Γελά και το “παρδαλό ερίφιο” με τις νέες φαιδρότητες της κ. Ρεπούση. 2η Γκάφα μετά τον “συνωστισμό” …

Πριν από λίγα χρόνια η κα Ρεπούση έπεσε σε ένα τραγικό ολίσθημα μιλώντας για τους  Μικρασιάτες πρόσφυγες που “συνωστίζονταν” στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922. Και βέβαια ήταν ένα ιστορικό ατόπημα που προσέβαλλε ευθέως το 1,5 εκατομμύριο προσφύγων και τους απογόνους τους, οι οποίοι στη πλειοψηφία τους ήταν βενιζελικοί ( και ένα μεγάλο μέρος αριστερής ιδεολογίας ), αλλά και ολόκληρο τον Ελληνισμό. Τώρα επανέρχεται και μιλά για “θρησκευτική κατήχηση” που γίνεται, λέει,  στο μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία  και ειδικά στο Λύκειο ! Το ότι το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία δεν είναι “κατηχητικό” δεν χρειάζεται να το αποδείξουμε εμείς ! Το αποδεικνύουν τα ίδια τα στοιχεία!

Αν ίσχυε αυτό που αναφέρει η κ. Ρεπούση, τότε όλες οι ορθόδοξες εκκλησίες θα ήταν γεμάτες με νέους και με νέες σε ποσοστά άνω του 90% ! Στη πραγματικότητα, λοιπόν, στο μάθημα των Θρησκευτικών ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗ και απλά οι μαθητές μαθαίνουν ( γνωστικά ) ορισμένα στοιχεία της χριστιανικής πίστης, ιστορίες από την Παλιά και την Καινή Διαθήκη, αλλά δεν γνωρίζουν εις βάθος την Ορθόδοξη Θεολογία και δεν συμμετέχουν ενεργά στα Μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας!

Η κ. Ρεπούση θα όφειλε να γνωρίζει ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ να μαθαίνει κανείς κάποια πράγματα για την ορθόδοξη χριστιανική πίστη ! Στις άλλες θρησκείες ή στα περισσότερα χριστιανικά δόγματα τα “πιστεύω”  τους  είναι θεωρητικά και η “λατρεία” τους περιορίζεται είτε σε ακρόαση ομιλιών ή προσευχών ή σε διάφορες “δράσεις”. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αρκεί η πίστη ή η γνώση σε ορισμένα θρησκευτικά δόγματα. Απαραίτητη προϋπόθεση για την συμμετοχή στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η αποδοχή και η συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας και ειδικότερα στα Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος, της Εξομολογήσεως- Αφέσεως αμαρτιών και της Θείας Ευχαριστίας, καθώς και η καλλιέργεια ησυχαστικού πνεύματος μέσω μιας ανώτερης μορφής προσευχής, της νοερής ή καρδιακής προσευχής. Τα παιδιά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, λοιπόν, μαθαίνουν ορισμένα στοιχεία της χριστιανικής πίστης, αλλά δεν είναι υποχρεωτική η συμμετοχή τους στα Μυστήρια της Εκκλησίας,γεγονός που θα μετέτρεπε το μάθημα των Θρησκευτικών σε “κατηχητικό”

Η κ. Ρεπούση θα όφειλε να γνωρίζει ότι σε όλη την Ευρώπη οι μαθητές διδάσκονται το μάθημα του χριστιανικού δόγματος που υπερτερεί στη κάθε χώρα, ενώ, επίσης, οι ετερόδοξοι και αλλόδοξοι μαθητές απαλλάσσονται του μαθήματος των Θρησκευτικών  ( αν και ποτέ δεν καταλάβαμε αυτή τη σκοπιμότητα της “απαλλαγής” των ετερόδοξων μαθητών, και ειδικά όσων οι θρησκευτικές ομάδες συμμετέχουν και στο Παγκόσμιο Συμβούλιο “εκκλησιών” ! Δεν έχουν εμπιστοσύνη στα παιδιά τους ; Δεν έχουν εμπιστοσύνη σε όσα τους διδάσκουν ; Εδώ δεν υπάρχει “ελεύθερη επιλογή” των μαθητών, όπως ζητούν όταν κάνουν “προσηλυτισμό” στα παιδιά ή στους νέους των Ορθοδόξων Χριστιανών ; ) και σε τελική ανάλυση τα παιδιά των Ορθοδόξων Χριστιανών μαθαίνουν ( και αυτά )  ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ( σε άλλα μαθήματα ) απόψεις που μπορεί να μην συμφωνούν με τα θρησκευτικά τους πιστεύω!

Η άποψη της κας Ρεπούση ότι τα Θρησκευτικά είναι “κατήχηση” ισοδυναμεί με την άποψη ότι το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών αποτελεί “κατήχηση” στο δωδεκάθεο ! Συμβαίνει, όμως, κάτι τέτοιο ; Τι θα λέει αύριο η κ. Ρεπούση αν βρεθούν ορθόδοξοι μαθητές και γονείς και πουν ότι δεν θέλουν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών γιατί  ( δήθεν ) κάνει “παγανιστική προπαγάδα” ή να πουν ότι δεν θέλουν το μάθημα των Λογοτεχνίας γιατί έχει απόψεις αθεϊστικές ή προσβλητικές για την χριστιανική πίστη ;  Με βάση το σκεπτικό της κας Ρεπούση αύριο μπορεί οι μαθητές από άλλες χώρες  να μην θέλουν να μαθαίνουν για τις εθνικές επετείους της Ελλάδας γιατί αυτό μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την φυλετική τους καταγωγή ή με τις πολιτικές τους απόψεις. Ή να ζητήσουν να μη μαθαίνουν κομμάτια της Ιστορίας που δεν θα αρέσουν στους γονείς ή στα ίδια τα παιδιά ! Με βάση το σκεπτικό της κας Ρεπούση αύριο μπορεί να βρεθούν μαθητές που να μη θέλουν να διδάσκονται τα ποιήματα του Ρίτσου γιατί κάνει “πολιτική προπαγάνδα” ή να μη θέλουν να διδαχθούν τα ποιήματα του Καβάφη και τα διηγήματα του Ταχτσή, λόγω των ερωτικών τους επιλογών !  Αν επικρατήσει η “λογική” Ρεπούση, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου στην εκπαίδευση και ο καθένας θα μπορεί να επιλέγει ή απορρίπτει μαθήματα κατά το δοκούν, με βάση θρησκευτικές ή πολιτικές απόψεις !

Ειδικά τη σημερινή εποχή που έχουν καταρρεύσει οι πολιτικές ιδεολογίες και ο κόσμος είναι απελπισμένος και οι νέοι δεν έχουν προσανατολισμό και ηθικά ερείσματα, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά θα έπρεπε να αναβαθμιστεί ( μαζί και όλες οι ανθρωπιστικές σπουδές )  για να μπορέσουν οι νέοι να σταθούν στα πόδια τους !

Σε μια εποχή που οικονομία και κοινωνία καταρρέουν η κα Ρεπούση και οι όμοιοί της θα έπρεπε να δουν ότι το σημερινό κατάντημα οφείλεται στην έλλειψη πνευματικών και ηθικών αξιών που καλλιέργησαν οι πολιτικές και οικονομικές ιδεολογίες. Και η Ορθόδοξη πίστη, όχι ως ιδεολογία, αλλά ως Ορθοπραξία και πίστη στον αληθινό Θεό θα μπορούσε να συγκρατήσει την καταρρέουσα κοινωνία στην Ελλάδα, στη Κύπρο και σε όλο το κόσμο και να την βοηθήσει. 

Ορθόδοξη Ιεραποστολή