Ἡ ταπείνωσις τῆς Θεοτόκου
«Καθεῖλε δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσε
ταπεινούς» (Λουκ. 1,52)
Στὶς 15 Αὐγούστου, ἀγαπητοί μου, γῆς καὶ οὐρανὸς
πανηγύρισαν. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἑώρτασε τὴν Κοίμησι τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλη τὴν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου κάθε
βράδυ ψάλλονταν ἐναλλὰξ οἱ δύο παρακλητικοὶ κανόνες, ὁ Μικρὸς καὶ ὁ Μέγας, πρὸς
τιμὴν τῆς Παναγίας.
Πῶς μιὰ γυναίκα ἔφθασε σὲ τέτοιο ὕψος τιμῆς
καὶ δόξης; Ἡ αἰτία, ποὺ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος ὑψώθηκε τόσο ὥστε νὰ γίνῃ ἡ γλυκειὰ
Μάνα τοῦ κόσμου, εἶνε ἡ
ἀρετή της. Καὶ ἰδίως μία ἀρετή,
τὴν ὁποία βραβεύει καὶ τιμᾷ ὁ Θεὸς περισσότερο ἀπ᾽ ὅλες τὶς ἄλλες. Καὶ ἡ ἀρετὴ αὐτὴ
εἶνε ἡ ταπείνωσις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου