23 Απρ 2016

Πρωτοπρ. Ιωάννης Φωτόπουλος, Κάποιες πρώτες παρατηρήσεις για το βιβλίο «Έλξη και πάθος» του π. Βασιλείου Θερμού



Κάποιες πρῶτες παρατηρήσεις γιά τό βιβλίο «Ἕλξη καί πάθος» τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ.
Πρωτοπρεσβυτέρου Ἰωάννου Φωτοπούλου
Ι . Διεπιστημονικότητα;
Τό βιβλίο τοῦ π. Βασιλείου Ἕλξη καί πάθος καί ὑπότιτλο Μιά διεπιστημονική προσέγγιση τῆς ὁμοφυλοφιλίας τῶν ἐκδόσεων «Ἐν Πλῷ»  ἀριθμεῖ 700 σελίδες! Ἄν καί ὁ ὅρος «διεπιστημονικός» εἶναι ἀπροσδιόριστος καί ἀντιγραμμένος  ἀπό τόν ξένο ὅρο Interdisciplinary τό νόημά του, χονδρικά εἶναι ὁ συνδυασμός δύο ἤ περισσοτέρων ἐπιστημονικῶν πεδίων καί ἡ χρησιμοποίηση τῶν συμπερασμάτων τους κατά τήν μελέτη καί διερεύνηση ἑνός  ζητήματος.  Ὁ π. Βασίλειος γράφει : « Θέλησα νά ἀντλήσω ἀπό τήν (ψυχ) ιατρική, τήν ψυχολογία, τήν θεολογία, τήν φιλοσοφία καί τήν κοινωνιολογία».  Διάλεξε τίς συγκεκριμένες ἐπιστῆμες, ἀλλά, ἀπ΄ὅ,τι φαίνεται ἐκ τῆς ἀναγνώσεως τοῦ βιβλίου, τίς χρησιμοποίησε ἐπιλεκτικά καί σύμφωνα μέ τήν κρατοῦσα καί προωθούμενη διεθνῶς φιλικότητα πρός τήν ὁμοφυλοφιλία, πράγμα πού στερεῖ τό βιβλίο του ἀπό τήν ἀντικειμενικότητα.  

Α) Ὅσον ἀφορᾶ τήν Ἰατρική ἡ μή ἐνασχόληση μέ τό AIDS καί τά λοιπά σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα, ὅπως τό γράφει στόν Πρόλογο ὁ π. Β. Θ.(σ. 18) νομίζω πώς στερεῖ ἀντικειμενικότητας καἰ σφαιρικότητας τό βιβλίο του. Θά θέλαμε νά γνωρίζουμε ἄν καί πόσο σχετίζεται τό AIDS μέ τήν ὁμοφυλοφιλία. Ἐπίσης δέν θίγονται τά ἄλλα προβλήματα ὑγείας τῶν ὁμοφυλοφίλων.  «Ἡ ἀνάγκη καί οἱ τρόποι ποιμαντικῆς παρουσίας» γιά τά ὁποῖα γράφει ὁ π. Β., ἀφιερώνοντας κεφάλαιο 44 σελίδων στό βιβλίο του (σσ. 469-512)  ἐπιβάλλουν ὄχι μόνο «συμπόνια» στούς ὁμοφυλοφίλους, ἀλλά καί ἰατρική ἐπιστημονική ἐνημέρωση χάριν αὐτῶν καί τῶν ἄλλων νέων ἀνθρώπων, ὥστε νά γνωρίζουν τίς βασανιστικές καί πολλές φορές θανατηφόρες συνέπειες τοῦ «σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ» τους. Αὐτά βέβαια, ἐφόσον εἴμαστε ὀρθόδοξοι ποιμένες καί ὄχι «συμπονετικοί» ψυχοθεραπευτές!   
Β) Σχετικά μέ τήν Ψυχολογία θά θέλαμε ἀπό «πρῶτο χέρι»-ὄχι μέ τά παραμορφωτικά γυαλιά κάποιων - νά διαβάσουμε τί λένε οἱ παλαιοί καί ὄχι μόνο οἱ σημερινοί –πολλές φορές ἐλεγχόμενοι καί καθοδηγούμενοι ἀπό τό κατεστημένο- ψυχολόγοι, ὅπως γιά να γνωρίσουμε τίς γνῶμες τῆς ψυχοθεραπείας καί τῆς ψυχαναλυτικῆς θεωρίας γιά τήν ὁμοφυλοφιλία.
Μέ προβληματίζει ἐπίσης τό γεγονός ὅτι ἀποκρύπτεται μία ἀπό τίς πραγματικές αἰτίες γιά τήν ὁποῖες ἡ Αμερικανική Ψυχιατρική Ἑταιρεία ἀφαίρεσε τήν ὁμοφυλοφιλία ἀπό τόν κατάλογο τῶν ψυχικῶν διαταραχῶν. Ὅπως εἶχε κυκλοφορήσει τότε διεθνῶς ἡ σοβαρώτερη ἴσως αἰτία ἦταν ἡ ὑπερβολική καταφυγή τῶν ὁμοφυλοφίλων στούς ψυχοθεραπευτές καί τούς ψυχιάτρους προκειμένου νά λύσουν τά ἀδιέξοδα πού δημιουργεῖ στήν ψυχή του τό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας.  Αὐτό δημιούργησε οἰκονομική ἀσφυξία στίς ἀσφαλιστικές ἑταιρεῖες πού ἀνάγκασαν τήν Α.Ψ. Ε.   νά διαγράψει τήν ὁμοφυλοφιλία ἀπό τίς ψυχικές νόσους.
Επίσης διακρίνω προσπάθεια βιαίας ἐξαγωγῆς συμπερασμάτων ἀντιθέτων ἀπό τήν πραγματικότητα-εἶναι επιστημονικό αὐτό;- ὅσον ἀφορᾶ τίς ψυχικές διαταραχές, τήν κατάθλιψη, τίς ἀπόπειρες αὐτοκτονιῶν, τή χρήση οὐσιῶν τῶν ὁμοφυλοφίλων ἀποδίδοντάς ὅλα αὐτά ὡς ἐπί τό πλεῖστον στή «θυματοποίησή» τους καί τήν ἔλλειψη ἀνεκτικότητος τῶν κοινωνιῶν.  Ἀκόμη κι ὅταν μιά κοινωνία ὅπως π.χ. ἡ ὁλλανδική εἶναι ἀνεκτική ὁ π. Β. Θ. δέν ἔχει τό κουράγιο νά δεχθεῖ τό αὐτονόητο δηλ. τήν ὁμοφυλοφιλία καθ΄ἑαυτήν ὡς αἰτία ὅλων τῶν ἀνωτέρω, ἀλλά συμπεραίνει ὅτι «οἱ αἰτίες πρέπει νά διερευνηθοῦν»! (σσ. 126-134).
Γ) Ὅσον ἀφορᾶ στή φιλοσοφία ἡ μή σαφής ἀναφορά τῶν γνωμῶν, τῆς θέσεως τῶν ἀρχαίων ἑλλήνων φιλοσόφων ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων φιλοσόφων  γύρω ἀπό τό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ὁ περιορισμός μόνο σέ παραπομπές(π.χ. σ. 318) ἀφήνει τή φιλοσοφία ἐκτός τοῦ ἀντικειμένου τοῦ βιβλίου.  Καί μετά ἀκολουθεῖ ἡ ἀγχώδης ἀναφορά στή δῆθεν γνώμη τῆς ἐπιστήμης, πού ὅμως δέν μπορεῖ νά ἐξαπατήσει τόν προσεκτικό ἀναγνώστη.  Τί σημαίνει π.χ. ὁ ἀφορισμός «Ἕνας αὐξανόμενος ἀριθμός συγχρόνων ἐπιστημόνων...κατέληξε στό νά θεωρεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία φυσική»(σ. 317);  ἤ τό ἄλλο : «ὁ ἀποκαλυφθείς φυσικός νόμος τῶν θεολόγων βρέθηκε νά διαφέρει ἀπό τόν φυσικό νόμο τῶν ἐπιστημόνων»(σ. 319);  Μποροῦν αὐτοί οἱ «ἐπιστήμονες» νά ὑποκαταστήσουν ἤ καί νά ἀκυρώσουν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ ἤ ἀκόμη καί τή γνώμη τῶν φιλοσόφων πού κινοῦνται σέ τελείως ἄλλο ἐπίπεδο;  Βέβαια στό  βιβλίο δυστυχῶς ἡ μόνη πού προβάλλεται ὡς «φιλόσοφος» εἶναι ἡ λεσβία Judith Butler καί οἱ αἰσχρές της ἰδέες. Εἰκοσιτρεῖς (23) σελίδες ἀφιερώνονται σ’αὐτήν. (σ.σ. 538 - 560)
Δ)  Θεολογία δυστυχῶς εἶναι ἀποῦσα ἀπό τό «Ἕλξη καί πάθος». Θά ἔλεγα ὅτι μέσα ἀπ΄αὐτό τό βιβλίο ἔχουμε τόν Οἰκουμενισμό στήν ποιμαντική πράξη. Μέ τοῦτο τό βιβλίο εἰσπράττουμε τίς συνέπειες τῆς ἀποδοχῆς ἐκκλησιαστικότητας ὅλων τῶν αἱρετικῶν παραφυάδων πού προωθεῖ τό διεθνές σύστημα τῆς Ν. Ἐποχῆς.  Στίς σελίδες 275-512 γίνεται λόγος γιά τή στάση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Πατέρων τοῦ «χριστιανικοῦ κόσμου», τῶν χριστιανικῶν «ἐκκλησιῶν», τῶν παντός εἴδους θεολόγων ὀρθοδόξων παπικῶν, προτεσταντῶν, ἀγγλικανῶν καί γιά τήν ἀνάγκη ποιμαντικῆς πρός τούς ὁμοφυλοφίλους.  Ποῦ βρίσκεται ἄρα ἡ Θεολογία στίς 250 σχεδόν σελίδες;  Κατά τή γνώμη μας, πουθενά  ἄν, βέβαια, ὡς Θεολογία ἐννοήσουμε τό περί Θεοῦ καί ἀνθρώπου μυστήριο ὅπως ἀποκαλύπτεται στήν Ἁγία Γραφή, ὅπως ἑρμηνεύεται ἀπό τούς Ἁγίους Πατέρες καί ἐπιβεβαιώνεται καί διατρανώνεται μέ τήν ἐπίπνοια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στίς Οἰκουμενικές Συνόδους.  Σ΄αὐτή τή θεολογία περιλαμβάνεται ἡ Δογματική, ἡ ὀρθόδοξη ἀνθρωπολογία, τό Κανονικό Δίκαιο, ἡ Πατρολογία.  Ἄν λοιπόν ἐννοήσουμε τήν  Θεολογία  ὡς στέρεη καί κρυστάλλινη διδασκαλία πού συνοψίζει τή θέση τῆς Ἐκκλησίας, αὐτή ἀπουσιάζει ἀπό τό βιβλίο. Πουθενά δέν θά βρεῖ κανείς συστηματική, ἐπιστημονική θεολογική ἔκθεση  ἔναντι τῆς ὁμοφυλοφιλίας.
Ἄν ὅμως ὡς θεολογία ἐννοήσουμε μιά τάχα ἐπιστήμη τῆς Θεολογίας, ἕνα συνονθύλευμα ἀντιφατικῶν, αἱρετικῶν, ἀντιγραφικῶν καί ἀντιχρίστων ἀπόψεων ἀπό «χριστιανούς» καί «θεολόγους» ὅλων τῶν ἀποχρώσεων, τότε, ναί, ὑπάρχει πολύ «θεολογία» στό βιβλίο τοῦ π. Θερμοῦ.  Καί μόνο τέτοια. Διότι ἡ Ἁγία Γραφή καταρρακώνεται, μερικές γνῶμες τῶν Πατέρων παρελαύνουν ἀσχολίαστες ἤ βιαίως τεντώνονται καί πολλές φορές κακοποιοῦνται στήν προκρούστεια κλίνη τῶν ἀπόψεων τοῦ συγγραφέως ἤ τῶν κατ΄ἀλήθεια ἀσεβῶν φιλελεύθερων «θεολόγων» καί ψευδοφιλοσόφων.  Παρόμοια καί χειρότερη εἶναι ἡ ἀντίχριστη queer «θεολογία», πού ἀγκαλιάζει τή «ρευστότητα φύλου», ἕνα ἀπό τά  πιό βρώμικα καί διεστραμμένα γοῦστα πού ὑπάρχουν στόν κόσμο!  Τέλος μήπως μπορεῖ νά θεωρηθοῦν θεολογία οἱ αὐθαίρετοι, ἀτομικοί ἀκροβατισμοί τοῦ π. Βασιλείου, ὁ ὁποῖος βρίσκει... ἄλυτα θεολογικά προβλήματα διαστρέφοντας τήν θεολογία τοῦ ἁγίου Μαξίμου περί φυσικοῦ καί γνωμικοῦ θελήματος ἤ λέγοντας τό ἀμίμητο : «Ὁ ὁμοφυλόφιλος δέν ἔχει καμμιά ἁμαρτία γι΄αὐτό πού τοῦ συμβαίνει, φυσικά οὔτε καί ἐνοχή, βρίσκεται ὅμως ἄθελά του σέ κατάσταση ἁμαρτωλότητας ἐπειδή ἀδυνατεῖ νά συμβάλει στό ἑνοποιητικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ....»(σ. 645).  Μήπως ἐκτός ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί διδασκαλία ἔχουμε χάσει καί τήν ὀρθή κρίση;
Ὁ ἀντίλογος στήν προτεινομένη ἀπό μένα ἐπιστημονική, ἀντικειμενική πληρότητα τοῦ βιβλίου φαντάζομαι εἶναι ὅτι στήν περίπτωση συσωρεύσεως περισσότερου ἐπιστημονικοῦ ὑλικοῦ τό τεράστιο ἤδη βιβλίο θά γινόταν βαρετό καί δυσανάγνωστο.  Ἀλλά ἡ λύση εἶναι ἁπλῆ.  Ἀφαιρώντας τίς 20 ἀπό τίς 23 σελίδες πού ἀφιερώνονται στή λεσβία Judith Butler, πολλές ταυτολογίες τῶν φιλελευθέρων ὁμοφυλοφίλων, κάποιες σελίδες τῶν «ρωμαιοκαθολικῶν ντοκουμέντων» καί τῶν ἀγγλικανικῶν ἐπισήμων κειμένων κλπ. κλπ. θά προσφερόταν ἄνετος χῶρος γιά νά ἐκτεθεῖ τό ζήτημα τῶν ὁμοφυλοφίλων ὅσο χρειάζεται ἀντικειμενικότερα καί ἐπιστημονικώτερα.
ΙΙ. Καταιγισμός παραθεμάτων.
Γιά πρώτη φορά διάβασα βιβλίο πού θέλει νά λέγεται ἐπιστημονικό   πού δομεῖται καί ἐκθέτει τό ὑλικό του  σχεδόν ἀποκλειστικά μέ διαρκῆ παραθέματα.  Ἕνα ἀτέλειωτο κατεβατό παραθεμάτων, πολλές φορές χωρίς νά τοποθετοῦνται εἰσαγωγικά, χωρισμένο βέβαια σέ ἑνότητες, δημιουργεῖ ἐρωτηματικά στόν ἀναγνώστη τοῦ τύπου : «αὐτά ἐκφράζουν τόν π. Βασίλειο;», «τά συζητᾶ, τά δέχεται, τά ἀμφισβητεῖ;» «θέλει νά προσφέρει ἐνημέρωση γιά τίς τρέχουσες ἰδέες περί ὁμοφυλοφιλίας;».  Τίποτε ἀπό αὐτά δέν συμβαίνει.  Ἡ μέθοδος αὐτή τῶν παραθέσεων σκοπεύει στήν μετακίνηση τῆς νοοτροπίας καί τῆς τοποθετήσεως τῶν ὀρθοδόξων ἀναγνωστῶν τῶν ὁποίων ἡ συντριπτική πλειοψηφία  εἶναι τοποθετημένη ἀρνητικά θεωρώντας τήν ὁμοφυλοφιλία, σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Πατέρες, διαστροφή. 
Σκοπεύει, κατά τή γνώμη μας, τό βιβλίο αὐτό στό νά ἀναγκάσει τούς ἀναγνῶστες του νά προβληματιστοῦν, νά σκεφθοῦν διαφορετικά, νά μάθουν, νά...ἐκπαιδευθοῦν στό νά ἀμφισβητοῦν τόν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καί Παράδοση, ἐντυπωσιασμένοι ἀπό ὅλον αὐτόν τόν κυκεῶνα γνωμῶν καί ἀπόψεων τόσων «μορφωμένων» ψυχολόγων ψυχοθεραπευτῶν καί ψευτοδιανοουμένων. Πρέπει οἱ ὀρθόδοξοι νά μάθουν νά συζητοῦν! Ἀνησυχεῖ ὁ π. Βασίλειος γιατί στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν γίνεται συζήτηση γιά τήν ὁμοφυλοφιλία : «.. ἡ ἐκ τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀμηχανία φαίνεται μικρότερη στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, προφανῶς ἐπειδή ἐλλείπει ἕνα στοιχεῖο διαδεδομένο στή Δύση : ἡ ἀνοιχτή συζήτηση. Τά θέματα ἐδῶ ἁπλῶς δέν συζητοῦνται, ὁπότε παρέχεται ἡ ψευδής ἐντύπωση ἡσυχίας»(σ.425).    Μέ λίγα λόγια ὁ π. Β. Θ. μέ τήν παράθεση ὅλων αὐτῶν τῶν ἐξυπνακίστικων ἀκροβατισμῶν ὡς ἐπί τό πλεῖστον προερχομένων ἀπό φιλελεύθερους καί ὁμοφυλόφιλους συγγραφεῖς βομβαρδίζει τά θεμέλια τῆς ὀρθοδόξου παραδόσεως, πάνω στά ὁποῖα οἱ Ὀρθόδοξοι οίκοδομοῦν τήν πίστη τους καί τή ζωή τους. Αὐτά καθ΄ ἑαυτά τά θεμέλια μένουν ἀσάλευτα στήν Ἐκκλησία, ὅπως ἀκοῦμε στό τροπάριο «Ἐπί τήν ἀσάλευτον Χριστέ πέτραν τῶν ἐντολῶν σου τήν Ἐκκλησίαν σου στερέωσον».  Ὅμως στίς ψυχές πολλῶν ἀδελφῶν μας ἀστηρίκτων, μ΄αὐτή τή «συζήτηση», τά θεμέλια τῆς Παραδόσεως μετακινοῦνται, ἡ πίστις τους ταλαντεύεται καί ἡ ἐν Χριστῷ ζωή τους καταλήγει τοὐλάχιστον σέ σύγχυση.  Γιά τή «συζήτηση» αὐτή βοηθάει πολύ ἡ
ΙΙΙ Ὁρολογία τῆς Ν. Ἐποχῆς
Μέ τό βιβλίο του αὐτό ὁ π. Β. εἰσάγει  νέους ὅρους ὄχι γιά τή συστημική δημοσιογραφία πού τούς χρησιμοποιεῖ κατά κόρον, ἀλλά γιά τό ὀρθόδοξο ἀναγνωστικό κοινό καί τό ὀρθόδοξο ἦθος.  Τούς ὅρους αὐτούς δέν τούς ἐξηγεῖ συστηματικά. Ἔτσι ὁ ἀναγνώστης ἔχει δύο ἐπιλογές. Ἤ νά κλείσει τό βιβλίο ἤ νά καταβάλει μεγάλη διανοητική προσπάθεια γιά νά ἀντιληφθεῖ τό περιεχόμενό τους. «Ἀρχή σοφίας ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις», ἔλεγε ὁ Ἀντισθένης. Στή δεύτερη περίπτωση ἀντί νά «σοφίζεται» ἐξοικειώνεται μέ τούς ὅρους αὐτούς, τούς θεωρεῖ πολύ ἐκφραστικούς καἰ μπαίνει στή διαδικασία νά «συζητεῖ» θετικά μέ τό ἐπιστημονικῶς καί ὀρθοδόξως  ἀπαράδεκτο αὐτό βιβλίο Εἶναι πολύ ἔξυπνη ἡ μέθοδος τοῦ π. Βασιλείου.  Παραδείγματα :
α) «σεξουαλικός προσανατολισμός».  Καθαρά νεοεποχίτικος ὅρος πού ἐφευρέθηκε γιά νά νομιμοποιηθεῖ ηθικά καί δικαιϊκά ἡ ὁμοφυλοφιλία.
β) Τό συνεχῶς ἀναφερόμενο δίπολο «ἑτεροφυλόφιλος» - «ὁμοφυλόφιλος» προσπαθεῖ νά μᾶς βάλει στή λογική μιᾶς ἰσότιμης καταστάσεως τῶν μέν καί τῶν δέ, μιᾶς ἰσότιμης συνεξετάσεως νά μᾶς κάνει νά τό πάρουμε ἀπόφαση ὅτι ἔχουμε δύο φυσιολογικές καταστάσεις.  Ἐσύ, ἔτσι. O.K. Ὁ ἄλλος, ἀλλιῶς Ο.Κ.
γ) «ἑτερόφυλος γάμος». Γιατί, δηλαδή; Ὑπάρχει καί ἄλλος γάμος; Τοὐλάχιστον γιά τούς ὀρθοδόξους!
δ) «ταυτότητα φύλου», «βιολογικό φύλο»,  «κοινωνικό φύλο», «σεξουαλική ταυτότητα».   Ὑπάρχει στ΄ἀλήθεια τίποτε ἄλλο ἀπό τό ἀνδρικό καί γυναικεῖο φύλο; Ἁπλῶς ὅλες οἱ διαστροφικές καταστάσεις πού βιώνουν οἱ ταλαιπωρημένοι ὁμοφυλόφιλοι πρέπει νά στεγασθοῦν σέ εἰδικές κατηγορίες φύλου, ἀνύπαρκτες στήν πραγματικότητα, γιά νά τύχουν καθολικῆς ἀναγνωρίσεως.
ε)  «κανονικότητα», «κανονιστικότητα».   Μέ τούς ὅρους αὐτούς, φορτισμένους μέ ὑποτίμηση, ἐννοεῖται ὁτιδήποτε ρυθμίζεται ἀπό τούς Ἱ. Κανόνες, ἤ ἀπό τό ἦθος, τούς νόμους καί κανόνες τῶν κοινωνιῶν.  Θεωροῦνται ὅλα αὐτά περιοριστικά τῆς ἐλευθερίας.
στ) «προνεωτερικότητα»,  «νεωτερικότητα» «μετανεωτερικότητα».  Νεοεποχίτικοι, ψευδοεπιστημονικοί  ὅροι πού στοχεύουν, ὅσον ἀφορᾶ στό συγκεκριμένο βιβλίο, στήν ἀκύρωση τῆς Ἱ. Παραδόσεως, ἀλλά καί κάθε παραδόσεως, στήν ἀντίχριστη «ἐπανερμηνεία» τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, τήν εἰσαγωγή νέων ἰδεῶν πρό πάντων, τῆς προσχηματικῆς ἀνεκτικότητας, τῆς δῆθεν προστασίας τῶν μειονοτήτων κλπ.  Ὅ,τι εἶναι τῆς Παραδόσεως εἶναι «προνεωτερικό», εἶναι «στερεότυπο»- ἄλλος νεοεποχίτικος ὅρος!
IV. Ξενομανία
Χίλιες ἑβδομῆντα(1070) παραθέματα ξένων συγγραφέων  καταλαμβάνουν τόν μεγαλύτερο ὄγκο τοῦ βιβλίου. Οἱ ἕλληνες ὀρθόδοξοι θεολόγοι περιφρονοῦνται. Ὁ λόγος τῶν θεολόγων κληρικῶν καί λαϊκῶν ὀνομάζεται  καταφρονητικά «δημοσιογραφῶν ἐκκλησιαστικός λόγος» καί ἀπαξιώνεται ἀφοῦ, κατά τόν π. Β. «κινεῖται σέ τόσο χαμηλό ἐπίπεδο ὥστε εἶναι μάταιο νά μπεῖ κανείς σέ συζήτηση μαζί του»(σ. 17).  Ἀντιθέτως ὅ,τι ἀνοησία, ὅποια βλασφημία, ὅποια διαστροφή τοῦ ἁγιογραφικοῦ λόγου  καταγράφουν  οἱ δυτικοί συγγραφεῖς, ἀγκαλιάζεται μέ θαυμασμό ἀπό τόν π. Βασίλειο, σχολιάζεται μέ σοβαρότητα  καί προτείνεται πρός μελέτη καί στοχασμό.  Ἑλκύεται ἡ σκέψη του ἀπό τά διανοητικά τερτίπια, τά εὐφυολογήματα καί τίς σοφιστεῖες τῶν φιλελεύθερων καί ὁμοφυλοφίλων στοχαστῶν καί τά παραθέματά τους γεμίζουν ολόκληρες σελίδες τοῦ βιβλίου του. 
 Συνοψίζοντας φρονῶ ὅτι τό βιβλίο «Ελξη καί πάθος» δέν ἐνδιαφέρεται γιά ἐπιστημονικότητα, ἀλλά στοχεύει μέ τά ἀτέλειωτα παραθέματα, εἰδικά ξένων συγγραφέων, καί μέ τή νεοεποχίτικη ὁρολογία του στή μετακίνηση τῶν ὀρθοδόξων ἀναγνωστῶν ἀπό τήν  ξεκάθαρη διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων σέ μιά «συζήτηση» πού θά τούς ὁδηγήσει σέ φιλικότερη στάση πρός τή «λύσσα» καί «μανία»,(Ἱ. Χρυσόστομος, Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης) τῆς βδελυρᾶς ὁμοφυλοφιλίας.
Αὐτά τά λίγα γιά ἀρχή.  Μετά τή μετοχή μας στά Πάθη καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, θά ἀκολουθήσουν Θεοῦ θέλοντος καί ἄλλα σχετικά μέ τό βιβλίο τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ κείμενα μέ τά ὁποῖα θά ἀποδείξουμε ὅσα ἰσχυριστήκαμε στίς προηγούμενες παραγράφους.

Από orthros.eu

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο!¡

Ανώνυμος είπε...

Μπραβο στον π. Ιωαννη Φωτοπουλο!

Ανώνυμος είπε...

Να αγιασει το στομα σου ανθρωπε μου,ετσι ακριβως ειναι οπως τα περιεγραψες....δυστυχως προκαλει παλι ο π.Βασιλειος.

Ανώνυμος είπε...

Ο αγιος Γρηγοριος ο θεολογος απεδιδε προφητικως για το filioque,τις εννοιες του γελοιου και τοτ ελεεινου.
Σεβομενος την ιερωσυνη του π. Βασιλειου, θα ελεγα στον π. Βασιλειο οτι ο χαρακτηρισμος του θεολογου των Καππαδοκων περιγραφει τον συγγραφικο κοπο του, ο οποιος δειχνει εμφανως τον μολυσμο του filioque.
Το δογματικο σφαλμα συνδεεται αρρηκτα με το ηθικο σφαλμα.
Γιατρε μου, η αποδοχη των οποιων αιρεσεων συνιστα διαγνωστικο κριτηριο ηθικης πτωσεως.
Ο παπα μου, οφειλεις να το γνωριζεις αυτο.
Η αποδοχη της παναιρεσεως του οικουμενισμου,αποδεχεται το σοδομητικο εγκλημα ως θεολογικο συναχακι...
Σε λιγο θα ακουσθει φωνη που θα κατηγωρει τον αγιο Θεο ως ομοφοβικο ρατσιτση..

Αντιοικουμενιστής είπε...

Σκουπίδια επτακοσίων σελίδων! Καλήν Ανάστασιν Αδελφοί!

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε τον π.Ιωάννη Φωτόπουλο για την ευαισθησία του να προφυλάξει τον πιστό λαό του Θεού από οθνείες θέσεις,απόψεις και αντιλήψεις επί του ζητήματος της ομοφυλοφιλίας που εκπορεύονται από ένιες ιερατικές γραφίδες.Αναντιλέκτως, θα ήταν ευχής έργο εάν κάποιοι εκκλησιαστικοί και θεολογικοί παράγοντες που διαθέτουν χρόνο, διάθεση και τον απαραίτητο επιστημονικό εξοπλισμό και υποδομή προέβαιναν σε εκτεταμένη κριτική ανάλυση-αποδόμηση και του βιβλίου-εκτρώματος των εκδόσεων ΕΝ ΠΛΩ που φέρει τον τίτλο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ, η κυκλοφορία του οποίου τόσο, ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟ σάλο, προκάλεσε. Ευελπιστούμε ότι η ποιμαίνουσα Εκκλησία θα επιληφθεί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ των ετεροδιδασκαλιών που υποσκάπτουν το Ορθόδοξο Χριστιανικό Ήθος και θα πράξει τα δέοντα επί τη βάσει των όσων διακελεύουν σχετικώς οι Θείοι και Ιεροί κανόνες. Αρκετή ανοχή έχει επιδειχθεί μέχρι στιγμής επί μεγίστη πνευματική ζημία των πιστών και επί καθιζήσει του κύρους κάποιων ποιμένων μας!
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

Σύμφωνοι, αλλά πείτε μου εσείς: Υπάρχει σύγγραμα που θα μπορούσε να μας δώσει μία πρώτη- έστω κοσμική- εικόνα για έναν κόσμο κάποιων συνανθρώπων μας παντελώς άγνωστο σε εμάς; Να μας πει τι είναι, αν αλλάζει, πώς νοιώθουν κλπ; Το μοναδικό που ακούγεται μέχρι τώρα είναι κραυγές εκατέρωθεν. Πρόκειται για την ΠΡΩΤΗ ψύχραιμη τοποθέτηση (με τα προβλήματα της σίγουρα) και ίσως υπάρχουν γονείς που νοιάζονται για αυτά τα θέματα... Που ξέρετε εσείς τι συμβαίνει στο κάθε σπίτι;;

Ανώνυμος είπε...

Κάτσε 8:41 και διάβασε τι έγραψε ο παπα-θερμός στο πρώτο βιβλίο και θα φρίξεις απ αυτά που θα διαβάσεις!

Ανώνυμος είπε...

Κάτσε, 25 Απριλίου 2016 - 1:09 μ.μ.,

διάβασε και εσύ το εν λόγω και διαμόρφωσε ελεύθερα την κρίση σου.
Όχι δεν έφριξα.
Πάντα φοβόμουν πάντως αυτούς που φρίττουν εύκολα άλλωστε...

Ανώνυμος είπε...

Αντι-κριτική

Διάβασα το εν λόγω σύγγραμμα, και την κριτική που π. Ιωάννη. Σε κάποια σημεία συμφωνώ με τον δεύτερο. Ο π. Βασίλειος με τις ατελείωτες παραπομπές του είναι σαν να λέει στο αναγνώστη: «Κοίτα τι έχω διαβάσει για το θέμα…» ή «Να τι λεν οι μέν να τι λένε και οι δε…» και κάπου εκεί κλείνουν τα κεφάλαια του με νεφελώδη ερωτήματα. Όμως, πάντοτε νομίζω έτσι γράφει ο συγκεκριμένος. Σπανίως θα τοποθετηθεί απολύτως συγκεκριμένα- μάλλον θα υποδείξει μία προοπτική παρά μία καθαρή απάντηση. Πέραν τούτων όντως θεωρώ επίσης υπερβολική την εμμονή του με την φιλόσοφο στην οποία αφιερώνει μεγάλο όγκο, και κάπου νομίζω ο μέσος αναγνώστης χάνεται και μπερδεύεται με ορισμούς που τον υπερβαίνουν. Τέλος όντως χρειάζεται ένας πιο ξεκάθαρος Θεολογικός λόγος, που να μην αναλίσκεται σε ορολογίες επιπέδου και ενδιαφέροντος καθαρά ακαδημαϊκού.
ΟΜΩΣ,
1) Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, οποιοσδήποτε μπορεί να βρει μία στιβαρή ενημέρωση επί του θέματος με μία ψυχραιμία που σπανίζει σε τέτοιες καταστάσεις: Μία σύντομη και σαφής ανασκόπηση του φαινομένου με ερωτήματα που καίνε και ενδιαφέροντα στοιχεία για προσπάθειες αντιμετώπισης στο εξωτερικό (π.χ. NARTH).
2) Είναι μοιραία η διαρκής αναφορά σε ξένους στοχαστές, και Θεολόγους μιας και εκεί το πρόβλημα είναι πολύ εμφανέστερο. Από την στιγμή που ΔΕΝ θίγονται θέματα δογματικά, οι αναφορές π.χ. σε καθολικούς και προτεστάντες που δοκίμασαν να κουβεντιάσουν και να «θεραπεύσουν» ομοφυλόφιλους μπορούν να βοηθήσουν. Εδώ το θέμα είναι έτσι και αλλιώς ταμπού-προς το παρόν.
3) Μεταδίδεται μία εικόνα από την παραπάνω κριτική ότι ο π. Θερμός υποστηρίζει το gay κίνημα. ΛΑΘΟΣ. Προσωπικά, βρήκα τα καλύτερα αντεπιχειρήματα για γάμο και υιοθεσία από τέτοια ζευγάρια στο αντίστοιχο κεφάλαιο, επιχειρήματα πολύ χρήσιμα που στέκουν άνετα και σε μία κουβέντα «παρα έξω». Επίσης καταφέρεται συχνά εναντίον των διεκδικητών της πρώτης γραμμής, απλά τους διαχωρίζει από τους υπόλοιπους χαμηλών τόνων στα μετόπισθεν που βρίσκονται εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε μία αφορίζουσα εκκλησία και ένα υστερικό κίνημα.
4) Ας αναλογιστούμε πως υπάρχουν ίσως Ιερείς και γονείς που ενδιαφέρονται πραγματικά για το φαινόμενο και την αντιμετώπιση του. Αν είχατε έναν γιό ή κόρη με τέτοιες τάσεις ίσως να βλέπατε το βιβλίο διαφορετικά, άλλωστε τονίζεται μέσα διαρκώς η σημασία της σταυρικής προοπτικής αντιμετώπισης του φαινομένου που την βρίσκω παρήγορη και ελπιδοφόρα.

Λοιπόν γιατί γράφουμε ένα τέτοιο βιβλίο; Γιατί το διαβάζουμε; και γιατί κάνουμε κριτική;
Απάντηση: Για να βρούμε την αλήθεια. Συνεπώς ο μεν π. Θερμός θα μπορούσε να είναι πιο συνοπτικός και λιγότερο ¨θολός¨ ως προς κάποιες τοποθετήσεις του και θα μπορούσε να έχει και μία μικρότερη εμπάθεια στηλιτεύοντας τα κακώς κείμενα της εδώ εκκλησίας. Ο δε π. Ιωάννης όμως δεν μπορεί να γράφει τόσο αφοριστικά έχοντας προαποφασίσει την στάση του απέναντι στον συγγραφέα που ήδη τον θωρεί επικίνδυνο για το πλήρωμα πριν τον διαβάσει. Και αυτό φαίνεται. Οφείλει να αναγνωρίσει και τα καλά του βιβλίου που άλλωστε είναι το πρώτο στο είδος του, και στο κάτω-κάτω ας μην μας θεωρεί και τόσο ευάλωτους να χάνουμε την πίστη μας στο παραμικρό. Ας αφήσει και κάτι στην κρίση μας που δεν είναι και τόσο αφελής όσο νομίζει. Ας δούμε κάποτε και την αλήθεια χωρίς εκατέρωθεν εμπάθειες.

Ευχαριστω

Χ.Π.

Ανώνυμος είπε...

"Όχι δεν έφριξα".
Μάλλον πρέπει να ερευνήσεις μέσα σου για την ποιότητα των κριτηρίων με τα οποία αξιολογείς πρόσωπα και πράγματα. Προβληματίσου γιατί μάλλον κάτι συμβαίνει! Και να μη σου κακοφαίνεται όταν σου το υποδεικνύουν!

Ανώνυμος είπε...

Ποιο είναι το "υστερικό κίνημα" Χ.Π.;

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Χ.Π Σου προτείνω να διαβάσεις καλύτερα το κείμενο του Πατήρ Ιωάννη, γιατί μάλλον δεν κατάλαβες πολλά, απορώ βέβαια γιατί είναι παντελώς ξεκάθαρες και ορθόδοξες οι παρατηρήσεις του Πατήρ Ιωάννη.
Συγχωρέστε με, αλλά για να διαφωνήσει κάνεις με τις παρατηρήσεις του Πατήρ Ιωάννη δεν μπορεί παρά να είναι, η αφελής, η πλανεμένος αλαζόνας,η δεν αγαπά την Αλήθεια.

Ανώνυμος είπε...

Υστερία έχει καταλάβει αυτούς που "λύσσαξαν" και "έφαγαν σίδερα" κατά το δη λεγόμενο προκειμένου να θεσμοθετηθεί η ομόφυλη διαστροφή και όχι τους πολεμίους της θεσμοθέτησης.
Πάει πολύ να μεμφόμαστε όσους αντιδρούν με σθένος μιλώντας για υστερίες και άλλες τέτοιες ανοησίες!

Χ.Π. είπε...

Προς Βασίλειο Παπασπυρόπουλο

Δεν είπα ότι διαφωνώ με τον π. Ιωάννη. Ειδικά στη Θεολογική του κριτική συμφωνώ κι άλλωστε σέβομαι τις γνώσεις του που σίγουρα είναι πολύ περισσότερες απο τις δικές μου. Απλώς διακρίνω μία κάποια προκατάληψη ως προς τον συγκεκριμένο συγγραφέα παρατηρώντας τα εξής:
1) Διαμαρτύρεται π.χ. ο π. Ιωάννης πως δεν χρησιμοποίησε κείμενα ορθοδόξων. Που να τα βρεί όμως ο π. Θερμός; Εννοώ πως πτυχές του θέματος μόλις προσφάτως ήρθαν στο προσκήνιο. Στο εξωτερικό τέτοια θέματα συζητούνται δεκαετίες τώρα. Κληρικοί (όλων των δογμάτων) είναι αντιμέτωποι καθημερινά με ακτιβιστές και υπαρξιακές απορίες ¨ζευγαριών¨. Εδώ η ρητορική περιορίζεται σε μία καταγγελία περί πάθους και ενοχής. Γιατί δηλαδή να μην παραδεχτούμε πως σε κάποια ΠΡΑΚΤΙΚΑ ζητήματα ΙΣΩΣ και να είμαστε πίσω; Δεν περιστρέφεται ο κόσμος γύρω μας... (Και δεν με έχει πιάσει καμιά.. φραγκολαγνεία ούτε οικουμενιστής είμαι...)
2) Για τα περί "νεο εποχίτικων όρων"... Γιατί το ¨μετανεωτερικός¨ είναι νεοεποχίτικος όρος δηλαδή; Ζούμε στην μετανεωτερική εποχή. Πως να το κάνουμε; Μεταμοντέρνα ή μεταεπαναστατική όπως θέλετε πείτε την πάντως βιώνουμε τα απόνερα επαναστάσεων πολιτισμικών που συντάραξαν τον κόσμο και ψάχνουμε τί θα βγεί απο όλο αυτό. Κολλάμε μία ταμπέλα και δαιμονοποιούμε ώρες-ώρες τα πράγματα-και τους ανθρώπους...
3) Επαναλαμβάνω πως το κεφάλαιο με τις θέσεις για υιοθεσία-γάμο είναι τρομερά χρήσιμο γιατί δυστυχώς αύριο, μεθαύριο θα μας χρειαστούν ΚΑΙ ¨κοσμικά¨ επιχειρήματα. Οι διεκδικήσεις προελαύνουν και θα κτυπήσουν την πόρτα μας... Θα έπρεπε αυτό να το αναφέρει ο π. Ιωάννης.
Κλείνοντας, το βιβλίο πάσχει σίγουρα ποικιλοτρόπως και σε πολλά ο π. Ιωάννης έχει δίκιο. Αλλά έστω και έτσι αποτελεί έναν πρώτο μπούσουλα (έστω ξαναλέω θολό) για κάποιον παντελώς αστοιχείωτο επί του θέματος, και επίσης αποτελεί μία ενδεχόμενη γέφυρα για κάποιον εκτός Εκκλησίας που ψάχνει μία χείρα βοηθείας και λογικής μεταξύ... των συνήθων αφορισμών. Τώρα για τους πιστούς που σκανδαλίζονται, ας μην το διαβάσουν άλλωστε δεν τους αφορά αν δεν τους νοιάζει. (Αν και έχω κάποιες... αμφιβολίες για τα ακριβή κίνητρα αυτού του ¨σκανδαλισμού¨ αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης... Δηλαδή εσείς που με λέτε αφελή, αλαζόνα πλανεμένο και εν ολίγοις αιρετικό, φαντάζομαι πως έχετε διαβάσει ήδη το βιβλίο 2-3 φορές για να είστε τόσο σίγουρος...Δεν είμαι αιρετικός. Ούτε εσέις είστε. Την αληθεια θέλουμε. Απλά κάπου το έχουμε χάσει τελευταία νομίζω...)
ΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ... Και το λέω αυτο όχι τόσο για τον σεβαστό π. Ιωάννη-τον οποίο ελάχιστα άλλωστε γνωρίζω- αλλα για πολλούς σχολιαστές που βιάζονται να "σκανδαλιστούν" και να αρπάξουν τον λίθο...

Χ.Π.

Ανώνυμος είπε...

Τα βιβλια του πΒασιλειου δεν εχω διαβασει,χωρις αυο να σημαινει πως δεν ειναι και επιστημων,πλην ομως εμενα αναπαυουν οι αγιοι Πατερες,διοτι μαζι με το Ευαγγελιο μου δινουν λυσεις σε ο,τι ζητω.Φερ'ειπειν ,δεν μπορω να μη συγκινηθω και να μην βαλω σε ενεργεια την πιστη,οταν ακουω τους λογους''Αγνεια εστι αποκτησις ασωματου φυσεως,θα πει Ζηλευτος Οικος Χριστου,που θα πει επιγειος ουρανος,που θα πει απαρνησις ανθρωπινης φυσεως εφαμιλλης προς τους ασωματους αγγελους,που θα πει αντικαταστασις του γηινου με το αυλο,οπως ερμηνευε ο Μ.Βασιλειος''οι τον αληθινον και μακαριστον ερωντες ερωτα'',λησμονουν τα επιγεια!Νομιζω δεν χρειαζεται πολλες θεολογιες.η ομοφυλοφιλια θεραπευεται,οπως και πολλα αλλα σαρκικα αμαρτηματα.
Καποιοι μαλιστα,χρησιμοποιησαν την μη συγκαταβαση ως αρχη αγνειας,με μαχαιρα παντοτε τον υγιη λογισμο,την προσευχη,τη Μελετη και θεωρηθηκαν Μακαριοι.και με τα ιερα Μυστηρια στο περασμα του χρονου γιναν απαθεις και εφτιαξαν και ακαθαρτοι λογισμοι τους,σε αντιθεση με καποιους αλλους ,οι οποιοι εντριφουσαν σε ουρανιες θεωριες και χωρις να το καταλαβουν καθαριζονταν.
Η πιστη μας ειναι πολυ απλη!Δυστυχως βλεποντας καποιοι πως ειναι πολυπλοκη,τα παρατανε πιστευοντας πως δεν προκειται ποτε να απαλλαγουν απο τα βαρη των γηινων ικανοποιησεων ,με αποτελεσμα να ψαχνουν να βρουν αποκουμπι θεωριες περι φυσικων σχεσεων του ιδιου φυλου η και περι φυσιολογικων σχεσων των διαφορετικων φυλων ανευ γαμου .Και οι δυο περιπτωσεις ειναι ξενες προς Το θελημα του Θεου.Εαν ομως πει κανεις ''εκεινοι που ανεβαινουν και κατεβαινουν την ουρανοδρομο κλιμακα εχουν αναγκη απο πολλους αγωνες και δακρυα''κανεις δεν θα μπορεσει να κανει μια απαρχη καλης θελησεως,επειδη του φαινεται βουνο.χρειαζεται μετρο για να ξεκινησει κανεις με οδηγο καλο πνευματικο πατερα και θεληση.
Καλη Ανασταση!

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Όλες, μα όλες τις απαντήσεις μας τις έχουν δώσει οι Θεοφόροι Πατέρες. Οι εχθροί Της Εκκλησίας(οι λεγόμενοι μεταπατερικοί όπως ο π.Β.Θερμός) θέλουν να βγάλουν απο τη μέση τους Θεοφόρους Πατέρες γιατί τους χαλάνε τη "σούπα" που ετοιμάζουν για χατήρι του διαβόλου. Η αλαζονεία των μεταπατερικων δεν έχει όρια. μεταπατερικοί και βατικανολυγούριδες τάχα μου Ορθόδοξοι κληρικοί, νομίζετε πως κοιμόμαστε και ότι δεν έχουμε πάρει χαμπάρι την αποστολή που έχετε απο την αρχή της "Ιερωσύνης" σας; Να πείτε του πάπα και στούς αρχιερείς σας ότι θα τα φάνε τα μούτρα τους...είναι "τρελός" λαός ο Ελληνας Ορθόδοξος. ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΟΥ, είναι να μη τα πάρει στο κρανίο ο Ελληνας, και μην κοιτάτε που δεν πάνε Εκκλησία οι περισσότεροι,γιατί αν δώσουν σημασία στη πανουργία σας, θα πεισματώσουν απο ΦΙΛΟΤΙΜΟ μόνο,και θα τρίβετε τα μάτια σας ! Γι'αυτό κάντε μεταβολή και πίσω στη ρώμη, στη βάση σας. Για το καλό σας να γνωρίζετε οτι δεν περνούν αυτές οι κουτοπονηριές εδώ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΗΓΟ ΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ, ΚΑΙ ΑΝ "ΤΣΑΝΤΙΣΤΕΙ" Η ΠΑΝΑΓΙΑ... ΟΠΟΥ ΦΥΓΕΙ ΦΥΓΕΙ...ακούγεται αστείο αλλα δεν θα είναι για σας.

Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Βασίλειος Παπασπυρόπουλος είπε...

Χ.Π Δεν αρπάζουμε το λίθο,γιατί έτσι είπε ο Κύριος. Δεν σκανδαλίζουμε, γιατί έτσι είπε ο Κύριος. Όταν ο Κύριος λέει ότι εκεί κάνει τζιζ, είναι τζιζ, τέλος. Ποιοι είμαστε εμείς που θα κάνουμε αντίλογο με Το Θεό. Όταν στη ζωή μου έκανα πράγματα γιατί έτσι ήθελα εγώ,τα έκανα θάλασσα. Αν δεν έχουμε κέντρο της ζωής μας Τον Θεό αυτά παθαίνει κανείς. Σε ξεγελάει ο πλάνος και σε πάει προς το γκρεμό και μετά σου
πετάει και ένα "εύγε" "εύγε" Πήδα τώρα. Όχι αδερφέ δεν θα πω σε κανέναν εύγε εύγε στην αμαρτία, αυτή είναι η δουλειά του διαβόλου και δεν θέλω να γίνω υπάλληλος του.
Αν σε στεναχώρησα, δεν το ήθελα. Να με συγχωρείς Αδελφέ.
Καλή Ανάσταση.

Ανώνυμος είπε...

Καλή Ανάσταση αδερφέ!
Χ.Π.

Κ.Τ είπε...

Φρίττω με την "αγάπη" με την οποία υποτίθεται ότι προσεγγίζει το ζήτημα ο π.Ιωάννης Φωτόπουλος. Τα επιχειρήματά του εναντίον του βιβλίου του π. Β. Θερμού σε οποιονδήποτε μορφωμένο και υγιώς σκεπτόμενο άνθρωπο είναι όχι απλά γελοία, αλλά και επιεικώς απαράδεκτα. Αναμένει από κάποιον ψυχίατρο και κληρικό συνάμα να υιοθετήσει μια καταδικαστική και αφοριστική άποψή σε ένα βιβλίο που στοχεύει να ανοίξει το διάλογο της ορθοδοξίας με τις άλλες πλευρές, προτού αρθρώσει το δικό της λόγο επί του προκειμένου. Και το γεγονός ότι ο συγγραφέας παρουσιάζει και τις δυο πλευρές για τον π.Ιωάννη συνίσταται μονόπλευρη θεώρηση.Πως άραγε θα ανοίξει ο διάλογος για το ζήτημα, αν δεν προβληθούν και οι δυο απόψεις ; Μήπως θα κάνει κάποιος διάλογο με τον άλλον, όταν ο ένας είναι απόλυτος και αδικαιολόγητα εχθρικός προς τον άνθρωπο. Απορεί ο π. Ιωάννης γιατί απουσιάζουν οι αναφορές στο HIV(aids),έχοντας ως δεδομένα ότι η νόσος αφορά μόνο τους ομοφυλόφιλους και ότι προκαλεί το θάνατο εν έτει 2017, αγνοώντας προφανώς και εσκεμμένως τα οφέλη της αντιρετροϊκής αγωγής και την παράταση του μέσου όρους ζωής στα φυσιολογικά επίπεδα των μη οροθετικών . Φαίνεται η τεχνητή πρόκληση φόβου και υποτιθέμενης άγνοιας είναι προσφιλές μέσο ρητορικής στον π.Ιωάννη. Θεωρεί μειονέκτημα που δεν προβάλλονται απόψεις παλαιών ψυχολόγων-αφού αυτές θεωρούν την ομοφυλοφιλία αρρώστια-, ενώ παράλληλα η αφαίρεση της από το διαγνωστικό εγχειρίδιο των ψυχιατρικών διαταραχών ήταν συνέπεια πίεσης από τους ομοφυλόφιλους και από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Για ένα ζήτημα πολυπαραγοντικό και πολυσήμαντο προφανώς δεν υπάρχει μια μόνο αιτία. Η κατάθλιψη, η χρήση ουσιών, η αυτοκτονία πηγάζουν από την ομοφυλοφιλία κι όχι από τη θυματοποίηση και τις διακρίσεις. Για τον π. Ιωάννη δεν υφίσταται κλίμα ομοφοβίας και συνακόλουθης κοινωνικής περιθωριοποίησης με αρνητικές επιπτώσεις. Αγνοεί εσκεμμένα όλα αυτά, γιατί προφανώς τον συμφέρει να τα συντηρεί, όπως κάνει σε όλο το άρθρο. Του φταίει που δεν υπάρχει αναφορά στους αρχαίους φιλοσόφους, την ίδια στιγμή που έχει κορεστεί η βιβλιογραφία από τις χιλιοειπωμένες πλατωνικές απόψεις. Η θεολογία πάλι είναι απούσα ενώ ποιμαντική δεν θα έπρεπε να υπάρχει σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του π.Ιωάννη. Απορεί για τους όρους,όπως ταυτότητα φύλου, σεξουαλικός προσανατολισμός, κοινωνικό φύλο, αγνοώντας βέβαια ότι είναι όροι που χρησιμοποιούν όλες οι κοινωνικές επιστήμες τόσο στην ακαδημαϊκό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Αγνοεί πάλι τον όρο νεοτερικότητα, όροι που χρησιμοποιούν οι ιστορικοί και οι φιλόσοφοι πρωτίστως για να περιγράψουν το φάσμα του ανθρώπινου βίου. Κόπτεται για τους πιστούς μήπως παρασυρθούν, ενώ ο ίδιος με τη ρητορική αυτή συμβάλλει περαιτέρω στο σκοταδισμό τους :ένας συνδυασμός μισανθρωπίας, ομοφοβίας, αρρωστοφοβίας με όλες τις τρομολαγνικές και νοσηρές μεταφορές και αναπαραστάσεις Προφανώς και ο λόγος των κληρικών και των θεολόγων στην Ελλάδα βρίσκεται στο ναδίρ. Αμορφωσιά σε όλο της το μεγαλείο, υποκρισία, νεοπαγανισμός και κυρίως απομάκρυνση από τον άνθρωπο. Σήμερα επικρατούν και προωθούνται τα νεοφασιστικά και χουντικά μορφώματα, ο νεοναζισμος, ο ταλιμπανισμός, ο χρυσαυγιτισμός. Αυτή η νοσηρή θρησκευτικότητα που αξιώνει ότι θέλει να κάνει διάλογο, αλλά με τους δικούς της όρους και τα δικά της μέτρα, χωρίς να γίνει πλησίον για τον άλλον και χωρίς να του δώσει την ευκαιρία να αναρωτηθεί για το τι ακριβώς συμβαίνει, καταντά ένας επικίνδυνος και απάνθρωπος φασισμός με το προσωπείο του καλού. Έτσι μπράβο πάτερ ! Εύγε !Συνεχίστε να μεταφέρετε το δηλητήριο του μίσους και της κακίας. Αγάπη όμως, όπως τη δίδαξε ο Χριστός μας, δεν είναι και ούτε πρόκειται ποτέ να είναι. Άνθρωποι, όπως ο π.Βασίλειος Θερμός, χρήζουν του σεβασμού μου, διότι τολμούν με την ευρύτητα του πνεύματος και την υπέρβαση που απαιτεί η αληθινή αγάπη για να επιτευχθεί η κατανόηση του άλλου ,να αγκαλιάσουν την ετερότητα, να διαλεχθούν και να πορευτούν μαζί της μέσα στην ίδια φθορά της ανθρώπινης φύσης.

Ανώνυμος είπε...

Ὁ ἀπολύτου κύρους καὶ αἰωνίας ἰσχύος ἁγιογραφικὸς λόγος τυγχάνει ἐν προκειμένῳ σαφέστατος, κρυσταλλίνης διαυγείας καὶ κατηγορηματικότητος καὶ δὲν καταλείπει ἒπ᾽ οὐδενὶ περιθώρια παρερμηνειῶν, σοφιστικῶς καὶ καινοπρεπῶς διατυπουμένων.
Ἡ ὁμοφυλοφιλία συνιστᾶ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ πάθος. Πάθος κτηνῶδες καὶ βδελυρό. Καὶ αὐτὴν τὴν ἀλήθεια θὰ πρέπει νὰ προβάλλει στὴ διαπασῶν καὶ ὁ σύγχρονος ἐκκλησιαστικὸς λόγος στοιχούμενος στὴν ἀκλινῆ γραμμὴ τῆς Βίβλου, τῆς συμφωνίας τῶν πατέρων καὶ στοὺς θείους καὶ ἱεροὺς κανόνες.
Ἡ Ἐκκλησία δὲν θὰ παύσει νὰ λαλεῖ τὴν περὶ σοδομισμοῦ καὶ σοδομιτῶν ἀλήθεια ἀτόφια καὶ ἀκέραιη, ὅσο σκληρὴ καὶ ἂν αὐτὴ ἀκούγεται καὶ ὅσο καὶ ἂν προσκρούει στοὺς ὅρους καὶ τὶς κατηγορίες τῆς politically correct μεταμοντέρνας ἐποχή μας, χωρὶς φραστικὲς ψιμμυθιώσεις καὶ ἐπινοήματα πού απαμβλύνουν τὴ σοβαρότητα καὶ τὴ βρωμεροτητα τοῦ σοδομιτικοῦ πάθους!
Λ.Ν.

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com