«Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα»

 

Τὰ τελευταῖα λόγια πρὸς τὸν ἀγαπημένο μαθητή, τὶς τελευταῖες ὑποθῆκες στὸν «ἰσόψυχο» καὶ πι­στὸ ἀκόλουθό του, καταγράφει ὁ φλο­­γερὸς ἀπόστολος Παῦλος στὴ δευτέρα πρὸς Τιμόθεον Ἐπιστολή του. 

    Εἶναι τὸ «κύκνειο ἄσμα» τοῦ ὑψιπέτη Ἀποστόλου, γεμάτο παροτρύνσεις ἀγάπης καὶ στοργικὲς συμβουλές. Δὲν παραλείπει ὅμως στὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ νὰ τοῦ παρουσιάσει καὶ τὶς δυσκολίες ποὺ θὰ συναντήσει στὸ ποιμαντικό του ἔργο, τοὺς κινδύνους ἀπὸ τὶς διδασκαλίες τῶν ψευδοδιδασκάλων, τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς παγίδες τοῦ μισόκαλου διαβόλου. Μπροστὰ σ’ ὅλα αὐτὰ τὸν παροτρύνει: «Μπορεῖς καὶ πρέπει νὰ μείνεις σταθερὸς καὶ πιστὸς σ’ ὅσα ἔμαθες καὶ διδάχθηκες, διότι ἀπὸ παι­δὶ γνωρίζεις τὶς Ἅγιες Γραφές». «Ἀπὸ βρέ­φους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας» (Β΄ Τιμ. γ΄ 15). 

    Ἀπὸ τὴ μικρὴ ἡλικία, ἀπὸ τὰ πρῶτα παιδικὰ χρόνια γνωρίζεις τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, πάνω στὰ ὁποῖα μπορεῖς νὰ στη­­ριχθεῖς.

    Ἔχοντας λοιπὸν τὸ ὅπλο τῆς γνώσε­ως τῶν ἱερῶν Γραφῶν μποροῦσε ὁ νεαρὸς ἐπίσκοπος Τιμόθεος ν’ ἀντιμάχεται ὅ­­­σους προσβάλλουν καὶ προσπαθοῦν νὰ ἀλλοιώσουν τὴ γνήσια πίστη, νὰ νοθεύσουν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου, νὰ ἐπηρεάσουν μὲ τὸ ­σκοτεινὸ παράδειγμά τους τὴ ζωὴ τῶν ­χριστιανῶν. 

    Φρόντισαν γι’ αὐτὸ οἱ εὐλογημένες ψυ­­χὲς τῆς μητέρας του Εὐνίκης καὶ τῆς γιαγιᾶς του Λωίδας, οἱ ὁποῖες μαζὶ μὲ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ τοῦ πρόσφεραν καὶ τὰ πνευματικὰ ἐφόδια τῆς ζωῆς. 

    Πράγματι εἶναι μεγάλη εὐτυχία νὰ γνω­­ρίζει κάποιος τὶς Ἅγιες Γραφὲς ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία. Διότι ἡ ­παιδικὴ ἡλικία εἶναι ἡ ἡλικία τῆς μάθησης, κα­θὼς ὅλα ἐντυπώνονται πιὸ εὔκολα στὴ μνήμη τοῦ παιδιοῦ, διατηροῦνται καὶ γί­νον­ται κτῆμα του ἀσφαλές.

    Πόσο εὐλογημένες καὶ ­εὐεργετημένες εἶναι οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία μελέτησαν καὶ γνώρισαν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ! Συνέβαλαν σ’ αὐτὸ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ γιαγιάδες καὶ οἱ παπποῦδες μὲ φόβο Θεοῦ, οἱ κατηχητές, οἱ πνευματικοὶ πατέρες, οἱ δάσκαλοι καὶ παιδαγωγοί, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν προτεραιότητα στὴ γνώση τοῦ θείου νόμου καὶ στὴν καλλιέργεια τῶν παιδιῶν μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Τοὺς ἔδωσαν τὴν πιὸ κατάλληλη πνευματικὴ τροφὴ στὴν πιὸ τρυφερὴ ἡλικία καὶ αὐτὴ δὲν μπορεῖ νὰ ξεχαστεῖ ὅσο καὶ ἂν φυσήξουν ἄνεμοι ἀντίθετοι μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ κλονίσουν ἀργότερα τὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶν. Τὰ βιώματα τῆς πίστεως, τὰ παραδείγματα τῶν Γραφῶν πάντοτε θὰ μιλοῦν στὶς ψυχές τους καὶ θὰ γίνονται πυξίδα ποὺ θὰ τοὺς ἐπαναφέρει στὴν ὀρθὴ πορεία. 

    Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ θείου ἀποστόλου Παύλου γιὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Τιμοθέου μᾶς βάζει σὲ σκέψεις σοβαρές. Διότι μὲ ἀγωνία παρατηροῦμε στὴν ἐποχή μας πολλοὺς οἱ ὁποῖοι προσπαθοῦν νὰ ­ἐπηρεάσουν τὶς ἀθῶες παιδικὲς καρδιές. Συνεχῶς προβάλλουν ἀρνητικὰ πρότυπα μέσα ἀπὸ τὶς ὀθόνες τῶν μέσων ἐνημερώσεως, βίαια παιχνίδια καὶ βλαβερὴ ψυχαγωγία, μαθήματα καὶ ἐκδηλώσεις στὰ σχολεῖα ποὺ προκαλοῦν σύγχυση στὴ σκέψη τῶν παιδιῶν καὶ τὰ προβληματίζουν. 

   Πῶς θ’ ἀντισταθοῦμε; Τί θὰ ἀντιπροβάλουμε;

    «Ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα». Γονεῖς, ἐκπαιδευτικοί, κατηχητές, ὅσοι ἔχουμε κοντά μας μικρὰ παι­διά, τὰ βλαστάρια τῆς κοινωνίας μας, τοὺς νεοσσοὺς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἂς τοὺς δείξουμε τὸ βιβλίο τῆς ζωῆς, «τὰ ἱερὰ γράμματα», τὴν Ἁγία Γραφή. Ἰδιαίτερα σήμερα εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη νὰ στηρίξουμε τὰ παιδιά μας στὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Νὰ τὰ ­θρέψουμε μὲ τὰ νάματα τῆς πίστεως. Ἔχουμε τὴ δυνατότητα, ἔχουμε τὸ ὑλικό, ἀφοῦ σὲ ἁπλὴ γλώσσα κυκλοφοροῦν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἄλλα σχετικὰ βιβλία. Ὑλικὸ πλούσιο καὶ εὔχρηστο γιὰ τὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν. Τί πιὸ ὠφέλιμο καὶ οὐσιαστικὸ νὰ διαβάζουμε μαζί τους τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, νὰ τοὺς προβάλλουμε τὰ δυνα­τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ νὰ τὰ θωρακίσουμε μὲ τὴν ἀσπίδα τῆς ­πίστεως. Ἂς τὸ προσπαθήσουμε, καὶ νὰ εἴμαστε βέβαιοι πὼς ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ θὰ μιλᾶ πάντοτε στὶς ψυχές τους.

Ορθόδοξο Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”