Ο Άγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος, εμπράκτως μας δίδαξε την εν αληθεία αγάπη.

O ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ ΤΗΝ ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Λίθινος υετός καταμάτωνε το σώμα  του Πρωτομάρτυρα Στέφανου.  Και ο Πρωτομάρτυρας το μαρτύριο τούτο του λιθοβολισμού γενναίως υπέμεινε.

  Το μαρτυρικό αίμα του, ήταν  καρπός της ομολογίας του προς τον Ζώντα Κύριο, καρπός της προς τον Αληθινό Θεό αγάπης. ‘’Όντως γραφίς γέγονε’’ το μαρτυρικό αίμα του, καταγράφουσα αλλοτρόπως την προς τον Θεόν και τον πλησίον αγάπη.   Ο θείος έρωτας του, καρπό είχε την προς τον Θεόν και τον πλησίον αγάπη.  Αυτή είναι η αληθινή αγάπη.  Αυτή είναι η εν αληθεία αγάπη. ‘’(Αύτη εστίν) η αγάπη εκ του Αγίου Πνεύματος προσγινομένη’’, για να χρησιμοποιήσομε τα λόγια του Αγίου Διαδόχου Φωτικής.

Την εν αληθεια αγάπη ο Άγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος ‘’ημάς εμπράκτως εδίδαξεν’’.  Αυτή είναι η αληθινή αγάπη.  Την επίκληση του Πρωτομάρτυρος,  ‘’Κυριε Ιησού δέξαι το πνέυμα μου’’ (Πραξ. 7,59), συμπλήρωνε το ‘’Κύριε, μη στήσης συτοίς την αμαρτίαν ταύτην’’ (Πραξ. 7,60).  Αυτή είναι η αληθινή  προς τον Θεόν και τον πλησίον αγάπη.  Η ανθρωπάρεσκη αγάπη κουράγιο δεν έχει ούτε μικρόν λίθον να δεχθεί, και όχι το μαρτύριο του λιθοβολισμού.  Δεν νοείται αληθής προς τον Θεόν αγάπη, χωρίς την αγάπη προς τον πλησίον και δεν νοείται αληθινή προς τον πλησίον αγάπη, χωρίς την αληθινή προς τον Θεόν αγάπη. 

Ο  Άγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος που πριν λίγο δεν εφείδετο να τους καλεί ‘’σκληροτάχηλους και απερίτμητους τη καρδία’’ (Πραξ. 7,51), τώρα έχοντας υψωμένα τα χέρια ικέτευε με το ‘’Κύριε, μη στήσης συτοίς την αμαρτίαν ταύτην’’ (Πραξ. 7,60).  Αυτός που πριν λίγο τους έλεγε ότι ‘’υμείς αεί τω  Πνεύματι τω Αγίω αντιπίπτετε, ως οι πατέρες υμών και υμείς’’ (Πραξ. 7,60), τώρα με διάπυρο προσευχή παρακαλεί τον Κύριο γι’ αυτούς.   Αυτός που πριν λίγο τους έλεγε, ‘’τίνα των προφητών ουκ εδίωξαν οι πατέρες υμών; και απέκτειναν τους προκαταγγείλαντας περί της ελεύσεως του δικαίου, ου νυν υμείς προδόται και φονείς γεγένησθε’’ (Πραξ. 7,51), προσευχήθηκε γι’ αυτούς στον Χριστό.  Δεν χρησιμοποίησε λόγους που εκπίπτουν της αλήθειας, από αυτούς που η ανθρωπάρεσκη αγάπη αρέσκεται, αλλά τον λόγο της αλήθειας.

Δεν προτίμησε ανθρωπάρεσκα λόγια, αλλά με ένθεο ευθύτητα συνέχισε προσθέτοντας το ‘’οίτινες ελάβετε τον νόμον εις διαταγάς των αγγέλων, και ουκ εφυλάξατε’’ (Πραξ. 7,53).  Ήταν ευκολότερο το ολίσθημα της άλλης οδού, αλλά προτίμησε τον λόγο της αλήθειας και το συνεπαγόμενο μαρτύριο.  Γιατί δεν είναι τούτο ακρότητα;  Το καταμαρτυρεί η διάπυρος αυτού προσευχή, που καταματωμένος ικέτευε το ‘’Κύριε, μη στήσης συτοίς την αμαρτίαν ταύτην’’ (Πραξ. 7,60).   Αυτή είναι η εν αληθεία αγάπη, που την ώρα του λίθινου υετού, την επίκληση του Πρωτομάρτυρος  ‘’Κυριε Ιησού δέξαι το πνέυμα μου’’ (Πραξ. 7,59), συμπλήρωνε το ‘’Κύριε, μη στήσης συτοίς την αμαρτίαν ταύτην’’ (Πραξ. 7,60). 

Το εύλαλον του θείου πόθου και έρωτος, είναι η προς τον Αληθινό Θεό και τον πλησίον αγάπη.  Τούτο είναι το ‘’αγαπάν τον Θεόν και τον πλησίον γνησίως’’.  ‘’Αγαπών τον Θεόν και πιστεύει γνησίως και τα έργα της πίστεως επιτελεί οσίως∙ ο δε πιστεύων μόνον και μη ων εν τη αγάπη ουδέ αυτήν την πίστιν ην δοκεί έχειν έχει∙ ελαφρότητι γαρ τινι πιστεύει νοός ως υπό του βάρους της δόξης της αγάπης μη ενεργουμένος.  Πίστις ουν δι’ αγάπης ενεργουμένη το μέγα των αρετών’’, λέγει ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής (Τα εκατόν γνωστικά κεφάλαια).  Ο  Άγιος Πρωτομάρτυρας Στέφανος, εμπράκτως μας δίδαξε την εν αληθεία αγάπη.