Κωνσταντίνος Χολέβας, Ο στρατός εκδικείται τον Ερντογάν

Ο στρατός εκδικείται τον Ερντογάν

Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Εμένα δεν μου το βγάζετε από το μυαλό, φίλες και φίλοι, ότι αυτή η εξέγερση στην Τουρκία είναι καθοδηγούμενη αριστοτεχνικά από ειδικά γραφεία ψυχολογικών επιχειρήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν αρνούμαι τα προβλήματα, τις κοινωνικές διαιρέσεις και τα πολιτιστικά χάσματα στην τουρκική κοινωνία. Όμως με προβληματίζει το γεγονός ότι μόλις συγκρούσθηκαν λίγοι οικολόγοι με τη Αστυνομία στην πλατεία Ταξίμ ταυτόχρονα εξερράγησαν εξεγέρσεις σε δεκάδες τουρκικές πόλεις και συνοικίες.
Μου θυμίζει το αιματηρά γεγονότα της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου 1955 κατά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη. Μόλις μαθεύτηκε η πληροφορία για την έκρηξη στο «σπίτι του Κεμάλ», δηλαδή στο τουρκικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, εν ριπή οφθαλμού εμφανίσθηκαν διαδηλωτές από διάφορα σημεία και όλοι κρατούσαν ομοιόμορφα ρόπαλα. Αργότερα οι δίκες και οι ανακρίσεις κατέδειξαν την οργάνωση του πογκρόμ από ειδική υπηρεσία πολιτικής αναταραχής του τουρκικού Στρατού. Όπως έχουν παραδεχθεί κατά καιρούς Τούρκοι απόστρατοι αυτή η υπηρεσία ζει και βασιλεύει , οργανωμένη με πιο σύγχρονο τρόπο.

Το 1960, το 1971 και το 1980 ο Στρατός παρενέβη στην τουρκική πολιτική με πραξικόπημα κλασικού τύπου. Στις δεκαετίες 1990- 2000 οι παρεμβάσεις άρχισαν να γίνονται πιο ήπια και παρασκηνιακά. Πάντως τον Ισλαμιστή Ερμπακάν, πνευματικό πατέρα του Ερντογάν τον ανάγκασαν σε παραίτηση. Τώρα κατά του Ερντογάν χρησιμοποιούν το όπλο, το οποίο ο ίδιος μέχρι τώρα αξιοποίησε: Τον λαό.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της γείτονος έχουν πολλούς και σοβαρούς λόγους να θέλουν να εκδικηθούν: Πρώτον, διότι ο Ερντογάν και το Ισλαμοδημοκρατικό κόμμα ΑΚΡ έθεσαν στο περιθώριο της πολιτικής τον Στρατό, που επί δεκαετίες ρύθμιζε τα πάντα. Δεύτερον, διότι εξευτέλισε το γόητρο των ανωτάτων αξιωματικών διαλύοντας την οργάνωση ΕΡΓΚΕΝΕΚΟΝ και κλείνοντας πολλούς αποστράτους στη φυλακή. Τρίτον, διότι προωθεί, αργά αλλά σταθερά, την επάνοδο των ισλαμικών ηθών και συγκρούεται με τη εξευρωπαϊσμένη κληρονομιά του Κεμάλ Ατατούρκ. Τέταρτον, διότι έκανε μία συμφωνία με τον φυλακισμένο Κούρδο ηγέτη Οτσαλάν, την οποία φοβάται το βαθύ κράτος ως απαρχή αναγνωρίσεως δικαιωμάτων για τους Κούρδους.

Για την Ελλάδα υπάρχει ο κίνδυνος να επιχειρήσει ο Ερντογάν μία εκτόνωση της κρίσης προς το Αιγαίο. Αλλά να θυμόμαστε ότι αν πέσει ο Ερντογάν μπορεί να μετάσχει στην κυβέρνηση το υπερεθνικιστικό κόμμα ΜΗΡ των Γκρίζων Λύκων!

Κυριακάτικη Δημοκρατία, 9/06/2013