Μιχαὴλ Μιχαηλίδης, Ανωμαλία καί διαστροφή

ΑΝΩΜΑΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Πρίν τήν παρακοή καί τήν πτώση, οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι εἶχαν ἁρμονικές σχέσεις μέ τό Θεό καί Δημιουργό τους. Ἡ ζωή τους ἦταν σύμφωνη μέ τό θέλημά Του καί εἶχαν, κατά τόν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης, "ἀγγελική μεγαλοφυΐα", δηλαδή, ἀγγελικό μεγαλεῖο καί ἦθος. Μετά τή πτώση, ξέπεσαν καί ἀμαύρωσαν τό "κατ᾽ εἰκόνα". Ἀχρείωσαν τά χαρίσματα τοῦ αὐτεξούσιου, τῆς συνείδησης καί τοῦ νοῦ. Ἀπό τότε γνώρισε ὁ ἄνθρωπος τήν ἁμαρτία σ᾽ ὅλες της τίς μορφές, καί μ᾽ ὅλες της τίς ἀνωμαλίες καί διαστροφές.

Ἡ ἀρετή, ἀπό τότε, καί ἡ ἁγιότητα, εἶναι δύσκολο ἀγώνισμα καί κατάκτηση. Τό ῾ξέραν κι αὐτοί ἀκόμα, οἱ εἰδωλολάτρες: «Τό νικᾶν αὐτόν ἑαυτόν, αὕτη ἐστί πασῶν τῶν νικῶν πρώτη τε καί ἀρίστη». 

Τή νίκη πιά, κατά τῆς ἁμαρτίας, τήν προσφέρουν δυό παράγοντες: ἡ τραυματισμένη ἀνθρώπινη ἐλευθερία, καί ἡ δύναμη καί Χάρη τοῦ Κυρίου, πού μᾶς δόθηκε προπάντων μέ τή σταυρική θυσία τοῦ Ἰησοῦ. Ὅπως ὁ ἄρρωστος ἤ ὁ τραυματισμένος τρέχει γιά θεραπεία στό γιατρό, ἔτσι κι ὁ ἠθικά ἄρρωστος βρίσκει θεραπεία στόν Κύριο μέ τή γνώση τοῦ θελήματός Του. Στό βιβλίο τοῦ Ἰώβ διαβάζουμε: "Ἀσεβεῖς οὐ διασώζει παρά τό μή βούλεσθαι αὐτούς εἰδέναι τόν Κύριον"(ΛΣΤ΄ 12). Οἱ ἄθεοι καί ἀσεβεῖς καί διεστραμμένοι δέ σώζονται, ἄν δέ θελήσουν οἱ ἴδιοι νά γνωρίσουν τόν Κύριο.

Τό πιό φοβερό καί ἀποτρόπαιο πρᾶγμα στόν κόσμο, εἶναι ἡ ἁμαρτία. Γιαυτό καί παρομοιάζεται μέ σκοτάδι. "Αἱ ὁδοί τῶν ἀσεβῶν σκοτειναί", λέγει ὁ Παροιμιαστής (Δ´ 19). Καί "εἰ ὁ μέν δί- καιος μόλις σώζεται, ὁ ἀσεβής καί ἁμαρτωλός ποῦ φανεῖται" (ΙΑ´ 31). Ἐάν ὁ εὐσεβής καί δίκαιος ἄνθρωπος μέ ἀγώνα καί προσπάθεια κερδίζει τή σωτηρία, αὐτός πού ἁμαρτάνει καί ὄχι μόνο δέ μετανοεῖ, ἀλλά τό θεωρεῖ καί "κατόρθωμα"... τί θ᾽ ἀπογίνει;

Ἡ ἐποχή μας μοιάζει σοδομική. Ἡ ἀνωμαλία καί ἡ διαστροφή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἡ ἀποποινικοποποίηση τῆς μοιχείας, οἱ γάμοι τῶν ὁμοφυλοφίλων, οἱ παιδεραστίες καί - καθόλου ἀπίθανο -ἤδη ψιθυρίζεται- ὦ Θεέ μου! - καί κτηνοβασίες!  Ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ προφήτη Ἰερεμία: "Πάντες μοιχῶνται, σύνοδος ἀθετούντων" (Θ´ 2). Μέχρι τώρα ἀκούγαμε γιά συνασπισμούς καί ἐπαγγελματικούς συνδικαλισμούς καί ἐθνικές παρελάσεις. Τώρα μεγάλος ὁ θόρυβος γιά τίς "παρελάσεις" τῶν ὁμοφυλοφίλων"! Οἱ μόνοι πού χαίρουν καί διασκεδάζουν εἶναι… οἱ δαίμονες καί ὁ Σατανᾶς! Πόσο ἐπίκαιρος πάλι ὁ Ἰερεμίας: «Ἐγενήθησάν μοι πάντες ὡς Σόδομα» (ΚΓ´ 14).

Οἱ ἐποχές τῆς ἀνομίας, τῆς παρανομίας, τῆς ἠθικῆς διαφθορᾶς καί τῆς διάστροφης ζωῆς, ἐπαναλαμβάνονται. Ὅλοι οἱ τόποι καί οἱ ἄνθρωποι ξανάφεραν πίσω τά Σόδομα καί τή Γομόρρα. Μήπως ἀναμένονται καινούργιες φωτιές, πού θά κάψουν τόν πλανήτη μας; Καί πότε; Δέ ξέρουμε. Ὁ Θεός μακροθυμεῖ, ἀναμένοντας τή μετάνοιά μας. Θά ὑπάρξει; Ἐάν ναί, τότε ὑπάρχει ἐλπίδα.

  Ορθόδοξος Τύπος,9/08/2013