Γεώργιος Ζερβός, Νέα ἧττα τῆς Δ. Ἐκκλησίας, ἡ κατάργησις τῆς Κυριακῆς, ὡς ἡμέρας προσευχῆς καὶ ἀναπαύσεως

Νέα ἧττα τῆς Δ. Ἐκκλησίας, ἡ κατάργησις τῆς Κυριακῆς, ὡς ἡμέρας προσευχῆς καὶ ἀναπαύσεως

• ΔΙΑΤΙ ΣΙΩΠΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΔΗΓΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΤΟΝ «ΑΓΙΟΝ ΚΟΣΜΑΝ»;

•ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΜΠΛΕΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΕΙΣ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Μία ἀκόμη ἧτταν ἐγνώρισεν ἡ Ἐκκλησία μας ὑπὸ τοῦ Πολιτικοῦ κόσμου. Ὁ τελευταῖος ἐπέβαλε τὴν λειτουργίαν τῶν καταστημάτων καὶ κατὰ τὰς Κυριακάς. Εἰς τὰς ἀποφάσεις του ἔχει τὴν συμπαράστασιν τῶν ΜΜΕ, τὰ ὁποῖα ἐλέγχονται ἀπὸ ἐθνικοὺς ἐργολάβους, ἐθνικοὺς προμηθευτάς, ἐθνικοὺς «πετρελαιάδες», ἐθνικοὺς ἐφοπλιστὰς, καὶ ἐθνικοὺς μεταφορεῖς φυσικοῦ ἀερίου. Ἤτοι ἀπ᾽ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν εἰς τὴν «δούλεψιν» των πολιτικούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνας, πλαστογράφους τῆς ἱστορίας, ἐπαγγελματίας κακοποιητὰς τῆς γλώσσης, ὑπερμάχους τοῦ τρίτου φύλου, ἀθέους καὶ χλευαστὰς τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἰς τὰς ἐνεργείας των ἐπιδοκιμάζονται ἀπὸ τοὺς ἐκπροσώπους πολυεθνικῶν ἑταιρειῶν εἰς τὴν Ἑλλάδα, αἱ ὁποῖαι ἔχουν ἰσοπεδώσει μισθούς, ἐργασιακὰ καὶ ἐργατικὰ δικαιώματα, συλλογικὰς συμβάσεις, κεκτημένα. Ἀντιδροῦν οἱ μικρομεσαῖοι ἐπιχειρηματίαι καὶ ἐκπρόσωποι ὅλων —σχεδόν— τῶν ἐμπορικῶν συλλόγων. Οὐδεὶς τοὺς ἀκούει. Προέχει ἡ «μεταρρύθμισις εἰς τὴν ἀγοράν», ἡ ὁποία θὰ ὁδηγήση μακροπροθέσμως εἰς τὸ κλείσιμον κι ἄλλων ἐμπορικῶν καταστημάτων, εἰς μεγαλυτέραν οἰκονομικὴν ὕφεσιν καὶ ἀνεργίαν.

Ματαίως ὁ ἐμπορικὸς κόσμος καὶ οἱ ἐργαζόμενοι εἰς τὰ ἐμπορικὰ τῶν μεγάλων ἀστικῶν κέντρων προσεπάθησαν νὰ κινητοποιήσουν τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν. Ἤρχισαν τοὺς ἀγῶνας των μὲ τὸ σύνθημα ὅτι ἡ Κυριακὴ εἶναι ἡ ἀργία διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῆς οἰκογενειακῆς συνοχῆς ἀλλὰ καὶ τῆς προσευχῆς. Ἐλάχιστοι Σεβ. Μητροπολῖται ἀντέδρασαν. Ἡ πλειοψηφία τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἔμεινεν ἄφωνος. Προφανῶς συν αρπάζονται ἀπὸ τὰ συνθήματα τῶν πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι λέγουν ὅτι εἰς ὁλόκληρον τὸν πολιτισμένον Εὐρωπαϊκὸν καὶ Δυτικὸν χῶρον τὰ καταστήματα εἶναι ἀνοικτὰ τὰς Κυριακάς.

Ἡ ἀπάντησις τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας (συλλογικῶς) ἔπρεπε νὰ ἦτο πὼς ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ Εὐρωπαϊκὴ καὶ Δυτικὴ χώρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν ἐπὶ Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, διότι ἀντέστησαν εἰς τὴν κατάργησιν τῆς Κυριακῆς ἀργίας.

Ὁ μεγαλύτερος ἐξ αὐτῶν ἦτο: ὁ Ἅγιος τῶν Σκλάβων, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Τὸ σύνθημά του «ποτὲ τὴν Κυριακή» τὰ καταστήματα ἀνοικτὰ εἶχε μεγάλο ἰδεολογικὸν Ὀρθόδοξον - θρησκευτικὸν ὑπόβαθρον. Ἔλεγε: Οἱ μουσουλμάνοι προσεύχονται τὴν Παρασκευήν, οἱ Ἑβραῖοι τὸ Σάββατον (Ἐκλειναν τὰ καταστήματά των) οἱ σκλάβοι Ὀρθόδοξοι καὶ ἄλλοι Χριστιανοί, διατὶ νὰ λειτουργοῦν τὰ καταστήματά των κατὰ τὴν Κυριακήν, ἡ ὁποία εἶναι ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καὶ Προσευχῆς. Τὸ κήρυγμά του υἱοθετήθη ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς Ἕλληνας Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ἀλλὰ καὶ ἀπ᾽ ὅλους τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Εὐρώπης.

Τότε ἡ σκλαβωμένη Ἑλλὰς διετήρησε τὴν συνοχήν της χάρις εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν της καὶ τὴν ὁμολογίαν τῶν Νεομαρτύρων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Σήμερον ἡ ἐλευθέρα Ἑλλάς ἔπαυσε νὰ ἔχη τὰ γνωρίσματα τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας. Εἶναι περισσότερον πολυφυλετική, πολιτισμική, ἄρριζος (κοινωνία ἡ ὁποία δὲν πιστεύει εἰς τὰς κοινὰς ρίζας τῶν Ἑλλήνων), ἄνευ κοινῆς πίστεως, παραδόσεως, γλώσσης, ἠθῶν καὶ ἐθίμων. Σήμερον οἱ «Ἅγιοι Κοσμάδες» εἶναι ἀνύπαρκτοι. Τὸ ἔργον των καὶ ἡ διδασκαλία των δὲν ἀποτελεῖ ὁδηγὸν διὰ τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν. Αὕτη συμπεριφέρεται ὡς συμβιβασμένη, συμπλέουσα μὲ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν καὶ εἰς ὡρισμένας περιπτώσεις δίδει τὴν ἐντύπωσιν ὅτι εἶναι ἐξηρτημένη ἀπὸ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν. (Ἡ πλειοψηφία πάντοτε τῶν Μητροπολιτῶν).

Αὐτὸ συμβαίνει καὶ σήμερον. Ὁ ἐμπορικὸς κόσμος καὶ οἱ ἐργαζόμενοι εἰς αὐτὸν ἐκυκλοφόρησαν ἀφίσσας μὲ τὸ σύνθημα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ: «Ποτὲ τὴν Κυριακήν». Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἔγινεν «ὅπλον» εἰς τὰ ἐπικοινωνιακὰ ἐπιτελεῖα τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἢ εἰς τὰ χείλη τῶν Μητροπολιτῶν. Προτιμᾶται ἡ σιωπὴ καὶ ἡ σύμπλευσις μὲ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν παρακολουθεῖ τὰς ἀντιδράσεις τοῦ ἐμπορικοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος λέγει ὅτι τὸ μέτρον εἶναι καταστροφικόν, διότι πολλαπλασιάζει τὰ ἔξοδα, λειτουργεῖ ὑπὲρ τῶν μεγάλων ἐμπορικῶν κέντρων καὶ ὑποχρεώνει καταστηματάρχας καὶ ἐργαζομένους νὰ εὑρίσκωνται εἰς τὸ κατάστημα καὶ τὰς Κυριακὰς καθ᾽ ὅλην τὴν περίοδον τοῦ φθινοπώρου, τοῦ χειμῶνος καὶ τῆς ἀνοίξεως, μὲ ἀποτέλεσμα αὐτὸ νὰ ἔχη ἐπιπτώσεις εἰς τὴν ψυχικὴν ὑγείαν καὶ εἰς τὴν συνοχὴν τῆς οἰκογενείας.

Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ ἀντιδράση, ἔχουσα ὡς ὁδηγὸν εἰς τὰς ἀποφάσεις της τὸν Ἅγιον Κοσμᾶν τὸν Αἰτωλόν, τὸν ὁποῖον, κατὰ τὰ ἄλλα, θὰ τιμήση τὸν Αὔγουστον.

Γ.Ζ.

Ορθόδοξος Τύπος,18/07/2014