Δεν
είχε επιφανειακή, ρηχή, εξωτερική ευαισθησία ο Σαμαρείτης, αλλά συγκινείται σε
βάθος και γνωρίζει όλο το μεγαλείο της αγάπης. Την στιγμή του χρέους ξεχνά τις
υποθέσεις του και δεν υπολογίζει τους κινδύνους από ληστές που ίσως είναι
κρυμμένοι εκεί κοντά. Ο ξένος, ο πληγωμένος, ο εχθρός….είναι πάνω από όλα. Τον
σηκώνει δένοντας τις πληγές του. Σχίζει τα ρούχα του για επιδέσμους, τον
ανεβάζει στο ζώο του και φεύγει για το πρώτο πανδοχείο… Και η πράξη της αγάπης
προχωρεί τον ανηφορικό δρόμο της προσωπικής θυσίας.
Ο
άνθρωπος εύκολα δίνει τα πράγματα που είναι έξω από τον εαυτό του. Η αγάπη όμως
του Σαμαρείτη ξεπερνά την υλική βοήθεια και φτάνει στην προσωπική θυσία. Φτάνει
με κόπο και ιδρώτα στο πανδοχείο πληρώνει τα έξοδα και βεβαιώνει τον πανδοχέα
πως θα γυρίσει σύντομα για να πληρώσει και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει.
Έτσι
η συμμετοχή του Σαμαρείτη στη πράξη της αγάπης είναι ουσιαστική που δεν
αρκείται στον προσωπικό κόπο και στα χρήματα. Η αγάπη του έχει γίνει ένα με
τους χτύπους της καρδιάς του. Τέτοια αγάπη έδειξε και ο Χριστός στον άνθρωπο
όταν ανέβηκε πάνω στο Σταυρό. Την Σταυρωμένη Αγάπη.
Ο
χριστιανός δεν μπορεί να αποκτήσει καμία αρετή, αν δεν ζεί τον συγκλονισμό της
αγάπης. Δεν μπορούμε να λέμε πως αγαπάμε το Θεό, αν δεν αγαπάμε τον πλησίον,
λέει το Ευαγγέλιο. «Όποιος το ισχυρίζεται αυτό είναι ψεύτης, διότι ο Θεός αγάπη
εστί». Όσο δεν έχουμε κοινωνία με την πηγή της αγάπης, το Θεό, δεν θα
μπορέσουμε ποτέ να κινηθούμε στα ίχνη του αιώνιου Σαμαρείτη.
Η
κοινωνία μας είναι γεμάτη από πληγωμένους. Από πεινασμένους που περιμένουν
τροφή. Απογοητευμένους και πονεμένους που περιμένουν τον παρηγορητή τους. Ακόμη
και εκείνοι που πέφτουν στις ενέδρες των παθών, όλοι καρτερούν το ουράνιο άρτο
της αγάπης. Ποίος από εμάς πορεύεται στο δρόμο της πίστης, της ολοκληρωτικής αφοσίωσης,
για να τον προσφέρει;
Αν
η καρδιά μας λιώσει στο καμίνι της αγάπης του Χριστού, τότε θα ξεπεράσουμε τα
εμπόδια που θέτει πρώτος ο εγωισμός μας και ύστερα οι κοινωνία. Τότε θα λάμψει
ο χρυσός της αγάπης του Χριστούž θα γίνουμε «μάρτυρες»
του Χριστού. Τότε θα σωθούμε εμείς και μαζί μας η κοινωνία
ολόκληρη.
Είναι
πραγματική τιμή για τον άνθρωπο του 21ου αιώνα να ακολουθεί τον δρόμο του
Σαμαρείτη κι ας τον κοροϊδεύει ο κόσμος.
Ι.Μ.Φ.Ν&Θ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου