Σχολιασμός στο άρθρο του συντάκτη John L. Allen, αναφορικά με τη συνέντευξη του π. Ιωάννη Χρυσαυγή στον ιστότοπο Crux

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ  J. ALLEN, ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ π. Ι. ΧΡΥΣΑΥΓΗ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ CRUX

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Ο Αρχιδιάκονος π. Ιωάννης Χρυσαυγής παραχώρησε συνέντευξη στον διαδικτυακό ιστότοπο Crux στις 6 Ιουνίου 2016, στον  συντάκτη John L. Allen. Ο π. Ιωάννης Χρυσαυγής δήλωσε τα εξής αναφορικά με τη Β΄ Βατικανή σύνοδο : «Μπορεί εσείς να βλέπετε αναλογίες μεταξύ της Μεγάλης Συνόδου και της Βατικανής Συνόδου.  Υπάρχουν σίγουρα περισσότερες διαφορές παρά ομοιότητες μεταξύ των δύο, αλλά θα μπορούσε η Μεγάλη Σύνοδος να έχει κάποιο παρόμοιο αντίκτυπο».

Ο συντάκτης John L. Allen, ‘’παρουσίασε’’ τα λεχθέντα του π. Ιωάννη, αναφορικά με τη Β΄ Βατικανή σύνοδο ως εξής : «Ενώ παραδέχεται ότι υπάρχουν πιθανώς ‘’περισσότερες διαφορές παρά ομοιότητες’’ μεταξύ της Μεγάλης Συνόδου και της Δευτέρας Βατικανής, ο π. Χρυσαυγής είπε  ότι ελπίζει η Σύνοδος στην Κρήτη να μπορεί να έχει αντίκτυπο στην Ορθοδοξία κατά κάποιο τρόπο ανάλογο με εκείνο της Β΄ Βατικανής Συνόδου στον Καθολικισμό – ιδιαίτερα, είπε, στη κατεύθυνση για ενότητα και συνοδικότητα εντός της Ορθοδοξίας αλλά και στις σχέσεις με τις άλλες Εκκλησίες και τον υπόλοιπο κόσμο».  Το συμπέρασμά του John L. Allen όσο αφορά τη ‘’κατεύθυνση για συνοδικότητα εντός της Ορθοδοξίας’’ σε σχέση με τη  Β΄ Βατικανή, δεν υπάρχει στα λεχθέντα του π. Ιωάννη.   Μάλιστα από όλα που είπε ο π. Ιωάννης βρήκε να δώσει ένα τίτλο παπικής μονομέρειας στο άρθρο του.

Παρενθετικά να αναφέρομε ότι ο συντάκτης John L. Allen είναι ο συντάκτης που ειδικεύεται στην κάλυψη του Βατικανού και γενικότερα του Παπισμού.  Το Tablet του Λονδίνου τον έχει αποκαλέσει ως τον εγκυρότερο συγγραφέα σε θέματα Βατικανού στην αγγλική γλώσσα.  Τον Απρίλιο του έτους  2008 όταν ο Πάπας Βενέδικτος XVI πήγαινε στις ΗΠΑ με το παπικό αεροπλάνο, όταν κλήθηκε να ρωτήσει τον Πάπα Βενέδικτο ο John L. Allen (για πρώτη φορά), ο εκπρόσωπος του Πάπα ανέφερε στον  Πάπα Βενέδικτο ‘’ Αγιε Πατέρα, αυτός ο άνθρωπος δεν χρειάζεται συστάσεις’’.  Χωρίς να θέλω να μειώσω τον άνθρωπο αυτόν,  αλλά να δώσω  ένα διαφορετικό τρόπο σχολιασμού του τρόπου παρουσίασής του, καθώς και τον μονομερή τίτλο που χρησιμοποίησε, θα επαναλάβω  ότι όντως ‘’δεν χρειάζεται συστάσεις’’.

Όσο αφορά την αναφορά του π. Ιωάννη Χρυσαυγή ότι  «θα μπορούσε η Μεγάλη Σύνοδος να έχει κάποιο παρόμοιο αντίκτυπο (με τη Β΄ Βατικανή)», πιστεύομε είναι αχρείαστη και χωρίς καμιά εκκλησιολογική σημασία,  καθότι ο Παπισμός δεν είναι εκκλησία. Η Β΄ Βατικανή σύνοδος (1962-1965) με τους 2.500 συνέδρους παρουσίασε όντως μια ‘’καταπληκτική’’ ενότητα, αλλ’ όμως που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί εκκλησιαστική ενότητα.  Μια ενότητα που είχε διασφαλιστεί από τον εξουσιαστικό πρωτεύοντα ρόλο του ‘’αλάθητου’’ Πάπα.

Στην «Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας» (Catechismo della Chiessa Cattolica), στο εδάφιο 837 γίνεται αναφορά στη ‘’εκκλησία’’ που την ‘’κυβερνά’’ ο Ανώτατος Ποντίφηκας και οι ‘’επίσκοποι’’, αναφορές που καταμαρτυρούν την πλάνη της Παπικής εξουσιαστικής μάνητας. Μια ‘’ομογνωμία’’ και επιβεβλημένη εξουσιαστικά ενότητα, που  διαχρονικά έχει επιβληθεί από το Παπικό σύστημα.  Στην ομολογιακή επιστολή του ο Όσιος  Παΐσιος προς τον Αρχιμανδρίτη  Χαράλαμπο Βασιλόπουλο τονίζει εμφαντικά ότι «η Εκκλησία είναι Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει».  Αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος της διαφοράς.

Μη λησμονούμε επίσης ότι η Β΄ Βατικανή σύνοδος, έχει χαρακτηρισθεί από τους Παπικούς ως 21^η  Οικουμενική Σύνοδος.  Μη λησμονούμε ότι κατά τη Β΄ Βατικανή σύνοδο είχε υποστηριχθεί η άποψη ότι εκτός της Παπικής ‘’εκκλησίας’’ υπάρχουν εκκλησίες σε ατελή μορφή.   Προς τούτο συνηγορούσε και η σχετική δήλωση ότι «η Εκκλησία του Χριστού ενυπάρχει (subsistit in) στην Καθολική Εκκλησία (εννούσε τον Παπισμό)».  Έτσι  εδραιώθηκε η Βαπτισματική θεολογία κατά την Β΄ Βατικανή σύνοδο.  Τα περί εκκλησιών σε ατελή μορφή, επαναλήφθηκαν επί των ημερών μας σε αναφορές για την Ορθόδοξη Εκκλησία ως δήθεν ελλειματικής Εκκλησίας (άπαγε της βλασφημίας).

Στη Β΄ σύνοδο του Βατικανού, δεν πρέπει να λησμονήσομε ότι ο ‘’αλάθητος’’ Πάπας Ιωάννης  ΚΓ΄ στην εγκύκλιό επιστολή του που επιγράφετο ‘’Ad Petri Cathedram’’, μίλησε με τον γνωστή Παπική υπεροχή για «όσους διατελούν εν διαστάσει μετά της Αποστολικής Έδρας της Ρώμης».  Μη λησμονήσομε όμως ότι και ο Πάπας Πάύλος Στ΄ ο οποίος εκλέγηκε κατά τη διάρκεια της Β΄ Βατικανής, στην εγκύκλιό επιστολή του στις 6 Αυγούστου 1965 που επιγράφετο «Ecclesi amsuam» ανέφερε ‘’αλαθήτως’’ και εξουσιαστικώς τα εξής : «Απατώνται όσοι πιστεύουσιν, ότι ημείς θα αποστώμεν των προνομίων ημών, τα οποία θεόθεν εδόθησαν δια του Αποστόλου Πέτρου».  Πώς να μην εξασφαλιστεί η αλλόκοτη ενότητα, όταν το εξουσιαστικό πρωτείο και το αντίθεο ‘’αλάθητο’’, επισκιάζουν τα πάντα στο ‘’συμβουλευτικό΄΄ διευρημένο κογκλάβιο;  ‘’Παραδειγματική’’ η Β΄ σύνοδος του Βατικανού ή παράδειγμα προς αποφυγή; 

«Η Β΄ Σύνοδος του Βατικανού αποτελεί αναγέννηση όλων των ευρωπαϊκών ουμανισμών, αναγέννηση πτωμάτων.  Διότι από τότε, που ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι παρών στον γήϊνο κόσμο, ο κάθε ουμανισμός είναι πτώμα» λέγει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.  Συνεπώς είναι αχρείαστο ατόπημα κάθε αναφορά σ’ αυτήν.

(Για τις άλλες αναφορές του π. Ιωάννη Χρυσαυγή στην εν λόγω συνέντευξη, θα ακολουθήσει σχολιασμός σε ξεχωριστό κείμενο).

* Η αναφορά στη συνέντευξη έχει γίνει με βάση τη μετάφραση από τον διαδικτυακό ιστότοπο  romfea.gr.