Πορεία πρὸς τὴν καταστροφήν
ΣΥΝΗΘΙΣΑΜΕ πιὰ τὴν καταπάτηση τῶν ἱερῶν καὶ
τῶν ὁσίων τῆς Πατρίδας. ∆ὲν ἀνησυχοῦµε πιὰ γιὰ τὴν περιφρόνησή τους, ἡ ὁποία εὔκολα
µεταδίδεται σχεδὸν σὲ ὅλους. Ἀδρανοῦµε κι ὅταν διαπιστώνουµε τὰ τραγικὰ ἀποτελέσµατά
της. Πολλοὶ µάλιστα θεωροῦν πρόοδο καὶ ἐκσυγχρονισµὸ τὴν ἀποµάκρυνση ἀπὸ τὴν
παράδοση καὶ τὶς ἠθικὲς ἀξίες. Ἡ πραγµατικότητα εἶναι θλιβερὴ καὶ κανένας
συνειδητὸς χριστιανὸς δὲν µπορεῖ νὰ µένει ἀπαθὴς ἢ νὰ θεωρεῖ ἐπιεικῶς τὰ ὅσα
συµβαίνουν καὶ νὰ ἀφήνει ἀσχολίαστους τοὺς πρωτεργάτες, οἱ ὁποῖοι δίνουν τὸ κακὸ
παράδειγµα.
Πολλοὶ χριστιανοὶ καὶ κληρικοὶ µένουν ἀδιάφοροι
στὰ ὅσα συµβαίνουν καὶ δὲν θέλουν νὰ χάσουν τὴν ἡσυχία τους. Μπορεῖ οἱ ἴδιοι νὰ
µὴ συµµετέχουν στὴν ἀθλιότητα, συµβάλλουν ὅµως µὲ τὴ σιωπή τους στὴ διατήρησή
της. Ἡ µεγαλύτερη ὡστόσο εὐθύνη εἶναι στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας, οἱ ὁποῖοι
δυστυχῶς δὲν στέκονται στὸ ὕψος τους. Ἂν ρίξει κανεὶς µιὰ µατιὰ στὸ
κοινοβούλιο, θὰ διαπιστώσει ὅτι λείπουν οἱ ἱκανοὶ πολιτικοί, ποὺ ἔχουν ἦθος, ἀρτιότητα
χαρακτήρα καὶ ὁράµατα γιὰ τὴν προκοπὴ τῆς δύστυχης Πατρίδας. Εἶναι τόσο ὑποβαθµισµένοι
πνευµατικά, ποὺ σὲ πιάνει ἀπελπισία. Εὐθύνη ὅµως ἔχει καὶ ὁ λαός, ποὺ δὲν
ψηφίζει τοὺς ἄξιους, ἀλλὰ ἐµπι- στεύεται τοὺς δηµαγωγούς, τοὺς λαϊκιστές, τοὺς
γνωστοὺς ἠθοποιοὺς καὶ τοὺς δηµοφιλεῖς ἀθλητές!
Οἱ ἄνθρωποι ποὺ βρίσκονται στὰ ὑψηλὰ ἀξιώµατα
πρωτοστατοῦν στὴν περιφρόνηση τῶν παραδόσεων τοῦ λαοῦ µας καὶ ἰδιαίτερα τῆς Ἐκκλησίας.
Τὸ ἴδιο, δυστυχῶς, κάνουν καὶ µερικοὶ ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὸ δρόµο
τοῦ οἰκουµενισµοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴ νοοτροπία τοῦ ἁµαρτωλοῦ κόσµου! Ἐργάζονται γιὰ νὰ
ἀνοίξουν νέους ὁρίζοντες, νὰ µᾶς ὁδηγήσουν στὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν»
καὶ στὴν ἀποµάκρυνση ἀπὸ τὸ συντηρητικὸ καὶ παραδοσιακὸ τρόπο ζωῆς,
διατυπώνοντας ἀνόητες θεωρίες.
Ὁ λαὸς µας πορεύεται δίχως ἄξιους ἡγέτες,
ποὺ θὰ τοῦ ἔδιναν τὰ σωτήρια µηνύµατα, γιὰ νὰ ἀνυψωθεῖ καὶ νὰ µπορέσει νὰ
ξεπεράσει τὰ δυσεπίλυτα προβλήµατα, ποὺ ἀντιµετωπίζει. Ὁ λαὸς µας µοιάζει µὲ
ποίµνιο, ποὺ δὲν ἔχει ποιµένα καὶ καθηµερινὰ ἀντιµετωπίζει τοὺς λύκους, ποὺ τὸ ἀπειλοῦν.
Οἱ προβολεῖς καὶ τὰ µεγάλα φῶτα ἔχουν
σβήσει ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Ὅµως δὲν ζοῦµε στὸ ἀπόλυτο σκοτάδι. Ὑπάρχουν ἀκόµα
λίγοι ἄξιοι ἄνθρωποι, δίχως κοσµικὴ δύναµη καὶ ἀξιώµατα, ποὺ διατηροῦν ἀναµµένα
τὰ κεράκια τους καὶ δίνουν τὴ µαρτυρία τους µὲ τὸν ταπεινό τους λόγο καὶ τὸ ἀξιοµίµητο
ἦθος τους καὶ τρέφουν τὴν ἐλπίδα ὅτι δὲν χάθηκε τὸ πᾶν. Ὑπάρχουν ἄξιοι ἱερεῖς
ποὺ λειτουργοῦν καὶ εὐλογοῦν µὲ φόβο Θεοῦ, ὑπάρχουν δάσκαλοι ποὺ διδάσκουν καὶ ἐµπνέουν
µὲ ὅραµα τὴν πρόοδο τῶν µαθητῶν τους καὶ τὴν καθοδήγησή τους στὸ δρόµο τοῦ Θεοῦ
καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ὑπάρχουν δηµόσιοι ὑπάλληλοι ποὺ πρόθυµα ἐξυπηρετοῦν τοὺς
πολίτες, ὑπάρχουν γιατροὶ ποὺ εἶναι ἀξιοπρεπεῖς καὶ δὲν δέχονται τὸ προσβλητικὸ
καὶ ἀπαράδεκτο φακελάκι, ὑπάρχουν δικαστικοὶ ποὺ ἀποφασίζουν ὑπὲρ τῶν ἀδικηµένων
καὶ ἀνυπεράσπιστων, ὑπάρχουν ἀξιωµατικοὶ ποὺ ἀγαποῦν εἰλικρινὰ τὴν Πατρίδα, ὑπάρχουν
ἀστυνοµικοί, ποὺ σέβονται τοὺς πολίτες καὶ στέκονται στὸ πλευρό τους καὶ πολλὲς
φορὲς γίνονται οἱ ἴδιοι θύµατα χωρὶς νὰ ἔχουν πάντα τὴ συµπαράσταση τῶν
προϊσταµένων τους, ὑπάρχουν τοπικοὶ ἄρχοντες, ποὺ ἐργάζονται µὲ ζῆλο καὶ µόχθο
γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν ποικίλων προβληµάτων τῆς περιοχῆς τους. Ὑπάρχουν ἐπίσης καὶ
ἄνθρωποι τῶν γραµµάτων καὶ τῶν τεχνῶν, ποὺ µοχθοῦν, γιὰ νὰ προσφέρουν πνευµατικὴ
τροφὴ στὸ λαό, κόντρα στὸ πλῆθος τῶν συναδέλφων τους, οἱ ὁποῖοι ἐξαχρειώνουν τὸ
λαὸ µὲ τὴ δραστηριότητά τους καὶ τὶς «δηµιουργίες» τους.
Χρησιµοποιώντας πολλὲς φορὲς τὸ ρῆµα «ὑπάρχουν»
στὴν παραπάνω παράγραφο, ἴσως κάποιοι νὰ πιστέψουν ὅτι εἶναι πολλοὶ οἱ ἄξιοι ἄνθρωποι
στὸν κόσµο. ∆ὲν συµβαίνει κάτι τέτοιο. Εἶναι ἐλάχιστοι στὴν κάθε κατηγορία καὶ
πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ αὐξηθοῦν
Ἡ πνευµατικὴ κατάσταση τῆς Πατρίδας µας
µοιάζει πολὺ µὲ ἐκείνη τῆς Σερβίας παλιότερα, γιὰ τὴν ὁποία ὁ Ἅγιος
Νικόλαος Βελιµίροβιτς ἔλεγε: «Ποδοπατήσαµε καθετί, ποὺ ἦταν ἱερὸ γιὰ
τοὺς πατέρες µας, καὶ γι᾽ αὐτὸ στὴ συνέχεια ποδοπατηθήκαµε ἐµεῖς οἱ ἴδιοι. Ἡ
καταστροφή µας ἦταν ἀναµενόµενη, ἀφοῦ τὰ σχολεῖα µας ἦταν χωρὶς πίστη στὸ Θεό,
οἱ πολιτικοί µας δὲν ἦταν ἔντιµοι, ὁ στρατός µας δὲν εἶχε πατριωτισµὸ καὶ οἱ
κυβερνῆτες µας δὲν εἶχαν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι καταστράφηκαν τὰ σχολεῖα, ὁ
στρατὸς καὶ ὅλο τὸ κράτος µας».
Ἡ
πορεία τῆς Χώρας µας εἶναι καταστροφικὴ καὶ γεµίζει µὲ ἀγωνία ἐκείνους, ποὺ ἀκόµα
στέκονται ὄρθιοι.
Ορθόδοξος Τύπος, 11/09/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου