ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ
ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ – ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
- ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
ΣΤ΄ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ
ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ
ΜΕΛΕΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΚΑΙ
ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ
19 - 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
2013
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ –
ΧΑΤΖΗΔΗΜΟΒΟ
ΓΟΤΣΕ ΔΕΛΤΣΕΒ – ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
ΓΕΝΙΚΟ ΘΕΜΑ:
«ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΗΣ
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ
- ΑΙΡΕΣΕΩΝ»
Α΄ Ὁμάδα Ἐργασίας:
«Διορθόδοξο – διεθνὲς σκηνικὸ νεοφανῶν αἱρέσεων,
καταστροφικῶν λατρειῶν – σεκτῶν»
Ἡ Στ΄ Διορθόδοξη
Συνάντηση τοῦ Δικτύου Πρωτοβουλιῶν Μελέτης Θρησκειῶν καὶ Καταστροφικῶν
Λατρειῶν, ἡ ὁποία μελέτησε σὲ βάθος τὰ ποιμαντικά, κοινωνικὰ καὶ νομικὰ
προβλήματα ποὺ δημιουργοῦνται ἀπὸ τὴν ἀνεξέλεγκτη πλέον δραστηριότητα τῶν
ποικιλώνυμων νεοφανῶν αἱρέσεων καὶ λατρειῶν, κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι, γιὰ
τὴν καλύτερη ποιμαντικὴ φροντίδα τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος, εἶναι ἀναγκαῖο νὰ
δημιουργηθεῖ ἂφ’ ἑνὸς ἕνας διορθόδοξος κατάλογος, λαμβανομένων ὑπόψη τῶν ἤδη
ὑπαρχόντων καταλόγων τῶν τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ἀφετέρου ἕνα ἄτυπο
διαδικτυακὸ κέντρο ἐνημέρωσης.
Ὁ κατάλογος αὐτὸς εἶναι
ἀναγκαῖος, δεδομένου ὅτι οἱ αἱρετικὲς ὁμάδες δὲν γνωρίζουν σύνορα καὶ εὔκολα
διακινοῦνται ἀπὸ χώρα σὲ χώρα. Ἀκόμη πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁμάδες αὐτὲς ἀποκρύπτουν
τὴν πραγματική τους ταυτότητα καὶ τοὺς σκοποὺς καὶ παρουσιάζονται ὡς ὁμάδες
πνευματικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, ἐπιστημονικὰ καὶ θεραπευτικὰ ὠφέλιμες.
Ἐπίσης κάποιες ἀπὸ αὐτὲς τὶς ὁμάδες παρατηρήθηκε ὅτι κρυπτόμενες πίσω ἀπὸ τὰ
προσωπεῖα τους ἀποκτοῦν προσβάσεις σὲ κρατικοὺς μηχανισμοὺς ἢ ἀκόμη καὶ σχέσεις
μὲ ἐκκλησιαστικοὺς παράγοντες ἐπιδιώκοντας νὰ λάβουν κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο
πιστοποιητικὰ κοινωνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἀναγνώρισης καὶ κατοχύρωσης.
Ὁ κατάλογος αὐτὸς θὰ
περιλαμβάνει τάσεις, ἰδεολογίες, ὁμάδες, αἱρέσεις, λατρεῖες, θεραπευτικὲς
κινήσεις, ποὺ κρίνονται ὡς ἀσυμβίβαστες μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ ζωή.
Στηρίζεται στὴν μελέτη, ἔρευνα, ἐμπειρία καὶ στὰ στοιχεῖα τῶν ἐντεταλμένων τῶν
Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐπὶ θεμάτων αἱρέσεων καὶ κυρίως στὰ στοιχεῖα ποὺ κατέχουν
οἱ Πρωτοβουλίες ποὺ ἀποτελοῦν τὸ Διορθόδοξο Δίκτυο.
Τονίζεται σαφέστατα ὅτι
ὁ καταρτισμὸς καὶ ἡ δημοσίευση τοῦ Καταλόγου αὐτοῦ δὲν θὰ ὑποδηλώνει σὲ καμία
ἀπολύτως περίπτωση κανένα συσχετισμὸ τῶν ὁμάδων αὐτῶν, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι
μεταξύ τους ἀνόμοιες ἢ καὶ ἐντελῶς ἄσχετες. Πολὺ περισσότερο δὲν ὑποδηλώνει
ὁποιαδήποτε τάση μισαλλοδοξίας ἢ θρησκευτικῆς καὶ κοινωνικῆς διάκρισης. Ἀντίθετα,
εἶναι καρπὸς τῆς ποιμαντικῆς φροντίδας τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ κάθε Ὀρθόδοξο
Χριστιανὸ καὶ γιὰ κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ γνωρίζει σαφῶς ὅτι
αὐτὲς οἱ ὁμάδες ζοῦν καὶ κηρύττουν μιὰ διδασκαλία ἡ ὁποία δὲν ἔχει καμία
ἀπολύτως σχέση μὲ τὴν ἐμπειρία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. Ἀκόμα ἔχει τὸ
δικαίωμα νὰ γνωρίζει τοὺς προσωπικούς, κοινωνικοὺς καὶ πνευματικοὺς κινδύνους
ποὺ θὰ συναντήσει ἀκολουθώντας διδασκαλίες καὶ πρακτικὲς ποὺ ἀλλοιώνουν τὴν
προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου.
Ἐὰν οἱ νεοφανεῖς
αἱρέσεις καὶ παραθρηκευτικὲς ὁμάδες ἀπεκάλυπταν τὸ ἀληθινό τους πρόσωπο καὶ δὲν
ἐμφανίζονταν μὲ ποικίλα καὶ ἀπροσδιόριστα προσωπεῖα καὶ μάλιστα μερικὲς ἀπὸ
αὐτὲς μὲ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι συμβιβάζονται καὶ ταυτίζονται δῆθεν μὲ τὴν Ὀρθόδοξη
Πίστη, ὁ καταρτισμὸς καὶ ἡ δημοσίευση τοῦ καταλόγου αὐτοῦ θὰ ἦταν περιττός.
Ὡς ἐκ τούτου ἡ
Συνάντηση τοῦ Διορθοδόξου Δικτύου ὁρίζει εἰδικὴ ἐπιτροπή, ἡ ὁποία θὰ μελετήσει
τὶς ἀρχὲς καὶ προϋποθέσεις, ποὺ θὰ διέπουν τὸν καταρτισμὸ τοῦ καταλόγου, ὥστε
νὰ καταστεῖ δυνατὴ ἡ διαμόρφωσή του στὴν ἑπόμενη Ζ’ Συνάντησή μας.
Τὴν ἐπιτροπὴ αὐτή, ποὺ
θὰ συνέλθει στὴν Κύπρο ὑπὸ τὴν Προεδρεία τοῦ Συντονιστοῦ τοῦ Διορθοδόξου
Δικτύου Θεοφιλέστατου Ἐπισκόπου Καρπασίαςκ. Χριστοφόρου (Ἐκκλησία τῆς Κύπρου)
θὰ ἀποτελεῖται ἀπό τους:
π. Κυριακὸ Τσουρὸ (ὡς
συνεργάτη. Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος)
Καθηγητὴ Ἀλέξανδρο
Ντβόρκιν (Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας)
Καθηγητὴ Ἰβάν Δημητρὼβ
(Ἐκκλησία τῆς Βουλγαρίας)
Milka Baramova
(Βουλγαρία)
π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη
(Πρωτοβουλία Γονέων Βορείου Ἑλλάδος)
Andrej Protic (Ἐκκλησία
τῆς Σερβίας)
καὶ ἀπὸ τοὺς Νομικούς:
Ἀλέξανδρο Korelov
(Ρωσία)
Γεώργιο Σεργίδη
(Κύπρος)
Γεώργιο Κρίππα (Ἑλλάδα)
Β΄ Ὁμάδα Ἐργασίας:
«Ἀναγκαιότητα ποιμαντικῆς ἀντιμετώπισης τῶν αἱρέσεων»
Ἡ ραγδαία ἐξάπλωση τῶν
ποικιλώνυμων αἱρέσεων καὶ παραθρησκευτικῶν ὁμάδων καὶ τὰ πολλαπλὰ ποιμαντικὰ
προβλήματα ποὺ δημιουργοῦν, μᾶς ἀναγκάζουν νὰ ἐνκύπτουμε καὶ νὰ ἐξετάσουμε τὴν
δική μας ποιμαντικὴ δραστηριότητα.
Ἡ αὐτοκριτικὴ καὶ ἡ
προσαρμογὴ τῆς ποιμαντικῆς μας στὶς σημερινὲς ἀνάγκες θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ
κατανοήσουμε τὰ δικά μας ποιμαντικὰ λάθη, ἀλλὰ καὶ θὰ μᾶς βοηθήσει ἐπίσης στὴν
ὀρθὴ ποιμαντική μας δραστηριότητα.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος,
εἶναι γεγονὸς ὅτι ζεῖ μέσα σὲ μιὰ κοινωνία ποὺ ἡ προσωπικὴ ἐμπειρία τοῦ
ἀγνώστου, τοῦ μυστηρίου ἔχει μεγάλη ζήτηση. Οἱ προσκλήσεις ἀπὸ ὅλους τους
τομεῖς αὐξάνονται. Οἱ προσφορές καὶ ἡ ζήτηση ὅλο καὶ ἀποκτοῦν μεγαλύτερες
διαστάσεις. Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς βρίσκεται καὶ ζεῖ σὲ μιὰ τέτοια
κοινωνία ποὺ βάλλεται συνεχῶς καὶ ἀνηλεῶς ἀπὸ τὰ πνευματικὰ πυρὰ ἀναρίθμητων
ὁμάδων, ὀργανώσεων, ἀτόμων ποικίλης ἰδεολογικῆς προελεύσεως, ποὺ εἶναι ἕτοιμες
νὰ προσφέρουν λύσεις ἐμπειρικὲς στοὺς ἀναζητητές.
Ὁ ἄνθρωπος ἐπειδὴ δὲν
ἐπιδιώκει νὰ καλύψει τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες του καὶ ἀναζητήσεις στὰ πλαίσια
τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἀναζητᾶ νὰ τὸ κάνει ἔξω ἀπὸ αὐτήν. Αὐτὸ
ὀφείλεται πολλὲς φορὲς καὶ στὰ δικά μας ποιμαντικὰ σφάλματα καὶ στὶς δικές μας
ποιμαντικὲς ἐλλείψεις. Συχνὰ ἀκοῦμε ἀνθρώπους νὰ ἐκφράζουν τὸ παράπονο,
ὅτι κανεὶς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία δὲν τοὺς ἔχει πλησιάσει γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει.
Κανεὶς δὲν τοὺς ἔχει δείξει ἀγάπη καὶ κατανόηση. «Πήγαινα Ἐκκλησία καὶ
αἰσθανόμουν σὰν ξένος ...», «Κανένας δὲν μὲ συμβούλευσε νὰ ἐγκύψω καὶ νὰ μάθω
γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ...», «ὅταν ἤμουν βουτηγμένος στὴν ἁμαρτία καὶ
κατεστραμμένος, τί κάνατε ἐσεῖς γιὰ μένα....».
Οἱ ποικιλώνυμες
κινήσεις ἐκμεταλλευόμενες τὰ κενά μας αὐτὰ κατορθώνουν νὰ ἐξαπλώνονται καὶ νὰ
προσελκύσουν ἀνθρώπους κάθε φύλου, κοινωνικῆς τάξεως, ἡλικίας καὶ μορφωτικοῦ
ἐπιπέδου.
Προβάλλουν τὸ
ἐπιχείρημα, ὅτι οἱ παραδοσιακὲς θρησκεῖες καὶ ὁ ὑλιστικὸς ρασιονολισμὸς ἔχουν
ἀποτύχει νὰ ἱκανοποιήσουν τὸν ἄνθρωπο, γι’ αὐτὸ καὶ «προβάλλει ἡ ἀνάγκη νὰ
γνωρίσουν οἱ ἄνθρωποι ὅλα ὅσα ὁ ἀποκρυφισμός, πνευματισμός, ὑπερβατικοὶ
πειραματισμοὶ διδάσκουν».
Οἱ ὁμάδες αὐτές, εἴτε
ὀνομάζονται χριστιανὲς (Πεντηκοστιανοί, θαυματοποιοί, χαρισματικοί, νεοπροτεστάντες
κλπ), εἴτε προέρχονται ἀπὸ τὸν ἀποκρυφιστικὸ χῶρο ἢ ἀκόμα εἶναι ὁμάδες ποὺ
προσφέρουν πιὸ δυναμικὲς ἐμπειρίες καὶ τεχνικὲς ὅπως τὰ ναρκωτικά, μουσικές,
μαγεῖες κ.λ.π. ἔρχονται νὰ εἰσαγάγουν νέες θρησκευτικὲς συνήθειες καὶ
«ἀλήθειες», καὶ νὰ ἀκυρώσουν τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ πίστη. Τὸ γεγονὸς
ὅτι συχνὰ χρησιμοποιοῦν δικούς μας χριστιανοὺς ὅρους, ἀντιστρέφοντάς τους, γιὰ
νὰ δηλώσουν τὴν δική τους πίστη καὶ διδασκαλία, δημιουργεῖ στὸ δικό μας
ποιμαντικὸ ἔργο μεγάλα προβλήματα.
Αὐτὸ τὸ ὁποῖο προβάλλει
σήμερα μπροστὰ μας ὡς ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη, εἶναι ὅτι πρέπει νὰ κατανοήσουμε ὅτι
γιὰ νὰ ἀντιμετωπιστοῦν ὅλες αὐτὲς τὶς προκλήσεις, χρειάζονται λεπτοὶ
ποιμαντικοὶ χειρισμοὶ στὸ ὅλο θέμα ἀπὸ μέρους μας.
Ἀκόμα χρειάζεται νὰ
συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῶν αἱρέσεων δὲν εἶναι ἰδεολογικός. Ἡ
αἵρεση εἶναι ἀπόκλιση ἀπὸ τὴν ἀποκαλυμμένη ἀλήθεια, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν πορεία ποὺ
ὁδηγεῖ στὴν θέωση ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Συνεπῶς χρειάζεται καὶ ὁριοθέτηση τῆς
πίστεώς μας γιὰ νὰ μὴν ἀλλοιωθεῖ καὶ ἡ πίστη καὶ ὁ τρόπος ποὺ ὁδηγεῖ στὴν
σωτηρία.
Γ. Ὁμάδα Ἐργασίας:
«Ποιμαντικοὶ τρόποι ἀντιμετώπισης τῶν αἱρέσεων»
Ἡ ἀνεξέλεγκτη δράση τῶν
αἱρέσεων, λατρειῶν, ἰδεολογιῶν, θρησκειῶν καὶ τάσεων σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο καὶ
ἰδιαίτερα στὶς χῶρες τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μας εἶναι μιὰ πραγματικότητα, ἡ
ὁποία μᾶς ἀναγκάζει νὰ μελετήσουμε τὴν ποιμαντική μας ἐργασία καὶ νὰ τὴν
προσαρμόσουμε σὲ σχέση καὶ μὲ αὐτὸ τὸ ἀδιαμφισβήτητο γεγονός.
Ὡς ποιμένες καὶ μέλη
τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ βλέπουμε τὴν αὐξανόμενη δράση τῶν ὁμάδων αὐτῶν καὶ ὡς
μία πρόκληση γιὰ τὴν ἀνασυγκρότηση καὶ ἐπαναξιολόγηση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου καὶ
τῶν προτεραιοτήτων μας σὲ προσωπικό, ἐνοριακό, ἐπίπεδο τοπικῆς Ἐκκλησίας καθὼς
καὶ σὲ διορθόδοξο καὶ πανορθόδοξο ἐπίπεδο.
Α΄. Προσωπικὸ ἐπίπεδο
ποιμένος.
• Τὸ πλέον βασικὸ
θεμέλιο στὸ ὁποῖο ἑδράζεται σύνολη ἡ ποιμαντικὴ καὶ εἰδικότερα ἡ ἀντιαιρετικὴ
διακονία κάθε ποιμένα εἶναι ὁ προσωπικὸς ἐν Χριστῷ καταρτισμὸς καὶ ὁ
πνευματικὸς ἀγώνας γιὰ τὴ βίωση τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς.
• Λόγω τῶν συνεχῶς
μεταβαλλομένων κοινωνικῶν, πνευματικῶν κλπ συνθηκῶν ὁ καταρτισμὸς τοῦ Ὀρθοδόξου
ποιμένος ὀφείλει νὰ εἶναι συνεχὴς στὴ μελέτη καὶ βαθιὰ γνώση καὶ ἐμπειρία τῆς
Ὀρθοδόξου πίστεως. Ἐπίσης, ἐπιβάλλεται νὰ ἐνημερώνεται, κατὰ τὸ δυνατόν, ἐπὶ
τῆς διδασκαλίας, τῶν μεθόδων καὶ τῶν ἐπιδιώξεων τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν
σεκτῶν.
• Ἐπιπλέον ὁ ποιμένας
καλεῖται μὲ αὐξημένο ἐνδιαφέρον καὶ μὲ ὑπευθυνότητα νὰ ἀσκεῖ ὀρθὴ θεραπευτικὴ
ἀγωγὴ στὸ πνεῦμα ποὺ ἐπιβάλλει ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη, μακριὰ ἀπὸ φανατισμούς,
μισαλλοδοξίες καὶ στείρα ἰδεολογικὴ ἀντιπαράθεση. Στόχος εἶναι ἡ ἐν Χριστῷ
Ἰησοῦ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, μὲ τὴν οὐσιαστική του ἔνταξη στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ,
τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Β΄. Ποιμαντικὸ ἐπίπεδο ἐνορίας.
• Γιὰ τὴν ὀρθὴ καὶ
ἀποτελεσματικὴ ἀντιμετώπιση τῶν συγχρόνων αἱρέσεων καὶ παραθρησκευτικῶν ὁμάδων
εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἐνεργοποίηση τῆς ἐνορίας.
• Ἡ ζωντανὴ ἐνορία
ἀποτελεῖ τὴν ἀσφαλέστερη πρόληψη ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποτελεσματικότερη θεραπεία ἀπὸ
τὶς συνέπειες τῶν καταστροφικῶν λατρειῶν. Ἰδιαίτερα ἐπισημαίνεται ἡ ἀπαραίτητη
φροντίδα ποὺ ὀφείλει νὰ ἐπιδεικνύει ἡ ἐνορία γιὰ τὴν ἐπανένταξη ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ
χῶρο τῶν αἱρέσεων.
• Εἶναι ἀνάγκη νὰ
ἐνεργοποιεῖται τὸ λαϊκὸ στοιχεῖο στὸ ἔργο τῆς ἐνορίας.
• Ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια
καὶ φροντίδα πρέπει νὰ ἐπιδεικνύεται στὸ ἐνοριακὸ κατηχητικὸ ἔργο καὶ κυρίως
στὴν Ἐκκλησιαστικὴ κατήχηση τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων καὶ τὴν ἐνημέρωσή τους γιὰ
τὶς σύγχρονες αἱρέσεις καὶ τὶς παραθρησκεῖες. Ἡ κατηχητικὴ διακονία ὀφείλει νὰ
ἐπισημαίνει τὸν κίνδυνο συγχύσεως ἀπὸ τὴν ἀντίστροφη νοηματοδότηση ὀρθοδόξων
θεολογικῶν καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὅρων ἀπὸ τὴ Νέα Ἐποχὴ καὶ τὶς ὀργανώσεις της.
• Ἡ σύγχρονη ἐνορία
ὑποχρεοῦται πλέον νὰ ἀποκτήσει ἱεραποστολικὴ διακονία καὶ πρὸς «πάντα τα ἔθνη»,
τὰ ὁποῖα ἔχουν ἔρθει στὸ δικό της χῶρο. Διαπιστώνεται ὅτι οἱ μετανάστες εἶναι
ἰδιαίτερα εὔκολα θύματα τῶν αἱρέσεων.
Γ΄. Ἐπίπεδο Μητροπόλεως καὶ
τοπικῆς Ἐκκλησίας.
• Εἶναι ἐπιβεβλημένο ἡ
ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων νὰ ἐνταχθεῖ στὶς
ἄμεσες ποιμαντικὲς προτεραιότητες κάθε Μητροπόλεως καὶ τοπικῆς Ἐκκλησίας.
• Ἡ ὀργάνωση σὲ κάθε
Ἱερὰ Μητρόπολη γραφείου ἐνημερώσεως σχετικὰ μὲ τὰ προβλήματα τῶν αἱρέσεων μὲ
στελέχωση μονίμων, ἐπαρκῶς καταρτισμένων συνεργατῶν εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητη.
Ἑκάστη τοπικὴ Ἐκκλησία εἶναι ἐπιβεβλημένο νὰ διοργανώνει ἐτήσια συνάντηση τῶν
ἐκπροσώπων καὶ στελεχῶν τῶν Ι. Μητροπόλεων γιὰ τὴν ἐνημέρωση καὶ ἀνταλλαγὴ
ἀπόψεων.
• Σὲ ἐπίπεδο
Μητροπόλεως εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμη ἡ τακτικὴ διοργάνωση ἡμερίδων, ὁμιλιῶν,
σεμιναρίων γιὰ τὴν ἐνημέρωση καὶ κατάρτιση ὅλων των κληρικῶν καὶ λοιπῶν
στελεχῶν τοῦ κατηχητικοῦ ἔργου.
• Στὴ σύνταξη τῶν
ἀναλυτικῶν προγραμμάτων τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων κάθε τοπικῆς Ἐκκλησίας
θὰ πρέπει νὰ ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν τὸ σοβαρὸ πρόβλημα τῶν αἱρέσεων καὶ
σεκτῶν ποὺ ἀπειλοῦν τὴ νεότητα. Εἶναι ἐξαιρετικὰ χρήσιμη ἡ συνεργασία σὲ
τοπικὸ ἐπίπεδο, μὲ φορεῖς τῆς ἐκπαιδεύσεως καὶ μὲ σχολικὲς μονάδες γιὰ
τὴν πρόληψη τοῦ προσηλυτισμοῦ καὶ τὴν ἀλλοίωση τοῦ φρονήματος τῶν παιδιῶν.
• Καθίσταται ἀπολύτως
ἀναγκαία ἡ ἔκδοση ἐκλαϊκευμένων ἐντύπων ποὺ ἀφοροῦν στὶς παραθρησκευτικὲς
ὁμάδες καθὼς καὶ ἡ κατὰ τὸ δυνατὸν ἀξιοποίηση τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων ἐπικοινωνίας.
• Ἐπαναλαμβάνουμε
παλαιότερη πρόταση γιὰ καθιέρωση ἑβδομάδος ἐνημερώσεως γιὰ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς
παραθρησκεῖες. Ἔχει προταθεῖ ἡ ἑβδομάδα τῶν Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς
Συνόδου.
Δ΄. Διορθόδοξο καὶ
Πανορθόδοξο ἐπίπεδο.
• Ἀπευθύνουμε θερμὴ
παράκληση στὶς κατὰ τόπους Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες τὸ ζήτημα τῶν καταστροφικῶν
λατρειῶν, τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τοῦ ἀποκρυφισμοῦ νὰ ἀπασχολήσει σὲ ἀνώτατο
ἐπίπεδο καὶ μὲ προτεραιότητα σύνολη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
• Εἶναι ἀνάγκη ὁ
ἐκκλησιαστικὸς λόγος νὰ μορφώνει καὶ νὰ καλλιεργεῖ τὴ δογματικὴ συνείδηση τοῦ
ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος μακριὰ ἀπὸ συγκρητιστικὲς θεωρίες καὶ
πρακτικές. Τὸ Διορθόδοξο Δίκτυο ἀπευθύνει θερμὴ ἔκκληση στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς
ποιμένες νὰ ἀπέχουν ἀπὸ πράξεις ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς ἀδυνάτους στὴν πίστη,
προκαλοῦν σύγχυση στοὺς πιστούς, ἀλλοιώνουν τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημα τοῦ λαοῦ καὶ
τὸν ὁδηγοῦν σὲ δογματικὸ μινιμαλισμὸ καὶ καλλιέργεια καὶ ἑδραίωση
συγκρητιστικοὺ πνεύματος ποὺ ἡ Νέα Ἐποχὴ προωθεῖ.
• Καθίσταται ὁλοένα καὶ
περισσότερο ἀπαραίτητη ἡ στενότερη διορθόδοξη συνεργασία γιὰ τὴν ἀνταλλαγὴ
ἐμπειριῶν καὶ πληροφοριῶν.
• Ἡ ἀποκάλυψη τοῦ
ἀληθινοῦ προσώπου καὶ τῶν πρακτικῶν τῶν παραθρησκευτικῶν ὁμάδων εἶναι ὕψιστη
ποιμαντικὴ ὑποχρέωση τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ κανένα τρόπο δὲν ἀποτελεῖ φανατισμό,
μισαλλοδοξία ἢ ἱεροεξεταστικὴ μέθοδο, ὅπως θέλει ἡ παραθρησκευτικὴ προπαγάνδα
νὰ συκοφαντεῖ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ποιμαντική.
Δ. Ὁμάδα Ἐργασίας:
«Νομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀντιμετώπιση τῶν σεκτῶν»
«Ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μου ἐστε, καὶ
γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς»
(Ἰωάν. 8, 31-32).
(Ἰωάν. 8, 31-32).
- Νομικὴ ἐξασφάλιση τῆς δραστηριότητας τῶν ἱεραποστολικῶν τμημάτων τῶν ἐπαρχιῶν, τῶν ἀντισεκταριστικῶν ὀργανώσεων καὶ τῶν μεμονωμένων λειτουργῶν.
- Προστασία τῆς τιμῆς, τῆς ἀξιοπρέπειας καὶ τῆς ἐπαγγελματικῆς φήμης τῶν προσώπων ποὺ δραστηριοποιοῦνται ἐναντίον τῶν σεκτῶν.
- Παροχὴ νομικῆς ὑποστήριξης στὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης κατὰ τὴν ἐκπόνηση δημοσιεύσεων καὶ τηλεοπτικῶν σχεδίων ποὺ κατακρίνουν τὶς δραστηριότητες τῶν σεκτῶν καὶ τῶν λοιπῶν καταστροφικῶν ὀργανώσεων.
- Νομικὴ ὑποστήριξη γιὰ τὴ διεξαγωγὴ μαζικῶν κοινωνικῶν ἐκδηλώσεων.
- Ἀντίσταση στὶς ἐξτρεμιστικὲς δραστηριότητες σχετικὰ μὲ τὴ θρησκεία, τὴ νεολαία κλπ.
- Παροχὴ νομικῆς βοήθειας στὰ θύματα τῶν σεκτῶν.
- Προστασία τῶν πολιτικῶν, οἰκογενειακῶν, κληρονομικῶν καὶ λοιπῶν δικαιωμάτων τῶν συγγενῶν τῶν θυμάτων, καθὼς καὶ τῶν ἴδιων τῶν ὀπαδῶν τῶν σεκτῶν ποὺ ἔχουν ἐγκαταλείψει ἢ ἐπιθυμοῦν νὰ ἐγκαταλείψουν τὶς καταστροφικὲς ὁμάδες στὶς ὁποῖες ἔχουν ἐνταχθεῖ.
Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανικὴ
Ἐκκλησία, κατοχυρώνοντας τὸν ὑψηλὸ προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου ὡς πλασμένου «κατ’
εἰκόνα» καὶ «καθ’ὁμοίωσιν» τοῦ Θεοῦ, «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς
ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (1,Τιμ. 2, 4), ἐπιμένει ταυτοχρόνως στὸ ἀνθρώπινο
δικαίωμα ἐλεύθερης ἐπιλογῆς ἀνάμεσα στὸ σωτήριο ἢ τὸν καταστροφικὸ τρόπο ζωῆς.
Ἡ βία καὶ ἡ καταστροφικὴ ψυχολογικὴ ἐπίδραση πάνω στὴν προσωπικότητα τοῦ ἀτόμου
ἀποτελοῦν ἀπαράδεκτες ἐνέργειες οἱ ὁποῖες εἶναι ἀντίθετες πρὸς τὴ Θεία
Ἀποκάλυψη.
Ἡ βία, ὡστόσο, εἶναι
ἐπίσης ἀντίθετη πρὸς τὰ βασικὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τὰ ὁποῖα ἀναγνωρίζονται ἀπὸ
ὅλα τα σύγχρονα κράτη.
Τὸ πρόβλημα τῶν
ὁλοκληρωτικῶν σεκτῶν καὶ τῶν καταστροφικῶν δραστηριοτήτων ποὺ πραγματοποιοῦνται
ἀπὸ διάφορα νομικὰ καὶ φυσικὰ πρόσωπα στὸ θρησκευτικὸ καὶ τὸν ψυχολογικὸ τομέα,
καθὼς καὶ σὲ ἄλλους τομεῖς, ἔγινε τελευταία ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ἀνησυχητικοὺς
παράγοντες οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦν στὴν ἀποσταθεροποίηση τῶν ἐπιμέρους κρατῶν.
Τὸ θέμα αὐτό, κατὰ τὴ
γνώμη μας, ἀποτελεῖ μέρος τοῦ γενικότερου καὶ εὐρύτερου προβλήματος τῆς
ψυχολογικῆς βίας ἡ ὁποία ἀσκεῖται ἐναντίον τῆς προσωπικότητας σὲ ποικίλους
τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, ξεκινώντας ἀπὸ τὸ θρησκευτικὸ χῶρο καὶ φτάνοντας
στὶς ἀμιγῶς ἐμπορικὲς σχέσεις.
Ἰδιαίτερη ἀνησυχία
προκαλεῖ ἡ προφανὴς ὑποβάθμιση τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν καὶ ἡ ἐκτεταμένη κοσμοθεωρητικὴ
σύγχυση ἡ ὁποία κρύβει τὸν ἑαυτὸ τῆς πίσω ἀπὸ ἰδεολογήματα καὶ φιλολογίες περὶ
προστασίας τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων.
Θεωροῦμε ὅτι οἱ
ποικίλες ἀπειλὲς ἐναντίον τῶν παραδοσιακῶν θεσμῶν τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ γάμου
ἀποτελοῦν ἕναν ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους κινδύνους τῆς σύγχρονης ἐποχῆς.
Μαζὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία, ἡ
οἰκογένεια ἀποτελεῖ θεμελιώδη κοινωνικὸ θεσμὸ καὶ σημαντικὸ μέσο προφύλαξης
ἐναντίον τοῦ σεκταρισμοῦ καὶ τῶν λοιπῶν ἐπικίνδυνων φαινομένων. Ἡ προστασία τῆς
παραδοσιακῆς οἰκογένειας, τῆς μητρότητας καὶ τῆς παιδικῆς ἡλικίας ἀπὸ τὶς
καταστροφικὲς πληροφοριακὲς ἐπιδράσεις θὰ πρέπει νὰ καταστεῖ προτεραιότητα τῆς
ἐκκλησιαστικῆς δράσης σὲ ὅ, τί ἀφορᾶ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν ἐπικίνδυνων αὐτῶν
κοινωνικῶν φαινομένων.
Ἐπισημαίνουμε ὅτι εἶναι
ἀπαράδεκτο κανόνες καὶ πρακτικὲς ποὺ ἐφαρμόζονται γιὰ τὴν προστασία τῶν
ἀνθρώπινων δικαιωμάτων νὰ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὴν ὑποστήριξη φαινομένων ποὺ
κατὰ τὴν οὐσία τοὺς παραβιάζουν τὰ ἐν λόγω δικαιώματα.
Τὰ σύγχρονα νομικὰ
συστήματα τῶν περισσότερων, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ὅλων των κρατῶν, ἀποδείχτηκαν
σχεδὸν ἀνίκανα σὲ ὅ, τί ἀφορᾶ τὴν προστασία τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν ἀπειλὴ τῆς
ψυχολογικῆς βίας καὶ τοῦ παράνομου προσηλυτισμοῦ, καθὼς καὶ ἀπὸ τὸν κίνδυνο
διάλυσης τῆς οἰκογένειας καὶ τῆς ἠθικότητας.
Παρὰ τὴν ἐμφανῆ
ἀνεπάρκεια νομικῆς βάσης γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν καταστροφικῶν λατρειῶν καὶ
ὀργανώσεων, ἔχει ἤδη δημιουργηθεῖ ἕνα σύστημα ποὺ ἐπιτρέπει τὴ χρήση τῶν
νομοθετικῶν μοχλῶν σὲ τέτοιου εἴδους περιπτώσεις.
Εἶναι σημαντικὸ νὰ
λάβουμε ὑπόψη τὴ θετικὴ πείρα τῶν νομοθεσιῶν τῶν ἐπιμέρους κρατῶν, καθὼς καὶ
τὴν πρακτική των δικαστηρίων. Πρέπει, ὡστόσο, νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ κατὰ τὴν
ἐκπόνηση νέων νομικῶν κανόνων, ὥστε νὰ μὴν προκύψουν δυνατότητες κατάχρησής
τους πρὸς ὄφελος σεκτῶν καὶ ἄλλων ἐπικίνδυνων ὀργανώσεων.
Ὁ ρόλος τοῦ κράτους γιὰ
τὴν ἐπίλυση τοῦ ζητήματος τῶν ὁλοκληρωτικῶν σεκτῶν εἶναι ἐξαιρετικὰ σημαντικός.
Ὡς ἐκ τούτου, καλοῦμε ὅλους τους κρατικοὺς λειτουργοὺς νὰ σκεφτοῦν τὴν ἀνάγκη νομικῆς
ρύθμισης, τόσο σχετικὰ μὲ τὴν προστασία τῆς ἐλευθερίας τῆς συνείδησης ἀπὸ
καταχρηστικὲς ἐνέργειες, ὅσο καὶ σχετικὰ μὲ τὴν προστασία τῆς ἀνθρώπινης
ψυχικῆς ὑγείας ἀπὸ παράνομες ἀπόπειρες χειραγώγησης τῆς ἀνθρώπινης βούλησης.
Προωθώντας τὴν
προστασία τῶν δικαιωμάτων καὶ συμφερόντων τῶν θυμάτων τῶν σεκτῶν καὶ
ὑποστηρίζοντας τὴ δράση τῶν ἀντισεκταριστικῶν κέντρων καὶ τῶν μέσων μαζικῆς
ἐνημέρωσης, θὰ πρέπει νὰ βασιζόμαστε τόσο στοὺς βασικοὺς κανόνες τοῦ πολιτικοῦ,
ποινικοῦ καὶ διοικητικοῦ δικαίου (καὶ τῶν λοιπῶν κλάδων τῆς νομοθεσίας), ὅσο
καὶ στοὺς εἰδικοὺς νόμους ποὺ ρυθμίζουν τοὺς ἐπιμέρους τομεῖς τῶν κοινωνικῶν
σχέσεων. Θὰ πρέπει νὰ συμμετέχουμε ἐνεργὰ στὴ διαμόρφωση τῆς νομοθετικῆς βάσης
τῶν κρατῶν μας, μὲ στόχο τὴν ἀποτελεσματικότερη ρύθμιση τοῦ ἐν λόγω τομέα
κοινωνικῶν σχέσεων καὶ τὴν παρεμπόδιση τῆς δράσης τῶν καταστροφικῶν λατρειῶν
καὶ ὁλοκληρωτικῶν σεκτῶν.
Οἱ ἐκπρόσωποι-εἰδικοὶ
ἐντεταλμένοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θὰ πρέπει νὰ ἀξιοποιοῦν ὅλες τὶς
διαθέσιμες δυνατότητες συμμετοχῆς στὶς δραστηριότητες τῶν κρατικῶν θεσμῶν καὶ
διεθνῶν ὀργανισμῶν, μὲ στόχο τὴν εἰσαγωγὴ στὴν κοινωνία προτύπων καὶ κανόνων
ποὺ δὲν ἀντιφάσκουν στὸ θεμελιῶδες κοσμοθεωρητικὸ ὑπόβαθρο τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ
ληφθοῦν μέτρα γιὰ τὴ δημιουργία μιᾶς πανορθόδοξης κοινωνίας τῶν πολιτῶν, ἡ
ὁποία θὰ ἑνώνει τοὺς ὀρθόδοξους χριστιανούς, ὄχι μόνο ἐντός της χώρας
τους, ἀλλὰ καὶ σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο.
Ὑπάρχει ἐπιτακτικὴ
ἀνάγκη νὰ καθιερωθοῦν πρακτικὲς ἐφαρμογῆς τῶν νόμων ἐκ μέρους τῶν δικαστηρίων,
τῶν ὀργάνων προστασίας τῆς νομικῆς τάξης καὶ τῶν ὀργάνων τοπικῆς αὐτοδιοίκησης,
μὲ στόχο τὴν ἀποτελεσματικότερη προστασία τῶν ἀνθρώπινων δικαιωμάτων στὶς
ἐπιμέρους χῶρες.
Ὅσον ἀφορᾶ τὶς
πρακτικὲς δραστηριότητες τῶν νομικῶν ποὺ ἔχουν εἰδικευτεῖ στὸν ἐν λόγω τομέα,
θὰ πρέπει νὰ ὑπογραμμιστοῦν οἱ ἀκόλουθες κατευθύνσεις:
Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ
παρέχεται νομικὴ βοήθεια στὰ θύματα τῶν σεκτῶν σὲ ὅλες τὶς φάσεις τῆς
δικαιοδοσίας, συμπεριλαμβανομένης τῆς προκαταρκτικῆς ἐξέτασης τῶν καταγγελιῶν
καὶ τῆς προανάκρισης, καθὼς καὶ στὶς ἐπιμέρους φάσεις τῆς ἐκδίκασης τῶν
ὑποθέσεων στὰ δικαστήρια.
Σημαντικὸ μέρος τῆς
σχετικῆς ἐργασίας τῶν νομικῶν θὰ πρέπει νὰ εἶναι οἱ καταγγελίες ἐναντίον τῶν
ποικιλόμορφων δραστηριοτήτων τῶν σεκτῶν, συγκεκριμένα: ἡ ἀντίσταση στὴ διάδοση
ἐπικίνδυνων γιὰ τὴν κοινωνία ὑλικῶν, ἡ παρεμπόδιση τῶν παραβάσεων τῶν νόμων
περὶ διεξαγωγῆς μαζικῶν ἐκδηλώσεων καὶ περὶ παράνομου προσηλυτισμοῦ, τῶν παραβάσεων
τῆς πολεοδομικῆς καὶ ἐδαφικῆς νομοθεσίας προκειμένου γιὰ οἰκοδόμηση εὐκτήριων
οἴκων, κτηρίων καὶ ἐγκαταστάσεων ἐκ μέρους τῶν σεκτῶν, κλπ.
Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ
συμμετοχὴ στὴ διοικητικὴ ἐκδίκαση ὑποθέσεων ποὺ ἀφοροῦν διάφορες παραβάσεις ἐκ
μέρους τῶν σεκτῶν ποὺ δὲν ἀποτελοῦν ἀντικείμενο ποινικῆς δίωξης.
Γιὰ τὴν προστασία τῶν
δικαιωμάτων τῶν θυμάτων εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἀξιοποιοῦνται ὅλες οἱ δυνατότητες
ποὺ προσφέρονται ἀπὸ τὸν πολιτικό, τὸν οἰκογενειακό, τὸν ἐργατικὸ καὶ τῶν
λοιπῶν κλάδων τῶν νομοθεσιῶν τῶν ἐπιμέρους κρατῶν.
Εἶναι ἐξίσου σημαντικὸ
νὰ προστατεύονται τὰ συμφέροντα τῶν προσώπων ποὺ δραστηριοποιοῦνται ἐναντίον
τῶν σεκτῶν. Ἐδῶ κατατάσσονται οἱ πολιτικὲς ὑποθέσεις ποὺ ἀφοροῦν τὴν προστασία
τῆς τιμῆς, ἀξιοπρέπειας καὶ ἐπαγγελματικῆς φήμης, ἡ ἀντίσταση στὶς συκοφαντίες
καὶ στὴ συνειδητὴ διάδοση ψευδῶν πληροφοριῶν.
Ἐπισημαίνουμε ἐπίσης
μιὰ σειρὰ ὑφιστάμενων προβλημάτων ποὺ συνδέονται μὲ τὴν ἀνεπαρκῆ νομικὴ ρύθμιση
στὸν ἐν λόγω τομέα κοινωνικῶν σχέσεων, καθὼς καὶ μὲ τὴν ἀπουσία σαφῶν
νομοθετικῶν ὁρισμῶν τῶν ἐπικίνδυνων ἐκδηλώσεων τῶν σεκταριστικῶν
δραστηριοτήτων. Θεωροῦμε ἀπαραίτητη τὴν ἀναθεώρηση τῆς πρακτικῆς ἐφαρμογῆς τῶν
βασικῶν νομικῶν πράξεων ποὺ στοχεύουν στὴν προστασία τῶν ἀνθρώπινων
δικαιωμάτων, ἔτσι ὥστε νὰ τερματιστοῦν οἱ παραμορφώσεις ποὺ ἐπιτρέπουν σὲ
διάφορους ὀργανισμοὺς καὶ πρόσωπα νὰ κάνουν κατάχρηση τῶν δικαιωμάτων τους εἰς
βάρος τῶν συμφερόντων ἄλλων προσώπων.
Ἰδιαίτερη σημασία
πρέπει νὰ δοθεῖ στὰ ζητήματα νομοθετικῆς προστασίας τῆς παραδοσιακῆς
οἰκογένειας, τῆς μητρότητας, τῆς παιδικῆς ἡλικίας καὶ τῆς ἠθικότητας. Εἶναι
ἀπαραίτητο νὰ ἀντισταθοῦμε κατηγορηματικὰ στὶς καταστροφικὲς τάσεις ποὺ εἶναι
ριζωμένες στὸ ἰδεολογικὸ ὑπόβαθρο ἑνὸς σημαντικοῦ ἀριθμοῦ σεκτῶν καὶ ποὺ
στοχεύουν στὴν ὑπονόμευση τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καὶ τῆς μητρότητας, στὴν
προπαγάνδα καὶ ἐπιβολὴ διεστραμμένων μορφῶν σεξουαλικότητας, στὴν κατάχρηση τῆς
περὶ νεολαίας νομοθεσίας.
Μείζον καθῆκον ἀποτελεῖ
ἡ διαμόρφωση νομοθετικῆς βάσης γιὰ τὴν παρεμπόδιση τῶν ἀποπειρῶν προσηλυτισμοῦ
ἐκ μέρους τῶν σεκτῶν, γιὰ τοὺς περιορισμοὺς ἐγγραφῆς τους, γιὰ τὴν καθιέρωση
ποικίλων μορφῶν νομικῆς εὐθύνης σὲ περιπτώσεις κατάχρησης τῆς ἐλευθερίας τῆς
συνείδησης καὶ τῶν συναφῶν τομέων νομικῆς ρύθμισης. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ γίνουν
πρωτοβουλίες γιὰ τὴν προώθηση ἐθνικῶν νόμων οἱ ὁποῖοι θὰ παρεμποδίζουν τὴν
διείσδυση τῶν σεκτῶν στὸν τομέα τῆς ἰατρικῆς περίθαλψης, τῆς ἐκπαίδευσης, τῆς
ἐπιστήμης καὶ σὲ ἄλλους τομεῖς τῆς ἀνθρώπινης δραστηριότητας, καθὼς καὶ τὴν
προπαγάνδα ἀποκρυφιστικῶν πρακτικῶν στὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης.
Θεωροῦμε ἀπαραίτητο νὰ
καλέσουμε τὰ κράτη νὰ συντονίζουν τὶς δραστηριότητες τῶν ὀργάνων τους, ποὺ
ἀσχολοῦνται μὲ τὴν ἐγγραφή, τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν προστασία τοῦ δικαίου, καθὼς καὶ
τῶν δικαστηρίων, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν ἐπιτρέπεται ἡ ἐγγραφὴ καὶ ἡ δράση σεκτῶν καὶ
ἄλλων ἐπικίνδυνων ὀργανώσεων, ἐὰν ὑπάρχουν πληροφορίες ἐγκληματικῆς ἢ ἄλλης
ἀθέμιτης δραστηριότητας τῶν ἐν λόγω ὀργανώσεων σὲ μία ἢ περισσότερες ἄλλες
χῶρες.
Κάνουμε εἰδικὴ ἀναφορὰ
στὴν ἀδυναμία τῆς δικαιοδοσίας σχετικὰ μὲ ἕνα πλῆθος ζητημάτων ποὺ ἀπαιτοῦν
γνώσεις ἐμπειρογνωμόνων. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ καλέσουμε τὸ κράτος νὰ ἑνώσει τὶς
προσπάθειες γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν εἰδικῶν ζητημάτων ποὺ συνδέονται μὲ τὴ δράση
τῶν σεκτῶν καὶ ἄλλων συναφῶν ὀργανώσεων.
Τὰ στοιχεῖα ποὺ
προέρχονται ἀπὸ τὶς ὑφιστάμενες ἐμπειρίες θὰ πρέπει νὰ ἀναλυθοῦν ἐπιστημονικά,
νὰ διαδοθοῦν μέσα ἀπὸ διάφορες παρουσιάσεις, ὁμιλίες, συναντήσεις μὲ τὰ ὄργανα
προστασίας τῆς νομικῆς τάξης, καὶ νὰ ἀποτελέσουν ὑλικὸ γιὰ τὴν ἐκπόνηση
διδακτορικῶν διατριβῶν.
Θεωροῦμε ἀπαραίτητο ἡ
πείρα ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴ νομικὴ καὶ κοινωνικὴ ἀντιμετώπιση τῶν σεκτῶν νὰ
διαδίδεται μέσα ἀπὸ συζητήσεις, συνδιασκέψεις, δημοσιεύσεις, συμμετοχὴ σὲ
κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις κἅ. Θὰ πρέπει νὰ πραγματοποιηθεῖ συνεργασία τῶν ὀρθόδοξων
νομικῶν ἀπὸ τὰ ἐπὶ μέρους κράτη, μὲ στόχο τὴν ἀνταλλαγὴ ἐμπειριῶν, τὴν προώθηση
συγκριτικῶν μελετῶν τῶν ἐπιμέρους νομοθεσιῶν καὶ τῶν πρακτικῶν ἐφαρμογῆς τῶν
νόμων.
Θὰ πρέπει νὰ προωθηθεῖ
ἡ ἐκπαιδευτικὴ ἐργασία ἀνάμεσα στοὺς νέους καὶ τὰ εὐρύτερα στρώματα τοῦ
πληθυσμοῦ. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ διεξαχθοῦν διεθνεῖς ἐκδηλώσεις νεολαίας μὲ θέμα
τὴν προφύλαξη ἐναντίον τῆς δράσης τῶν σεκτῶν ἀνάμεσα στοὺς νέους.
Ἡ διαφωτιστικὴ ἐργασία
θὰ πρέπει νὰ πραγματοποιεῖται σὲ ὅλα τα στρώματα καὶ ἐπίπεδά του πληθυσμοῦ καὶ
μὲ ὅλες τὶς διαθέσιμες μεθόδους, ξεκινώντας ἀπὸ διαλέξεις καὶ ὁμιλίες καὶ φτάνοντας
στὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ τὶς ὑψηλὲς τεχνολογίες.
Πιστεύουμε ὅτι ἡ
ἐξέλιξη τῶν κρατῶν, τῶν κοινωνιῶν καὶ τῶν νομοθεσιῶν μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη
κοσμοθεωρία μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει ἐγγύηση γιὰ τὸ ὅτι οἱ κοινωνίες μας θὰ εἶναι
σὲ θέση νὰ ξεπεράσουν τὴ βαθιὰ ἠθικὴ καὶ κοσμοθεωρητικὴ κρίση τὴν ὁποία
διέρχονται στὴ σύγχρονη ἐποχή.
Ἐγκρίθηκε ὁμόφωνα ἀπὸ τοὺς
100 συμμετέχοντες στὸ Συνέδριο, ποῦ ἐκπροσωποῦν τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες καὶ
Πρωτοβουλίες Γονέων καὶ Ὀργανώσεων κατὰ τῶν Σεκτῶν καὶ οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπὸ
13 διαφορετικὲς χῶρες.
22α Σεπτεμβρίου 2013, Χατζηδήμοβο - Γότσε Δέλτσεβ,
Βουλγαρία.
Δείτε και:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου