Την λανθασμένη έννοια των Ιουδαίων για κοσμικό Μεσσία την εφήρμοσαν οι Παπικοί με το πρωτείο του Πάπα (Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία)

 

         ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ  

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 24 Ἀπριλίου 2016

ΤΗΝ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΩΝ ΙΟΥΔΑΙΩΝ ΓΙΑ ΚΟΣΜΙΚΟ ΜΕΣΣΙΑ

ΤΗΝ ΕΦΗΡΜΟΣΑΝ ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

1. Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου χριστιανοί, στήν ἐκκλησαστική μας γλῶσσα λέγεται «Κυριακή τῶν Βαΐων». Ἑορτάζουμε τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα. Εἶναι μία Δεσποτική ἑορτή αὐτή. Γι᾽ αὐτό καί δέν λέγεται, ὅπως οἱ προηγούμενες Κυριακές, ὡς «Κυριακή τῶν Νηστειῶν», οὔτε τελεῖται σήμερα ἡ Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἀλλά ἡ συνήθισμένη συντομότερη Λειτουργία τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου. Καί στήν νηστεία γίνεται διάλειμμα, γιατί ἄλλο νόημα ἔχει ἡ νηστεία τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί ἄλλο νόημα ἔχει ἡ νηστεία τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Τήν Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἡ νηστεία γίνεται γιά τά ἁμαρτήματά μας. Τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα ὅμως ἡ νηστεία γίνεται ὡς μία συμμετοχή στό Πάθος τοῦ Χριστοῦ μας. Γι᾽ αὐτό εἶναι καί πιό αὐστηρή. Ἔτσι, γιά τήν ἐναλλαγή αὐτή τοῦ νοήματος τῶν νηστειῶν, γίνεται τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἕνα διάλειμμα καί καταλύεται τό ψάρι, ἀφοῦ μάλιστα τελείωσε καί ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή, προχθές τήν Παρασκευή τοῦ Λαζάρου μέ τόν ὕμνο, «τήν ψυχοφελῆ πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν». 

Ἔχουμε καί προφορική παράδοση γι᾽ αὐτό πού σᾶς λέγω. Τέτοια ἡμέρα, χριστιανοί μου, Κυριακή τῶν Βαΐων, τό πρῶτο ἔτος τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ ´21, εἶπε ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε´, ὁ Δημητσανίτης, στήν τράπεζα τοῦ φαγητοῦ τό μεσημέρι: «Σήμερα τρῶμε ψάρια, τήν ἄλλη Κυριακή θά μᾶς φᾶνε τά ψάρια»! Πραγματικά, τήν ἄλλη Κυριακή, Κυριακή τοῦ Πάσχα, κρέμασαν τόν Δημητσανίτη Πατριάρχη καί τόν ἔρριψαν ἔπειτα στήν θάλασσα, γιά νά τόν φᾶνε τά ψάρια. Ἀλλά τόν σεβάστηκαν τά ψάρια καί δέν τόν ἔφαγαν καί φανερώθηκε θαυματουργικά τό λείψανό του. Ἦταν ἡ 10η Ἀπριλίου τό Πάσχα ἐκεῖνο, ἡμέρα τοῦ μαρτυρικοῦ θανάτου τοῦ ἐθνομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου τοῦ Ε´, τοῦ δικοῦ μας, τοῦ Δημητσανίτου.

Τά εὐλογημένα ὅμως Μοναστήρια μας, ἀκολουθοῦν τό αὐστηρό Τυπικό καί δέν καταλύουν τό ψάρι τήν Κυριακή τῶν Βαΐων. Παρακαλοῦμε τούς ὁσιωτάτους Μοναχούς καί τίς ὁσιώτατες Μοναχές νά μήν ἀλλάξουν τό Τυπικό τους αὐτό, γιατί ἐκπροσωπεῖ μία ἄλλη πατερική παράδοση, πού δέν θέλουμε νά χαθεῖ, ἀφοῦ μάλιστα τήν ὑπερμαχεῖ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, πού εἶναι ἡ συνισταμένη ὅλων τῶν ἁγίων Πατέρων. Καί τίς δύο παραδόσεις, καί τήν κατάλυση τοῦ ψαριοῦ τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, ἀλλά καί τήν νηστεία μέ λαδερό μόνο τήν ἡμέρα αὐτή, τίς ἐκφράζει ὁ εὐσεβής λαός μας μέ αὐτό τόν λαϊκό του στίχο: «Μακάριος ὅποιος φάει ψάρι τῶν Βαΐων (γιατί τό κάνει ἀπό τιμή στήν Δεσποτική ἑορτή)· ἀλλά τρισμακάριος ὅποιος δέν φάει»! Οἱ Μοναχοί καί οἱ Μοναχές μας καί γιά ἄλλα πολλά, ἀλλά καί γιά τήν νηστεία τοῦ ψαριοῦ τήν Κυριακή τῶν Βαΐων, εἶναι πραγματικά τρισμακάριοι!

2. Ἀλλά θά σᾶς πῶ τώρα, χριστιανοί μου, ἕνα περίεργο σχετικά μέ τήν σημερινή ἑορτή. Τήν ἡμέρα πού εἰσῆλθε ὁ Χριστός στά Ἱεροσόλυμα, ὅπως μᾶς εἶπε σήμερα τό ἱερό Εὐαγγέλιο, τόν ὑποδέχθηκε πολύς κόσμος. Καί ὅλοι αὐτοί πῆραν κλαδιά ἀπό φοίνικες καί βγῆκαν νά τόν προϋπαντήσουν φωνάζοντας καί λέγοντας: «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»! Ἀκόμη ἔστρωναν καί τά ροῦχα τους νά τά πατήσει ὁ Χριστός! Αὐτός ὁ λαός ὅμως, μετα ἀπό 4-5 μέρες, θά ἀλλάξει στάση ἀπέναντι τοῦ Χριστοῦ καί δέν θά φωνάζει πιά τό «Ὡσαννά», ἀλλά θά λέει «σταυρωθήτω». Γιατί αὐτή ἡ ἀλλαγή τους; Νομίζω σᾶς τό ἐξήγησα καί ἄλλη φορά αὐτό. Αὐτό, χριστιανοί μου, συνέβηκε γιατί ὁ λαός εἶχε λανθασμένη ἔννοια γιά τόν Μεσσία Χριστό. Τόν περίμενε σάν ἕνα κοσμικό ἄρχοντα μέ κρατική δύναμη καί ἐξουσία, πού θά ἐξεγείρει τόν Ἰουδαϊκό λαό σέ ἐπανάσταση κατά τῶν Ρωμαίων, γιά νά ξαναβρεῖ τήν ἐλευθερία του καί γιά νά ἱδρύσει πάλι τό ἔνδοξο κράτος τοῦ Δαυΐδ. Ἀλλά, ὄχι, δέν ἧταν αὐτό τό ἔργο τοῦ Μεσσία. Ὁ Μεσσίας Χριστός ἦλθε νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιό Του καί νά προσ­φέρει τόν ἑαυτό Του θυσία στόν Γολγοθᾶ γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Καί ἔτσι, λοιπόν, οἱ Ἰουδαῖοι, ἀφοῦ εἶδαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς δέ ἀνταποκρίνεται στίς προσδοκίες τοῦ δικοῦ τους κοσμικοῦ Μεσσία, τόν ἐγκατέλειψαν καί τόν σκότωσαν (τόν ἐσταύρωσαν).

3. Τήν πλάνη αὐτή τοῦ Ἰουδαϊκοῦ λαοῦ γιά κοσμικό Μεσσία τήν ἔχουν οἱ παπικοί. Πραματικά, χριστιανοί μου, ὁ Πάπας μέ τό «πρωτεῖο» ἐξουσίας του, γιά τό ὁποῖο σᾶς μίλησα στό προηγούμενο κήρυγμά μου, παρουσιάζει τόν ἑαυτό του σάν ἀπολυταρχικό ἄρχοντα, πού ἀσκεῖ πολιτική δύναμη, τήν ὁποία μάλιστα θέλει νά ἱεροποιήσει. Ὁ παπισμός γιά τήν ἐπιτυχία τῶν προγραμμάτων του ἐχρησιμοποίησε τήν βία, τήν τρομοκρατία καί τόν προσηλυτισμό. Ἐπεχείρησε νά ὑποτάξει τήν Ἀνατολή μέ τήν βία, μέ τίς διαβόητες σταυροφορίες, μέ τίς ὀποῖες, ἐν ὀνόματι τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, οἱ σταυροφόροι διέπραξαν τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα κατά τοῦ ἔθνους μας, πού ψυχορραγοῦσε ἀπό τίς ἐπιδρομές τῶν Τούρκων. Καί ὅλα αὐτά τά ἔκανε ὁ παπισμός γιά τό «πρωτεῖο», μέ τό ὁποῖο θέλει νά ὑποτάξει στό «ἐγώ» του ὅλες τίς Ἐκκλησίες!...

4. Ἀλλά, σᾶς ὑποσχέθηκα, ἀδελφοί, ὅτι θά σᾶς μιλήσω σέ κάποιο κήρυγμά μου, γιατί τό «πρωτεῖο» τῶν παπικῶν εἶναι λάθος καί πλάνη. Θά τό κάνω αὐτό τώρα μέ πολύ σύντομο λόγο, ἀναφέροντας μία μόνο ἀπόδειξη ἀπό τήν πίστη μας. Ὁ Θεός μας, ἀγαπητοί μου, λέγεται «Ἁγία Τριάδα»: Πιστεύουμε τρία Πρόσωπα, τόν Πατέρα, τόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί τά τρία αὐτά Πρόσωπα εἶναι ἰσότιμα. Τρία Πρόσωπα, ἀλλά μία θεία οὐσία. Ἔτσι ἔχουμε Τριάδα στήν Μονάδα καί Μονάδα στήν Τριάδα. Τά τρία Πρόσωπα ἔχουν κοινωνία ἀγάπης μεταξύ τους καί «περιχωροῦν» τό ἕνα τό ἄλλο. Ὁ Πατέρας μέσα στόν Υἱό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό Ἅγιο Πνεῦμα μέσα στόν Πατέρα καί τόν Υἱό κ.λπ. Αὑτό σημαίνει «περιχώρηση». Στήν Ἁγία Τριάδα ὅμως ὁ Πατέρας εἶναι «πρῶτος» ἔναντι τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι «πρῶτος» ὄχι κατά τήν δύναμη ἤ τήν ἐξουσία, ἀλλά μόνο κατά τήν αἰτία, γιατί ἀπό τόν Πατέρα γεννᾶται ὁ Υἱός καί ἀπό τόν Πατέρα πάλι ἐκπορεύεται τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τήν «ὑποταγή» τοῦ ἑνός προσώπου στό ἄλλο τήν ἀπέρριψε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὡς αἵρεση.

Ἡ πίστη μας αὐτή στήν Ἁγία Τριάδα, ἡ «Τριαδολογία», ὅπως λέγεται, ρυθμίζει καί τήν «᾽Εκκλησιολογία», τήν ζωή μας, δηλαδή, μέσα στήν Ἐκκλησία. Ὅλοι μας στήν Ἐκκλησία εἴμαστε ἰσότιμοι καί ἀπέναντι τοῦ Θεοῦ καί μεταξύ μας. Στήν Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει – δέν πρέπει νά ὑπάρχει – ὑποταγή μερικῶν μελῶν σέ ἄλλα, ἀλλά πρέπει νά ὑπάρχει κοινωνία καί περιχώρηση μεταξύ μας, μέ ἔργα ἀγάπης, γιατί ἔχουμε τήν ἴδια πίστη. Καί ὅσοι ἔχουμε ἐκκλησιαστικά ἀξιώματα, ὅσοι, δηλαδή, εἴμαστε ἱερεῖς ἤ ἐπίσκοποι, πρέπει νά γνωρίζουμε καλά ὅτι τά ἀξιώματά μας στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι κυριαρχικά καί ὑπεροπτικά, ἀλλά διακονικά καί ὑπηρετικά γιά τήν σωτηρία τῶν ἀδελφῶν μας χριστιανῶν.

Ὁ Πάπας μέ τό «πρωτεῖο», μέ τό ὁποῖο θέλει νά κυριαρχεῖ καί νά ἐξουσιάζει ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν, φέρνει ἄνω-κάτω αὐτή τήν ὡραία ἐκκλησιολογία τῶν Ὀρθοδόξων, πού φτιάχνει μία τέλεια κοινωνία, βασιζόμενη στήν ἀγαπητική σχέση τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Θεοῦ μας.

Τό «πρωτεῖο» λοιπόν τῶν Καθολικῶν προσβάλλει τήν ὀρθόδοξη Τριαδολογία καί Ἐκκλησιολογία καί κατασκευάζει μία στυγνή δικτατορία, στήν ὁποία κυβερνᾶ ὁ ρωμαῖος Ποντίφηκας, ὁ Πάπας.

Οἱ παπικοί, χριστιανοί μου, ἐζήτησαν καί ἐφήρμοσαν στόν ἑαυτό τους τόν Μεσσία πού ζητοῦσαν οἱ Ἰουδαῖοι στά Ἱεροσόλυμα τήν ἡμέρα τῶν Βαΐων, ὅπως μᾶς εἶπε ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Ἕνα Μεσσία στρατιωτικό καί κοσμικό ἐξουσιαστή μέ κράτος καί ὀπλισμό. Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι δεχόμαστε τόν πάσχοντα Μεσσία, ἀλλά Θεό ἀληθινό καί διά τοῦτο Λυτρωτήν, δυνάμενο νά μᾶς σώζει ἀπό τίς ἁμαρτίες μας. Αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. ΑΜΗΝ!

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας