Απαίδευτοι

Απαίδευτοι

Α. Παπαγιάννης 

Μαθαίνουμε ότι 28 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος κατέθεσαν πρόταση να καταργηθεί δια νόμου η αναγραφή της ‘διαγωγής’ των μαθητών στα σχολεία, και ο υπουργός Παιδείας την υποστηρίζει και πιστεύει ότι θα ψηφιστεί στη Βουλή. Ξέραμε ότι με την αριστεία δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά οι του συγκεκριμένου χώρου. Θα είχε ενδιαφέρον -- έστω... ακαδημαϊκό -- να δοθούν στο φως στοιχεία για τη διαγωγή των 28 βουλευτών στο σχολείο (αλλά και όλων των άλλων, ένα είδος εκπαιδευτικού «πόθεν έσχες»). Τόσο βαθιά ριζωμένα συμπλέγματα μόνο στην παιδική ηλικία δημιουργούνται. Μα πού τα βρήκαμε όλα αυτά τα μπουμπούκια; 

     Ακόμη, διαβάζουμε ότι το υπουργείο Παιδείας ‘φρενάρει’ την πρόταση δημιουργίας αγγλόφωνου προπτυχιακού τμήματος στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, που αποσκοπεί στην προσέλκυση ξένων φοιτητών επί πληρωμή. Σύμφωνα με την είδηση, εκτός άλλων λόγων (δευτερευόντων, κατά τη γνώμη μου), στέλεχος του υπουργείου υποστήριξε ότι «η πρόταση συνάδει με μια πρόχειρη ρητορική εξωστρέφειας, που συχνά υιοθετείται και από κόμματα της αντιπολίτευσης» (σε απλά ελληνικά, δεν το προτείνουν ημέτεροι). Προφανώς η αριστερά εμμονή κατά της παιδείας είναι πολύπλευρη και πολυεπίπεδη. Δεν ξέρεις από πού να τους πιάσεις τους ανθρώπους!

     Ας προσθέσω και κάτι που έγραψε χθες ο Δ. Γουσέτης στην Καθημερινή: 'Ενας προσφιλής μου μετανάστης, καθηγητής πανεπιστημίου στο Εδιμβούργο, μου είπε: «Αυτό που κυρίως εμποδίζει τον επαναπατρισμό μου δεν είναι η εξοντωτική φορολογία, ούτε τα capital controls ούτε η κοινωνική αδικία. Είναι η “καφρίλα” που επικρατεί» (Κάφρος: κάποιος που δρα χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τα συναισθήματα ή την ενόχληση των άλλων).' Συμφωνώ.

antonispapagiannis