Οι πιθανές επιπλοκές που μπορεί να δημιουργήσει το αντιρατσιστικό.Οι Έλληνες θύματα (και όχι θύτες) με τον (νέο) νόμο για την ξενοφοβία

Οι Έλληνες θύματα (και όχι θύτες) με τον (νέο) νόμο για την ξενοφοβία

Οι πιθανές επιπλοκές που μπορεί να δημιουργήσει το αντιρατσιστικό (που ήδη έχει ξεσηκώσει θύελλα).

Σε απρόβλεπτες καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει ο νέος νόμος για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, τον οποίο υποχρεούται να ψηφίσει η Βουλή σε εφαρμογή της αποφάσεως-πλαισίου 2008/913ΔΕΥ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2008 «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου». Το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν απρόβλεπτες καταστάσεις και προβλήματα δεν είναι καθόλου απίθανο, γιατί παρόμοιοι νόμοι, περιορισμού δηλαδή βασικών ελευθεριών, όπως η ελευθερία εκφράσεως, είναι κατά την άποψή μας παράλογοι και δεν εκφράζουν τη λαϊκή βούληση. 

Η αντίδραση των 38 βουλευτών και ο ξεσηκωμός των Μικρασιατικών και ιδίως των ποντιακών σωματείων και συλλόγων για τη μη συμπερίληψη της Γενοκτονίας των Ποντίων, του Μικρασιατικού Ελληνισμού και των Αρμενίων έσωσε, βέβαια, την κατάσταση, σύμφωνα με τις εκ των υστέρων διαβεβαιώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, αλλά το λυπηρό γεγονός ότι χρειάστηκε τόσος αγώνας για να προστατευθεί το αυτονόητο παραμένει και θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε κάποτε ποιος ήταν πίσω από αυτή την κραυγαλέα εκδήλωση ενδοτισμού έναντι της Τουρκίας.

 Η Εκκλησία

Σε ένα άλλο επίπεδο, οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας επισήμαναν την ουσία του προβλήματος. Οπως ανέφερε η «δημοκρατία» στις 22 Αυγούστου, ο μητροπολίτης Πειραιώς τόνισε -μεταξύ άλλων- στην επιστολή του προς το Μαξίμου: «Διαμαρτυρόμεθα ακόμη εντονότατα, διότι εισάγεται για πρώτη φορά στην έννομη τάξη και το δικαιικό μας σύστημα η ποινική καταδίωξη ενός συναισθήματος που δεν έχει λάβει αρχή εκτελέσεως, όπως η έννοια του μίσους, η οποία δεν προσδιορίζεται επακριβώς, με μέγιστο κίνδυνο την καταδίωξη της ελευθερίας συνειδήσεως και της ελευθερίας εκφράσεως», ενώ οι μητροπολίτες Αιτωλοακαρνανίας και Κυθήρων επισήμαναν σε κοινή επιστολή τους ότι «με το υπό ψήφισιν νομοσχέδιο κυριολεκτικά ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, καθώς θα μπορεί να κολάζεται ποινικά όχι μόνο η πράξις αλλά και η έκφρασις γνώμης».

Το βασικό πρόβλημα του προς ψήφιση νομοσχεδίου είναι πράγματι ο μη ακριβής προσδιορισμός της έννοιας των προς κολασμό αδικημάτων. Εκτός από την έννοια του μίσους που επισημαίνει ο μητροπολίτης Πειραιώς, ασαφείς είναι και οι έννοιες του «ρατσισμού» και της «ξενοφοβίας», οι οποίες είναι στον τίτλο του προωθούμενου νομοσχεδίου. Μια αναδρομή στους ορισμούς που δίνουν για τον «ρατσισμό» η Wikipedia, το Λεξικό της Οξφόρδης, το Merriam-Webster Dictionary ή το Αmerican Heritage College Dictionary δεν αποκαλύπτει κανέναν κολάσιμο χαρακτηρισμό σε βαθμό που να μην προβλέπεται ήδη από τις νομοθεσίες όλων των χωρών της Ευρώπης.

Η «ξενοφοβία» (ένας όρος που λανσάρισαν οι εμπνευστές των πολυπολιτισμικών κοινωνιών) δεν χρειάζεται επεξήγηση, καθώς η λέξη είναι ελληνική και έχει την ίδια έννοια κατά τη μεταφορά της στην αγγλική («xenophobia»). Η συμβολή της Ψυχιατρικής σε ένα θέμα καθαρά της δικής της αρμοδιότητας (φοβίες) ξεκαθαρίζει, πάντως, καλύτερα τα πράγματα: «Οι φοβίες χαρακτηρίζονται από αδικαιολόγητο και υπερβολικό φόβο χωρίς να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, οι οποίες οδηγούν ένα άτομο στο να αποφεύγει ορισμένες καταστάσεις ή όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με αυτές, να τις βιώνει με πολύ έντονο άγχος».

 Η διαφορά

 Το βασικό στοιχείο που πρέπει να επισημανθεί εδώ είναι η διαφορά που προκύπτει ανάμεσα στο κεντρικό στοιχείο του ψυχιατρικού ορισμού, που είναι η έλλειψη πραγματικού κινδύνου, ενώ στην περίπτωση της μεγάλης και ανεξέλεγκτης εισόδου ξένων μεταναστών, για παράδειγμα, ή της ομαδικής εισόδου π.χ. Τσάμηδων στην Ηπειρο ή μερικών δεκάδων χιλιάδων Τούρκων στη Θράκη ή στα ελληνικά νησιά, οι κίνδυνοι είναι προδήλως υπαρκτοί. Η καταπολέμηση της ξενοφοβίας δεν αναφέρεται, άλλωστε, σε καταστάσεις μεταξύ των διάφορων λαών της Ευρώπης οι οποίοι πολύ πριν από τη δημιουργία της Ε.Ε. δεν αντιμετωπίζονταν εχθρικά μεταξύ τους. 

Ενσωμάτωση στις τοπικές κοινωνίες

Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, απόδειξη ότι στην ουσία η ξενοφοβία δεν υπάρχει, αποτελεί το γεγονός ότι στην Ελλάδα ζουν μονίμως ή για μακρά διαστήματα αμέτρητοι ξένοι, πλήρως ενσωματωμένοι στις τοπικές κοινωνίες, όπως Πολωνοί, Αγγλοι, Ρώσοι, Ιταλοί, πολλοί Αλβανοί κ.ά., ακόμη δε και Γερμανοί -στη ΝΔ Πελοπόννησο έχουν κάνει ολόκληρη αποικία- χωρίς κανένας Ελληνας να φοβάται ή να ενοχλείται και, αντιθέτως, να κάνουν συχνά στενή παρέα με κάθε ξένο. Το πρόβλημα εδώ, όπως και σε ελάσσονα βαθμό σε άλλες χώρες της Ε.Ε., υπάρχει μόνο για τους στη μέγιστη πλειοψηφία τους παράνομους μουσουλμάνους μετανάστες και τούτο οφείλεται, εκτός του γνωστού πλήθους προβλημάτων που δημιουργούν, στον τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα και δυνατότητες αριθμό τους.

Μάνος Ηλιάδης

Δημοκρατία,31/08/2014