Η επιλογή της μεικτής κατασκήνωσης, δεν γίνεται για την αποφυγή ‘’μεγαλυτέρων’’ ηθικών εκτροπών.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΜΕΙΚΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗΣ, ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ  ‘’ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ’’ ΗΘΙΚΩΝ ΕΚΤΡΟΠΩΝ

(Απαντητικός σχολιασμός σε όσους απρεπώς σχολιάζουν προηγούμενο σχετικό κείμενο)

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στην Κύπρο κάποιοι εφαρμόζουν μεικτές κατασκηνώσεις και κάποιοι προβληματίζονται για εφαρμογή των.   To γεγονός ότι  κάποιοι κάνουν σκέψεις για να δοκιμάσουν το είδος τούτο, καθιστά μεγαλύτερο το προβληματισμό για το είδος τούτο.

Γιατί να αμφισβητείται η αυξημένη πιθανότητα  εκτρόπων αφορμουμένων από τη μορφή της μεικτής κατασκήνωσης;  Και αν μη γένοιτο ‘’υπάρχουν’’ τέτοια έκτροπα, δυσκολεύουν την πραγματοποίηση του κατασκηνωτικού στόχου, που είναι και η κορωνίδα της όλης κατηχητικής παρουσίας του εφήβου κατά τη διάρκεια του έτους. Εξάλλου  αν απαντήσεις του τύπου ‘’τώρα βρήκαμε την ησυχία μας’’, λεχθούν από κατασκηνωτικούς υπευθύνους, αυξάνουν τις ανησυχίες τούτες.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, παιδιά που συμμετείχαν και στα δύο κατασκηνωτικά είδη, όταν ρωτήθηκαν αν τους αρέσει πιο πολύ η μεικτή κατασκήνωση, απάντησαν αρνητικά και με λυπημένο ύφος.  Πιθανότατα αυτά τα παιδιά να αγαπούσαν αυτό που πραγματικά προσφέρει μια Εκκλησιαστική κατασκήνωση.  Γιατί να αδικούνται αυτά τα παιδιά; 

Θα αναφέρω και κάτι ίσως περίεργο, σε όσους επιμένουν στο κατασκηνωτικό τούτο είδος.  Είναι πολύ λυπηρό παιδιά που δεν έχουν τη φυσική ευμορφία, όπως κάποιων συνομηλίκων των, να είναι παραμελημένα και πολλές φορές να έχουν ένα ‘’δευτερεύοντα’’ ρόλο στις κατασκηνωτικές συναθροίσεις.  Είναι απαράδεκτο να γραφεί τέτοιο θέμα;  Δεν το αποκλείω, αν και θεωρώ ότι πρωτίστως είναι παντελώς απαράδεκτο να γίνεται, ‘’αν γίνεται’’. 

Ποιος αμφιβάλλει ότι η συμπεριφορά κάποιων εφήβων και δη των λυκειακών τάξεων, που έχουν περάσει την πρώτη εφηβική ηλικία, είναι αναμενόμενη; Η έκφραση αμφιβολίας για την αναγκαιότητα της μεικτής κατασκήνωσης, επαυξάνεται όταν εδράζεται στα ‘’μειδιάματα’’ των παιδιών, για όσα ακούονται. Γιατί να αμφισβητούμε ότι υπεισέρχονται άλλα κριτήρια στη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων των κατασκηνωτών και δη των λυκειακών τάξεων, σε μια μεικτή κατασκήνωση;

Όταν αναγκάζεται ένα κατασκηνωτικός υπεύθυνος να ‘’εκδιώξει’’ από μια κατασκήνωση για ‘’παράδειγμα’’, άνω των 15 παιδιών για ‘’έκτροπα’’,  αυτό δεν είναι απλά κώδων κινδύνου.  Αν μάλιστα ‘’αυτοστιγμεί’’ σχεδόν  υπάρξει ανάγκη να εκδιωχθεί κάποιο παιδί από την κατασκήνωση, ο σχολιασμός είναι  περιττός. 

Είναι θεμελιακή λοιπόν προϋπόθεση για  όσους δοκίμασαν το ‘’είδος‘’ τούτο, η διερεύνηση με πολύ μεγάλη σοβαρότητα, για ύπαρξη τυχόν εκτροπών.  Φυσικά οι ‘’φήμες’’ για ποικιλότροπες εκτροπές δεν είναι λίγες, για τούτο καθίσταται απολύτως αναγκαία η εκζήτηση της αλήθειας.  Σε αυτό το έργο της εκζήτησης της αλήθειας θα είναι βοηθητικές και οι μαρτυρίες απλών ανθρώπων, που ποικιλοτρόπως βοηθούν για την καλή λειτουργία μιας μεικτής κατασκήνωσης.

Οι γονείς εμπιστεύονται τα παιδιά τους στις κατασκηνώσεις και δη στις Εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις.  Κάποιοι γονείς προβληματίστηκαν όμως  για τα δικά τους παιδιά, παρόλη την «αδιάφορη αντιπαλότητα» κάποιων  και την απαράδεκτη εμμονή τους για  μεικτή κατασκήνωση.

Είναι λοιπόν φρονιμότερο να γίνεται δεύτερη σκέψη, όταν πρόκειται να επιλεγεί το είδος της μεικτής κατασκήνωσης, καθότι καραδοκούν σοβαροί κίνδυνοι, ιδιαιτέρως μάλιστα σε κατασκηνώσεις με παιδιά του Λυκείου. Δυστυχώς διαπιστώνεται από κάποιους παραθεώρηση της ιδιάζουσας ψυχολογικής συμπεριφοράς του εφήβου, σε τέτοιες συνθήκες συμβίωσης στη  μεικτή κατασκήνωση.

Κάποτε σε κάποιο βαθμό τα έκτροπα σε μεικτές κατασκηνώσεις είναι αναπόφευκτα και μόνο αυτοί που έχουν σχηματίσει ρομαντική άποψη για το ‘’είδος ‘’ τούτο, υποτιμούν την επικινδυνότητά των.  Θα επαναλάβω και πάλι ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνει αναφορά εκτρόπων,  ‘’αν υπάρχουν’’ για λόγους ευνοήτους. 

Σημείωση :  Σχολιαστής (ανώνυμος και όχι ο μόνος που απάντησε απρεπώς) σε προηγούμενο κείμενό μου, με το σχόλιό του που με έψεγε απρεπώς για σχετικό άρθρο μου, άθελά του άφηνε να νοηθεί ότι ο λόγος που είχε επιλεγεί η μεικτή κατασκήνωση (εκεί όπου πιθανώς διακονεί ο σχολιαστής), έγινε για την αποφυγή ‘’μεγαλυτέρων’’ ηθικών εκτροπών.

Δείτε και:

-Απάντηση στους διαδικτυακούς και άλλους σχολιαστές, στον προβληματισμό που τέθηκε για τις μεικτές κατασκηνώσεις

-Το επικίνδυνο της επιλογής των μεικτών κατασκηνώσεων