξίας¨

1)     «Ὑμνοῦσι τρισάριθμον μονάδα Θεότητος, τριαδικοῖς ἁγιασμοῖς, ἀκαταπαύστοις ἐν φωναῖς, τρανοῦντα τὸ ἄχραντον, τὰ Σεραφεὶμ θεολογίας μυστήριον, καὶ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν διδάσκοντα». (Κανών Ἀσωμάτων, Παρακλητική, Δευτέρα, ἦχος α’)

2)     «Κόσμος ὁ σύμπας εὐφραίνου· ἰδοὺ γὰρ Κύριος, καθεῖλεν ἀπὸ ὕψους, ἀσεβείας τὸ κράτος, ἀρρήτῳ προμηθείᾳ· καὶ ταπεινοί, ἀνυψώθημεν σήμερον, Ὀρθοδοξίας πρός πίστιν δι' εὐσεβοῦς, Βασιλίδος ὁδηγούμενοι». (Στιχ. προσ. ἑσπερ. Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἦχος α’)

3)     «Τοὺς φωστῆρας τοὺς μεγάλους τῆς Ἐκκλησίας, Πέτρον καὶ Παῦλον εὐφημήσωμεν· ὑπὲρ ἥλιον γὰρ ἔλαμψαν, ἐν τῷ τῆς πίστεως στερεώματι, καὶ τὰ ἔθνη ταῖς ἀκτῖσι τοῦ κηρύγματος, ἐκ τῆς ἀγνοίας εἰς τὴν θείαν γνῶσιν ἐπανήγαγον, ὁ μὲν τῷ σταυρῷ προσηλωθείς, πρὸς οὐρανὸν τὴν πορείαν ἐποιήσατο, ἔνθα τῆς βασιλείας, παρὰ Χριστοῦ τὰς κλεῖς ἐγκεχείριστο, ὁ δὲ τῷ ξίφει ἀποτμηθείς, πρὸς τὸν Σωτῆρα ἐκδημήσας, ἐπαξίως μακαρίζεται, καὶ ἀμφότεροι τὸν Ἰσραὴλ καταγγέλλουσιν, ὡς εἰς αὐτὸν τὸν Κύριον, χεῖρας ἀδίκως ἐκτείναντα. Διὸ εὐχαῖς αὐτῶν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, τοὺς καθ' ἡμῶν κατάβαλε, καὶ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν κράτυνον, ὡς φιλάνθρωπος».(Στιχ. ἰδιόμ. ἑσπερ. Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, μνήμη  29/06)

4)     «Ἔργοις λάμψαντες Ὀρθοδοξίας, πᾶσαν σβέσαντες κακοδοξίαν....» (Ἀπολυτίκιον ἁγίων Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας, μνήμη τους 18/01) καὶ τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου: «Στύλος γέγονας ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων, τὴν Ἐκκλησίαν Ἱεράρχα Ἀθανάσιε...»

5)     «Ὀρθοδοξίας ὁ φωστήρ, Ἐκκλησίας τὸ στήριγμα καὶ διδάσκαλε...» (Ἀπολυτ. ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, μνήμη του 14/11)

6)     «Ὀρθοδοξίας ὁδηγέ, εὐσεβείας Διδάσκαλε καὶ σεμνότητος...» (Ἀπολυτ. ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Γραπτοῦ, Ἐπισκόπου Νίκαιας, μνήμη του 11/10)

7)     «Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον...» (Ἀπολυτίκιον ἁγίου Γερασίμου τοῦ νέου ἀσκητοῦ ἐν Κεφαλληνία, μνήμη του 16/08)

8)     «Σηλυβρίας τόν γόνον καί Ἐώας τό καύχημα, τῆς Ὀρθοδοξίας τόν Στύλον καί Αἰγίνης τό ἔρεισμα, Νεκτάριον ὑμνήσωμεν πιστοί...» (Ἀπολυτ. Ἁγ. Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ θαυματουργοῦ, μνήμη του 9/11) καὶ μεγαλυνάριον τοῦ ἰδίου: «Τοῦ Εὐαγγελίου ταῖς καλλοναῖς ἐκλελαμπρυσμένος ὡς ὠράθης δί΄ ἀρετῶν, τῆς Ὀρθοδοξίας τά δόγματα σφραγίζεις, καί βεβαιοῖς τόν λόγον, Πάτερ, τῆς πίστεως».

9)     «Πανοπλίαν ἄμαχον, ἐνδεδυμένος θεόφρον, τὴν ὀφρῦν κατέσπασας, τῆς Δυτικῆς ἀνταρσίας, ὄργανον, τοῦ Παρακλήτου γεγενημένος, πρόμαχος, Ὀρθοδοξίας προβεβλημένος· διὰ τοῦτό σοι βοῶμεν· χαίροις ὦ Μᾶρκε, Ὀρθοδόξων καύχημα». (Κοντάκιον ἁγ. Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ», μνήμη του 19/01)

10)                  «Τῆς σοφίας ἐκφάντωρ λαμπρὸς γενόμενος, Ὀρθοδοξίας ἐδείχθης θεοπαγής προμαχών, τῶν Πατέρων καλλονὴ Φώτιε μέγιστε...» (Ἀπολυτ. ἁγ. Φωτίου τοῦ Μεγάλου Πατριάρχου Κων/λεως, μνήμη του 6/02)

11)                   «Δεῦτε τῶν Ὀρθοδόξων τὸ σύστημα, εὐφημήσωμεν τὸν Χριστολάτρην, τὸ τῆς εὐσεβείας ὑπόδειγμα, τὸν τοῖς Ἀναργύροις ἐφάμιλλον, καὶ τὰ ἴσα φέροντα τοῖς Ἀποστόλοις, ὡς πάντας γνώσει τῇ θείᾳ πλουτίσαντα καὶ πάντων τὰ ἤθη κατακοσμήσαντα...» (Στιχ. προσ. ἑσπερ. ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, μνήμη του 24/08)

12)                   «Ῥωμαλεότητι φρενῶν ὠχυρωμένος θεσπέσιε, τὰς βασάνους τῶν ἀθέων εἰς οὐδὲν ἐλογίσω, ἀλλ' ἀνδρείως ὥρμησας πρὸς τὰ σκάμματα, τῷ δὲ θείῳ Πνεύματι λαμπρυνθείς τὴν διάνοιαν, βασιλέα παρανομώτατον ἤλεγξας, καὶ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν ἐκράτυνας...» (Στιχ. ἰδιόμ. Λιτῆς ἁγ. Χαραλάμπους, μνήμη του 10/02)

13)                   «Ἀντὶ ὅπλων, σταυρὸν ἀράμενος πανένδοξε, ἀντὶ θώρακος δέ, τὴν πίστιν ἐνδυσάμενος, πρὸς πάλην ἐξῆλθες ἐχθρῶν ἀοράτων καὶ ὁρωμένων, Μάρτυς, αὐτόκλητος, καὶ τούτων κατέβαλες τὰς παρατάξεις σθένει τοῦ Πνεύματος· οὗ ἐμφορηθεὶς πλουσίως Ὅσιε, κἀμοὶ παράσχου βραχεῖαν χάριν, φωταγωγοῦσάν μου τὸν νοῦν, ἀξίως τοῦ ὑμνῆσαί σου τοὺς γενναίους ἀγῶνας, ὀρθοδοξίας φωστήρ». (Ἀπολυτ. ἁγ. ὁσιομάρτυρος Ἀνδρέου τοῦ ἐν τῇ Κρίσει, μνήμη του 17/10)

14)                   «Νεοφανεῖς ἀστέρες σήμερον, ἐν τῷ τῆς ᾽Εκκλησίας ἀνέτειλαν στερεώματι, οὐκ ἀποτροπαίους ἐκβάσεις, ἀλλ' ἀγαθῶν ἐπιρροάς τῇ οἰκουμένῃ μηνύοντες, ἅπαντες οἱ μετά τήν ἅλωσιν τῆς βασιλίδος, πολλαχοῦ γενόμενοι Χριστομάρτυρες. Δεῦτε οὗν φιλέορτοι πάντες, χρεωστικῶς αὐτοῖς προσείπωμεν λέγοντες χαίρετε, τῆς ὀρθοδόξου πίστεως οἱ χρηματίσαντες ἀνακαίνισις, καί τῆς ἀσεβείας τῶν ᾽Αγαρηνῶν ἡ κατάργησις χαίρετε, τῆς ᾽Ανατολικῆς ᾽Εκκλησίας ἡ δόξα, καί ἑτεροδόξων ἡ ἀναφαίρετος καταισχύνη χαίρετε, οἱ τύποι γενόμενοι ὑπομονῆς τοῖς πιστοῖς, καί τοῦ διά Χριστόν ἀθλεῖν ἐν καιρῷ τῷ προσήκοντι πάριτε μέσον ἡμῶν νοερῶς, τῶν δεινῶν ἐκλυτρούμενοι, καί πρεσβεύετε ἀπαύστως ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν». (Δοξαστικόν μεγάλου ἑσπερινοῦ Πάντων τῶν Νεοφανῶν Μαρτύρων τῶν μετά τὴν ἅλωσιν τῆς Κων/λεως μαρτυρησάντων). 

Ὀρθοδοξία ,ἡ μόνη ἀλήθεια ὑπό τον ἥλιον.

Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος: «Ὅλοι θέλομε νὰ δώσει ὁ Θεὸς ἑνότητα πίστεως στὸν κόσμο. Μὰ ἐσεῖς τὰ μπερδεύετε τὰ πράγματα. Ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Σὰν χριστιανοί, πρέπει νὰ ἐλεεῖτε ὅλο τὸν κόσμο, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους! Ἀκόμη καὶ τὴν ζωή σας νὰ δώσετε γι΄αὐτούς. Ἀλλὰ τὶς ὰλήθειες τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τὶς θίξετε. Γιατὶ δὲν εἶναι δικές σας. Ἡ πίστη τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας, νὰ τὴν κάνουμε ὅ,τι θέλουμε.»

Λόγοι ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καί ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου περί Ὀρθοδοξίας:

-  «...Λοιπόν, μέσα στὴ θρησκεία, λέει ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ ἰδρυτὴς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ὅτι ὅλες οἱ ἄλλες θρησκείες, δὲν εἶναι ὅσο εἶναι αὐτὴ ἡ θρησκεία. Μία θρησκεία μόνον εἶναι: ἡ Ὀρθόδοξος χριστιανικὴ Θρησκεία. Καὶ τὸ πνεῦμα αὐτὸ τὸ ὀρθόδοξον εἶναι τὸ ἀληθές. Τὰ ἄλλα πνεύματα, εἶναι πνεύματα πλάνης καὶ οἱ διδασκαλίες τους εἶναι μπερδεμένες... Πρέπει νὰ δοῦμε ποῦ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ ἡ ἀλήθεια εἶναι στὴν Ὀρθοδοξία. Ἐγώ τὴν ἔχω ζήσει καὶ τὴν ξέρω, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἔχω ζήσει, μέσα σὲ ἁγίους ἀνθρώπους, ποὺ πέφτουν, στὸ πνεῦμα αὐτό τῆς ἀληθείας. Ὑπάρχουν πολλά φῶτα ποὺ βλέπει κανείς καὶ ἐντυπωσιάζεται. Μὰ ἕνα εἶναι τὸ Φῶς τὸ Ἀληθινό. Πρέπει νὰ τὰ σκεφτοῦμε αὐτά... καὶ θὰ δεῖτε ὅτι ἀξίζει νὰ λατρέψει κανείς τὸν μόνον ἀληθινόν Θεόν. Τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Δὲν μπορεῖ κάθε ἕνας νὰ λέει: “Εἶμαι ἀπεσταλμένος τοῦ Θεοῦ κι’ ἐγὼ φέρνω μιὰ νέα ἀλήθεια, πού ταιριάζει σήμερα στόν κόσμο”. Οἱ ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ ὅπως τὶς ἔχει πεῖ ἀπό τὴν ἀρχή αὐτές εἶναι. Δὲν ὑπάρχουν ἄλλες ἀλήθειες, νέες. Κι ἐπειδή ὁ κόσμος προόδεψε καὶ ἡ ἐπιστήμη καὶ οἱ ἄνθρωποι πῆγαν στὰ ἄστρα. Κατάλαβες;...

-  ..Μὰ θὰ πεῖς: «Γιατί νά γίνεται πόλεμος;» Ἅμα κάνουμε αὐτό τὸ πράγμα κι’ ἔχουμε μιὰ θρησκεία, δὲν θὰ μαλώνουμε, δὲν θὰ κάνουμε πολέμους, θὰ λείψουν ὅλα! Ἔτσι λένε, μὰ ἔτσι δὲν εἶναι. Τὶ νὰ τὴν κάνεις; Ἐμεῖς ἐδῶ οἱ Ἕλληνες, ἔχουμε μιὰ θρησκεία. Εἴμαστε Χριστιανοί. Ἄν ὑπάρχει ἀπό κανένας ξένος, εἶναι λίγοι. Ὅμως, βλέπεις σήμερα πώς ἀλληλοτρωγόμαστε καὶ ἔχουμε χίλια κόμματα. Κι ἀπό ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, γίνανε καὶ ἄθεοι καὶ ξέρω ἐγώ. Μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ ἑνώνει. Καὶ ὅλοι πρέπει νὰ προσευχόμαστε νὰ ἔρθουνε σὲ αὐτή τὴ θρησκεία.Ἔτσι θὰ γίνει ἡ ἕνωση. Ὄχι μὲ τὸ νὰ πιστεύεις ὅτι ὅλοι εἴμαστε τὸ ἴδιο καὶ ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τὸ ἴδιο. Δὲν εἶναι τὸ ἴδιο. Ἡ ἀγάπη ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ...

-  ... Θὰ μοῦ πεῖς: «Γιατί δὲν τὰ βλέπει ὁ Θεός;» Μὰ αὐτά εἶναι. Τὰ βλέπει ὁ Θεός, ἀλλά δὲν μπορεῖ νὰ ἐπέμβει. Μπορεῖ ὅμως μὲ τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ, νὰ ἔρθει, ὥστε οἱ ἄνθρωποι, νὰ ἀποκτήσουν μιὰ ἐπίγνωση. Νὰ δοῦν τὸ χάος ὁλοζώντανο μπροστά τους. Νὰ ποῦν «Ἔ, πέφτουμε στὸ χάος, χανόμαστε!Ὅλοι πίσω, ὅλοι πίσω! Γυρίστε πίσω. Πλανηθήκαμε». Καὶ νὰ ἔρθουν πάλι στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ. Καὶ νὰ λάμψει ἡ Ὀρθόδοξος πίστις. Αὐτό, ἐμεῖς ἐπιδιώκουμε. Καὶ ἔτσι θέλουμε τὰ πράγματα σιγά-σιγά νὰ γίνουν, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός, ἐργάζεται μυστικά. Δὲν θέλει νὰ ἐπηρεάσει τοῦ ἀνθρώπου τὴν ελευθερία. Τὰ φέρνει ἔτσι καὶ σιγά, σιγά, σιγά πάει ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖ ποὺ πρέπει.» (Ἅγιος Πορφύριος, ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία ἀπό τό βιβλίο «Τό Πνεῦμα τό Ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές»).

-  «Οἱ διαθέσεις τοῦ Πάπα ἀνέκαθεν ἦταν νὰ ὑποτάξει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία  καὶ θὰ ἔλθει ἡμέρα, ποὺ ὁ διάλογος θὰ ματαιωθεῖ. Τίποτε δὲν πρόκειται νὰ γίνει». (Ἅγιος Πορφύριος)

 - «Ὅπως φαίνεται, ὁ πατέρας μας ἀγάπησε μίαν ἄλλην γυναίκα μοντέρνα, ποὺ λέγεται Παπικὴ Ἐκκλησία, διότι ἡ Ὀρθόδοξος Μητέρα μας δὲν τοῦ κάμνει καμίαν ἐντύπωση, ἐπειδὴ εἶναι πολὺ σεμνή». (Ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόρα, Ἅγιος Παΐσιος)   «”Μία θρησκεία”, σοῦ λένε, “νὰ ὑπάρχει’’, καὶ τὰ ἰσοπεδώνουν ὅλα. Ρωτῆστε ἕναν χρυσοχόο: ‘’Κάνει νὰ ἀνακατέψουμε τὴν σαβούρα μὲ τὸν χρυσό;’’ Οἱ Ἅγιοι Πατέρες κάτι ἤξεραν καὶ ἀπαγόρευσαν τὶς σχέσεις μὲ αἱρετικό». (Ἅγιος Παΐσιος)   «Γιὰ τὸ παγκόσμιο συμβούλιο ἐκκλησιῶν ἔλεγε ὅτι εἶναι ‘’ἡ κουρελοὺ τοῦ διαβόλου’’». (Ἅγιος Παΐσιος)

     Ἐπιπλέον, ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος περιγράφει ὡς αὐτήκοος μάρτυς γιὰ τὸν π. Εὐμένιο Σαριδάκη:

«Ὁ Γέροντάς μας, π. Εὐμένιος Σαριδάκης, μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε, ὅτι μνημόνευσε στὴν Πρόθεση τὸν Εὐρωπαῖο γνωστὸ ἀνθρωπιστὴ Ραοὺλ Φολλερώ, παπικὸ στὸ δόγμα, ἐπειδὴ εἶχε εὐεργετήσει τὸ Λεπροκομεῖο καὶ ἦταν πολὺ καλὸς ἄνθρωπος. Τότε, ἄγγελος Κυρίου, τοῦ πέταξε τὴν μερίδα ἀπὸ τὸ ἅγιο Δισκάριο τρεῖς φορές. Τὴν τρίτη φορά, τοῦ ἐμφανίσθηκε λέγοντάς του, ὅτι ἐκεῖ (στὴν Πρόθεση) ἔχουν θέση μόνον τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Τοῦ ἐξήγησε, ὅτι στὴν Εὐχαριστιακὴ Ἀναφορά, μόνον τοὺς Ὀρθοδόξους μπορεῖ νὰ βάλει, γιατὶ αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὰ μέλη τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας».

Μετά ἀπό αὐτά τά δίκαια καί ἀληθινά, ποῖοι εἶναι οἱ δαιμονισμένοι καί ποῖοι οἱ βλάσφημοι κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Ὅσοι συμφωνοῦν μέ τά γραφόμενα τῶν Πατέρων τῶν Ἁγίων ἤ ἐκεῖνοι πού τά ἀρνοῦνται καί τά πολεμοῦν;

Τά σχόλια δικά σας.