Ποιμένες ἤ πανηγυρτζῆδες;

Ποιμένες ἤ πανηγυρτζῆδες;

ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη, ἱεροκήρυκος

Γιατί πρέπει γιά τά ὀνομαστηρια ἑνός Μητροπολίτου ν᾽ ἀφήσουν τό ποίμνιό τους ἄλλοι Μητροπολῖτες καί νά σπεύσουν στόν πανηγυρικό πολυαρχιερατικό ἑσπερινό καί στήν πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία;

Ἡ ἑορτή ἑνός ἐπισκόπου εἶναι μιά εὐκαιρία προσωπικῆς ἐπικοινωνίας του μέ τό ποίμνιό του. Αὐτός καί τά «παιδία» του. Σέ κατανυκτική ἀτμόσφαιρα, χωρίς πομπώδεις στολισμούς καί φαντασμαγορικές προβολές, νά συμ­προσεύχεται ἡ τοπική Ἐκκλησία ὑπέρ εὐοδώσεως τοῦ δυσκόλου ἔργου τοῦ ἑορτάζοντος ἐπισκόπου.

• Μερικοί Μητροπολῖτες πηγαίνουν... αὐτόκλητοι. Καί χωρίς νά κληθοῦν ἀπό τόν ἑορτάζοντα Μητροπολίτη, ἐμφανίζονται τήν ὡρισμένη ἡμέρα καί ὥρα μετά τῆς κουστωδίας τους καί συνοδευτικά χρυσοποίκιλτα ἄμφια!

• Οἱ περισσότεροι ὅμως εἶναι εἰδικά καλεσμένοι ἀπό τόν ἑορτάζοντα, γιά νά λαμπρύνουν τήν... ἡμέρα ὄχι φυσικά τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου, ἀλλά τοῦ ἄγοντος τά ὀνομαστήρια!

Καί πρός τί καλεῖ τόσους ἀρχιερεῖς; Νά προσφέρουν τί; Τελετουργικά, πέρα ἀπό τό φωτογραφικό «ἄλμπουμ» πού θά πλουτίσουν, οὔτε μία ἔκφωνησι δέν προλαβαίνουν νά ποῦν. Στέκουν ἁπλῶς ἤ κάθονται μεγαλοπρεπῶς!

Νά προσφέρουν τί τόσοι ἀρχιερεῖς; Νά ἱκανοποιήσουν τήν περιέργεια μερικῶν ἀρρωστημένων θρησκευτικῶν τύπων, πού μετρᾶνε μίτρες καί ἐγκόλπια καί συγκρίνουν στολές καί ὕφος και χαμόγελα;

• Ὑπάρχουν δέ μερικοί Μητροπολῖτες, πού τό ἔχουν... ἐπάγγελμα! Τρέχουν σέ ὀνομαστήρια, σέ ἐπετείους χειροτονίας (δεκάχρονα, εἰκοσάχρονα κ.λπ.), σέ τοπικές πανηγύρεις, σέ ἑορτασμούς πόλεων, σέ... πᾶσα περίστασι! Τό γιατί τό κάνουν, ἔχει ποικίλες ἐξηγήσεις. Ἤ δέν ἔχουν ἄλλη δουλειά νά δραστηριοποιηθοῦν ἤ τούς ἀρέσουν οἱ δημόσιες σχέσεις ἤ ἀποβλέπουν σέ σύσφιγξι σχέσεων πρός μελλοντικές βλέψεις ἤ τούς... γεμίζει ἡ φιγούρα καί ἡ φωτογραφία! Πάντως ἔργο πνευματικό καί ἱεραποστολικό δέν ἐπιτελεῖται μέ πανηγυρτζίδικες ἐξορμήσεις!

Ἡ ἐμφάνισις πολλῶν δεσποτάδων, ἰδίως στά ὀνομαστήρια «ἀδελφοῦ» Μητροπολίτου ἔχει καί ἄλλες παραμέτρους.

• Τό τυπικό γιά τό συλλείτουργο μέ τόσους ἀρχιερεῖς εἶναι ἀναμενόμενο να ἐξαφανίζη τόν προσευχητικό καί εὐχαριστιακό χαρακτῆρα τῆς θείας Λειτουργίας. Ἄς μή ἐπικαλοῦνται δέ τή λαμπρότητα, διότι ἡ λαμπρότητα τῆς Ὀρθοδόξου λατρείας ἔγκειται στή φανέρωσι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στήν ἔλλαμψι τῆς χάριτος, στήν προσφορά τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ἀπό πότε ἤ λαμπρότητα τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως ἔγινε λαμπρότητα ἀρχιερατικῶν καί ἱερατικῶν ἀμφίων καί μουσικές κορῶνες;

• Ὁ ἑορτάζων ἐπίσκοπος δέν ἔχει χρόνο νά δῆ τούς συνεργάτες του καί τό λαό. Ὀφείλει νά μεριμνᾶ καί νά ἄγχεται μέ τό πῶς θά φιλοξενηθοῦν καί τό τί θά γευματίσουν καί θά δειπνήσουν οἱ φιλοξενούμενοι ἀρχιερεῖς καί οἱ συνοδεῖες τους!

• Ἡ ἀνταλλαγή δώρων καί προσφωνήσεων ἀποτελεῖ πρόκλησι, ἰδίως στίς μέρες μας. Φτάνει πιά! Ἀρκετά ἐγκόλπια ἔχουν οἱ δεσποτάδες, ἀρκετές πατερίτσες, ἀρκετές μίτρες! Τά δέ δῶρα ἀποτελοῦν πάντοτε δέσμευσι. Καί εἶναι τελείως ἄχρηστα γιά ἕναν ἐπίσκοπο, πού, ὑποτίθεται, εἶναι καί... μοναχός!

Καιρός νά σοβαρευθοῦμε. Τό καλύτερο δῶρο γιά ἕνα ἑορταζόντα εἶναι ἡ ειλικρινής καί θερμή προσευχή, χωρίς πολυχρονισμούς καί «εἰσπολλαέτια».

Προσευχή γιά ταπεινή καί εὐλογημένη διακονία καί γιά καλή ἀπολογία.