Ξιπασιά

Ξιπασιά

“ανέβηκα στ' αυγό κι έφθασα στον ουρανό” (λαϊκή σοφία)

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

ΓΕΝΙΚΑ: Ξιπασιά, σύμφωνα με τα λεξικά είναι η πολύ μεγάλη ιδέα που έχει κάποιος για τον εαυτό του. Για πολλούς η ξιπασιά ταυτίζεται με την κενοδοξία, την επίδειξη, την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία. Θα δούμε τρεις χαρακτηριστικές ιστορίες, που ίσως δώσουν καλύτερα τον ορισμό κάποιων ειδών ξιπασιάς, πέρα πό τη συνηθισμένη κοινωνική ξιπασιά, αυτής της επίδειξης πλούτου, γνώσεων, δύναμης, κ.ά.. Πρώτα της ξιπασιάς του πνεύματος και έπειτα αυτής της πολιτικής. Η πρώτη ιστορία πρωτοαλιεύθηκε σε αμερικανική πανεπιστημιακή ιστοσελίδα, η δεύτερη από το περιοδικό “εφοπλιστής” και η τρίτη από ελληνικό διαδικτυακό τόπο. Οι ιστορίες διασκευάστηκαν για να είναι πιο κατανοητές.

Α΄ “ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ” ΞΙΠΑΣΙΑ: Ένα φτωχικά ντυμένο ζευγάρι, έφτασε μια μέρα με το πρωινό τρένο στη Βοστώνη και κατευθύνθηκε στο γραφείο του προέδρου του Πανεπιστημίου Harvard. Η γυναίκα φορούσε ένα ξεθωριασμένο πολυκαιρισμένο φόρεμα ενώ ο σύζυγός της τη συνόδευε φορώντας ένα φτωχικό κοστούμι. Μόλις μπήκαν στο γραφείο της γραμματείας του προέδρου, η αρμόδια υπάλληλος ρίχνοντας ένα επιτιμητικό βλέμμα στους επαρχιώτες που την απασχολούσαν άκουσε από τον άνδρα ότι ζητούσαν να δούν τον πρόεδρο του ιδρύματος. "Θα είναι απασχολημένος όλη μέρα" απάντησε η γραμματέας κοφτά. "Θα περιμένουμε”, απάντησε η γυναίκα.

Επί ώρες η γραμματέας τους αγνοούσε, ελπίζοντας ότι θα απογοητευτούν και θα φύγουν. Βλέποντας όμως ότι δεν είχαν σκοπό να φύγουν, η γραμματέας αποφάσισε να ενοχλήσει τον πρόεδρο, παρόλο που δεν το ήθελε. "Ίσως αν τους δείτε για ένα λεπτό, να φύγουν" του είπε! Εκείνος αναστέναξε με συγκαταβατική αγανάκτηση και έγνεψε θετικά. Ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος με τέτοιο καίριο πόστο, όσο αυτός, σίγουρα δεν είχε το χρόνο να δέχεται ανθρώπους ντυμένους με ξεθωριασμένα καρό φουστάνια και φτωχικά κοστούμια. Ο πρόεδρος στράφηκε στο ζευγάρι με ύφος βλοσυρό και αλαζονικό. Η γυναίκα του είπε "Είχαμε έναν γιο που φοίτησε στο Πανεπιστήμιό σας για ένα χρόνο. Το αγαπούσε και ήταν πολύ ευτυχισμένος εδώ.

Αλλά δυστυχώς πριν από ένα χρόνο σκοτώθηκε απρόσμενα. Ο άντρας μου και εγώ θα θέλαμε να χτίσουμε ένα μνημείο για αυτόν στο χώρο του Πανεπιστημίου." Ο πρόεδρος ασυγκίνητος της απάντησε αναιδώς: "Κυρία μου δεν μπορούμε να βάζουμε αγάλματα για κάθε άνθρωπο που φοίτησε στο Harvard και πέθανε. Αν το κάναμε, τότε αυτό το μέρος θα έμοιαζε με νεκροταφείο." "Όχι" απάντησε άμεσα η γυναίκα, "δεν θέλουμε να στήσουμε ένα άγαλμα. Σκεφτήκαμε να δωρίσουμε ένα κτίριο στο Harvard." Ο πρόεδρος έριξε μία ματιά στο ξεθωριασμένο καρό φουστάνι και το φτωχικό κοστούμι και φώναξε: "Ένα κτίριο! Γνωρίζεται πόσο κοστίζει ένα κτίριο;

Έχουμε περισσότερα από επτάμισι εκατομμύρια δολάρια σε κτίρια εδώ στο Harvard." Για μία στιγμή η γυναίκα έμεινε σιωπηρή. Ο πρόεδρος χαμογέλασε χαιρέκακα. Ίσως ήρθε η ώρα να τους ξεφορτωθεί. Η γυναίκα στράφηκε στον άντρα της και είπε ήρεμα: "Μόνο τόσα χρειάζονται για να φτιάξει κανείς ένα πανεπιστήμιο;

Γιατί δεν φτιάχνουμε το δικό μας τότε;" Ο σύζυγος έγνεψε θετικά. Το πρόσωπο του προέδρου κιτρίνισε ενώ καταλήφθηκε από σύγχυση. Ο κύριος και η κυρία Leland Stanford, γιατί αυτοί ήταν το ζεύγος αυτό, σηκώθηκαν και βγήκαν έξω. Ταξίδεψαν μέχρι το Palo Alto στην Καλιφόρνια όπου ίδρυσαν Πανεπιστήμιο που φέρει το όνομά τους, το Πανεπιστήμιο Stanford, στη μνήμη ενός γιού τον οποίο το Harvard είχε ξεχάσει.

Β΄ “ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΞΙΠΑΣΙΑ”: Η παρακάτω επιστολή, αποσπάσματα της οποίας ακολουθούν, στάλθηκε στο γραφείο του προέδρου της βουλής. [περιοδικό "Εφοπλιστής", τεύχος 209, Σεπτέμβριος 2010)]

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Βουλής

Θέμα: Μεταφορά βουλευτού κ. Avτώναρoυ με πλοία της εταιρείας μας.

Ο βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου, κ. Ευάγγελος Α., επιβιβάστηκε στις 18 Ιουλίου 2010 στο πλοίο ΒLUΕ STAR 2 της εταιρείας μας, με σκοπό να ταξιδέψει από το νησί της Κω στο νησί της Πάτμου. Κατά την επιβίβαση και σύμφωνα με τον νόμο, του ζητήθηκε από τον αρχιλογιστή του πλοίου το εισιτήριό του, όπως συμβαίνει με κάθε άλλον επιβάτη. Ο κ. Αν. απάντησε ότι είναι βουλευτής και έχει ελευθέρας. Παρά την επισήμανση του αρχιλογιστή ότι ακόμη και σ' αυτή την περίπτωση απαιτείται εισιτήριο έστω μηδενικό, ο κ. Αντων ... ευχαρίστησε και εισήλθε στο πλοίο. Δεδομένου ότι εκείνη τη στιγμή επιβιβάζονταν στο πλοίο 250 επιβάτες, το πλήρωμα προτίμησε να μη δώσει περαιτέρω έκταση στο επεισόδιο, ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στον καταπέλτη και να μην ταλαιπωρηθούν αναίτια από τη συμπεριφορά του εν λόγω βουλευτή οι υπόλοιποι επιβάτες, (...). Μετά την είσοδό του στο πλοίο, εκδόθηκε εισιτήριο στον κ. Αντ. με το φθηνότερο ναύλο, 15.50 ευρώ, προκειμένου να ταξιδέψει νομίμως και όχι ως λαθρεπιβάτης. Εκείνος αρνήθηκε να πληρώσει με την ίδια δικαιολογία και επέδειξε τη βουλευτική του ταυτότητα. Τα ζητήματα που ανακύπτουν είναι τα εξής: 1. Παρακαλούμε για την αποζημίωση της εταιρείας μας από τη Βουλή για το ταξίδι του κ. Αντώναρου, σύμφωνα με τα παραστατικά. 2. Παρακαλούμε όπως εκδώσετε οδηγία προς τους βουλευτές όταν επιθυμούν να κάνουν χρήση της ελεύθερης κυκλοφορίας με πλοία ακτοπλοϊας που τους έχετε παράσχει, να φροντίζουν εγκαίρως για την έκδοση εισιτηρίου, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία. Σας επισημαίνουμε ότι βάσει νόμου απαγορεύεται η επιβίβαση στο πλοίο ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ χωρίς έγκυρο εισιτήριο. 3.

Επειδή αντιλαμβανόμεθα ότι παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες οι ακτοπλοϊκές εταιρείες, παρακαλούμε όπως προχωρήσετε σε θέσπιση συγκεκριμένης διαδικασίας για την αποζημίωσή μας σε αυτές τις περιπτώσεις(...) Έως ότου μας γνωστοποιηθεί και συμφωνηθεί η διαδικασία αυτή, παρακαλούμε όπως ενημερώσετε  τα μέλη του Κοινοβουλίου ότι όσον αφορά στην εταιρεία μας θα πρέπει να εκδίδουν κανονικά εισιτήριο ολόκληρου ναύλου. 4. Τέλος, παρακαλούμε όπως προβείτε σε συστάσεις προς τους Έλληνες βουλευτές, οι οποίοι όλοι έχουν εκλεγεί για να υπηρετούν τον ελληνικό λαό και όχι για να διεκδικούν προνόμια και να αξιώνουν διαφορετική μεταχείριση από τον απλό πολίτη, προκειμένου να αποφεύγονται αμετροεπείς συμπεριφορές, που δεν τιμούν κανέναν και επιτείνουν το κλίμα δυσαρέσκειας που υφίσταται σήμερα.

Με τιμή Attica Group Πέτρος Μ. Βέττας

Διευθύνων Σύμβουλος

Γ΄ “ΠΟΛΙΤΙΚΗ” ΞΙΠΑΣΙΑ (ΚΑΙ ΠΑΛΙ): Βρισκόμαστε στο Αντίρριο, 17 περίπου χρόνια πριν. Η γέφυρα δεν είχε ακόμη κατασκευαστεί. Αυτόπτης μάρτυρας διηγείται: “Το φέρρυ έχει φορτώσει και ετοιμάζεται να αποπλεύσει για Αντίρριο αλλά ένας λιμενικός με έντονα σφυρίγματα σταματάει την διαδικασία και ζητάει από τα 3 τελευταία οχήματα να ξαναβγούν στην ξηρά. Μόλις είχε φτάσει με την συνοδεία του στην προβλήτα ο τότε υφυπουργός (...) και βουλευτής Κ. Γεώργιος Δ., ο οποίος δεν μπορούσε, ως κοινός θνητός, να περιμένει μισή ώρα για το επόμενο φέρρυ. Οι άτυχοι οδηγοί διαμαρτυρήθηκαν, μα η απειλή της εξουσίας φυσικά υπερίσχυσε και ο μεγαλόσχημος πολιτικός με την παρέα του "εξυπηρετήθηκαν".

ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Αν ο Ευάγγελος Α. πλήρωνε 15,5 ευρώ εισιτήριο ή ο Γεώργιος Δ. περίμενε το επόμενο φέρρυ, δεν θα κέρδιζαν με την συμπεριφορά τους κάποιους δυνάμει ψηφοφόρους; Φαίνεται πως η ξιπασιά, τουλάχιστον σε πολιτικό επίπεδο, προξενεί και κάποιο είδος άννοιας. Αντίθετα η ξιπασιά των ιθυνόντων του αμερικάνικου πανεπιστημίου πρόσφερε στην αμερικάνικη ακαδημαϊκή κοινότητα ένα ακόμη σπουδαίο πανεπιστημιακό ίδρυμα.

Βιβλιογραφία: -teddygr.blogspot.com/.../blog-post_23.ht.

-περιοδικό "Εφοπλιστής" (τεύχος 209

-www.hellasontheweb.org/.../1167-2011-0