Γιατί αποσιωπάται η αναγνώριση “στοιχείων αληθούς εκκλησίας” στις αιρετικές κοινότητες; (Γιατί αποσιωπούνται οι παράγραφοι 5 και 8, της «Δήλωσης του Τορόντο»)

ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΣΙΩΠΑΤΑΙ Η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΄΄ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΛΗΘΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ’’ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ;

(Γιατί αποσιωπούνται οι παράγραφοι 5 και 8, της «Δήλωσης του Τορόντο»)

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Το κείμενο του κ. Θεόδωρου Γιάγκου, καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ., που τιτλοφορείται «Πτυχές που αποσιωπήθηκαν στον δημόσιο διάλογο περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου (Β΄ Μέρος)» (amen.gr), μεταξύ άλλων αναφέρεται και στη «Δήλωση του Τορόντο». Επιπρόσθετα με την άτοπο παραδοχή ότι «οι εκκλησίες αναγνωρίζουν ότι το να είναι μέλη της εκκλησίας του Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να είναι μέλη της ίδιας τους της εκκλησίας» στη «Δήλωση του Τορόντο», αποσιωπούνται οι παράγραφοι 5 και 8.

Στη γνωστή «Δήλωση του Τορόντο» που τιτλοφορείται «Η Εκκλησία, οι Εκκλησίες και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών», στην παράγραφο 5 αναφέρεται το ότι «Οι εκκλησίες – μέλη του Π.Σ.Ε. αναγνωρίζουν στις άλλες εκκλησίες στοιχεία της αληθούς εκκλησίας*». Ποια αναγνώριση στοιχείων αληθούς εκκλησίας μπορούμε να αναγνωρίσουμε στους Πεντηκοστιανούς, τους Λουθηρανούς, στους Μεθοδιστές και στις λοιπές αιρετικές ομάδες του Π.Σ.Ε.; Καμιά αναγνώριση στοιχείων αληθούς εκκλησίας δεν μπορεί να αναγνωρισθεί στις αιρετικές κοινότητες.

Επίσης στην παράγραφο 8 της «Δήλωσης του Τορόντο», αναφέρεται ότι «Οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών*». Δεν είναι άτοπο θεολόγημα να ισχυριστεί κανείς ότι το Σώμα του Χριστού θα οικοδομηθεί από τις πνευματικές σχέσεις με τις αιρετικές κοινότητες;

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς ερμηνεύοντας τον λόγο του Αποστόλου Παύλου «μέχρι καταντήσωμεν…εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφ. 4,13) μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «… μόνο δια της Εκκλησίας, και εν τη Εκκλησία, δια της οποίας και μόνον οι άνθρωποι φθάνουν εις τον τελικόν σκοπόν και το τελικόν νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως σε όλους τους κόσμους». Μπορούμε λοιπόν να δεχθούμε την αθεολόγητη εκκλησιολογική εκτροπή της παραγράφου 8 της «Δήλωσης του Τορόντο», που λέγει ότι «οι εκκλησίες-μέλη εισέρχονται σε πνευματικές σχέσεις για να οικοδομηθεί το Σώμα του Χριστού και να ανακαινισθεί η ζωή των εκκλησιών*»; Γιατί αποσιωπούνται αυτά τα άτοπα της «Δήλωσης του Τορόντο»;

*«Η συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας και θεολογίας στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» (Στυλιανού Χ. Τσομπανίδη)

**Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος – Μελετήματα Ορθοδόξου Θεολογίας»

Δείτε και:

-Η αναφορά του κ. Θ. Γιάγκου στη «Δήλωση του Τορόντο»

-Ποιος δημόσιος διάλογος έχει διεξαχθεί πέραν της απαξίωσης και των ύβρεων; (Απαντητικός σχολιασμός σε κείμενο του κ. Θεόδωρου Γιάγκου)