Κάλεσμα σε ανοιχτό διαδικτυακό διάλογο προς τον Πρόεδρο της Ε.Ι.Ε.

Κάλεσμα σε ανοιχτό διαδικτυακό διάλογο προς τον Πρόεδρο της Ε.Ι.Ε.

Αγαπητέ κύριε Ιωνάθαν Μακρή.

Έμαθα για την πρόσφατη δράση της Ένωσής σας σε περιοχές της Πατρίδας μας. Διανέμετε δωρεάν Καινές Διαθήκες σε σπίτια Χριστιανών, μεταφρασμένες στην νεοελληνική γλώσσα, χωρίς φυσικά το αρχαίο κείμενο, με ποιο σκοπό; Θέλετε μήπως να κάνετε ιεραποστολή στους Ορθοδόξους;

Βεβαίως η αλήθεια είναι ότι εμείς οι Ορθόδοξοι χρειαζόμαστε επανευαγγελισμό, αλλά σίγουρα όχι από εσάς· διότι εσείς, απ’ ότι θα αποδειχθεί στη συνέχεια, διδάσκετε έτερο ευαγγέλιο[1] και μάλιστα με παραπλανητικό τρόπο!

Ο φαινομενικός σκοπός της Ε.Ι.Ε.

Ο σκοπός σας, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα σας, είναι «κάθε Ελληνική οικογένεια να αποκτήσει μια Καινή Διαθήκη στο σπίτι της. Με αυτό τον τρόπο, ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα αποκτούν άμεση πρόσβαση στον Λόγο του Θεού, κι έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν την αλήθεια του ευαγγελίου μέσα από την προσωπική ανάγνωση.

Το κίνητρό μας είναι να φέρουμε τον σύγχρονο Έλληνα κι Ελληνίδα σε επαφή με την Αγία Γραφή. Ενώ από τη μια υπάρχουν πολλοί Έλληνες που επιθυμούν να γνωρίσουν καλύτερα τον Κύριο Ιησού Χριστό, και τον Τριαδικό Θεό στον οποίο πιστεύουμε, από την άλλη υπάρχει ένα βασικό εμπόδιο: η έλλειψη πρόσβασης στον Λόγο του Θεού. Έτσι, πολλοί Έλληνες που θέλουν να διαβάσουν την Καινή Διαθήκη, δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει μετάφραση στη δημοτική εγκεκριμένη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, κι αν το γνωρίζουν, δεν έχουν κάποιο αντίγραφο στο σπίτι τους. Η ανάγκη αυτή μας κινητοποίησε στην απόφαση να δωρίσουμε μια Καινή Διαθήκη σε κάθε Ελληνικό σπίτι.»[2].

Ο πραγματικός σκοπός της Ε.Ι.Ε.

Είναι όμως, τα πράγματα όπως τα λέτε; Είναι τόσο αγνός ο σκοπός σας; Αν δούμε τα πράγματα με μια ερευνητική ματιά, θα έρθουμε αντιμέτωποι με την αλήθεια, η οποία βρίσκεται στο... περιτύλιγμα! Ας ξεκινήσουμε από την σακούλα. Αντικρύζουμε την Γαλανόλευκη και το «Χριστός Ανέστη» που παραπέμπουν στα ελληνορθόδοξα πιστεύω μας και διαβάζουμε ότι «Αυτό το πακέτο δεν έχει καμία σχέση με αιρέσεις, μάρτυρες του ιεχωβά, μορμόνους, κτλ.»[3]. Εάν όμως διαβάσουμε τα γραφόμενα στο καλαίσθητο και ακριβό πρόσθετο εξώφυλλο της μεταφρασμένης Καινής Διαθήκης και ιδιαιτέρως τα ψιλά γράμματα της εσώκλειστης απαντητικής επιστολής, θα καταλάβουμε ότι τα πρώτα χρησιμοποιούνται ως δόλωμα για να «τσιμπήσουν» οι έχοντες άγνοια.

Ενθαρρύνετε λοιπόν, στα ψιλά γράμματα της απαντητικής σας επιστολής, τους Ορθοδόξους, να πηγαίνουν στην Εκκλησία της ενορίας τους. Βεβαίως, εάν κάποιος δεν σχετίζεται με την τοπική του ενορία, αυτός, ενθαρρύνεται να πάει σε μια Ευαγγελική «Εκκλησία»! Σύμφωνα όμως με την Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία κατατάσσει την Ελληνική Ιεραποστολική Ένωσή σας, στην 32^η σειρά στον κατάλογο με τις «Χριστιανικές αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες»[4], μπορούμε να καταλάβουμε εύκολα τον πραγματικό σκοπό σας!Παρουσιάζεσθε, όπως λέγει το Ευαγγέλιο (στο οποίο λέτε ότι πιστεύετε), σαν πρόβατα μέσα στο ποίμνιο, όμως στην πραγματικότητα έχετε άλλους σκοπούς[5]!

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Μακρής

            Επιπλέον, εάν κάποιος κάνει μια πρόχειρη έρευνα σχετικά με τον πατέρα σας, θα διαπιστώσει με έκπληξη, ότι «Ο Κ. Μακρής αποτελεί τον κεντρικό άξονα της προσπάθειας για τον «εκχριστιανισμό» των Ορθοδόξων Ελλήνων. Σε αγγλικό Δελτίο Τύπου προερχόμενο από την ΕΙΕ αναφέρεται ότι «είναι διεθνής ιεραπόστολος της “AMG” και διευθυντής της ΕΙΕ, της μοναδικής Ελληνικής Ιεραποστολικής Εταιρίας».

            Εξάλλου ένα Δελτίο του «Ευρωπαϊκού Ιεραποστολικού Συνδέσμου» αναφέρει ότι ο Κ. Μακρής διευθύνει το παράρτημα του Συνδέσμου αυτού στην Ελλάδα («Διακονίες Εμμαούς», Gebetsbrief 16/1986. Βλ. και Ιεραποστολή 7/1986.15). Εκπροσωπεί ακόμη την «Βιβλική Εταιρία ο Λόγος Ζωντανός» και αναμιγνύεται στην κίνηση του Billy Graham και σε πολλά «συνέδρια ιεραποστόλων», που οργανώνονται από τον «Ευρωπαϊκό Ιεραποστολικό Σύνδεσμο» (Mission ’87, γερμ. έκδ.), σε συνεργασία με πολλές οργανώσεις, όπως την «Operation Mobilisation», τη «Νεολαία για το Χριστό», την «Campus for Christ» (Φοιτητική Σταυροφορία για το Χριστό), τη «Χριστιανική Κίνηση Αγάπης», τη «Νεολαία με Αποστολή» κ.ά. Έτσι πραγματοποιήθηκε το 1985 το συνέδριο Explo ’85 με τη χρήση δορυφορικής τηλεόρασης, ταυτόχρονα σε διάφορες ηπείρους (JMEM - Aktuell 2/1986). 

Στα ίδια πλαίσια κινούνται και τα «Συνέδρια για περιοδεύοντες ευαγγελιστές», στα οποία συμμετέχουν γύρω στους 8000 «ευαγγελιστές» από όλα τα σημεία της γης. Τέτοια συνέδρια πραγματοποιήθηκαν στη Λωζάνη, στο Άμστερνταμ, στην Ουτρέχτη (Δρ 12/1983,1. 59/1986,7. Mission ’87, γερμ. έκδ. Frontlinien 23/1986). Μάλιστα για να διευκολυνθεί η συμμετοχή νεαρών Ελλήνων και νέων από τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης ιδρύθηκε ειδικό ταμείο με το χαρακτηριστικό όνομα «Άνθη από την έρημο» (Gebetsbrief 16/1986). 

Η κίνηση του Κώστα Μακρή χρησιμοποιεί ακόμη τα «Go-Festivals», της «Νεολαίας με Αποστολή» (Frontlinien 18/1986), που διεξάγονται σε δύο φάσεις κατ’ αρχήν εκτελείται γιορταστικό πρόγραμμα, με σεμινάρια και ομάδες συζήτησης και ακολουθεί «δημιουργικός ευαγγελισμός» τα απογεύματα. Στη συνέχεια ασκείται «ευαγγελισμός» σε συνδυασμό με κοινωνική εργασία για τις δύσκολες καταστάσεις των μεγαλουπόλεων (ναρκωτικά κ.ά.) (Frontlinien 18/1986). 

Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ακόμη πως η άφιξη του Κ. Μακρή στην Ελλάδα (1981) συνέπεσε με την εδώ παρουσία του πλοίου «Ανάσταση» της «Νεολαίας με Αποστολή». Στην αίθουσα Ευριπίδου 14 πραγματοποιήθηκαν κοινές εκδηλώσεις με την οργάνωση αυτή (Δρ. 1/1982,3). Στο καταστατικό της ΕΙΕ αναφέρεται ότι η κίνηση προτίθεται να χρησιμοποιήσει δικά της μεταφορικά μέσα (λεωφορεία, πλοία κ.τ.λ.) και να ιδρύσει νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, χριστιανικά σχολεία και άλλα κοινωφελή έργα (άρθρο 2). 

Οι διασυνδέσεις αυτές του Κ. Μακρή προσδιορίζουν όχι μόνο την προέλευση και το δογματικό υπόβαθρο της ΕΙΕ, αλλά και την οικονομική επιφάνεια της κίνησης. Το έτος 1988 η ΕΙΕ απόκτησε το πλοίο Morning Star (Πρωινός Αστέρας) και διαπραγματεύτηκε την αγορά 54 στρεμμάτων παραθαλάσσιας περιοχής στα Σκορπονέρια Θηβών. Με τέτοιες διασυνδέσεις εξηγείται και η παγκόσμια πίεση που ασκήθηκε στη χώρα μας με αφορμή την καταδίκη του Κ. Μακρή και των δύο άλλων μισσιοναρίων της οργάνωσης «Νεολαία με Αποστολή» για υποβοήθηση σε εκούσια διαφυγή και προσηλυτισμό ανηλίκου, που τελικά ακυρώθηκε από το Εφετείο. 

Οργανώσεις που ανήκουν στην ΕΙΕ είναι η «Εταιρία Πνευματικής και Κοινωνικής Ανάπτυξης», η «Νέα Χριστιανική Δισκοθήκη», η «Χριστιανική Συντροφιά Νέων», τα μουσικά συγκροτήματα «Αναγέννηση» και «Νέα Ζωή», η «Ψυχολογική Συμβουλευτική Υπηρεσία», κινηματογραφικά και τεχνικά συνεργεία. Εκδίδει την εφημερίδα «Ο Δρόμος» και το Δελτίο «Ιεραποστολικά Νέα σε Βάθος». 

Στο πνευματικό κέντρο της ΕΙΕ (Ευριπίδου 14, Αθήνα) πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με την συνεργασία μισσιοναρίων και ποιμένων προτεσταντικών πεντηκοστιανών και νεοπεντηκοστιανών ομάδων, που ασχολούνται με τον «ευαγγελισμό» των Ελλήνων. Μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα είναι: 

Δαμασκηνίδης Άγγελος (ΠΑΧΑ), Καλοτεράκης Φαίδων (Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία), Καταρτζής Γ. (Ελληνική Κίνηση Πνευματικής Αναγέννησης), Bill Baldwin και Robert Hill (Εταιρία Βιβλικών Σπουδών), Μπλιάτης Απόστολος (Χριστιανική Κίνηση Αγάπης), Ραυτόπουλος Φ. (Χριστιανική Ευαγγελική Εκκλησία), Γιάννης Ρούσσος (Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής), Ντίνος Ρούσσος (Εκκλησία του Χριστού), Φαφαλιός Γιάννης (Βιβλική Εταιρία) κ.ά. (σημ. γράφοντος: σχεδόν όλες βρίσκονται στον κατάλογο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος)

Στα έντυπα της ΕΙΕ προβάλλονται προγράμματα του κέντρου «Άργος Ζωδιάτης», των οργανώσεων «Διακονίες Εμμαούς», «Λίγες στιγμές από την Αγία Γραφή» (Βιβλικό Μήνυμα), «Το Ανώγειο», «Το στέκι της Ελπίδος» (Πανελλήνια Ιεραποστολή Συμπαράστασης), η «Χριστιανική Κίνηση Αγάπης», οι εκπομπές των «Αντβεντιστών της 7ης Ημέρας» (Δρ 69/1987,5) κ.ά. 

Αυτά αποδεικνύουν ανυπόστατο τον ισχυρισμό της κίνησης ότι πρόκειται για καθαρά ελληνική υπόθεση και ότι για όλες τις οικονομικές της ανάγκες -που είναι τεράστιες- «στηρίζεται ολοκληρωτικά στο Θεό» (Τι είναι η ΕΙΕ, τρίπτυχο). Η ΕΙΕ δεν έχει πρόβλημα να δηλώσει: «Ακόμη να διευκρινήσουμε πως είμαστε ενάντια σε κάθε είδους ξενόφερτη θρησκεία ή κίνημα και σε κάθε είδους αιρέσεις» (Ελεύθερος Τύπος 23.5.1984). «Η Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση είναι ένα καθαρά ελληνικό και εντελώς ανεξάρτητο θρησκευτικό σωματείο» (Δρ 1/1982,1). 

Η κίνηση μπόρεσε να οργανώσει σε παγκόσμια κλίμακα δυσφημιστική εκστρατεία εναντίον της χώρας μας, με στόχο την αλλαγή της νομοθεσίας, που προστατεύει τον πολίτη από αθέμιτες επιδράσεις στη θρησκευτική του συνείδηση (Frontlinien 18/1986. 21/1986. Anastasis 42/1985. JMEM Aktuell 2/1986. 5/1985).»[6]

Η διδασκαλία της οργάνωσης

«Η κίνηση ισχυρίζεται ότι είναι «διαδογματική» και «υπερδογματική». «Ταυτιζόμαστε και με το καθολικό και με το ορθόδοξο και με το διαμαρτυρόμενο δόγμα». «Σαν ευαγγελιστές δεν ασπαζόμαστε κανένα δόγμα, είμαστε υπερδογματικοί και εκείνο που κάνουμε είναι να ακολουθούμε τους λόγους του ευαγγελίου» (Κ. Μακρής, Ελεύθερος Τύπος 23.5.1984). 

Οι διαφορές με την Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζονται θέματα «τυπολατρείας», όχι ουσίας. «Εμείς για παράδειγμα δεν προσκυνάμε τις εικόνες ούτε οι ιερείς μας φοράνε άμφια», ισχυρίζεται ο Μακρής (Ελεύθερος Τύπος 23.5.1984), αφήνοντας να εννοηθεί ότι η κίνηση αναγνωρίζει ιερείς. 

Η διδαχή της ΕΙΕ κινείται στα πλαίσια του «Ευαγγελικού Συνδέσμου». Υποστηρίζει ότι δέχεται την θεοπνευστία και αυθεντικότητα της αγίας Γραφής, το «Σύμβολο της Πίστεως και τις αποφάσεις των πρώτων αποστολικών χρόνων» (Τι είναι η ΕΙΕ). Όμως ουσιαστικά απορρίπτει την Εκκλησία σαν ορατή πραγματικότητα και υπογραμμίζει ότι δεν σώζει καμία εκκλησία: «οι άνθρωποι, που τους σώζει ο Χριστός αποτελούν την Εκκλησία Του» (Δρ 64/87,1). 

Η σωτηριολογία της κίνησης συνοψίζεται στα ακόλουθα «έξι βήματα»: Ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός, χωρισμένος από τον Θεό εξαιτίας της αμαρτίας του. Ο μισθός της είναι θάνατος και κανείς δεν μπορεί να σώσει τον εαυτό του. Όμως ο Χριστός επλήρωσε τις αμαρτίες του ανθρώπου κι αν πιστεύσει σ’ αυτόν θα σωθεί. Αυτή η διαδικασία της «σωτηρίας» περιλαμβάνεται στη σύντομη προσευχή: Κύριε Ιησού, ξέρω ότι είμαι αμαρτωλός. Δέχομαι εσένα τώρα σαν προσωπικό μου Σωτήρα. Έλα στην καρδιά μου τώρα… Αμήν» (Δρ 57/1986,7). 

«Να τώρα, πώς μπορείς να δεχθείς τον Χριστό! Με την πίστη μπορείς να δεχθείς τον Χριστό, εκφράζοντάς την μάλιστα με προσευχή… Κύριε Ιησού, αναγνωρίζω πως… είμαι αμαρτωλός. Τώρα ανοίγω την πόρτα της καρδιάς μου και Σε δέχομαι Σωτήρα και Κύριο … Κάμε την αμέσως τώρα. Ο Χριστός θάρθει στη ζωή σου, αφού έτσι υποσχέθηκε» (Δρ 30/84. 59/1986. 12,65/1987, 6-7).

Ακριβώς τη στιγμή αυτή έρχεται η σωτηρία! «Την ώρα αυτή ο Χριστός έρχεται στη ζωή σου ως Σωτήρας και Κύριος και ο Θεός γίνεται Πατέρας σου. Γίνεσαι καινούριο δημιούργημα πνευματικό και όλες οι αμαρτίες του παρελθόντος σου συγχωρούνται. Πες και στους άλλους τι έχει κάνει ο Χριστός στη ζωή σου, και πες πως τώρα είσαι πραγματικά χριστιανός. Μετά τα λόγια της προσευχής μην ξεχάσεις να ευχαριστήσεις το Θεό γι’ αυτό που έκανε για σένα!» (Δρ 56/1986, σ. 4). 

Αυτή η «σωτηρία» συντελείται πριν από το βάπτισμα με νερό. Γι’ αυτό και η ΕΙΕ προτρέπει: «Τώρα που έχεις σωθεί και έχεις γίνει παιδί του Θεού, υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να κάνεις: 1. Πρέπει να βαπτισθείς. Το βάπτισμα είναι ένα ορατό σημάδι μιας εσωτερικής αλλαγής (της καινούριας καρδιάς). Είναι μια δημόσια ομολογία, ότι ο Θεός σε έχει σώσει» (Δρ 56/86, σ. 5). Αυτό σημαίνει πως η ΕΙΕ αρνείται το βάπτισμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν είναι γνωστό αν η ομάδα αναβαπτίζει η ίδια τους προσηλύτους ή τους παραπέμπει γι’ αυτό το σκοπό στην «μητέρα Εκκλησία», π.χ. στην «Αποστολική Εκκλησία του Χριστού. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρηθεί εδώ ότι ο ποιμένας της εκκλησίας αυτής Γ. Πατσαούρας, με βάση το καταστατικό της ΕΙΕ (άρθρο 9) είναι μέλος της «Εκτελεστικής επιτροπής». Ο νεαρός Κώστας Κοτόπουλος, που προσηλυτίσθηκε από την οργάνωση «Νεολαία με Αποστολή» και κατηχήθηκε από τον Κ. Μακρή εντάχθηκε στην κοινότητα του Γ. Πατσαούρα. Η μητέρα του νεαρού σε επιστολή της (2.6.1986), αναφέρει ότι ο γιος της αναβαπτίσθηκε (βλ. και επιστολή της ίδιας στην «Αυριανή», 22.4.84).

Η κίνηση ισχυρίζεται πως ο «αναγεννημένος» έχει πλέον βεβαιότητα σωτηρίας: «Οι αμαρτίες σου συγχωρέθηκαν… έγινες παιδί του Θεού… έχεις αιώνια ζωή… η Αγία Τριάδα… κατοικεί μέσα σου» (Δρ 57/86, σ. 7). Όπως και η «Αποστολική Εκκλησία του Χριστού» έτσι και η ΕΙΕ κηρύττει μετά την «αναγέννηση» μια «πρόσθετη χάρη», την «πλήρωση του Αγίου Πνεύματος» (Δρ 57/86, σ. 7). Η κίνηση προτρέπει τους νέους οπαδούς της να παρακολουθούν τις συνάξεις «της εκκλησίας όπου σε τοποθέτησε ο Θεός» και να υπηρετούν τους σκοπούς της με το χρόνο τους και τα υλικά τους αγαθά. «Πρέπει να δίνεις από το χρόνο σου και από τ’ αγαθά που σου έδωσε ο Θεός για τους σκοπούς του έργου Του. Ο Θεός αγαπάει το χαρούμενο δότη. Ο Ιησούς είπε ότι καλύτερο είναι να δίνεις παρά να παίρνεις»[7].

Ο τρόπος εργασίας

            «Η κίνηση ασχολείται με τη συστηματική εκπαίδευση των προσηλύτων της, με σκοπό τη μεταβολή τους σε «ιεραποστόλους». Για την εκπαίδευση των νέων οπαδών χρησιμοποιούνται διάφορες ευκαιρίες και «σχολές μαθητείας» στο εσωτερικό και εξωτερικό, σε συνεργασία με τους ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους ευαγγελιστικούς οργανισμούς, με τους οποίους συνεργάζεται η κίνηση.

Στις καλοκαιρινές διακοπές η κίνηση οργανώνει ανοιχτές εκδηλώσεις (open air campers) σ’ όλη τη χώρα. Νεαρά άτομα, ακόμη και μικρά παιδιά, με προσωπική τους οικονομική επιβάρυνση (το 1984 14.000 κατά άτομο), στην διάρκεια των θερινών διακοπών (31 ημέρες), με ιδιόκτητα αυτοκίνητα της ΕΙΕ, που διαθέτουν πλήρη εξοπλισμό για διαμονή, Παρασκευή φαγητού, βιβλιοπωλείο, φυλλάδια, ηχεία κ.ο.κ. διασχίζουν τη χώρα «από το Γύθειο μέχρι την Αλεξανδρούπολη, κάθε βράδυ σε μια άλλη πόλη» και διαδίδουν «τα Καλά Νέα» (Δρ 20/83). Για να συμμετάσχει κανείς πρέπει να είναι «αναγεννημένος» και να είναι πρόθυμος «να δουλεύει σκληρά» με «απόλυτη πειθαρχία» και να εκτελεί οποιαδήποτε εργασία του ανατεθεί και τούτο παράλληλα με τον «προσωπικό ευαγγελισμό» (Εκστρατεία ’84, έντυπο της ΕΙΕ, πολυγρ.)

Ο προσηλυτισμός πραγματοποιείται σταδιακά: η λεγόμενη «ομάδα κρούσεως» με πλήρη εξοπλισμό (15-20 άτομα) προβάλλει το φιλμ «Ιησούς» και διαφημίζει μια δεύτερη ομάδα, το «κυρίως γκρουπ» από 70-75 άτομα, τα οποία συνεχίζουν τον «ευαγγελισμό». Ακολουθεί και τρίτη ομάδα, που ασχολείται με τη συνέχιση της εργασίας των δύο προηγουμένων. Τα άτομα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον συνεχίζουν τη «μαθητεία» με αλληλογραφία και με άλλες ευκαιρίες, ώσπου να οργανωθεί μια «τοπική ομάδα» και να «ξεπηδήσει» μια νέα εκκλησία.»[8]

Κριτική της ομάδας

«Η κίνηση ισχυρίζεται ότι ταυτίζεται με το ορθόδοξο δόγμα και ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μ’ αυτό. Όμως γράφει: «Δοκίμασε το ζωντανό Χριστό, τον Χριστό της Καινής Διαθήκης, όχι τον Χριστό των παραδόσεων» (Δρ 2/1982). Προφανώς ο «ζωντανός Χριστός» είναι ο Χριστός της ΕΙΕ, ενώ ο «Χριστός των παραδόσεων» είναι ο Χριστός της Ορθοδοξίας. «Για τον κοινό άνθρωπο υπάρχει δυσκολία όταν το μοναδικό μήνυμα ζωής μένει σκεπασμένο πίσω από τη δύσκολη γλώσσα, άψυχους τύπους, κοινωνικές και θρησκευτικές παρατάξεις» (Δρ 30/84).

Αναφερόμενη στην «εκστρατεία ‘87» η κίνηση υπογραμμίζει ότι «οι περιοδείες αυτές δεν έχουν αντικείμενο τον προσηλυτισμό. Είναι Έλληνες που προσπαθούν να ξαναζωντανέψουν την αληθινή και αρχική πίστη των συμπατριωτών τους για το Χριστό. Την πίστη που δέχθηκαν όταν ο απ. Παύλος έκανε τις ίδιες εκστρατείες στην Ελλάδα πριν από πολλά χρόνια. Αυτά τα νέα παιδιά κηρύττουν μια πίστη που σώζει» (Δρ 65/87, σ.7). Η κίνηση θα ήταν πιο ειλικρινής αν διακήρυττε με ευθύτητα ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τον «ζωντανό Χριστό», αλλά μόνο «άψυχους τύπους» και ότι οι άνθρωποί της θέλουν να προσηλυτίσουν τους Έλληνες στην «αρχική πίστη των αποστόλων», η οποία δεν βρίσκεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά στο «Ευαγγέλιο» που κηρύττει η ΕΙΕ.

Ένα άλλο σημείο κριτικής είναι η πλήρης απασχόληση των νεαρών οπαδών, με αποτέλεσμα την απόλυτη εξάρτησή τους από την οργάνωση. Τα νεαρά άτομα, μετά από ειδική εκπαίδευση, κάνουν το «έργο» της ΕΙΕ τρόπο ζωής. Στο ημερολόγιο του νεαρού Κ. διαβάζουμε: «Αντί να ξυπνήσω στις 8, όπως έπρεπε για να πάω στο Κυριακάτικο σχολείο, ξύπνησα στις 10, επειδή ήμουνα κουρασμένος από χθες. Στην εκκλησία, λοιπόν πήγα γύρω στις 11 και όταν τέλειωσε το κήρυγμα, καθήσαμε όλοι το μεσημέρι… να ετοιμάσουμε τα ηλεκτρονικά… έτσι πήγε γύρω στις 5 ώρες… το πρόγραμμα περιλάμβανε τα ‘Ζωντανά Νερά’… Απ’ όλα αυτά ξεμπέρδεψα γύρω στις 10…» . Και σε άλλο σημείο: «Παρ’ όλο που χθες γύρισα στο σπίτι στις 11, σήμερα έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς».[9]»

Έτερα παραπλανητικά σημεία

Περί Αγίων

Στο πολυτελές εξώφυλλό σας αναγράφεται ρήση του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, σχετική με την άγνοια των Γραφών. Το παράξενο βέβαια, δεν είναι η ρήση αλλά η αναγραφή του Ιωάννου Χρυσοστόμου ως αγίου, δεδομένου ότι δεν πιστεύετε σε αγίους. Όπως σαφώς απαντάτε στην ερώτηση «Έχετε αγίους;»: «Η απάντηση εδώ εξαρτάται από το τι ακριβώς έχουμε στο νου μας με την ερώτηση. Αν εννοούμε ότι ο Θεός είναι τόσο απόμακρος και απρόσιτος και ότι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός Του, δεν μπόρεσε με την ενσάρκωσή Του να γεφυρώσει την απόσταση ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο, ώστε να χρειαζόμαστε τη μεσιτεία και μεσολάβηση ενδιάμεσων, δηλαδή των αγίων, τότε απαντούμε κατηγορηματικά όχι. Με άλλα λόγια, τιμούμε τους αγίους ως παραδείγματα για να μιμηθούμε και να εμπνευστούμε σε μια ζωή πίστης και αφοσίωσης. Δεν τους προσκυνούμε όμως, ούτε και προσευχόμαστε σ’ αυτούς. Η προσευχή μας απευθύνεται απευθείας στο Θεό, που μας δίνει το δικαίωμα και το προνόμιο να Τον αποκαλούμε Πατέρα και να βιώνουμε μία σχέση αμεσότητας μαζί Του.[10]»

            Με άλλα λόγια, η προτροπή του Κυρίου «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι» (Λευϊτ. 20,7,26 - Α΄ Πέτρ. 1,16), είναι μια ουτοπική και άρα ανεφάρμοστη ρήση. Οι μεσιτείες των αγίων και της Παναγίας ή τα αμέτρητα καταγεγραμμένα θαύματα που έχουν τελέσει και τελούν με τις μεσιτείες τους, δια μέσω του Χριστού, οι Άγιοι της Ορθοδοξίας είναι απλώς παραμύθια! Θα αναφερθώ μόνο, χάριν συντομείας, στην προσωπική μαρτυρία του μακαριστού πατρός Σεραφείμ Δημόπουλου για τον σύγχρονο άγιό μας, Παΐσιο τον Αγιορείτη: «Ὁ χαράσσων τάς γραμμάς (ο πατήρ Σεραφείμ) αὐτάς ἔγινε ἀποδέκτης τῆς χάριτός του, ἄρα καί ὁμολογητής καί κῆρυξ. Συχνά τοῦ ἔγραφα ἐπιστολές γιά ἀρρώστους, καί γιά ὅσους τοῦ ἔγραψα, ὅλοι ἐθεραπεύθησαν!»[11]! Τέτοιες επώνυμες και έγκυρες μαρτυρίες υπάρχουν πάμπολλες!

            Βέβαια, εδώ συμβαίνει και το εξής παράδοξο. Δέχεστε, λέτε «το Σύμβολο της Πίστεως όπως αποδόθηκε στις δύο πρώτες Οικουμενικές Συνόδους (της Νικαίας, 325 μ.Χ., και της Κωνσταντινούπολης, 381 μ.Χ.) και εγκρίθηκε από την τέταρτη Οικουμενική Σύνοδο (της Χαλκηδόνας, 451 μ.Χ.). Το Σύμβολο της Πίστεως (ή το «Πιστεύω») αποτελεί τη δογματική σύνοψη της αλήθειας του ευαγγελίου όσον αφορά την ορθόδοξη πίστη στον Τριαδικό Θεό (Πατέρας, Υιός, Άγιο Πνεύμα), την ενσάρκωση του Υιού, και το σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο.»[12].

            Αφήνοντας την αναφορά σας στην «δογματική σύνοψη της αλήθειας του ευαγγελίου όσον αφορά την ορθόδοξη πίστη», που όλο και κάποιον μπορεί να μπερδέψει, είναι απορίας άξιον, πώς από τη μια δέχεστε το Σύμβολο της Πίστεώς μας και τις Οικουμενικές Συνόδους της Μίας Εκκλησίας που είχε και έχει την Παράδοσή Της, τους Αγίους Της (πολλοί συμετείχαν σε Αυτές και έκαναν θαύματα), τις εικόνες Της, τα Ιερά μυστήριά Της και από την άλλη δεν αναγνωρίζετε τίποτε από αυτά; Ίσως δεν φτάνει το δικό μου μυαλό να το καταλάβω. Θα χαρώ να μου το εξηγήσετε!

Περισσότερα επιχειρήματα, κύριε Μακρή, παρακαλώ να κάνετε τον κόπο και να διαβάσετε στις ιστοσελίδες  «Ακτίνες» ή «Κατάνυξις»[13] όπου δημοσιεύτηκε ο διάλογος μεταξύ του γράφοντος και του «Πρεσβυτερίου» της λεγομένης «Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας» Κομοτηνής, και εάν είστε καλόπιστος, θα καταλάβετε ότι είστε ανειλικρινής! Γράφετε για παράδειγμα, ότι «Οι Ευαγγελικοί ιστορικά ανάγονται στο κίνημα της Μεταρρύθμισης που σάρωσε την Ευρώπη τον 16ο αιώνα. Το γεγονός αυτό κάνει αρκετούς να αναρωτιούνται πώς μπορεί κάτι που ξεκίνησε τόσο αργά να έχει τη σφραγίδα της αυθεντικότητας; Αυτό αρχικά φαίνεται λογικό. Παραβλέπει όμως το γεγονός ότι το βασικό μήνυμα της Μεταρρύθμισης δεν ήταν η επιννόηση κάτι νέου αλλά η επιστροφή στην αγνότητα και απλότητα της αποστολικής εποχής.»[14].

Ο παπισμός κύριε Μακρή, αποκόπηκε από την Εκκλησία τον 11^ο αιώνα. «Μεταρρυθμιστήκατε» τον 16^ο αιώνα, όντας βρισκόμενοι στο «σώμα» των αιρετικών παπικών, αντιδρώντες στις καινοτομίες και κακοδοξίες του πάπα. Εάν επιστρέφατε «στην αγνότητα και απλότητα της αποστολικής εποχής», όπως λέτε, θα έπρεπε να επιστρέψετε στην Εκκλησία από την οποία αποκοπήκατε, και αυτή είναι η Ορθόδοξη! Είναι ηλίου φαεινότερον, ότι «επιννοήσατε κάτι νέο». Δυστυχώς απουσιάζει ακόμη και η στοιχειώδης γνώση της ιστορίας!

            Στις ιστοδιευθύνσεις αυτές, δίνονται και απαντήσεις, με επιχειρήματα, για τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας τα οποία δεν αναγνωρίζετε, όπως αυτό της Ιερωσύνης, ιστορικά στοιχεία για τους Έλληνες ευαγγελικούς, καθώς και για το ποια είναι η αλήθεια σχετικά με αυτό που λέτε, ότι: «Οι Έλληνες Ευαγγελικοί ήταν και είναι παρόντες σε όλους τους αγώνες του ελληνισμού.»[15]! Όσον αφορά στα μυστήρια, δέχεστε, ως  Ευαγγελική «Εκκλησία», αυτά της  Θείας Ευχαριστίας, του Γάμου και της Βάπτισης, ως απλές τελετές, στις οποίες δεν προσδίδετε την έννοια του μυστηρίου, δεν θεωρείτε, ότι κάτι το “θαυματουργικό” λαμβάνει χώρα κατά την τέλεσή τους. Ούτε και τις βλέπετε ως μέσα που τα διαχειρίζεται η Εκκλησία δια των οποίων διοχετεύεται η θεία χάρη για την σωτηρία των ανθρώπων[16].

Αυτά λοιπόν, όλα απαντούνται βιωματικά, με εμπειρικά «πειράματα», χωρίς φανφάρες και ψευτοθεωρίες!

Ο Αδαμάντιος Κοραής

            Κάτω από την ρήση του μεγάλου Αγίου Ιεράρχη της Ορθοδοξίας μας, τοποθετήσατε ρήση του Αδαμάντιου Κοραή, του «Δάσκαλου του Γένους», για να προσελκύσετε και πάλι τους ανύποπτους (για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είστε οι μόνοι, αυτά διδασκόμαστε και στα σχολεία) και εν αγνοία τελούντες Ορθοδόξους, ενώ στην πραγματικότητα ο εν λόγω διανοούμενος του ευρωπαϊκού διαφωτισμού «κήρυξε πόλεμο κατά τοῦ Ἡσυχασμοῦ»[17], αυτής της μεγάλης δύναμης της Ορθοδοξίας. Τον Ησυχασμό, τά μοναστήρια δηλαδή, διώκουν και οἱ Προτεστάντες, «γιατί θεωροῦν τόν μοναχισμό αἵρεση καί διαστροφή»[18]!          

«Πιστεύω»

            Στο ακριβό και πάλι εξώφυλλο, στο πίσω μέρος του, αναγράφεται το «Πιστεύω», πειστήριο της Ορθοδόξου Ομολογίας, στην εσώκλειστη καρτέλα όμως χαρίζονται και άλλα «δώρα»: DVD, διάφορα θρησκευτικά βιβλία για όλες τις ηλικίες, βιβλία «για πιο βαθιά πνευματική αύξηση» (φυσικά όλα επηρρεασμένα από το προτενσταντικό πνεύμα) και βιβλία που «βοηθούν στην μελέτη της Αγία Γραφής», «Βιβλικά μαθήματα με αλληλογραφία» και άλλα! Μα, πώς μπορεί κάποιος να μελετήσει, να κατανοήσει και να ερμηνεύσει την Αγία Γραφή όντας ευρισκόμενος έξω από την Εκκλησία, χωρίς την Χάρη του Αγίου Πνεύματος; Σίγουρα θα καταλήξει και καταλήγει σε αίρεση! Υπάρχει βεβαίως και η δυνατότητα τηλεφωνικής επαφής για τη συζήτηση πνευματικών αποριών! Είναι σαν να λέμε, αδιαφορώ για τον Ιατρό και Καθηγητή Πανεπιστημίου που έχω μπροστά μου, και καταφεύγω να θεραπευθώ, να εμπιστευθώ τις απορίες μου σε κάποιον άγνωστο κομπογαννίτη! Πιστεύω λοιπόν, από την μια, αλλά ουσιαστικά δεν πιστεύω!

Σεβασμός και αγάπη στους Ορθοδόξους;

Στην ερώτηση, αφού βέβαια κάποιος εισέλθει στα αμέσως ενδότερα της ιστοσελίδος σας, «Ποια είναι η στάση σας απέναντι στους Ορθόδοξους Χριστιανούς;», απαντάτε: «Δείχνουμε σεβασμό και αγάπη και στον κλήρο και στο λαό. Αν και υπάρχουν καταστάσεις και πρακτικές που δεν μας βρίσκουν σύμφωνους, χαιρόμαστε ειλικρινά και δοξάζουμε το Θεό για όλους τους ευσεβείς πιστούς στην Ορθόδοξη Εκκλησία...»[19]

Πώς είναι δυνατόν κύριε Μακρή, από την μία να δηλώνετε «σεβασμό και αγάπη» προς αυτούς που βρίσκονται στην αγκαλιά της Μιάς και Μοναδικής Εκκλησίας, και από την άλλη να προσπαθείτε, όπως επαρκώς έχει αποδειχθεί, να τους παραπλανήσετε στα δίχτυα μιας αιρέσεως; Αυτή είναι η αγάπη και ο σεβασμός σας; Συγκρίνεται η ελεύθερη κλήση μας από τον Χριστό με την τακτική που ακολουθείτε; Ποτέ Χριστιανός δεν χρησιμοποιεί πονηριά για να προσελκύσει κάποιον στην Πίστη.

Περί εικόνων

            Στις ερωταπαντήσεις της ιστοσελίδας σας διαβάζουμε: «Γιατί δεν έχετε εικόνες; Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την εικαστική, αισθητική και διδακτική χρήση των εικόνων. Το πρόβλημα είναι η λατρευτική χρήση τους. Ο Θεός όρισε νωρίς, από την Παλαιά Διαθήκη, η λατρεία Του να είναι ανεικονική (χωρίς εικόνες), γιατί θέλει με αυτόν τον τρόπο να θυμόμαστε ότι ο Θεός είναι πνεύμα και ζητά λατρεία “εν πνεύματι και αληθεία”.

            Επειδή η απάντηση που μας δώσατε, αγαπητέ κύριε Μακρή, είναι εντελώς αυθαίρετη και αστήρικτη, σας παραθέτω την θέση του μεγάλου Δογματολόγου, του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού περί των εικόνων:

            «Επειδή ορισμένοι μας κατηγορούν ότι προσκυνούμε και τιμούμε την εικόνα του Σωτήρα και της Δέσποινάς μας, και ακόμη τις εικόνες των υπολοίπων αγίων και διακόνων του Χριστού, ας μάθουν ότι εξαρχής ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο σύμφωνα με τη δική του εικόνα. Για ποιο λόγο, για παράδειγμα, προσκυνούμε ο ένας τον άλλο, παρά μόνο διότι έχουμε πλασθεί κατ’ εικόνα Θεού; Διότι, όπως λέει ο θεοφόρος και βαθύς γνώστης των θείων Βασίλειος, «η τιμή προς την εικόνα απευθύνεται στο πρωτότυπο· και πρωτότυπο είναι το εικονιζόμενο πρόσωπο, του οποίου γίνεται αντίγραφο. Για ποιο λόγο, ακόμη, ο λαός του Μωϋσή προσκυνούσε γύρω από τη σκηνή, που εικόνιζε και προτύπωνε τα επουράνια ή καλύτερα όλη τη δημιουργία; Λέει μάλιστα ο Θεός στο Μωϋσή: «Πρόσεξε, να τα κάνεις όλα σύμφωνα με το πρότυπο που είδες στο Όρος». Και τα Χερουβείμ, επίσης, που έριχναν τη σκιά τους στο θυσιαστήριο, δεν ήταν ανθρώπινα κατασκευάσματα; Τί ήταν πάλι ο περίφημος ναός των Ιεροσολύμων; Δεν ήταν χειροποίητος και κτισμένος με την ανθρώπινη τέχνη; Η Αγία Γραφή όμως κατηγορεί αυτούς που προσκυνούν τα γλυπτά, αλλά και όσους θυσιάζουν στα δαιμόνια. Θυσίαζαν βέβαια οι ειδωλολάτρες, θυσίαζαν όμως και οι Ιουδαίοι· οι ειδωλολάτρες θυσίαζαν στους δαίμονες, ενώ οι Ιουδαίοι στο Θεό. Και η θυσία των ειδωλολατρών ήταν απορριπτέα και κατακριτέα, ενώ των δικαίων ευπρόσδεκτη από το Θεό. «Θυσίασε, δηλαδή, ο Νώε και μύρισε ο Θεός οσμή ευωδίας», καθώς με την ευωδία αποδέχτηκε την καλή προαίρεση και την ευχαριστία (του Νώε) προς αυτόν. Έτσι, τα γλυπτά των ειδωλολατρών, επειδή απεικόνιζαν δαίμονες είναι απορρίψιμα και απαγορευμένα. Επιπλέον, ποιος μπορεί να φτιάξει ομοίωμα του αόρατου, ασώματου, απερίγραπτου και ασχημάτιστου Θεού;

Η απεικόνιση του θείου αποτελεί ακραία παραφροσύνη και ασέβεια.
Γι’ αυτό η χρήση εικόνων δεν ήταν συνηθισμένη στην Παλαιά Διαθήκη. Αφότου όμως ο Θεός, από την πολλή του αγάπη, έγινε αληθινός άνθρωπος για τη σωτηρία μας, όχι όπως εμφανίσθηκε στον Αβραάμ με μορφή ανθρώπου, ούτε όπως στους προφήτες, αλλά έγινε στην ουσία αληθινά άνθρωπος· έζησε πάνω στη γη «και συναναστράφηκε με τους ανθρώπους», έκανε θαύματα, έπαθε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε, αναλήφθηκε και όλα αυτά ήταν αληθινά γεγονότα· οι άνθρωποι τον είδαν και τα έγραψαν αυτά για να τα γνωρίσουμε κι εμείς, και να τα διδαχθούν όσοι δεν έζησαν εκείνη την εποχή, για ν’ αξιωθούμε το μακαρισμό του Κυρίου (που λέει) ότι, αν και δεν είδαμε, ακούσαμε μόνο και πιστέψαμε.

Επειδή όμως δεν γνωρίζουν όλοι γράμματα και ούτε ασχολούνται με τη μελέτη, οι Πατέρες αποφάσισαν ν’ απεικονισθούν αυτά σε εικόνες, όπως απεικονίζονται κάποια ανδραγαθήματα, για σύντομη υπενθύμηση. Διότι, χωρίς αμφιβολία, πολλές φορές, ενώ δεν έχουμε στο νου το πάθος του Κυρίου, βλέποντας την εικόνα της σταυρώσεως του Χριστού, θυμόμαστε το σωτήριο πάθος του και κάνοντας μετάνοια προσκυνούμε όχι την ύλη, αλλά το εικονιζόμενο πρόσωπο· όπως ακριβώς, δεν προσκυνούμε την ύλη του Ευαγγελίου ή του σταυρού αλλά το σχήμα. Διότι, σε τί διαφέρει ο σταυρός που δεν έχει τη μορφή του Κυρίου από εκείνον που την έχει; Το ίδιο και με τη Θεοτόκο· η τιμή, δηλαδή, προς το πρόσωπό της απευθύνεται στο γιό της, που έλαβε σάρκα απ’ αυτήν. Παρόμοια, και τα κατορθώματα των αγίων μας παρακινούν στην ανδρεία, το ζήλο, τη μίμηση της αρετής τους και για τη δόξα του Θεού.

Διότι, όπως είπαμε, η τιμή προς τους συνδούλους μας, που αποδείχτηκαν ευγνώμονες, φανερώνει την καλή διάθεση προς τον κοινό δεσπότη· και η τιμή προς την εικόνα απευθύνεται στο πρωτότυπο (πρόσωπο). Υπάρχει ακόμη άγραφη παράδοση, όπως προσκυνούμε στραμένοι στην ανατολή, να προσκυνούμε και το σταυρό· και άλλες πολλές παρόμοιες παραδόσεις.

Διηγούνται κι ένα σχετικό περιστατικό. Όταν ο Αύγαρος βασίλευε στην πόλη της Έδεσσας, έστειλε ένα ζωγράφο για να κάνει πανομοιότυπη εικόνα με τη μορφή του Κυρίου. Ο ζωγράφος όμως δεν τα κατάφερε, διότι το πρόσωπο του Κυρίου έλαμπε εκθαμβωτικά. Τότε ο ίδιος Κύριος άγγιξε ένα κομμάτι ύφασμα στο θείο και ζωοποιό πρόσωπό του και αποτύπωσε σ’ αυτό τη μορφή του. Έτσι, έστειλε το ύφασμα στον Αύγαρο με την απεικόνιση που τόσο ποθούσε.

Επίσης, οι Απόστολοι μας έχουν μεταφέρει πολλές άγραφες παραδόσεις,
όπως γράφει ο απόστολος των εθνών Παύλος: «Επομένως, αδελφοί, προσέχετε να διατηρείτε τις παραδόσεις μας, που σας διδάξαμε είτε προφορικά είτε γραπτά. Και τους Κορινθίους (γράφει): ‘‘Σας επαινώ, αδέλφια μου, διότι θυμάσθε όλα τα δικά μου, και διατηρείτε τις παραδόσεις που σας μετάδωσα’’»[20].

Στην υπηρεσία του Οικουμενισμού

Τελειώνοντας, και θα χαρώ πολύ εάν το αναιρέσετε, θεωρώ ότι η Ένωσή σας αποτελεί ένα μικρό γρανάζι στο μεγάλο άρμα του Οικουμενισμού, ο οποίος θέλει να συγκροτήσει τον πανθρησκειακό αχταρμά, όπου χωρούν όλες οι πίστεις (η Ορθόδοξη και όλες οι κακοδοξίες ή αιρέσεις) και κατόπιν όλες οι θρησκείες, και αυτό ελευθέρως συμπεραίνεται από τα κάτωθι:

α. «Είμαστε Έλληνες συμπολίτες, αδέλφια με βαθιά πίστη στον Θεό κι εκτίμηση του Λόγου Του. Η ομάδα μας αποτελείται κυρίως από Έλληνες εθελοντές των Ευαγγελικών Εκκλησιών της Ελλάδας, ενώ παράλληλα καλωσορίζουμε κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό και Ιερέα που δηλώνει πίστη στον Τριαδικό Θεό, αναγνωρίζει την αξία της σωτηρίας του Ιησού Χριστού, και δέχεται την Αγία Γραφή ως τον θεόπνευστο Λόγο του Θεού, να συμμετέχει στην προσπάθειά μας.

Έτσι, το πρόγραμμα ‘‘η Αγία Γραφή σε Κάθε Σπίτι’’ επιθυμεί να έχει διαδογματικό χαρακτήρα, αφού βασίζεται στην κοινή αποδοχή της Αγίας Γραφής από κάθε χριστιανική απόχρωση.»[21], και

β. «Η κίνηση ισχυρίζεται ότι είναι «διαδογματική» και «υπερδογματική». «Ταυτιζόμαστε και με το καθολικό και με το ορθόδοξο και με το διαμαρτυρόμενο δόγμα». «Σαν ευαγγελιστές δεν ασπαζόμαστε κανένα δόγμα, είμαστε υπερδογματικοί και εκείνο που κάνουμε είναι να ακολουθούμε τους λόγους του ευαγγελίου».[22]

Ίσως χρησιμοποίησα κάπως σκληρή γλώσσα, δεν το συνηθίζω, αλλά γράφτηκαν αλήθειες με αγάπη. Αναμένω τις απαντήσεις σας κύριε Μακρή, ελπίζοντας σε έναν δημιουργικό και προ πάντων, ειλικρινή και αληθή διάλογο. Εάν κάποιος έχει καλή προαίρεση και ανιδιοτελή κριτήρια, με άλλα λόγια δεν εξυπηρετεί κάποια συμφέροντα, θα καταλάβει και θα οδηγηθεί στην Αλήθεια, πράγμα το οποίο εύχομαι!

Με εκτίμηση

Πορφυρίτης

Υ.Γ.: Το παρόν κείμενο, κύριε Μακρή, έχει αποσταλλεί σε διάφορες ιστοσελίδες ανά την Ελλάδα

---

[1] Προς Γαλάτας Επιστολή Αποστόλου Παύλου, Κεφ. 1-8

[2]http://www.kathespiti.gr/#about

[3] Βλέπε φωτογραφία,http://aktines.blogspot.gr/2017/07/blog-post_91.html#more

[4]ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ, Χριστιανικές αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες, http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/heresies/omades_christ.html

[5] «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες.», Κατά Ματθαίον 7, 15

[6]Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ  Δρ. Θεολογίας, Δρ. Φιλοσοφίας, ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ, http://www.impantokratoros.gr/105F441D.el.aspx

[7]Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ , http://www.impantokratoros.gr/105F441D.el.aspx

[8]Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ , http://www.impantokratoros.gr/105F441D.el.aspx

[9]Π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ , http://www.impantokratoros.gr/105F441D.el.aspx

[10]http://www.kathespiti.gr/sixnes-erotiseis/

[11] Αρχιμ. Σεραφείμ Δημοπούλου «Βίοι Αγίων Α΄ (Οσίων και Αναχωρητών)», Λάρισα 2001, σελ. 71-72.

[12]http://www.kathespiti.gr/#poioieimaste

[13]http://aktines.blogspot.gr/2017/04/blog-post_950.html,
https://katanixis.blogspot.gr/2017/04/blog-post_808.html#comment-form

[14]http://www.kathespiti.gr/sixnes-erotiseis/

[15]http://www.kathespiti.gr/sixnes-erotiseis/

[16]http://www.kathespiti.gr/sixnes-erotiseis/

[17] Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, « Ὁ διωγμός τοῦ Ἡσυχασμοῦ ἀπό τούς Φράγκους καί τόν Κοραή», http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/12/blog-post_1.html, http://hristospanagia3.blogspot.gr/ 

[18] Ό.π., http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2016/12/blog-post_1.html

[19]http://www.kathespiti.gr/sixnes-erotiseis/

[20]Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως»,

http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/paterikon/iwannhs_damaskhnos_ekdosis_akribhs.htm

[21]http://www.kathespiti.gr/#poioieimaste

[22]http://www.impantokratoros.gr/105F441D.el.aspx