Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2015 Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Χρυσοστόμου

Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί,

«Δι’ ἡμᾶς γάρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρό αἰώνων Θεός»!

Ὁ λόγος αὐτός τῆς ἀκολουθίας τῶν Χριστουγέννων ἀποτελεῖ γιά τόν καθέναν μας μήνυμα ἐλπίδας καί παρηγοριᾶς σέ ἕναν κόσμο ὁ ὁποῖος ταλαιπωρεῖται ἀπό ἀκαταστασία, φόβο καί ἀγωνία. Τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, «ὁ μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ», ἐνανθρωπίζεται, προσλαμβάνει τή φύση μας, γίνεται «παιδίον νέον», γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο. Νά μᾶς βοηθήσει νά ἀφήσουμε κατά μέρος ὅ,τι μᾶς ἀπογοητεύει. Τόν πόνο, τήν κακία, τή δύναμη τοῦ θελήματός μας, τό ὁποῖο μᾶς ὠθεῖ νά μήν ἐμπιστευόμαστε τόν Θεό, ἀλλά νά πορευόμαστε μέ κριτήριο τόν ἑαυτό μας. Καί ζωή χωρίς Θεό εἶναι ζωή χωρίς νόημα. Εἶναι «δρόμος πού δέν ἀντέχεται» (ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς).

Γίνεται «παιδίον νέον» ὁ Χριστός γιά νά μᾶς δώσει τήν εὐκαιρία, ὅπως τά παιδιά, νά ἐμπιστευθοῦμε καί πάλι τόν Θεό πού εἶναι ὁ Πατέρας μας. Καί ἐμπιστοσύνη σημαίνει βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός συγχωρεῖ τόν καθέναν μας γιά τά λάθη του. Ὅτι μᾶς δέχεται, μολονότι εἴμαστε ἁμαυρωμένοι ἀπό τήν ἁμαρτία. Μολονότι ἐπιλέγουμε νά μήν εἶναι ἡ ἀγάπη ὁ πρῶτος στόχος καί τό νόημα τῆς ζωῆς μας, ἀλλά ἡ ἱκανοποίηση τῶν ἐπιθυμιῶν μας πού δέν ἔχουν σχέση μέ τόν Θεό, ἀλλά μέ τόν κόσμο καί τό κοσμικό φρόνημα.

Στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ὅμως ξαναβρίσκουμε τήν υἱότητα. Δέν εἴμαστε ξένοι γιά τόν Θεό, ἀλλά παιδιά Του. Καί τά παιδιά μποροῦν νά συναναστραφοῦν, νά μοιραστοῦν τή ζωή τους, τίς χαρές καί τίς λύπες τους ἄφοβα μέ τόν Πατέρα τους. Ἕτσι κι ἐμεῖς. Τό «παιδίον νέον» ἀνοίγει τήν ὁδό τῆς ἐπιστροφῆς ὅλων μας στόν Πατέρα, διά τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία παραμένει ἡ κιβωτός τῆς ἐλπίδας, αὐτή πού ἐξακολουθεῖ νά μᾶς δίνει τά μηνύματα καί τά βιώματα τῆς αἰωνιότητος.

«Δι’ ἡμᾶς» λοιπόν ἡ σωτηρία. «Δι’ ἡμᾶς» ἡ ἀγάπη. «Δι’ ἡμᾶς» ἡ ζωή. Αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο δῶρο πού θά μποροῦσε νά μᾶς προσφέρει ὁ «πρό αἰώνων Θεός». Νά εἴμαστε βέβαιοι ὅτι γιά μᾶς ἐνηνθρώπησε. Σέ μᾶς προσφέρθηκε. Σέ μᾶς ἐξακολουθεῖ νά δίνεται στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ὅπου μαζί μέ τόν πλησίον μας Τόν συναντοῦμε, Τόν κοινωνοῦμε, Τόν καθιστοῦμε οἰκεῖο μας.

«Δι’ ἡμᾶς» τό δῶρο. Καί εἶναι δῶρο διαχρονικό, αἰώνιο. Δῶρο πού ξεπερνᾶ τίς ψεύτικες ὑποσχέσεις τοῦ πολιτισμοῦ μας γιά εὐτυχία χωρίς Θεό. Δῶρο πού ἀνανεώνει τίς καρδιές μας καί μᾶς κάνει νά γνωρίζουμε Ποιός εἶναι αὐτός πού μπορεῖ νά μᾶς ἀναγεννήσει. Δῶρο πού δίνει περιεχόμενο, πληρότητα καί πνευματική ποιότητα στή ζωή μας, κάνοντάς μας ἱκανούς νά συγχωρήσουμε, νά μοιραστοῦμε καί νά χαροῦμε γνήσια.

Ἄς εἶναι λοιπόν τά Χριστούγεννα ἡ εὐκαιρία μας γιά μία νέα ἀρχή. Νά προσφέρουμε μέ τή σειρά μας ὡς ἀντίδωρο ἀγάπης στόν γεννηθέντα Κύριό μας τήν καρδιά μας. Νά τόν ἐπισκεφθοῦμε μέ τήν ἁπλότητα τῶν βοσκῶν. Μέ τήν ταπείνωση τῶν Μάγων. Μέ τόν σεβασμό, τήν ἀγάπη καί τό πνεῦμα τῆς θυσίας τοῦ Ἰωσήφ. Κυρίως ὅμως, μέ τήν ὑπακοή στό θέλημά Του, ὅπως ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος.

Ἄς ἐπιλέξουμε νά περάσουμε πνευματικά τά Χριστούγεννα. Καί κοινωνῶντας Τον στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἄς προσευχηθοῦμε σ’ Αὐτόν ὁ κόσμος μας νά νηπιάσει ὡς πρός τήν κακία, νά εἰρηνεύσει, νά σεβαστεῖ τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί νά κατανοήσει ὅτι χωρίς Θεό τίποτε δέν ἔχει νόημα. Ἄς γίνει ἡ Γέννησή Του ἡ εὐκαιρία καί ἡ ἀρχή καί γιά τήν δική μας, προσωπική ἀναγέννηση!

Χρόνια Πολλά κι εὐλογημένα ἀδελφοί μου! Σᾶς εὔχομαι πατρικῶς, ὁμοῦ μετά τοῦ Γέροντος Μητροπολίτου κ. Ἀλεξίου, ὁ γεννηθείς Κύριος νά μεταμορφώνει τόν κόσμο καί τίς καρδιές μας!

Μετ’ εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ νηπιάσαντι ἀγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ