Ὡς Χουλιγουντιανὸ ὑπερθέαμα ἀντιλαμβάνεται τὴ Σύνοδο στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο!

Ὡς «Ἄρτο καὶ Θεάματα» καὶ ὡς χολιγουντιανὸ ὑπερθέαμα ἢ «Showbiz», ὅπως ἔχει ἐπικρατήσει διεθνῶς νὰ λέγεται ἀγγλιστὶ φαίνεται πώς ἀντιλαμβάνονται δυστυχῶς  τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τόσο ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὅσο καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος.

Ὁ πρῶτος ἐπιμένει στὴ σύγκληση μίας δῆθεν Πανορθόδοξης Συνόδου, χωρὶς νὰ πληροὶ τὶς προϋποθέσεις νὰ χαρακτηρισθεῖ τούτη μὲ τὸν ὅρο αὐτό, ἀποβλέποντας μέσω μίας ἀνούσιας καὶ ἀπαράδεκτης ἀντίληψης τῶν θεμάτων μακροπρόθεσμα στὴν περαιτέρω προσέγγιση μὲ τὴν αἱρετικὴ Δύση. Κυρίως ὡστόσο, στήνει ἕνα σκηνικὸ Συνόδου πρὸς τὸ θεαθῆναι, πρὸς τέρψιν τῶν τηλεοπτικῶν  σταθμῶν καὶ πρὸς ἐντυπωσιασμὸ τῆς κοινῆς γνώμης! Μάλιστα ὁ θόρυβος ποὺ ἔγινε γιὰ τὴν χολιγουντιανὴ αὐτὴ ὑπερπαραγωγὴ ἀποκάλυψε ὅτι τὰ ἑκατομμύρια εὐρὼ ποὺ θὰ ἀπαιτηθοῦν θὰ καλυφθοῦν σχεδὸν ἀποκλειστικὰ ἀπὸ χορηγούς (!!!) κατὰ τὸ παράδειγμα τῶν ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων.

Ὁ δεύτερος στὴν προσπάθειά του νὰ εὐαισθητοποιήσει τὴν παγκόσμια κοινότητα γιὰ τὸ λαθρομεταναστευτικὸ πρόβλημα ἀνταποκρίθηκε δῆθεν στὴν ἐπιθυμία τοῦ Πάπα Φραγκίσκου, τοῦ ἀκραιφνῶς στὴν πράξη τυφλοῦ ὀργάνου τῶν ἐκφραστῶν τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας καὶ τὸν προσκάλεσε νὰ ἐπισκεφθεῖ τὴ Λέσβο καὶ τοὺς καταυλισμοὺς τῶν ξεριζωμένων θυμάτων τῆς Ν. Τάξης Πραγμάτων. Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ καὶ ἴσως γιὰ νὰ ἐγείρει τὸ ἐνδιαφέρον τὸ συναισθηματικὸ κυρίως, καταλαβαίνετε γιὰ ποιοὺς ἀκριβῶς λόγους, φαίνεται νὰ προσκάλεσε νὰ παίξει ρόλο «πρωταγωνιστῆ» καὶ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Ἐκεῖνος ὅμως τὸν διέψευσε μὲ ἀνακοινωθέν, ὑποστηρίζοντας ὅτι σ’ αὐτὸν ἀνήκει ἡ πρωτοβουλία (βλ. σελ 27).

Οἱ δύο θρησκευτικοὶ ταγοὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀγωνίζονται πυρετωδῶς, ὄχι γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου τους καὶ τὴ διάδοση τοῦ εὐαγγελίου ἀλλὰ ἀπὸ ὅτι ἐμφανῶς διαπιστώνεται γιὰ τὸ πῶς θὰ καταγραφοῦν ὡς σημαντικὰ καὶ σπουδαῖα πρόσωπα στὴν νεότερη ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία. Γι’ αὐτὸ δὲν ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὶς φωνὲς ἐκεῖνες ποὺ τοὺς συνιστοῦν νὰ ἔχουν στὶς ἐπιλογὲς τους τὴ δέουσα προσοχὴ γιὰ νὰ μὴν προκαλέσουν τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ. Κι ὄχι μόνο δὲν νιώθουν τὴν παραμικρὴ ἐνόχληση ἀλλὰ ἐμμένουν νὰ πολεμοῦν αὐτοὺς ποὺ τοὺς χτυποῦν τὸ καμπανάκι τοῦ κινδύνου...

Μέσα στὸ πλαίσιο αὐτὸ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εἶναι πῦρ καὶ μανία ἐναντίον τῶν τεσσάρων Μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τῶν καθηγητῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καὶ Ἁγιορειτῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι σὲ μία καί μόνο ἡμερίδα, μὲ ἐμπεριστατωμένο καὶ μὴ ἀμφισβητήσιμο θεολογικὸ λόγο, ἀπέδειξαν καὶ διατράνωσαν τὴ «θεολογικὴ γύμνια» καὶ τὸν  οἰκουμενιστικὸ κατήφορο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, γεγονὸς ποὺ ἔχει ἀρχίσει νὰ προβληματίζει σχεδὸν τὸ σύνολο τῶν συνειδητοποιημένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος παρουσιάζεται δυσαρεστημένος ἀπὸ πλειάδα Μητροπολιτῶν ποὺ εἶχαν τὴν τόλμη νὰ καταδείξουν ὅτι ἀπὸ τὴ Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ὁ μεγάλος ἀπών θὰ εἶναι... ἡ Ὀρθοδοξία! Γι’ αὐτὸ ἀρνήθηκαν νὰ συμμετάσχουν στὴν ἀντιπροσωπεία τῆς ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἔχοντας ρόλο «γλάστρας» καὶ «κομπάρσου» οἱ Μητροπολίτες Ν. Σμύρνης Συμεών, Φθιώτιδος Νικόλαος, Μάνης Χρυσόστομος καὶ Καισαριανῆς Δανιὴλ ἐπικαλούμενοι λόγους συνειδήσεως! Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων Ἀμβρόσιος μὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς ζητᾶ νὰ ἀπέχει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀπ’ αὐτὸ τὸ σκηνοθετημένο πανηγύρι (show)! Καὶ πολλοὶ Ἁγιορεῖτες Πατέρες, οἱ ὁποῖοι ζοῦν σὲ Σκῆτες σὲ ἔνδειξη διαμαρτυρίας ἀποφάσισαν νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη, κάτι ποὺ εἶχε συμβεῖ σὲ μεγαλύτερη ἔκταση ἐπί ἐποχῆς τοῦ μασόνου Πατριάρχη Ἀθηναγόρα. 

Ὡστόσο, δὲν ἀποκλείεται τελικὰ μετὰ τὴν εὐθεία ἀμφισβήτηση τοῦ Φαναρίου τῶν δικαιοδοσιῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μ’ ἀφορμὴ τὴν πρόσκληση στὸν Πάπα, ἡ τελικὴ ἀπόφαση συμμετοχῆς ἢ ὄχι νὰ ληφθεῖ σὲ μία νέα ἔκτακτη Ἱεραρχία τὸν Μάϊο, λίγες ἡμέρες πρὶν τὴ σύγκληση τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου. Καὶ μία τυχὸν ἄρνηση συμμετοχῆς τότε θὰ τινάξει τὴ Σύνοδο στὸν ἀέρα! Ἐξάλλου ὑπάρχει ἀνοικτὸ ζήτημα καὶ ἡ διένεξη τῶν Πατριαρχείων Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία στὸ Κατάρ. Παρὰ μάλιστα τὴν πρόσφατη διαμεσολάβηση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου τὸ ζήτημα παραμένει ἄλυτο. Κι γι’ αὐτὸ τὸ Φανάρι κάλεσε ἐκ νέου στὴν Κωνσταντινούπολη τὸν Πατριάρχη Ἀντιοχείας Ἰωάννη.

 Γελοία, ἀστεία καὶ ληστρικὴ ἡ ψευδοσύνοδος

 Οἱ συμμετέχοντες πάντως στὴν θεολογικὴ καὶ ἐπιστημονικὴ ἡμερίδα τῆς 23ης Μαρτίου ποὺ πραγματοποιήθηκε στὸν Πειραιὰ μὲ θέμα «Μεγάλη προετοιμασία, χωρὶς προσδοκίες» οὐσιαστικὰ ἀπέδειξαν μὲ ἀδιάσειστα ἀποδεικτικὰ καὶ θεολογικὰ τεκμηριωμένα ντοκουμέντα τὸ γελοῖο τῆς ὅλης χολιγουντιανῆς ὑπερπαραγωγῆς ποὺ σχεδιάζεται νὰ γίνει στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης.

Παραθέτουμε συνοπτικὰ ὁρισμένα ἐκ τῶν πορισμάτων τῆς ἡμερίδας. Κι αὐτὸ γιατί τὸ σύνολο τῶν εἰσηγήσεων καὶ τὰ πορίσματα θὰ κυκλοφορηθοῦν, πρῶτα ὁ Θεός, ὡς ἔνθετο βιβλίο μαζὶ μὲ τὸ προσεχὲς τεῦχος τοῦ Στύλου Ὀρθοδοξίας (τεύχ. Ἀπριλίου) προκειμένου νὰ ἐνημερωθεῖ  ἐπακριβῶς τὸ χριστεπώνυμο ποίμνιο.

1.    Ἡ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καρπὸς τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως, ἐμπειρία τῆς Πεντηκοστῆς. Δὲν νοεῖται Ἐκκλησία χωρὶς Θεολογία καὶ δὲν νοεῖται Θεολογία ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὁποία ἐξέφρασαν οἱ Προφῆτες, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Πατέρες καὶ οἱ ἅγιες Σύνοδοι. Ὅταν μία Σύνοδος δὲν θεολογεῖ ὀρθοδόξως, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι γνήσια Ὀρθόδοξη Σύνοδος, ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸ Ὀρθόδοξο πλήρωμα.

2.    Μετὰ ἀπὸ μία μακρὰ ἱστορία προετοιμασίας τῆς συγκλήσεως τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ἐνενήντα τριῶν ἐτῶν, διαπιστώνουμε ἀπὸ τὴν θεματολογία, τὰ προσυνοδικὰ κείμενα καὶ τὶς δηλώσεις τῶν διοργανωτῶν, ὅτι ὑπάρχει μεγάλο ἔλλειμμα Συνοδικότητος, ἔλλειμμα θεολογικῆς πληρότητος, σαφήνειας καὶ ἀκρίβειας τῶν πρὸς συζήτησιν κειμένων καὶ ἀκόμη μεγαλύτερο ἔλλειμμα ὡς πρὸς τὴν θεολογικὴ ὀρθότητα, μὲ τὴν ὁποία αὐτὰ εἶναι διατυπωμένα.

3.    Ἡ μὴ συμμετοχὴ ὅλων τῶν ἐπισκόπων στὴν μέλλουσα νὰ συγκληθεῖ Σύνοδο, ἀλλὰ  μόνον εἰκοσιτεσσέρων ἀπὸ κάθε Τοπικὴ Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία, εἶναι ξένη πρὸς τὴν Κανονικὴ καὶ Συνοδική μας Παράδοση. Τὰ ὑπάρχοντα  ἱστορικὰ στοιχεῖα μαρτυροῦν ὄχι ἀντιπροσώπευση, ἀλλὰ τὴν μεγαλύτερη δυνατὴ συμμετοχὴ ἐπισκόπων ἀπὸ ὅλες τὶς ἐπαρχίες τῆς ἀνὰ τὴν Οἰκουμένην Ἐκκλησίας. Ἐπίσης ὁ μὴ χαρακτηρισμός της ὡς Οἰκουμενικῆς, μὲ τὸν ἀπαράδεκτο ἰσχυρισμό, ὅτι δὲν μποροῦν νὰ συμμετάσχουν σ’ αὐτὴν οἱ «χριστιανοὶ τῆς Δύσεως», ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τοὺς ἁγίους Πατέρες, οἱ ὁποῖοι συγκροτοῦσαν τὶς Ἅγιες Συνόδους ἐρήμην τῶν αἱρετικῶν. Κατ’ ἀκολουθίαν εἶναι ἀπαράδεκτο οἱ διοργανωτές της νὰ ἔχουν τὴν ἀξίωση τὸ κύρος της νὰ εἶναι ἰσοδύναμο καὶ ἰσάξιο μὲ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἀλλὰ οὔτε καὶ Πανορθόδοξος, μπορεῖ νὰ ἀποκληθεῖ ἡ ἐν λόγω Σύνοδος, διότι προφανῶς ἀποκλείεται ἡ συμμετοχὴ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων...

4.    Οἱ μέχρι τώρα γενόμενοι Διαχριστιανικοὶ Διάλογοι τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὴν Ἑτεροδοξία κατέληξαν σὲ τραγικὴ ἀποτυχία, τὴν ὁποία ὁμολογοῦν σήμερα καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ πρωτεργάτες τῶν...

5.    Τὸ προσυνοδικὸ κείμενο μὲ τίτλο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον» παρουσιάζει κατὰ συρροὴ τὴν θεολογικὴ ἀσυνέπεια, ἤ καὶ ἀντίφαση. Ἔτσι, τὸ ἄρθρο 1 διακηρύσσει τὴν ἐκκλησιαστικὴ αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, θεωρώντας αὐτὴν –πολὺ σωστὰ– ὡς τὴν «Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία». Ὅμως, στὸ ἄρθρο 6 παρουσιάζει μία ἀντιφατικὴ πρὸς τὸ παραπάνω ἄρθρο (1) διατύπωση. Σημειώνεται χαρακτηριστικά, ὅτι «ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀναγνωρίζει τὴν ἱστορικὴν ὕπαρξιν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ Ὁμολογιῶν μὴ εὐρισκομένων ἐν κοινωνία μετ’ αὐτῆς». Ἐδῶ γεννᾶται τὸ εὔλογο θεολογικὸ ἐρώτημα: Ἂν ἡ Ἐκκλησία εἶναι «ΜΙΑ», κατὰ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως καὶ τὴν αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας (Ἄρθρ. 1), τότε, πῶς γίνεται λόγος γιὰ ἄλλες Χριστιανικὲς Ἐκκλησίες; Εἶναι προφανές, ὅτι αὐτὲς οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες εἶναι ἑτερόδοξες...

Συνοψίζοντας καταλήγει μετὰ ἀπὸ ἀναλυτικὴ παρουσίαση τῶν κειμένων τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου, συμπεραίνουμε ὅτι ἡ μέλλουσα νὰ συγκληθεῖ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος δὲν θὰ εἶναι οὔτε Μεγάλη, οὔτε Ἁγία, διότι μὲ βάση τὰ μέχρι σήμερα δεδομένα, δὲν προκύπτει ὅτι αὐτὴ θὰ εἶναι σύμφωνη μὲ τὴν Συνοδικὴ καὶ Κανονικὴ Παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὅτι θὰ λειτουργήσει ὄντως ὡς γνήσια συνέχεια τῶν ἀρχαίων μεγάλων Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων... Ὡστόσο, οἱ ὅποιες ἀποφάσεις της μὲ οἰκουμενιστικὸ πνεῦμα εἴμαστε ἀπολύτως βέβαιοι, ὅτι δὲν θὰ γίνουν δεκτὲς ἀπὸ τὸν κλῆρο καὶ τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ ἴδια θὰ καταγραφεῖ στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία ὡς ψευδοσύνοδος. 

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος 

Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΡΤΙΟΣ 2016 orthodoxia.gr