21 Μαρ 2016

Επιστολή π. Αρσενίου από Σκήτη Κουτλουμουσίου Αγ. Όρους: Μήνυμα σεβασμού προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους Αγίους της



Μήνυμα σεβασμού προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους Αγίους της
Με λύπη βλέπουμε όλοι μας πλέον την Πατρίδα μας Ελλάδα να έχει μπει για τα καλά σε μεγάλες περιπέτειες τα τελευταία χρόνια. Και δεν μας φτάσανε όλα αυτά, αλλά βλέπουμε κάτι παράδοξες ενέργειες, ανορθόδοξες θα έλεγα, να γίνονται εκεί που δεν υπάρχει λόγος να γίνονται.
Ήμουν προ ημερών στη Θεσσαλονίκη για προσωπικούς λόγους και την Κυριακή στις 3 μ.μ. θα γινόταν η ομιλία για την κάρτα του πολίτη και σκέφτηκα να πάω να ακούσω για αυτό τον ενδιαφέρον θέμα, χωρίς να έχω πληροφορηθεί ποιοί έχουν την επιμέλεια της όλης διοργάνωσης και ποιοι θα ήταν οι ομιλητές. Αφού έφθασα στο άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου, όπου ήδη είχε αρχίσει η ομιλία, αμέσως κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά, διότι οι ομιλητές καταφερόταν με υβριστικές λέξεις για διάφορα πολιτικά πρόσωπα και γενικά στην ομιλία υπήρχε άκρατος ανορθόδοξος φανατισμός. Από μία ερώτηση που έκανα σε κάποιον εκεί για το ποιοί είναι οι ομιλητές, μου είπε πως είναι από το ΕΛ.ΚΙ.Σ. και τους Γ.Ο.Χ.

Και ενώ απογοητευμένος ετοιμαζόμουν να αποχωρήσω από τη συγκέντρωση με πλησίασε κάποιος πολίτης από τη συγκέντρωση και μου έδωσε δύο έντυπα φυλλάδια. Από καλή περιέργεια τα πήρα να δω σε τι αναφέρονται και για μεγάλη μου δυσάρεστη έκπληξη, είδα μέσα στο φυλλάδιο να υπάρχει φωτογραφία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον πρόσφατα ανακηρυχθέντα μεγάλο Άγιο των ημερών μας Γέροντα Παΐσιο. Και κάτω από τη φωτογραφία υπήρχε το βλάσφημο σχόλιο ότι «Οικουμενιστής Πατριάρχης ανέδειξε ψευδοάγιο Οικουμενιστή».
Θα ήθελα να πω στους διοργανωτές αυτής της ομιλίας για την κάρτα του πολίτη, μήπως αυτοί οι ίδιοι είναι χειρότεροι πολέμιοι της Ορθοδοξίας μας από τους πολιτικούς μας;   Τους συνιστώ να σκεφθούν μέσα τους ειλικρινά, μήπως έχουν ξεκινήσει με τον ανορθόδοξο τρόπο τους έναν εμφύλιο πόλεμο εντός της Εκκλησίας του Χριστού;
Μήπως τελικά έχουν γίνει Θεομάχοι και Αγιομάχοι; Διότι όταν η Αγία μας Εκκλησία ανακηρύττει Αγίους και αυτοί ξεσηκώνουν πόλεμο και δεν δέχονται την απόφαση της Εκκλησίας μας, που είναι ουσιαστικά η Φωνή του Αγίου Πνεύματος, δεν γίνονται Πνευματομάχοι;
Φυσικά δεν θα ήταν δυνατό να γίνω υπερασπιστής του Αγίου Παϊσίου, διότι ποτέ ένας Άγιος δεν χρειάζεται υπεράσπιση. Και ούτε θα επιχειρήσω να γράψω ποιος ήταν ο Άγιος Παΐσιος, διότι έχουν γραφεί τόσα βιβλία για τον Άγιο, που δόξα τω θεώ όποιος θελήσει μπορεί πλήρως να μάθει ποιος ήταν ο μέγας των ημερών μας Άγιος Παΐσιος.
Όσο για την κάρτα του πολίτη, με τον τρόπο που αναφέρονται, μάλλον θόρυβος γίνεται και ζημία θα λέγαμε. Διότι μας λένε οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, πως το κακό δεν νικιέται με το κακό. Επίσης μας λένε, πως ο καλός λόγος τον κακό τον κάνει καλό και ο κακός λόγος τον καλό τον κάνει κακό.
Αυτοί οι λεγόμενοι ζηλωτές της Γ.Ο.Χ. κάπου έχουν ολισθήσει μέσα τους και ξεχάσανε την ορθή και υγειά διδασκαλία των Αγίων μας, που είναι η πραότητα και προ πάντων η διάκριση και καταφέρονται με ένα φανατισμό, παρόμοιο με αυτόν που έχουν οι οπαδοί αντίπαλων ποδοσφαιρικών ομάδων. Σε ένα τέτοιο όμως φανατισμένο και γεμάτο ταραχή πνεύμα, πως θα σταθεί η Θεία Χάρις του Χριστού μας; Και αν δεν μπορεί να σταθεί η Θεία Χάρις του Χριστού μας και απουσιάζει, πως θα αντισταθούν αυτοί οι άνθρωποι στον πόλεμο εναντίον της κάρτας του πολίτη και γενικότερα του αντιχρίστου;
Ας εξετάσουν καλά και ας ψάξουν στους βίους των Αγίων μας και αν δούνε τέτοια συμπεριφορά ανορθόδοξη σαν την δικιά τους, τότε εντάξει όλα καλά. Αν όμως η συμπεριφορά των Αγίων μας αποδεικνύεται ακριβώς αντίθετη από τη δική τους, τότε πρέπει να πουν όλοι τους με πνεύμα ταπεινώσεως «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» και να αλλάξουν πνεύμα, ώστε στη συνέχεια να πάψουν να υβρίζουν Αγίους της Εκκλησίας μας. Και τον Οικουμενικό Πατριάρχη σε καμία περίπτωση δεν έχουν το δικαίωμα να τον καθαιρούν. Διότι μόνο η Σύνοδος που τον εξέλεξε στο Θρόνο, αυτή και μόνο έχει το δικαίωμα να τον καθαιρέσει, όποτε το καλέσει η περίσταση.
Διότι αλλοίμονο, αν το κάθε μπουλούκι ανθρώπων είχε την εξουσία να καθαιρεί Πατριάρχες, τότε θα μιλάμε για το νόμο της ζούγκλας. Ωστόσο όμως με αδελφική αγάπη συνιστώ σε αυτούς τους ανθρώπους, που τολμούν και αναιρούν Αγίους και Πατριάρχες της Εκκλησίας μας, να μελετήσουν βαθιά τα συγγράμματα της μεγάλης μορφής της Εκκλησίας μας, του πατρός Επιφανίου Θεοδωροπούλου και εκεί θα πάρουν όλες τις απαντήσεις τους και θα εννοήσουν τι σημαίνει Σύνοδος της Εκκλησίας μας, τι σημαίνει Οικουμενικός Πατριάρχης και γενικότερα τι σημαίνει και πως πρέπει να σεβόμεθα την Ιερά Τάξη της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Εκεί εξηγεί ο Μακαριστός π. Επιφάνιος, πότε πρέπει και πότε έχει το δικαίωμα ένας κληρικός μιας ενορίας, όταν έχει ένα εμπόδιο ή πειρασμό θα λέγαμε, για τον Επίσκοπό του και θέλει να παύσει τη μνημόνευση του Επισκόπου του. Ο Μακαριστός Πατήρ τα εξηγεί με πάσα ορθόδοξη λεπτομέρεια και ρίχνει άπλετο φως σ' αυτόν τον μεγάλο πειρασμό που ταλανίζει την Εκκλησίας μας εδώ και πολλές δεκαετίες τώρα.
Βέβαια τα τολμηρά ανοίγματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τον Παπισμό και γενικότερα στον Οικουμενισμό προκαλούν ανησυχία. Όμως δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα εκ των προτέρων να βγάζουμε συμπέρασμα και να πούμε πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο πρόδωσε ολοκληρωτικά την Ορθοδοξία μας, εάν πρώτα δεν ομολογήσει το ίδιο το Φανάρι την ένωση με τους προαναφερόμενους αιρετικούς. Εάν, ο μη γένοιτο, γίνει αυτό το φοβερό, η Κεφαλή της Εκκλησίας μας που είναι ο Χριστός, θα τακτοποιήσει αυτή τη συμφορά, όπως και άλλοτε παλαιότερα χρειάστηκε και το έπραξε. Επομένως, δεν αρμόζει αυτός ο ανορθόδοξος τρόπος με ύβρεις και αφορισμούς για τον εκάστοτε Οικουμενικό Πατριάρχη. Διότι αυτός ο τρόπος, ο ανορθόδοξος και δαιμονικός θα έλεγα, είναι εκτός του Αγαθού Πνεύματος του Τριαδικού Θεού μας. Επίσης θέλω να υπενθυμίσω σ' αυτούς τους αυτοαποκαλούμενους ζηλωτές και γνήσιους Ορθοδόξους Χριστιανούς, όπως οι ίδιοι αποκαλούν τους εαυτούς τους, πως ένα βασικό και μεγάλο γνώρισμα ενός γνησίου Ορθοδόξου Χριστιανού είναι ο σεβασμός που πρέπει να έχει για κάθε Πατριάρχη, Μητροπολίτη κλπ. Διότι ας μη ξεχνάμε, πως ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που πολλές φορές τον επικαλούνται στα κηρύγματά τους ως τον Μεγάλο Ομολογητή και Φύλακα της Ορθοδόξου Πίστεως, και όντως έτσι είναι, αυτός λοιπόν ο Άγιος Κοσμάς όταν έκανε τις ιερές Ισαποστολικές περιοδείες του και έφθανε σε κάποια πόλη της Ελλάδας, πρώτα φρόντιζε να λάβει άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχου και έπειτα του Μητροπολίτη της Επαρχίας εκείνης και μετά άρχιζε το ιερό του κήρυγμα. Να λοιπόν το μεγαλείο της Πίστεως μας, μας το αποκαλύπτει ο Άγιος Κοσμάς, με το να δείχνει σεβασμό, ταπείνωση και υπακοή στο Πρόσωπο του Πατριάρχου και Μητροπολίτου της Εκκλησίας. Αλήθεια, ήθελα να ρωτήσω τους ένθερμους της Γ.Ο.Χ., από που πήραν την άδεια για να κηρύξουν μπροστά στο άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου στη Θεσσαλονίκη; Και το χειρότερο από όλα, από που πήραν την τόλμη να αναιρέσουν τον Άγιο Παΐσιο και τον Οικουμενικό Πατριάρχη; Ας ψάξουν βαθιά μέσα τους με ειλικρίνεια και πιστεύω θα βρουν την απάντηση.
Επειδή στην αρχή είπα, πως δεν χρειάζεται ένας Άγιος υπεράσπιση όταν υβρίζεται και όντως έτσι είναι, αλλά όμως επειδή και εγώ είμαι ένας από τους αναρίθμητους ευεργετηθέντες από τον Άγιο Παΐσιο, γι' αυτό τον λόγο με πιέζει ένα μεγάλο χρέος να πω λίγα λόγια γι' αυτόν τον Μεγάλο Άγιο των ημερών μας. Πόσο μάλλον τώρα που υβρίζεται αδίκως πάρα πολύ από τους ομοδόξους του. Και επειδή είναι μεγάλη αχαριστία όταν ο ευεργέτης μας αδικείται και εξακολουθούμε να παραμένουμε σιωπηλοί, αποφάσισα να πω λίγα λόγια ως ταπεινή διαμαρτυρία προς τους αδίκους εκείνους ανθρώπους που τόλμησαν να βλασφημήσουν τον Άγιο του Θεού.
Ο Άγιος Παΐσιος λοιπόν δεν είναι απλά μόνο ένας Άγιος, αλλά είναι θα λέγαμε ένας από τους νεοφανείς αστέρες της Αγιότητας του εικοστού αιώνος. Διότι εκ νεαράς του ηλικίας, εξασκούσε την ταπείνωση, την αγάπη και την απέραντη θυσία προς όλη την κτίση, σε τόσο μεγάλο βαθμό που υπερέχει μάλλον από πολλούς Αγίους των παλαιών χρόνων. Δηλαδή, αν πούμε πως ο εικοστός αιώνας ήταν το πλεόνασμα της αμαρτίας, μπορούμε να πούμε με απόλυτη σιγουριά, πως υπερπερίσσευσε η Χάρις του Θεού μας, με το να μας χαρίσει τον Άγιο Παΐσιο. Διότι χωρίς καμία αμφιβολία, η παρουσία του Αγίου Παϊσίου επί των ημερών μας ήταν μέγα δώρο του Τριαδικού Θεού μας. Επίσης ο Άγιος Πατήρ αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις εναντίον όλων των αιρέσεων, του Οικουμενισμού κλπ. Το μαρτυρεί άλλωστε η επιστολή που έστειλε ο Άγιος, επί της εποχής που ζούσε ο ιδρυτής του Ορθοδόξου Τύπου, Αρχιμανδρίτης Χαράλαμπος Βασιλόπουλος. Μια επίσης όντως μεγάλη μορφή της Εκκλησίας μας, με τεράστια προσφορά για την ωφέλεια των Πιστών του Χριστού. Αυτή την επιστολή του Αγίου Παϊσίου, συνιστώ να μελετήσουν σε βάθος αυτοί που τον κατηγορούν και θα πάρουν πολλές απαντήσεις.
Προσπαθώντας να αναφερθώ στις αρετές του Αγίου Παϊσίου, θυμήθηκα τον περίφημο εγκωμιαστικό λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου προς τον αγαπημένο του Απόστολο Παύλο, που έλεγε πως για να επιχειρήσω να μιλήσω για τις αρετές του Αποστόλου, μοιάζει με κάποιον που μπαίνει σε έναν πανέμορφο ευωδιαστό κήπο και βρίσκεται σε αμηχανία, διότι δεν ξέρει ποιό άνθος πρέπει πρώτα να πλησιάσει και να το μυρίσει. Έτσι ακριβώς έπαθα και εγώ τώρα με την πανέμορφη ψυχή του Αγίου Παϊσίου, που μοιάζει πραγματικά με ευωδιαστό κήπο και δεν ξέρω από που να αρχίσω. Διότι ο Άγιος Πατήρ δεν τελειώθηκε με μία μόνο αρετή, όπως ο Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης μέσα σε ένα σπήλαιο, αλλά ο Μακάριος δεν άφησε σχεδόν καμία μοναχική αρετή, χωρίς να μην την έχει φέρει εις πέρας.
Ως υποτακτικός σε Κοινόβιο πέρασε και όχι μόνο πέρασε, αλλά ίσως ξεπέρασε και τον Αββά Δοσίθεο στην κατά Θεόν υπακοή. Διότι για τον Αββά Δοσίθεο δεν βλέπουμε τότε στο Κοινόβιο να έχει σκληρούς Προϊσταμένους να τον παιδεύουν, αλλά από τη δική του ελεύθερη μοναχική συνείδηση και προαίρεση έγινε αιτία και μεγαλούργησε ως υποτακτικός Άγιος. Αντίθετα ο Άγιος Παΐσιος στη ζωή του Κοινοβίου που έζησε, εκτός από την τέλεια κατά Θεόν υπακοή που έδειξε και εκτέλεσε, είχε επιπλέον σκληρούς Προϊσταμένους, τόσο σκληρούς που κάποια στιγμή αναγκάστηκε να φτύσει αίμα σωματικό από το στόμα του και ψυχικό, διότι ήταν άκρα ευαίσθητη η Αγία ψυχή του.
Στη συνέχεια της ζωής του με πληροφορία από την Κυρία μας Θεοτόκο, που την ευλαβούνταν σε υπερβολικό βαθμό, ανέλαβε να ανακαινίσει την Ιερά Μονή Στομίου της Κόνιτσας. Εκεί για το τι πέρασε και το τι είδους αγώνες έκανε, μας το εξιστορούν οι βιογράφοι του. Εγώ απλά να αναφέρω, πως τον αξίωσε η Παναγία μας και Κτίτορας Ιεράς Μονής να γίνει. Στη συνέχεια η Παναγία μας θα τον μεταθέσει τρόπον τινά θα λέγαμε στους Αγίους Τόπους του Σωτήρα μας Χριστού και συγκεκριμένα στο Θεοβάδιστο Όρος του Σινά.  Εδώ όντως αδυνατεί κάποιος να τολμήσει να περιγράψει τα κατορθώματα του Αγίου Πατρός. Διότι όντως η μικρή παραμονή του στο Όρος Σινά, ίσως να είναι το κεντρικότερο σημείο της Μοναχικής του ζωής. Και το λέω αυτό, διότι ο Άγιος Πατήρ έως ότου να τον φέρει η Παναγία μας στο Όρος Σινά και συγκεκριμένα στην έρημο του Σινά, η ψυχή του είχε έναν ανικανοποίητο πόθο και διψούσε σφόδρα γι' αυτόν και αυτός ο ανικανοποίητος πόθος του ήταν η μακαρία ησυχία της ερήμου. Και τόσο πολύ επιδόθηκε και συνεζεύχθη με την ησυχία της ερήμου, που είναι αδύνατο να το περιγράψουμε, εάν πρώτα δεν είναι κανείς εφάμιλλος με την προαίρεση του Αγίου. Ωστόσο όμως, νομίζω πως αρκετά γεγονότα του ξεφύγανε με τα λόγια του για τις μακάριες καταστάσεις που έζησε στην έρημο του Σινά. Και αυτά είναι καταγεγραμμένα από τους βιογράφους του.
Στη συνέχεια επιστρέφει πάλι στο Άγιον Όρος και το πρώτο του μέλημα ήταν να βρει Γέροντα, γιατί η ψυχή του ήταν φύσει ταπεινή και δεν γνώριζε τι σημαίνει ιδιορρυθμία και φυσικά δεν ήθελε να ζει ιδιόρρυθμα, δηλαδή χωρίς πνευματική καθοδήγηση από Γέροντα, όπως ορίζει ο νόμος της Μοναχικής ζωής. Θεία βουλήσει, επιλέγει για Γέροντα καθοδηγητή τον τότε μεγάλο Ησυχαστή πατήρ Τύχωνα, ρώσο ασκητή της Καψάλας. Στη Σκήτη των Ιβήρων ήταν η καινούργια πνευματική παλαίστρα του Οσίου. Εκεί προσπάθησε να ζήσει πάλι με το ίδιο ασκητικό τυπικό του Όρους Σινά, αλλά δεν του δόθηκαν παρόμοιες δυνατότητες που είχε στο Όρος Σινά, διότι εδώ στη Σκήτη το κλίμα ήταν πολύ βαρύ και δεν σήκωνε ανάλογη άσκηση που έκανε στην έρημο του Σινά. Επιπλέον, παρ΄ όλο που ήταν ησυχαστική η Σκήτη δεν είχε την άκρα ησυχία του Σινά. Ωστόσο οι βιογράφοι του μας εξιστορούν όλα τα κατορθώματα που επιτέλεσε στη Σκήτη των Ιβήρων. Στη συνέχεια επιλέγει για λίγο διάστημα την έρημο των Κατουνακίων για το λόγο που τα Κατουνάκια έχουν ξηρό κλίμα, πράγμα που ωφελούσε λίγο στη σωματική υγεία του Οσίου, που είχε ήδη κλονιστεί από την πολλή άσκηση. Και εδώ στην έρημο των Κατουνακίων, στο κελί του Υπατίου απόλαυσε άκρα ησυχία, όπως έλεγε ο ίδιος, σχεδόν παρόμοια μ' αυτή της Σιναΐτικης ερήμου. Πολλά γεγονότα πνευματικά, ισάξια παλαιών μεγάλων Αββάδων της ερήμου ξέφυγαν από το στόμα του Αγίου που μαρτυρούν την ψυχική του Αγιότητα. Όλα αυτά τα πνευματικά γεγονότα που ξέφυγαν από τα χείλη του Οσίου και που είναι πνευματική ελεημοσύνη για μας, είναι καταγεγραμμένα από τους βιογράφους του.
Εδώ όμως τελείωσε η ησυχαστική ζωή του Αγίου. Και θα λέγαμε πως τα ελάχιστα χρόνια που έζησε την ησυχαστική ζωή της ερήμου «επλήρωσε χρόνους μακρούς». Οι πνευματικές του μπαταρίες είχανε πλήρως φορτίσει. Διότι τον περίμενε πλέον άλλος τρόπος ζωής, δηλαδή σύσταση Κοινοβίου, ώστε και ο ίδιος να αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να γίνει Προϊστάμενος. Αργότερα, δημιουργία μικρών ησυχαστικών συνοδειών. Και ενώ επιτελούσε όλα αυτά, συγχρόνως ανέλαβε το μεγαλύτερο ίσως διακόνημα από την Παναγία μας, που είναι η Παράκληση και Παρηγορία των Πιστών του Κυρίου μας. Βέβαια στην αρχή δεν συμφωνούσε η καρδιά του με αυτό το νέο διακόνημα, μάλλον Λειτούργημα του Αγίου Πνεύματος, διότι η ψυχή του δεν είχε ξεδιψάσει από το ύδωρ της ποθητής του ησυχίας. Όμως, επειδή για τον Όσιο ήταν εντελώς ξένη η λέξη παρακοή στο Θέλημα του Κυρίου, γι' αυτό ταπεινά και αδιαμαρτύρητα εκφώνησε το ιδού ο δούλος Σου Κύριε, ας γίνει το Θέλημά Σου. Είναι αδύνατο να περιγράψουμε και να εξιστορήσουμε τα μεγαλεία που επιτέλεσε στο Λειτούργημα αυτό του Αγίου Πνεύματος ως Σκεύος του Παρακλήτου.
Εμείς τον προλάβαμε και εννοώ η δική μου γενιά της ηλικίας μου, στο ιερό κελί της Παναγούδας που ανήκει στα όρια της Ι.Μ. Κουτλουμουσίου. Τα υπόλοιπα χρόνια που έζησε στο ιερό κελί της Παναγούδας, ίσως είναι τα πολυτιμότερα της Μοναχικής του ζωής, διότι το πυρ της Θεϊκής Αγάπης που βίωσε στην έρημο και που πλέον είχε γίνει κτήμα του, εδώ στην Παναγούδα μετατράπηκε, όπως ο ίδιος έλεγε σε έναν γνωστό του, σε μεγάλη αγάπη για τον πονεμένο άνθρωπο. Που κατά παράδοξο τρόπο αυτό το δόσιμο στον πονεμένο άνθρωπο αναπλήρωνε το Θεϊκό πυρ που ζούσε στην έρημο. Και φυσικά όλοι μας, όσοι τον προλάβαμε στη ζωή, γευθήκαμε από αυτή την πύρινη Θεϊκή Αγάπη του και όχι μόνο εμείς που τον είδαμε και που τα χέρια μας τον εψηλάφησαν, αλλά και άνθρωποι που δεν τον γνώρισαν όσο ζούσε, με θαυμαστό τρόπο αξιωθήκανε και γευθήκανε από τη μεγάλη του αγάπη.
Όμως σύντομα τον κάλεσε η Πρόνοια του Θεού μας να εκπληρώσει το κοινό χρέος. Αφού πρώτα δοκιμάστηκε με σκληρές και ανίατες ασθένειες του σώματος, δεν θα ήταν υπερβολή αν πούμε, πως ετελειώθη με μαρτυρικούς πόνους. Αλλά πριν παραδώσει την ευαίσθητη και αγία ψυχή του εις Χείρας Θεού, πρόλαβε και έφερε εις πέρας ένα χρέος, όπως έλεγε ο ίδιος. Το χρέος αυτό έμοιαζε με αγκαθωτή κατάσαρκη φανέλα να τον κατατρώγει συνεχώς. Δηλαδή, ετακτοποίησε τις Μοναχές που τον είχαν ευεργετήσει σε μία εγχείρηση, όταν χρειάστηκε πολλές φιάλες αίματος. Και όχι μόνο τις ετακτοποίησε με το να εγκαθιδρύσει Μοναστήρι, αλλά και Ναό του Αγίου Αρσενίου να οικοδομήσει, όπως και έγινε, με αποτέλεσμα να αποφασίσει στο τέλος, λίγες μέρες πριν παραδώσει την αγία του ψυχή, να αφήσει και το ταλαιπωρημένο από την άσκηση και τις αρρώστιες Άγιο Σκήνωμά του δίπλα στον Ναό του Αγίου Αρσενίου και αυτό με ιδιόχειρο γραπτό του μήνυμα.
Μετά την κοίμησή του Αγίου είναι αδύνατο να περιγράψουμε τη λαοθάλασσα που συνέρρεε για προσκύνημα στον τάφο του, αυτά αναφέρονται από τους βιογράφους του. Μπορεί η Πάνσοφη Βουλή του Θεού μας να αποφάσισε να παραμείνει το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου έξω στον κόσμο, για τους λόγους που γνωρίζει μόνο ο Θεός μας. Αλλά όμως, ο Άγιος τιμήθηκε σ' όλο το Άγιον Όρος και κυρίως στην Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, όπου νομίμως ανήκε ο Άγιος, η οποία τον τίμησε με ξεχωριστή λαμπρότητα με αγιορείτικη ολονυκτία και με Αρχιερατική χοροστασία.
Όντως μακρηγόρησα πάρα πολύ, αλλά όσα είπα είναι απλά μια ταπεινή διαμαρτυρία προς τους σκληρούς κατηγόρους του Αγίου Παϊσίου, που τόλμησαν και τολμούν ακόμη, μη φοβούμενοι καθόλου τον Θεό, ο Οποίος βρίσκεται παρών σε κάθε Άγιο. Διότι, Άγιος σημαίνει καθέδρα του Θεού, Άγιος σημαίνει ολόκληρο το σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου να το διαχειρίζεται ο Χριστός, χωρίς να παραβιάζεται η ελευθερία του ανθρώπου, δηλαδή ότι κάνει, ότι μιλάει, να είναι ολοκληρωτικά από τις ενέργειες του Χριστού. Τέλος, Άγιος σημαίνει εκουσίως αιχμάλωτος, ψυχή τε και σώματι, από το Πνεύμα του Χριστού και συγχρόνως να είναι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος της γης. Αλλά για να γίνει αυτή η μακαρία αιχμαλωσία από το Πνεύμα του Χριστού μέσα μας, για να είμαστε συγχρόνως και οι πιο ελεύθεροι άνθρωποι, χρειάζεται αυτό που πάντα μας έλεγε ο Άγιος Παΐσιος «Ταπείνωση και Αγάπη, σ' αυτήν τη συχνότητα εργάζεται ο Θεός».
Ας ευχηθούμε όλοι μας, καθότι διανύουμε την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, να μας χαρίσει ο Τριαδικός Θεός μας την Ποθητή σε όλους μας Μετάνοια, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη.
Αμήν

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο αγιορίτης (παρατήρηση: γεμίσαμε αγιορίτες που σπεύδουν να "προστατεύσουν" τον Πατριάρχη, μήπως αντί να σπεύδουν ανά την Ελλάδα να νουθετούν τους πιστούς, να έστελναν και καμιά επιστολή στον ίδιο τον Πατριάρχη για τα Οικουμενιστικά του ανοίγματα;;))
γράφει ένα τεράστιο άρθρο στηριζόμενος σε αμφιλεγόμενο περιστατικό.

Παρέμεινα και τις 2μιση ώρες στην εκδήλωση, και κανείς από μικροφώνου δεν καταφέρθηκε εναντίον του π.Παϊσίου. Υπάρχει το βίντεο με όλη την εκδήλωση.

Σε τέτοιες συγκεντρώσεις, και στη συγκεκριμένη, χωρίς συγκεκριμένο φορέα οργανωτικά (οργανωτής ήταν ένας σύλλογος του παλαιού ημερολογίου), ο καθένας μοιράζει ότι θέλει. Αν ο ίδιος ο π.Αρσένιος μοίραζε ένα βιβλιαράκι για τον π.Παϊσιο, κανείς δεν θα του έλεγε τίποτε.

Αρα μήπως κάνει την τρίχα τριχιά ο π.Αρσένιος για να βγάλει τελικά τα συμπεράσματα του;;

Ανώνυμος είπε...

Ήμουν στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης από την αρχή ως το τέλος.

Δεν καταφέρθηκε κανείς κατά του Αγίου Παΐσίου. Αντίθετα, αυτά που ειπώθηκαν από τους ομιλητές συμφωνούσαν με τα λεγόμενα και με τις προειδοποιήσεις του Αγίου.

Υπήρχε αξιοπρεπής παρουσίαση από τους ομιλητές, αξιοπρεπής στάση και αξιοπρεπή συνθήματα από το κοινό από την αρχή ως το τέλος.

Υπάρχει το βίντεο στο διαδίκτυο όλης της συγκέντρωσης. Μάτια και αφτιά έχουν όλοι.

Τρανό παράδειγμα ο σεβαστός εκππρόσωπος του Αγίου Όρους (Μεγίστη Λαύρα) Μοναχός Χερουβίμ με έναν καταπληκτικό λόγο (βάσει του Αγίου Παΐσίου), ο οποίος προς τιμήν του δεν "κόλλησε" στο γεγονός οργάνωσης της συγκέντρωσης από το παλαιό ημερολόγιο, αλλά εκμεταλλεύθηκε την περίσταση και ήλθε να ομολογήσει και να ενημερώσει. Εμείς του νέου ημερολογίου τι κάναμε;

π. Αρσένιε μέ το κείμενό σας αμαυρώνετε την συγκέντρωση και προσβάλλετε τους ομιλητές και εμάς τους παρευρισκομένους. Έχετε επίγνωση πως με αυτό τον τρόπο, τώρα που θα διαβάσει τα γραφόμενά σας ένα σωρό κόσμος, θα σιχαθει τις διαμαρτυρίες, τις αντιδράσεις κατά της κάρτας του πολίτη και θα βουλιάξει βαθύτερα στον καναπέ του, ενώ βουλιάζει όλη η Ελλάδα; Επίσης, θα αδικήσει την συγκέντρωση και τα πρόσωπα αυτής.

π. Αρσένιε, μπορείτε να μας γράψετε ένα τόσο μεγάλο κείμενο που να μας λέτε τι γνώμη σας για αυτά που λέει και κάνει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος; Όχι το πρόσωπο, αλλά τα δημόσια λόγια και έργα περί πίστεως.
Επίσης να μας λέει τη γνώμη σας για τον Οικουμενισμό;
Επίσης να μας λέει τη γνώμη σας για την επερχόμενη Σύνοδο;
Επίσης να μας λέει για την κάρτα του πολίτη;

Κανείς δεν κατηγόρησε πρόσωπο ἤ θεσμό στην συγκέντρωση, αλλά τις δημόσιες αμαρτίες και τις αιρετικές στάσεις (βασικά σε ό,τι ἀφορά την κάρτα κυρίως, το προσφυγικό και τη νέα τάξη πραγμάτων, δεν υπήρχαν άλλες ιδιαίτερες προεκτάσεις επι των αιρέσεων ειδικά ως θέματα).

Αυτός ο κάποιος που σας έδωσε το φυλλάδιο που αναφέρεται με άσχημο τρόπο στον Άγιο Παΐσιο, είσθε σίγουρος πως δεν είναι προβοκάτορας της συγκέντρωσης, για να γίνεται αυτό ακριβώς που τώρα εσείς κάνετε με το κείμενο σας;

Σπεύσατε να αραδιάσετε ένα μακρύ κατηγορητήριο σε όλους εμάς, το οποίο προσωπικά δεν το δέχομαι γιατί είναι συκοφαντικό και σε όλα τα πρόσωπα αδιάκριτα και στο γεγονός της συγκέντρωσης. Δηλαδή στις πορείες που γίνονται χρόνια τώρα στην Ελλάδα και που παρεισφρύουν αναρχικοί για να τις προβοκάρουν, αυτό μας οδηγεί στο λάθος συμπέρασμα να απέχουμε από τις πορείες καί να μην κάνουμε συγκεντρώσεις κι ότι είναι αποτυχημένες, άρα να μη γίνονται; Μα αυτό θέλουν οι εχθροί της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας. Να μη μιλάμε και να μη διαμαρτυρόμαστε και δουλικά να υποτασσόμαστε αμαχητί.

Στη θέση σας θα έσχιζα το φυλλάδιο, πολύ περισσότερο ενώ άκουγα πως δεν ειπώθηκε κάτι κατά του Αγίου Παΐσίου από κανέναν επίσημο ομιλητή της συγκέντρωσης (άρα δεν εξέφραζε την όλη οργάνωση) και δεν θα έκανα αυτό που κάνατε δημόσια αναστατώνοντας την κοινή γνώμη. Τώρα θα χαίρνονται αυτοί που θέλουν να μας επιβάλλουν την κάρτα με αυτό που κάνατε.


(Δεν είμαι του παλαιου ημερολογίου!)

Ανώνυμος είπε...

Μη βιαζομαστε να βγαλουμε συμπερασματα τα οποια δεν ευσταθουν!
Κατα καιρους ακουμε τοσα απρεπα λογια κατα του αγιου Παισιου και κατα του αγιου Πορφυριου που καταντουν τελος τελος να αμαρτανουν κ κατα του αγιου Πνευματος οι κυριοι γοχ,τις Ενεργειες Του Οποιου,δεν ειναι σε θεση να ερμηνευσουν αφου ειναι στο γραμμα πιστοι κ ουχι στο Πνευμα,δυστυχως κ λογω της αλλαγης του ημερολογιακου.
Εχουν αναφερθει πολλοι θεολογοι κ ιερεις για τους αγιους αυτους του αιωνα μας κ πρεπει να ειμαστε πολυ προσεκτικοι στο τι λενε κ ποτε αυτα που λενε τα ζουμε,γιατι μερικες προφητειες δεν βγαινουν αμεσως,οχι μονον στον Παισιο κ τον Πορφυριο αλλα κ σε αγιους αλλους οι οποιοι προφητευσαν.
Ειναι δε τοσο πικροχολα αυτα που ακουμε,που ειναι να λυπαται κανεις!
Ειχαμε ακουσει για τον ''δαιμονοδιδακτο παισιο'' και για τον ''Μαγο πορφυριο''.....και φριξαμε τη βλασφημια...
Ο Μαγος ο δευτερος που βρηκε πολλους θησαυρους της Κατοχης ,αλλα κ αρχαια ακομα κ νερο κατω απο την γη με μονο το 'χαρισμα το διορατικο' που ειχε ,,,,,,ενω ο πρωτος εκανε τουμπα κ χαιρετισε τον Αθηναγορα κανοντας μετανοια-αυτα ακουμε ολη την ωρα απο τους γοχ κ αγνοουν πολλα κ βαθεια της θειας οικονομιας κ Ενεργειας,που μεχρι και σημερα ο γερ.Παισιος θαυματουργει...
Ο γερ.Παισιος ηταν απλος,οπως κ ο γερ Πορφυριος.

''Τι να σας πω κι εγω,απελπισμενος ειμαι με αυτον τον π ρ ω θ υ π ο υ ρ γ ο .Εχει καταστρεψει ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ,βαζοντας μεσα στο Σ υ ν τ α γ μ α το Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Ο ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ.Δεν υποφερεται πια!

Γι'αυτο και γω,αποφασισα να φυγω απο την ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΡΟΣ και να παω στο Σινα.
Τοτε οι Πατερες του ειπαν:
-Γεροντα,προς Θεου,μην κανετε τετοιο πραγμα και φυγετε εξ αιτιας του πρωθυπουργου,γιατι αυτος ειναι σημερα,αυριο θαρθει αλλος,θα πεσει κ θα ησυχασουμε.
Ο δε γεροντας χαμογελωντας ειπε:
-Κι εσεις το ιδιο που συμβουλευετε να κανω ,να κανετε.
Να κανετε υπομονη!Γιατι δεν ειναι σωστο να ξεκοπουμε απο την Εκκλησια
Του Χριστου...
Να ευχομαστε ομως συναμα,Ο Θεος να φωτισει ,....
ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΨΗΛΑ ΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ,
ΝΑ Ο Ρ Θ Ο Τ Ο Μ Ο Υ Ν
ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ''.-
*****

Ανώνυμος είπε...

Το Άγιο Όρος ήταν ανέκαθεν το αγαπημένο μέρος μου από ολόκληρο τον κόσμο.
Κάποια στιγμή διάβασα ένα βιβλίο προβληματισμού του μητροπολίτη Μεσογαίας, που έγραψε τους προβληματισμούς τους για τις αλλαγές που γίνονται στον χώρο αυτό. Δεν θυμάμαι αν τότε ήταν μητροπολίτης ή απλά αρχιμανδρίτης, όταν το έγραψε.

Με λύπη μου παρατηρώ ότι οι αλλαγές, η εισβολή του "κόσμου", φέρνουν αναπόφευκτα αλλαγές και στην νοοτροπία. Εκεί που αναζητούσες μια κουβέντα από έναν μοναχό, σήμερα οι μοναχοί αναζητούν ακροατές και συμμετέχουν σε παρασκήνια.

Ο Θεός να μας ελεήσει όλους. Απλά πολύ λυπάμαι, όπως θα λυπόταν καθένας όταν βλέπει έναν αετό να πέφτει.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΕΠΕΙΔΗ Ο Π. ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΑΛΛΑ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ , ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΟΥ 2) ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΙ ΥΒΡΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ & ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΙΝΤΕΟ... ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ;

ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. είπε...

''Μήνυμα σεβασμού προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους Αγίους της'' Μερικὴ ἀπάντηση εἰς τὸν π. Ἀρσένιο (Σκήτης Κουτλουμουσίου)

http://entoytwnika1.blogspot.gr/2016/03/blog-post_22.html

Ανώνυμος είπε...

Έχω γράψει το δεύτερο σχόλιο.

Δεν συμφωνώ να υβρίζεται κανένας Άγιος με κανέναν τρόπο. Το δηλώνω κατηγορηματικά για να ξεκαθαριστεί αυτό και υπάρξουν παρεξηγήσεις!

Όμως, δεν συμφωνώ να σωπαίνω για τον Οικουμενισμό, για τα δογματικά ατοπήματα του Πατριάρχη, θεολόγων, Επισκόπων και όποιων άλλων αντιβαίνουν στους κανόνες της πίστεως και όταν αδικούνται ολόκληρες Συγκεντρώσεις και συλλήβδην ομιλητές, ομιλίες και συμμετέχοντες κατά της κάρτας του πολίτη, γιατί κάποιος ανεπίσημα μέσα στο πλήθος έδωσε ένα απαράδεκτο φυλλάδιο. Μπορούσε κάλλιστα να καταδικασθεί αυτό το γεγονός, χωρίς να πάρει το ποτάμι τους πάντες και τα πάντα.

Επίσης, δεν συμφωνώ να μου λέει κάποιος ότι δεν αγαπώ ή ότι κατηγορώ θεσμούς και πρόσωπα, επειδή δεν ασπάζομαι την παναίρεση του Οικουμενισμού, την κάθε αίρεση και ομολογώ δημόσια και νόμιμα την πίστη μου και κοινή πίστη, όπως οφείλει ο κάθε Χριστιανός, ενώ σέβομαι την προσωπική ζωή του καθενός, δεν ασχολούμαι με αυτήν και τα προσωπικά πάθη και αμαρτίες, δεν τα κρίνω και δεν με αφορούν. Ἔχω τα δικά μου.

Επίσης δεν συμφωνώ που το κείμενο του Μοναχού επεκτάθηκε επικριτικά στις αντιδράσεις που βλέπει και διαβάζει κατά του οικουμενισμού και της επερχόμενης Συνόδου και τα συνέδεσε όλα αυτά με ένα φυλλάδιο στην Συγκέντρωση κατά της κάρτας του πολίτη, επιπλήττοντας τους αντιοικουμενιστές και όσους αντιδρούν με την πνευματική μας κατρακύλα. (Επαναλαμβάνω: ήμουν στην συγκέντρωση και έχω εικόνα και ήχο της κατάστασης).

Επαναλαμβάνω: δεν είμαι του παλαιού ημερολογίου.

Ανώνυμος είπε...

Πατέρα Αρσένιε, διαμαρτύρεσθε γιατί κάποιος, απαράδεκτος και για εμένα, ανέφερε σε φυλλάδιο τον Άγιο Παΐσιο ψευδοάγιο.

Έχω να σας κάνω μία ερώτηση.
Γιατί δεν διαμαρτύρεσθε που ο Πατριάρχης μας ακυρώνει όλους τους Αγίους μας που πολέμησαν την αίρεση και κυρίως την αίρεση του παπισμού και δεν βαδίζει ως επόμενος τοις Αγίοις Πατράσι; Τους καθιστά ψευδοαγίους στην πράξη.

Αν πονάτε για έναν Άγιο τόσο, γιατί δεν πονάτε για όλους αυτούς τους Αγίους το ίδιο, αλλά αντίθετα καταφέρεσθε κατά των αντιοικουμενιστών;

Μπορεί ο Πατριάρχης να μοιράζει φυλλάδια που να λένε "ψευδοάγιοι", αλλά μοιράζει κοράνια, εναγκαλισμούς και συμπροσευχές με όλους τους εχθρούς των Αγίων μας (και του Αγίου Παϊσίου).

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com