Xρήστος Kων. Λιβανός, Εμείς οι Έλληνες και ο Χριστός

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Του Χρήστου Κων. Λιβανού

    Ελήλυθεν ή ώρα, ίνα δοξασθή ό Υιός τού άνθρώπου». Αυτόν τον πολύ τιμητικό για μάς τούς Έλληνες λόγο είπε ό Χρι­στός, όταν, μετά τη θριαμβευτική είσοδό του στα Ιεροσόλυμα, ό Φί­λιππος και ό Ανδρέας τον πληρο­φόρησαν, ότι μερικοί "Έλληνες, πού είχαν έλθει στην πόλη για την εορτή του Πάσχα, ζητούσαν να τον ίδούν. Και πρόσθεσε ό ’Ιη­σούς: «’Αμήν άμήν λέγω ύμίν, εάν μή ό κόκκος του σίτου πεσών εις την γην άποθάνη, αύτός μόνος μένει, έάν δέ άποθάνη, πολύν καρπόν φέρει» (Ίωάν. 12, 20-24). Ό λόγος αυτός του Χριστού ήταν προφητικός και εκπληρώθηκε πα­νηγυρικά, εφόσον στον πολύ καρ­πό, πού έφερε ό θάνατός του, πε­ριλαμβάνονται και οι "Έλληνες, διά των οποίων δοξάσθηκε πρά­γματι ό Υιός του ανθρώπου, πε­ρισσότερο απ’ ό,τι δοξάσθηκε από κάθε άλλο λαό της γης. "

Έλληνες ήσαν εκατομμύρια μάρτυρες και μεγαλομάρτυρες κατά τούς διωγ­μούς των τριών πρώτων αιώνων στην ελληνική γλώσσα γράφτηκε πρωτοτύπως το Ευαγγέλιο και απ” αυτή μεταφράστηκε κατόπιν σε άλλες γλώσσες και διαλέκτους "Έλληνες ήσαν οι πρώτοι Πατέρες της Εκκλησίας και στην ελληνική γλώσσα έγραψαν τα αθάνατα συγγράμματά τους^- επί ελληνικού εδάφους συγκροτήθηκαν και οι ε­πτά Οικουμενικές Σύνοδοι και στην ελληνική γλώσσα διατυπώ­θηκαν τα δόγματα της Χριστιανι­κής Πίστεως, οι όροι και οι αποφάσεις των Συνόδων Ελληνικοί κα­τά το πλείστον λαοί και χώρες αποτέλεσαν το ’Ανατολικό Ρωμαϊκό κράτος, τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, ή όποια επί μία χιλιετία διατή­ρησε αναμμένη τη φλόγα της ’Ορ­θοδοξίας, της μόνης αυθεντικής και ανόθευτης μορφής του Χρι­στιανισμού, αλλά και τα φώτα του Χριστιανικού πολιτισμού, όταν στη Δύσι επικρατούσε ακόμη ό ζόφος του Μεσσαίωνος^- "Έλληνες από τη Θεσσαλονίκη ήσαν τέλος και οι αδελφοί Κύριλλος και Με­θόδιος, ισαπόστολοι και φωτιστές των Σλαύων, λαών καλοπροαίρε­των, οι οποίοι σαγηνεύτηκαν από τη δογματική και ηθική τελειότη­τα της νέας θρησκείας και άσπάσθηκαν τον Χριστιανισμό, δοξά­ζοντας και αυτοί επί αιώνες με τη σειρά τους το Χριστό. Μ’ αυτούς λοιπόν και άλλους τρόπους δόξα σαν κατά το ένδοξο παρελθόν οι 'Έλληνες πρόγονοί μας το Χριστό.

Δοξάζουμε σήμερα το Χριστό;

Τίθεται όμως το ερώτημα: Σή­μερα εμείς οι 'Έλληνες δοξάζου­με όσο οι πρόγονοί μας το Χριστό; Ή απάντηση είναι απογοητευτική και αποκαρδιωτική. Δυστυχώς όχι εκτός ολίγων φωτεινών εξαιρέσε­ων, ή πλειονότης των Ελλήνων ό­χι μόνο δεν δοξάζει με τούς λό­γους και τα έργα της τον Κύριο της δόξης, αλλά τον περιφρονεί, τον ατιμάζει, τον αρνείται, τον προδίδει και κάνει γενικώς το παν για να δείξει, ότι δεν έχει σχέση μαζί του, και ν’ αποδείξει, ότι όσα αναφέραμε προηγουμένως ήσαν «περασμένα μεγαλεία», διά των όποιων έμεγάλυναν κάποτε οι πρόγονοί μας το Χριστό, μεγαλεία «διηγώντας τα να κλαίς», όπως αποδεικνύουν τα σημερινά αντιχριστιανικά μας έργα. ”Ας αναφέρουμε μερικά απ’ αυτά:

•     Στην Πατρίδα μας βλασφημείται το όνομα τού Χριστού πε­ρισσότερο απ’ οπουδήποτε άλλου στο χριστιανικό κόσμο. Βλασφη­μίες κατά του Χριστού και της Παναγίας Μητρός του ακούονται σε όλα τα μέρη της Ελλάδος.

Στις ήμερες μας «άνθρωποι του πνεύματος», όπως ονομάζει ό κόσμος τούς συγγραφείς και καλ­λιτέχνες, στην πραγματικότητα ό­μως άνθρωποι, πού τελούν υπό την εξουσία και έπίρροια του πο­νηρού πνεύματος, του Διαβόλου, με θεατρικά και κινηματογραφικά έργα, τηλεοπτικές εκπομπές και βιβλία, υβρίζουν, χλευάζουν και διακωμωδούν το Χριστό.

•    Στις ημέρες μας παίχθηκε το χυδαιότερο θεατρικό τερατούρ­γημα των αιώνων, το γνωστό Cor­pus Christi, πού παρουσίασε τον ά­σπιλο και αναμάρτητο Σωτήρα και Λυτρωτή τού κόσμου και τούς ά­γιους ’Αποστόλους του ως ομο­φυλοφίλους!

•  Τις τελευταίες δεκαετίες σφαγιάζονται ετησίως διά των εκτρώσεων στην Ελλάδα εκατοντά­δες χιλιάδες αθώες ανθρώπινες υπάρξεις. Ό θηριώδης Ηρώδης σφάγιασε ξένα παιδιά^- εμείς φο­νεύουμε τα δικά μας παιδιά μέσα στα σπλάγχνα μας! Τα χέρια μας στάζουν αίμα. Μετά τη Χριστοκτονία των Εβραίων, το μεγαλύ­τερο έγκλημα είναι ή παιδοκτο­νία, και σ’ αυτή, όπως και σε άλλα μεγάλα αμαρτήματα, οι επιδόσεις μας είναι πολύ υψηλές. Γίναμε χειρότεροι και από τα κτήνη. Τα κτήνη δεν φονεύουν τα παιδιά τους. Και για τα εγκλήματα αυτά ουδείς διαμαρτύρεται. Εάν όμως βρεθεί καμμιά ψόφια θαλάσσια χε­λώνα, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια θα προβάλουν το γεγονός και θα απαιτήσουν τη λήψη μέτρων για την προστασία των χελωνών!

”Ω της άθλιότητος και παρα­φροσύνης μας!

•    Οι μισοί και πλέον γάμοι μας διαλύονται, τα διαζύγια σπάζουν ρεκόρ, οι προγαμιαίες και εξωσυζυγικές σχέσεις έγιναν κανόνας, ή δε άγνότης, συζυγική πίστη και εγκράτεια εξαίρεση, ή διαφθορά ανθεί όσο ποτέ άλλοτε, οι γυναίκες πέταξαν τα ρούχα τους και περιφέ­ρονται ημίγυμνες στους δρόμους, ακόμη και μέσα στους ιερούς να­ούς, ή αγάπη προς τον πλησίον έψυχράνθη, ό σεβασμός προς τούς κληρικούς και τούς μεγαλυτέρους έξέλιπε, 'Έλληνες ομοφυλόφιλοι εκδηλώνουν με υπερηφάνεια δη­μοσίως την ομοφυλοφιλία τους και μιμούμενοι τούς ξένους ζητούν να παντρεύωνται στα δημαρχεία και να υιοθετούν παιδιά!

•     'Έλληνες αρχαιολάτρες, δωδεκαθεϊστές και νεοπαγανιστές προσπαθούν ν’ αναβιώσουν την αρχαία ειδωλολατρία.

•    Χιλιάδες μέντιουμ και αστρολόγοι έχουν κατακλύσει την Πατρί­δα μας και κάνουν χρυσές δουλει­ές εκμεταλλευόμενοι τούς αφελείς.

Οι πολιτικοί μας με σωρεία αντιχριστιανικών νόμων, με πλέον πρόσφατον αυτόν της καταργήσεως της Κυριακής αργίας, και κατ’ εντολή σκοτεινών δυνάμεων, επι­χειρούν οι άφρονες να άποχριστιανίσουν την Ελλάδα και σταδιακώς το επιτυγχάνουν.

•    Το ’Έθνος μας στο παρελθόν ήταν ιεραποστολικό. Πόσοι 'Έλλη­νες σήμερα γίνονται ιεραπόστολοι; Ελάχιστα πρόσωπα έχουν σήμερα το ζήλο να κηρύξουν το Ευαγγέλιο και να γνωρίσουν το Χριστό σε ό­σους δεν τον γνώρισαν.

•    Ή 'Αγιοταφική ’Αδελφότης έδώ και χρόνια εκπέμπει S.O.S. μαστιζομένη από τη λειψανδρία. Τα ι­ερά και πανάρχαια προσκυνήματά μας κινδυνεύουν να πέσουν στα χέρια των αιρετικών και ουδείς συγκινείται.

Εκατομμύρια "Έλληνες μετανάστευσαν τον περασμένο αιώνα, μεταναστεύουν και σήμερα λόγω κρίσεως και ανεργίας στο Εξωτε­ρικό. Εκεί στα ξένα, διέδωσαν στους ξένους τον μουσακά και το τζατζίκι, το σαγανάκι και τον Ζορμπά, τον μπακλαβά και το σουβλά­κι, την ’Ορθοδοξία όμως, πού σώζει ψυχές από το θάνατο και τις οδη­γεί στη σωτηρία, την κρατούν σαν επτασφράγιστο μυστικό. Τελευταί­οι, σε σχέση με τούς άλλους ’Ορθο­δόξους, είναι οι ’Απόδημοι "Έλληνες στην ιεραποστολή. ’Αδιαφο­ρούν. ’Αλλά πώς να μεταδώσουν στους άλλους κάτι, πού οι ίδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν να γνωρίσουν;

Το Τάμα του Έθνους μας

   Αφήσαμε τελευταίο κάτι, πού δείχνει την απιστία, αδιαφορία, αχαριστία και αγνωμοσύνη ημών των νεοελλήνων προς το Χριστό σε όλο τους το «μεγαλείο». Ποιό είναι αυτό; Είναι το Τάμα του ’Έ­θνους· είναι ή Ιερή υπόσχεση πού έδωσαν οι ήρωες πρόγονοί μας του 1821, αυτοί πού άγωνίσθηκαν και έχυσαν το αίμα τους «για του Χριστού την Πίστη την αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία», για να είμεθα εμείς σήμερα ελεύθεροι να καλοπερνούμε, να ανεγείρουν πε­ρικαλλή και μεγαλοπρεπή ναό έπ’ ονόματι του Σωτήρος Χριστού ως ένδειξη βαθείας ευγνωμοσύνης του ελληνικού λαού για την θαυ­μαστή και ανέλπιστη απελευθέρωσή του, μετά από τέσσερες αιώνες πικρής σκλαβιάς κάτω από τον βάρβαρο ’Οθωμανικό ζυγό. Έπέρασαν δύο σχεδόν αιώνες από τότε, κτίσαμε σύγχρονα και επιβλητικά κτίρια, κατασκευάσαμε γέφυρες,αεροδρόμια, αυτοκινητοδρόμους, μετρό, μουσεία, διοργανώσαμε ’Ο­λυμπιακούς αγώνες, σκορπούμε υ­πέρογκα ποσά για την αγορά ποδοσφαιριστών και καλαθοσφαιρι­στών, το Τάμα όμως δεν το εκπληρώσαμε. Και μόνον αυτό; Στις ημέρες μας έφώτισε ό Θεός ένα ευλογημένο ανδρόγυνο να δωρίσει τη μεγάλη περιουσία του για τον σκο­πό αυτό, το Κράτος όμως κωφεύει και αδιαφορεί, ή δε Ιεραρχία της Εκκλησίας αδρανεί. Είναι όμως πρόθυμο το άπιστο και Χριστομάχο αυτό Κράτος να ανεγείρει Ισλαμικό τέμενος στην ’Αθήνα, δωρίζοντας μάλιστα και το οικόπεδο για τον σκοπόν αυτό! "Ω της αχαριστίας μας προς τον Σωτήρα μας Χριστό! Τρίζουν τα ιερά οστά των ηρώων και μαρτύρων της Φυλής μας μέσα στους τάφους τους· αγανακτούν και διαμαρτύρονται οι ψυχές τους στους ουρανούς και παρακαλούν το Χριστό να μάς συγχωρέσει και να μάς φωτίσει να μετανοήσωμε και ν’ άρχίσωμε εμείς οι 'Έλληνες να δοξάζωμε, αντί να άτιμάζωμε, τον Κύριό μας και Θεό μας. Είθε οι πύρινες προσευχές τους να είσακουσθούν, διότι έδώ, πού έχομε φθάσει, μόνο από τον ουρανό άναμένομε βοήθεια.

Περιοδικό «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»