7 Ιουλ 2016

Περί των ακραίων που ταλαιπωρούν την Εκκλησία

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΚΡΑΙΩΝ  ΠΟΥ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
Πολλοί αναφέρονται τούτες τις μέρες σε φανατισμούς, φονταμεταλισμούς και ακρότητες, σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης.  Κυρίως οι χαρακτηρισμοί που αποδίδονταν σε φανατισμό και φονταμενταλισμό, αφορούσαν την αδιάκριτη ομαδοποίηση των ακραίων που κατέληγαν σε απαράδεκτο υβρεολόγιο και εκείνων που επέμεναν στην Ορθόδοξη θεολογική ακρίβεια.  Αυτή η εμπαθής ταύτιση όσων κατέφευγαν σε υβριστικές ακρότητες, με τους επιμένοντες στην Ορθόδοξη θεολογική ακρίβεια, γινόταν από την άλλη ακρότητα, τους εκφραστές δηλαδή του ολισθαίνοντος οικουμενισμού.  Είναι γεγονός ότι αποτελούν  ακρότητες και οι εκπτώσεις σε θέματα Ορθοδοξίας.

Είναι τα δύο άκρα για τα οποία μίλησε ο Άγιος Παΐσιος.  «Τα δύο άκρα πάντα ταλαιπωρούν την Μητέρα Εκκλησία», όπως έλεγε χαρακτηριστικά.  Αν παρατηρήσει κανείς το ‘’είδος’’ των χαρακτηρισμών που ακατάσχετα χρησιμοποιήθηκε στις μέρες τούτες, θα αντιληφθεί τι σημαίνει ακρότητα.
Όταν χρειάστηκε ο Άγιος Παΐσιος να ομολογήσει την Ορθόδοξη Πίστη του, δεν φείσθηκε να χρησιμοποιήσει και αυστηρές εκφράσεις για τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα (που στις μέρες μας και για την πράξη του αυτή ‘’μεγάλο οραματιστή’’ τον χαρακτήρισαν), όπως το  «αγάπησε μια κοσμική γυναίκα», στη γνωστή επιστολή προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο. Απόδειξη ότι η επιστολή αυτή δεν ήταν τούτο ολίσθημα ακρότητας από μέρους του Αγίου Παϊσίου, αποτελεί και το γεγονός ότι στην ίδια αυτή επιστολή ο Άγιος, μίλησε και για τους υποπίπτοντες σε ακρότητες.  Επιπρόσθετα με αυτά ο Άγιος Παΐσιος ομιλεί με περισσή αγάπη για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα.  Αυτό εξάλλου απαιτεί το κάλλος της εν αληθεία αγάπης.
Αντί επιλόγου θα δανειστώ αυτό που ανάφερε ο Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης σε  κείμενό του που επιγράφεται ‘’Σκέψεις περί της συμμετοχής των Ορθοδόξων εις την Οικουμενικήν κίνησιν και το Π.Σ.Ε.’’ : «Οι Ορθόδοξοι οικουμενισταί επιθυμούν σφόδρα τους διαλόγους μετά των ετεροδόξων όχι όμως και μετά των Ορθοδόξων.  Προς αποκλεισμόν των διαφωνούντων Ορθοδόξων προς τα οικουμενιστικά των ανοίγματα, τους χαρακτηρίζουν ως φανατικούς ή φονταμεταλιστάς, προκειμένου να τους θέσουν εκτός μάχης.  Λησμονούν όμως ότι φανατικοί δεν είναι μόνον οι ακραίοι αντιοικουμενισταί, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον αντιοικουμενισμόν για να αποκτήσουν οπαδούς, αλλά και οι ακραίοι οικουμενισταί, εφόσον με ολοκληρωτικόν πνεύμα  προσπαθούν να επιβάλουν τας ατομικάς των απόψεις επί της Εκκλησίας, αδιαφορούντες εάν έπωνται τοις Αγίοις Πατράσι και εάν εκφράζουν την συνείδησιν της Εκκλησίας.  Τα αντίθετα άκρα ως γνωστόν συναντώνται και αποτελούν τας δύο όψεις του ιδίου νομίσματος»*.  Θα επαναλάβω τον λόγο του Αγίου Παϊσίου, ότι «τα δύο άκρα πάντα ταλαιπωρούν την Μητέρα Εκκλησία».

*Περιοδικό ‘’Όσιος Γρηγόριος’’ – Ετήσια έκδοσις της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου όρους, αρ. 38

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε Κύριε Χαραλάμπους.
Ο Θεός να σας δίνει και φώτιση και δύναμη να μας δίνετε τέτοια άρθρα που πραγματικά ωφελούν τη ψυχή μας.

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Αν είναι έτσι όπως τα λέει ο Β. Χαραλάμπους είμαι ακραίος και εγώ τότε, αλλα όχι για ημερολόγια κύριε Θεολόγε όπου εννοούσε ο Άγιος Παίσιος ! Με οποιονδήποτε Πατριάρχη θα μείνω μέσα στην Εκκλησία και θα αντιδρώ σε οποιαδήποτε αλλοίωση της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, δεν θα κάνω τη χάρη σε κανέναν οικουμενιστή να φύγω από το Σπίτι μου. ΗΣΥΧΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΟΥΝ ! ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΑΚΡΑΙΟΣ !

Ανώνυμος είπε...

Τα ίδια λέτε Κύριε Παπασπυρόπουλε με τον Κύριο Χαραλάμπους.
Μένουμε στην Εκκλησία μας,αλλά η αλήθεια, αλήθεια.
Αυτό είναι η ουσία των λόγων του Αγίου Παϊσίου, αν κατάλαβα καλά τα όσα διάβασα.
Και εξ άλλου, εγώ που διαβάζω άρθρα του ιστολογίου Ακτίνες τον τελευταίο καιρό, κάποιοι σοβαροί αρθρογράφοι όπως ο Κύριος Χαραλάμπους αλλά και άλλοι, δείχνουν έμπρακτα το πιο πάνω.
Αγαπάμε και μένουμε ενωμένοι με την Εκκλησία Του Χριστού μας, αλλά ομολογούμε με πίστη και παρρησσία, την Αλήθεια που μας παραδόθηκε.
Καλή μας η μέρα και ο Θεός βοηθός για όλους μας.
Αντώνης Τζιανής

Ανώνυμος είπε...

Π.ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ.

Ανώνυμος είπε...

Πιστεύω ακράδαντα ότι χρέος έχουμε να επισημαίνουμε και να αποφεύγουμε τους παράδρομους.Μία είναι η οδός και αυτή αποκαλύφθηκε δια Ιησού Χριστού.Την αλήθεια δε τη ξέραμε,μας τη δίδαξε ο ίδιος δια της παρουσίας του και μας τα λέγει με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος.Οι οικουμενικές σύνοδοι είναι απλανείς εν πνεύματι αγίω ομολογίες.Επιμένω να κρατώ τις παραδόσεις ΑΚΟΜΗ και το ημερολόγιο,μπορεί να φαίνεται πταίσμα,δεν είναι,επειδή τα πράγματα του Θεού διαφέρουν από τις λογικές των ανθρώπων,διαφορετικά θα είχαν αποδεχθεί με οικουμενική σύνοδο πράγμα που δεν συνέβη,αλλά αυτό παραδόθηκε και με αυτό πορεύθηκε η Εκκλησία του Χριστού,με αυτό όλοι μεγάλοι πατέρες της εκκλησίας δόξασαν τον Θεό.Κάθε αλλαγή φέρει εν δυνάμει παράδρομο και πλάνη.

Ανώνυμος είπε...

Το ύφος με το οποίο γράφετε δεν σας καταδεικνύει καθόλου ακραίο άνθρωπο. Έχω τη βεβαιότητα ότι αγαπάτε την Ορθόδοξη Πίστη μας και δεν δέχεστε τις οικουμενιστικές εκππτώσεις. Άλλο ακρίβεια και άλλο ακρότητα. Δεν είστε ακραίος, την Ορθόδοξη Πίστη μαςαγαπάτε. Β. Χαραλάμπους

Ανώνυμος είπε...

To σχόλιό μου πιο πάνω αφορά το σχολιασμό του κ. Β. Παπασπυρόπουλου
Β. Χαραλάμπους

Ανώνυμος είπε...

Ο κ. Χαραλάμους εννοεί ως ακρότητα την εκτροπή επό τή συνήθη ιεροπρέπεια του θεολογικού λόγου --φυσική καί αβίαστη ή επιβεβλημένη -- ενώ τά ΄΄δύο άκρα ΄΄ παραπέμπουν στον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο που εννοεί το παλαιό ημερολόγιο Η συγχυση είναι ηθελημένη ;

Ανώνυμος είπε...

Απο τον ασεβουντα τυποις Ορθοδοξο, ο ευσεβης συκοφαντειται ως ακραιος αποβλητος. Το μισος της Αληθειας.
Για τον ευσεβη, ο ασεβης ειναι αμαυρωθεισα εικονα Χριστου.
Η αγαπη του Χριστου

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Αγαπητοί Κύριε Χαραλάμπους και κύριε Τζιανή. Δυστυχώς δευτερόλεπτα πριν διαβάσω το άρθρο του κύριου Χαραλάμπους , κοιτούσα στο ίντερνετ φωτογραφίες γνωστών οικουμενιστών να βραβεύονται σε rotary club και AHEPA. Και "φορτωμένος" όπως ήμουνα και μόνο τον τίτλο του άρθρου του κύριου Χαραλάμπους το παρεξήγησα και στη συνέχεια διάβασα το άρθρο προκαταλημένα και γρήγορα. Ζητώ συγνώμη, γιατι η αλήθεια είναι ότι τα ίδια λέμε.
Αδελφέ στο 8:32πμ Αλήθεια λες, δεν είναι πταίσμα ούτε το ημερολόγιο. Αλλά δεν είναι ωραίο που δεν γιορτάζουμε όλοι μαζί. Ευτυχώς που μας γνωρίζει τόσο καλά ο θεός που πρόβλεψε να γιορτάζουμε μαζί τουλάχιστον την Ανάσταση!

Ανώνυμος είπε...

Είναι όμορφο να βλέπει κανείς διαφωνίες σε σχόλια όταν υπάρχει επίπεδο στην συζήτηση.
Νομίζω όσοι αγαπάμε την Εκκλησία Του Χριστού μας, μένουμε ενωμένοι στα όσα η παράδοση και οι άγιοί μας διαφύλαξαν και μας παρέδωσαν.
Δεν θα αφήσει ο Θεός να οδηγηθούν σε παράδρομους όσοι Τον αγαπούν αληθινά.
Γιατί ο δρόμος είναι ένας.
Η Αγία μας Εκκλησία η οποία είνα η Μία, Καθολική και Αποστολική.
Όλοι οι άλλοι δρόμοι είναι αδιέξοδοι και το ζούμε όλοι μας καθημερινά.

Ηλιάδης Σάββας είπε...

Το σλόγκαν του πολιτικάντικου χώρου έγινε της μόδας και στο χώρο της Εκκλησίας."Είσαι πολύ ακραίος"! Ας πούνε τότε και οι "ακραίοι" στους άλλους "είσαι πολύ μεσαίος". Τι σημαίνουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί και πόσο ανταποκρίνονται στην πατερική, στη γλώσσα της αγιοπνευματικής εμπειρίας των αγίων;
"Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΕΦΕΤΩΝ ΑΚΡΟΤΗΣ", δηλαδή, ΤΟ ΑΚΡΟΝ, Η ΚΟΡΥΦΗ, ΤΟ ΥΨΙΣΤΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ. Άρα, μένουμε στην "Ακρότητα". Προσκολλώμαστε στην ακρότητα: "Εμέ δε το προσκολλάσθαι τω Θεώ αγαθόν εστι, τίθεσθαι εν Κυρίω την σωτηρίαν μου", μη εγκαταλείποντες την αγάπη, με τη Χάρη του Θεού.
"ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΝ ΦΥΛΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ ΕΚΔΙΚΕΙΣΘΑΙ". Η Αλήθεια είναι διεκδικίσιμη, ζητάει μάχες και αγώνες και αναζητήσεις και πόνους και θλίψεις. Η Αγάπη φυλάγεται. Έρχεται ως δώρο και κρατιέτια με στοργή, χωρίς διακρίσεις.

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά δεν κατανοώ κάποιες φορές το γεγονός ότι λέμε όλοι τα ίδια πράγματα με διαφορετικές λέξεις και όμως θέλουμε να δείξουμε πως διαφωνούμε.
Η ουσία είναι ότι αυτή τη στιγμή προέχει η υπεράσπιση της πίστης μας.
Μέσα στην Εκκλησία θα αγωνιστούμε με προσευχή και μετάνοια να μείνουμε πιστοί στην Αλήθεια που είναι ο Χριστός.Όσοι θέλουν να αποτειχιστούν ή να κάνουν άλλες ενέργειες ας το πράξουν.Αισθάνομαι πως πρέπει να κάνουμε υπομονή.Όμως αν τα πράγματα οδηγούνται στα άκρα και ο οικουμενισμός δεν μας αφήσει άλλες επιλογές θα πράξουμε ανάλογα.Δεν μπορώ να ξέρω από τώρα ποιο είναι το ορθότερον.
Το άγιον όρος δεν είπε τίποτα ακόμη.
Οι Εκκλησία της Ρωσσίας δεν πήρε αποφάσεις.Οι λίγοι ομολογητές επίσκοποι δεν μας είπαν αν πρέπει να κάνουμε κάτι άμεσα.Θα αποφασίσουμε ο καθένας από μόνος του?
Ας κάνουμε λίγη υπομονή και να παρακαλέσουμε Το Θεό να μας βοηθήσει να πράξουμε κατά το άγιον Του θέλημα.
Ας ευχαριστήσουμε και αυτούς τους λίγους ανθρώπους που μέσα στο βόθρο του διαδυκτίου μας δίνουν λίγα άρθρα της προκοπής και διαβάζουμε.
Γι αυτό ευχαριστώ προσωπικά το ιστολόγιο ακτίνες για την προσφορά του αλλά και τους συνεργάτες που αποστέλλουν κείμενα.
Παπαθανασίου Μανώλης

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΑΛΛΟ ΑΚΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ανώνυμος είπε...

Εξάλλου το άρθρο αυτό κατά το μεγαλύτερο μέρος του μιλά για τις ακρότητες των οικουμενιστών

Ανώνυμος είπε...

To κείμενο αυτό είναι πρώτα απ' όλα αντιοικουμενιστικό, γιατί αυτοί μας κούρασαν για φανατισμούς και φονταμενταλισμούς

Ανώνυμος είπε...

Η εντολη αγαπησεις Κυριον τον Θεον εξ ολης της καρδιας, θετει το οριο της ακροτητος.
Για τον μη αγαπωντα τον Κυριο, η βιωσις της ακροτητος του εφετου συνιστα καταδικαστεο σκανδαλο.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com