Η εξάπλωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις ΗΠΑ και ο ...ύπνος του δικαίου της CIA και του FBI

Η εξάπλωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στις ΗΠΑ και ο ...ύπνος του δικαίου της CIA και του FBI

Του Μάνου Ηλιάδη

Διαβάστε σχετικά και:

-Μουσουλμανική Αδελφότητα - Η εξάπλωση στις ΗΠΑ

-Σαρία και Τζιχάντ: Η Στρατηγική που κρύβεται πίσω από την φάση της απαρατήρητης ισλαμικής διεισδύσεως

-Μουσουλμανική Αδελφότητα, Σαρία και Τζιχάντ: Μια πρώτη προσέγγιση

-Τζιχάντ - Με δόλο και εξαπάτηση

Στο προηγούμενο τεύχος των Επικαίρων για την εξάπλωση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (Μ.Α.) στην Ευρώπη και στην Αμερική, είχαμε αναφέρει ότι θα περίμενε κανείς πως μετά τις αλληλοεπικαλυπτόμενες, ταυτόσημες αναφορές ξένων υπηρεσιών και δηλώσεις της ίδιας της οργανώσεως για την στρατηγική και τους πραγματικούς της σκοπούς, αυτό θα οδηγούσε στην ευαισθητοποίηση των λαών της Αμερικής και της Ευρώπης και την διαμόρφωση μίας συνεκτικής πολιτικής για την αντιμετώπισή της. 
Αντ’ αυτού, εκείνο που βλέπουμε είναι η πλήρης αμηχανία της πολιτικής ηγεσίας όλων σχεδόν των χωρών να αντιμετωπίσουν μία απειλή εθνικής ασφαλείας της μορφής που ήδη εκθέσαμε και την έλλειψη βουλήσεως για την αντιμετώπιση μίας εξ αντικειμένου παράνομης δραστηριότητας. Και τούτο, διότι, όπως έχομε  ήδη επισημάνει, η δεδηλωμένη επιδίωξη ανατροπής της καθεστηκυίας τάξεως μίας χώρας από έναν εξωγενή παράγοντα, η κατάλυση του πολιτεύματός της και η αντικατάσταση με ένα άλλο, όπως αυτό της Σαρία, είναι πράξεις κατ’ εξοχήν παράνομες και τιμωρούνται αυστηρότατα από το Σύνταγμα και τους νόμους όλων των χωρών του κόσμου.

Η κατάσταση αυτή τείνει να προσλάβει τις διαστάσεις παραλόγου αν αναλογισθεί κανείς ότι παρόμοιες επιδιώξεις, με άλλο ιδεολογικό μανδύα, όπως αυτό του κομμουνισμού, αντιμετωπίσθηκαν επί δεκαετίες από τις χώρες της Δύσεως με μία αποφασιστικότητα, ένταση και οξύτητα που έφεραν αρκετές φορές τις δύο παρατάξεις στα πρόθυρα ενός νέου παγκόσμιου πολέμου. Η σύγκριση αυτή δεν αδικεί το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα που ωθείτο από μία συγκεκριμένη ιδεολογία. Και τούτο διότι, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το Ισλάμ δεν είναι απλώς μία θρησκεία, αλλά ταυτόχρονα μία πολιτική ιδεολογία, η οποία εκτείνεται πολύ πέραν των επιδιώξεων του πάλαι ποτέ κομμουνισμού, υπό την έννοια ότι εκτός από την αλλαγή του πολιτεύματος καλύπτει και την τελευταία πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, με  μεταφυσικές και υπαρξιακές μάλιστα προεκτάσεις και -επί πλέον- χαρακτηρίζονται από έναν φανατισμό που μόνο θρησκευτικά κινήματα μπορούν να εμπνεύσουν.

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι η ομοιότητα της κομμουνιστικής μεθόδου της έμμεσης υπονομεύσεως μίας χώρας, μέσω εντατικής προπαγάνδας, πλήθους μετωπικών οργανώσεων και κινημάτων διαφόρων σκοπών και αποχρώσεων (με το ένοπλο κίνημα  στο βάθος), με την μέθοδο που ακολουθεί η Μ.Α., μέσω του πολιτισμικού ή «stealth Jihad» και της στρατηγικής της βαθμιαίας και κλιμακούμενης σε μεγάλο χρονικό βάθος υλοποιήσεως  των σκοπών της, όπως αναφέραμε σε προηγούμενο τεύχος.

Αυτό που είναι επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι, παρά την στρατηγική της «χαμηλής ορατότητας» που ακολουθεί η Μ.Α. στην προσπάθειά της για παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ, οι ανοιχτές δηλώσεις περί του αντιθέτου όχι μόνο δεν λείπουν αλλά είναι ιδιαίτερα προκλητικές και ενδεικτικές του προαναφερθέντος παράνομου χαρακτήρα τους. Στις 25 Μαίου 2013, για παράδειγμα, στην εθνική εορτή των Αμερικανών (Memorial Day) προς τιμή των νεκρών της στους πολέμους, ο γνωστός στις ΗΠΑ Ιμάμης Zaid Shakir,  σε ομιλία του στην ετήσια σύνοδο της Μουσουλμανο-Αμερικανικής Διασκέψεως (Muslim-American Conference) στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ, δήλωσε ενώπιον 18.000 ατόμων και άλλων 14.000 που τον παρακολουθούσαν μέσω της καλωδιακής τηλεοράσεως ότι το «Αμερικανικό Σύνταγμα είναι κατώτερο της Σαρία». Το θέμα της ομιλίας του ήταν «Η νομιμότητα της κοσμικής εξουσίας», στην οποία ανεφέρθη στο κοσμικό κράτος και στο γεγονός ότι το αμερικανικό Σύνταγμα βασίζει την συμμετοχή των πολιτών στα ίσα δικαιώματα του πολιτών, αντί της θρησκείας. «Το κοσμικό κράτος» είπε, «επιβάλλει τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος. Γιατί; Διότι εάν δεν έχουμε την θρησκεία -και η θρησκεία είναι η βάση της συμμετοχής των πολιτών σε μία κοινωνία- δεν μπορούμε να έχουμε πραγματική ισότητα. Εάν το Ισλάμ είναι η βάση, τότε ο καφίρ (σ.σ.: άπιστος) δεν θα είναι ίσος με τον μουσουλμάνο. Ο χριστιανός ή ο Εβραίος θα είναι “dhimmi” (σ.σ.: πολίτης δεύτερης κατηγορίας, χωρίς δικαιώματα). Δεν θα είναι ίσοι με τον μουσουλμάνο».Ο ίδιος παράνομος χαρακτήρας δηλώσεων επιφανών στελεχών της Μ.Α., προκύπτει και από μία ομιλία του δημοφιλούς και με τεράστια επιρροή στον μουσουλμανικό χώρο Ιμάμη Siraj Wahhaj που είναι «Εμίρης» της Μουσουλμανικής  Συμμαχίας Βορείου Αμερικής και αντιπρόεδρος της Ισλαμικής Ενώσεως Β. Αμερικής (Islamic Society of North America) από το 1997 μέχρι και σήμερα. «Μη μιλάτε ακόμη για τον νόμο της Σαρία» ήταν το κεντρικό μήνυμα. «Δεν είμαστε ακόμη εκεί», ακολουθώντας την προαναφερθείσα τακτική της βαθμιαίας προωθήσεως των σκοπών του ισλαμικού κινήματος. Στην  ομιλία του που έγινε στην ετήσια σύνοδο του ICNA (Islamic Circle of North America) και της ΜΑS(Muslim American Society) το 2011, ο Wahhaj είπε ότι «η παγίδα στην οποία μπορούμε να πέσουμε είναι να κάνουμε μία πρόωρη συζήτηση για την Σαρία, ενώ δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι», ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του επισήμανε ότι «Το Ισλάμ είναι καλύτερο από την Δημοκρατία».  Τέσσερα αποσπάσματα ομιλίας του στο Μπρούκιν που κατεγράφη το 1992, είναι ακόμη πιο ενδεικτικά των παράνομων σκοπών που προαναφέραμε του Ισλαμικού κινήματος:

-«Δεν χρειάζεται να οπλίσουμε τον κόσμο με (πιστόλια) 9 mm και UZI. Χρειάζεται πρώτα να τους εξοπλίσεις με την πεποίθηση ότι έχουν δίκιο. Και αφού το κάνεις αυτό, τότε μπορείς να τους οπλίσεις».

-«Δεν θα πω ποτέ στον λαό να μην ασκεί βία. Αυτός δεν είναι ο ισλαμικός τρόπος».

-«Εάν πάμε στον πόλεμο, και μία ημέρα θα πάμε, πιστέψτε με, αυτό θα είναι γιατί  ο Τζιχάντ  επιβάλλει να μάχεσθε».

-«Ορισμένοι μουσουλμάνοι έχουν χάσει την επιθυμία τους να πολεμούν. Οι μουσουλμάνοι έχουν γίνει μαλθακοί. Και αγαπούν την ζωή. Και μισούν τον θάνατο. Και αυτός είναι ο λόγος που οι Μουσουλμάνοι σε ολόκληρο τον κόσμο δέχονται κλοτσιές, εκτός από τους μουσουλμάνους που ανταποδίδουν τον πόλεμο, όπως στο Αφγανιστάν».

Πώς είναι δυνατόν να μη διώκονται οι προαναφερθέντες ηγέτες των μουσουλμάνων ιδίως στις ΗΠΑ; Η απάντηση προφανώς βρίσκεται στην τεράστια ισχύ που απέκτησαν μετά από δεκαετίες συστηματικής και αθόρυβης δουλειάς, παράλληλα με την οργανωμένη μετανάστευση και εγκατάσταση μεγάλου αριθμού  μουσουλμάνων στις ΗΠΑ και την χρήση ενός σημαντικού αριθμού μετωπικών οργανώσεων που δημιουργήθηκαν με την χρηματοδότηση κυρίως της Σαουδικής Αραβίας. Στο «Επεξηγηματικό Μνημόνιο» (Εxplanatory Memorandum) που αναφέραμε στο προηγούμενο τεύχος των Επικαίρων, το οποίο συνέγραψε ο ισλαμιστής Μοχάμεντ Ακράμ, αναφέρονται 29 μουσουλμανικές σύλλογοι και οργανώσεις οι οποίες η Μ.Α. θεωρεί ότι μπορούν να συνεργασθούν αποτελεσματικά για την καταστροφή της Αμερικής εκ των έσω (βλ. «The Moslem Brotherhood’s “General Strategic Goal” for North America» στο organizingthenetworks.org). Οι οργανώσεις αυτές είναι:

-Islamic Society of North America (ISNA).

- Fiqh (σ.σ.: Ισλαμική Νομική Επιστήμη) Council of North America.

-ISNA Political Awareness Committee.

-Muslim Youth of North America.

-Muslim Students Association of the US and Canada.

-Association of Muslim Scientists and Engineers.

-Islamic Medical Association.

 -Islamic Teaching Center.

-Malaysian  Islamic Study Group.

-Foundation for International Development.

-North American Islamic Trust.

-Islamic Centers Division.

-American Trust Publications.

-Audio-Visual Center.

-Islamic Book Service.

-Islamic Circle of North America.

-Muslim Arab Youth Association.

-Islamic Association for Palestine.

-United Association for Studies and Research.

-International Institute of Islamic Thought.

-Muslim Communities Association.

-Association of Muslim Social Scientists.

-Islamic Housing Cooperative.

-Muslim Businessmen Association.

-Islamic Education Department.

-Occupied Land Fund (Ηoly Land Foundation for Relief and Development).

-Mercy International Association.

-Baitul Mal Inc.

-Islamic Information Center (of America).

 Όλες οι οργανώσεις αυτές και αρκετές άλλες ακόμη ελέγχονται από την Μ.Α.  και ασκούν τεράστια επιρροή στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Ένας βασικό τους σκοπός, πέραν των όσων αναφέρθηκαν μέχρι τώρα σχετικά με την διείσδυση του Ισλάμ στις ΗΠΑ, είναι να καταστούν συνομιλητές με την αμερικανική κυβέρνηση σε θέματα αφορώντα στους μουσουλμάνους.

Η αναφερόμενη από πολλές πηγές διείσδυση της Μ.Α. ακόμη και στον κυβερνητικό μηχανισμό των ΗΠΑ κατά την περίοδο της προεδρίας Ομπάμα, είναι ένα άλλο θέμα που ενδεχομένως εξηγεί ορισμένες θέσεις της χώρας σε αρκετά διεθνή θέματα, π.χ. στο θέμα της εξεγέρσεως στην Αίγυπτο.

Ένα ρεπορτάζ του αιγυπτιακού περιοδικού «Rose El Youssef» που δημοσιεύθηκε προ οκταμήνου (22 Δεκεμβρίου 2012) αναφέρει ότι έξι Αμερικανοί ισλαμιστές οι οποίοι εργάζονται με την κυβέρνηση Ομπάμα είναι μέλη της Μ.Α. και έχουν μεγάλη επιρροή στην αμερικανική πολιτική. Το περιοδικό αναφέρει ότι οι έξι αυτοί  μουσουλμάνοι ακτιβιστές  επέτυχαν να μετατρέψουν τον  Λευκό   Οίκο «από  την εχθρική θέση του προς τις ισλαμικές ομάδες και οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, στον  μεγαλύτερο  και πιο σημαντικό υποστηρικτή της Μ.Α.». 

Το περιοδικό κατονομάζει τους έξι ακτιβιστές οι οποίοι είναι: 

a) Ο Arif Alikhan, βοηθός υπουργός Εσωτερικής Ασφαλείας (Assistant Secretary of Homeland Security for Policy Developmen), 

β) ο Mohammed Elbiary, μέλος του συμβουλευτικού οργάνου του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας (Homeland Security Advisory Council),

γ) ο Rashad Hussein, ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στον Οργανισμό Ισλαμικής Διασκέψεως, 

δ) ο Salam Al-Marayati, συνιδρυτής του Μουσουλμανικού Συμβουλίου Δημοσίων Υποθέσεων (Muslim Public Affairs Council- MPAC), 

ε) ο Ιμάμης Mohamed Magid, πρόεδρος της Ισλαμικής Ενώσεως Βορείου Αμερικής (ISNA)  και

 στ) ο Eboo Patel, μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου του προέδρου Ομπάμα για συνεργασίες γειτονιών με βάση την (θρησκευτική Πίστη)- Advisory Council on Faith-Based Neighborhood Partnerships.
Kατά το περιοδικό, ο Αlikhan είναι ιδρυτής του Παγκόσμου Ισλαμικού Οργανισμού (World Islamic Organization), τον οποίον το περιοδικό κατατάσσει ως παράρτημα της Μ.Α. Σύμφωνα με το περιοδικό, ο Αlikhan ήταν υπεύθυνος για τον «Φάκελο Ισλαμικά Κράτη» στον Λευκό Οίκο και αποτελεί τον άμεσο σύνδεσμο μεταξύ της κυβερνήσεως Ομπάμα και των επαναστάσεων της αραβικής ανοίξεως.(σ.σ.: ώρα να ψάχνουμε τώρα ποιος υποκίνησε πραγματικά την περίφημη αραβική άνοιξη, γιατί αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα και από το  ποιος ωφελείται πραγματικά, τα πράγματα μπλέκουν).

Όσο για τον Elbiary, ο οποίος αναφέρεται ότι έχει ενστερνιστεί τις απόψεις του ριζοσπάστη Sayyid Qutb (βλ. προηγούμενα άρθρα για αυτόν) της Μ.Α., το περιοδικό υπαινίσσεται ότι μπορεί να έχει διαρρεύσει απόρρητα στοιχεία από την βάση δεδομένων του υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας. Ο ίδιος, σημειώνει το περιοδικό, αρνείται κάθε σχέση με την Μ.Α. Κατά το περιοδικό, ο Εlbiary έπαιξε ρόλο στην διαμόρφωση της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής της κυβερνήσεως Ομπάμα  και ότι ο ίδιος ήταν ο συντάκτης της δηλώσεως που έκανε  ο Ομπάμα, με την οποία καλούσε τον Χόσνι Μουμπάρακ να εγκαταλείψει την εξουσία.

Σχετικά με τον Αl- Marayati, o οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ των μουσουλμάνων ηγετών των ΗΠΑ με την μεγαλύτερη επιρροή των τελευταίων ετών, το περιοδικό αναφέρει σύνδεση μεταξύ της MPAC και της Μ.Α.

Ο Magid είναι επικεφαλής της ΙSNA, αναφέρει το περιοδικό, η οποία ιδρύθηκε από μέλη της Μ.Α., και τον οποίον ο Ομπάμα διόρισε το 2011, ως σύμβουλο του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας. Κατά το περιοδικό, ο ίδιος έχει κάνει πολλές ομιλίες και έχει λάβει μέρος σε  συσκέψεις σχετικά με την αμερικανική πολιτική στην Μ. Ανατολή στο Υπουργείο Εξωτερικών καθώς επίσης και έχει παράσχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στο FBI. Όσο για τον Patel, το περιοδικό αναφέρει ότι  διατηρεί στενές σχέσεις  με τον Hani Ramadan, εγγονό του ιδρυτή της Μ.Α. Hassan Al-Banna, ο οποίο είναι μέλος της Ενώσεως Μουσουλμάνων Φοιτητών(Muslim Students Association) που θεωρείται ότι αποτελεί μία μεγάλη οργάνωση της Μ.Α.

Η φύση των παραπάνω πληροφοριών που επικαλείται το περιοδικό καταδεικνύει ότι οι πληροφορίες αυτές δεν προέρχονται από δημοσιογραφική έρευνα παρά μόνο από  μία στοχευμένη διαρροή εκ μέρους μίας μυστικής υπηρεσίας, η οποία σίγουρα δεν μπορεί να είναι η αιγυπτιακή (σ.σ.: υπάρχει βαθύτερη γνώση για δράσεις στο εσωτερικό του Λευκού Οίκου κ.λπ.).

Η διαρροή αυτή θα πρέπει να συσχετισθεί με το πλήθος των πληροφοριών και βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο σχετικά με το θρήσκευμα του Ομπάμα και οι βιντεοσκοπημένες δηλώσεις του σχετικά με το Ισλάμ που προβάλλονται με ιδιαίτερη επιμονή από συγκεκριμένα μέσα στις ΗΠΑ.

Η γενική εικόνα που προκύπτει από ένα πλήθος άλλων σχετικών πληροφοριών, είναι ότι η διείσδυση της Μ.Α. στις ΗΠΑ δεν περιορίζεται σε αυτά που αναφέρθηκαν σε συντομία παραπάνω. Είναι προφανές ότι η διείσδυση της  Μ.Α. στις ΗΠΑ αποτελεί συγκεκριμένο στρατηγικό στόχο της οργανώσεως, ο οποίος εδράζεται στην λογική της κατακτήσεως του κέντρου του Δυτικού κόσμου, από το οποίο προέρχεται η όλη εκστρατεία εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας. Αν το κέντρο «κατακτηθεί» ή γενικώς διαβρωθεί κατά την διάρκεια της προεδρίας Ομπάμα, η προώθηση των σκοπών του παγκόσμιου ισλαμικού κινήματος θα είναι σημαντικά ευκολότερη, δεδομένου ότι η κατάσταση στην Ευρώπη είναι ακόμη χειρότερη.
Με την κατάσταση στην Ευρώπη και τελικά με αυτήν στην Ελλάδα και σε ποιο στάδιο εκτιμάται ότι βρίσκεται η ισλαμική διείσδυση στην χώρα μας, θα ασχοληθούμε σε προσεχή άρθρα.

Πηγή: Επίκαιρα, 21.8.13 & infognomonpolitics