Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

“Ενεπύρισαν εν πυρί το αγιαστηριόν σου, εις την γην εβεβήλωσαν το σκήνωμα του ονόματός σου. Είπον εν τη καρδία αυτών (...): Δεύτε και καταπαύσωμεν πάσας τας εορτάς του Θεού από της γης” (Ψαλμ. 73)

Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ: Συμφωνα με νέο νόμο του κράτους (Άρθρο 6), προβλέπεται:: “Επιτρέπεται, προαιρετικά, η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την πρώτη Κυριακή κατά την έναρξη των χρονικών περιόδων της παραγράφου 1 (εκπτώσεων). Σε περίπτωση που η πρώτη Κυριακή συμπίπτει με επίσημη αργία, η δυνατότητα μετατίθεται την επόμενη Κυριακή. β) Τις δύο (2) Κυριακές πριν από την ημέρα των Χριστουγέννων. γ) Την Κυριακή των Βαΐων. 2. Επιτρέπεται, προαιρετικά, η λειτουργία όλες τις Κυριακές του έτους των εμπορικών καταστημάτων με συνολική επιφάνεια εμβαδού, μέχρι διακόσια πενήντα τ.μ., υπό τις εξής προϋποθέσεις: α) να μην ανήκουν, υπό οιαδήποτε νομική σχέση, σε αλυσίδα καταστημάτων. β) να μη λειτουργούν με συμφωνίες συνεργασίας τύπου « shops-in-a-shop»”.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ: Η αργία της Κυριακής θεσπίστηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο (Αυτοκρατορικό Διάταγμα της 3/3/321). Αξίζει να θυμηθούμε ότι η Στ’ Οικουμενική Σύνοδος καθιέρωσε τελικά την Κυριακή ως “τελεία αργία”, γιά νά συμμετέχουν οἱ Χριστιανοί στήν Θεία Λειτουργία και να συναντιούνται τα μέλη της οικογένειας. Στη νεότερη Ιστορία μας και σε πολιτικό επίπεδο, η απόφαση για εφαρμογή της Κυριακής ως αργίας οφείλεται στην Κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, που ψήφισε ειδικό Nόμο, που δημοσιεύθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου 1909 και άρχισε να εφαρμόζεται την Κυριακή 4 Ιανουαρίου 1910. Η απόφαση δεν ήταν εύκολη. Υπήρξαν βουλευτές που υποστήριξαν πως η εφαρμογή του μέτρου θα προκαλούσε «μακελειό»! Όσοι αργούσαν το πανηγύρισαν δεόντως. Το πρωί γέμισαν τις εκκλησίες, τα αμάξια πηγαινοέρχονταν, τα τραμ ήταν πλημμυρισμένα μέχρι τη νύχτα και πολλοί ξεχύθηκαν στις εξοχές, παρά την παγωνιά. Στις γειτονιές, αγωνιστές της καθημερινής βιοπάλης εγκατέλειπαν τα υγρά υπόγεια και απολάμβαναν το νέο θεσμό με ανακούφιση. Το πρόστιμο για όσους θα άνοιγαν τις επιχειρήσεις ανερχόταν σε 500 δραχμές, ή κράτηση μέχρι 30 ημέρες.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΡΓΙΑ: Θα πρέπει να είναι αφελής κάποιος, εάν πιστεύει πως επιχειρείται να καταργηθεί η αργία της Κυριακής με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και την απελευθέρωση της αγοράς, ή την τόνωση της αγοραστικής κίνησης και την υποβοήθηση του τουρισμού ή αν θεωρούσε ότι αυτό είναι θέμα κεντρικό της ελληνικής οικονομίας, όταν μάλιστα συγχρόνως προτείνεται η καθιέρωση της αργίας της Δευτέρας. Όμως, δυστυχώς κι αυτό είναι ένα μέτρο ανάμεσα σε τόσα που αποσκοπούν στην αποδόμηση της ελληνικής κοινωνίας. Το μέτρο είναι καλά μελετημένο κι αποσκοπεί στην αποϊεροποίηση της ζωής των Ελλήνων και την κατάργηση της Κυριακής ως ημέρας προσευχής αφιερωμένης στό Θεό. Άλλωστε υπάρχει και ιδεολογικό υπόβαθρο για την κατάργησή της: «ναι στο έθιμο της αργίας μια ημέρα την εβδομάδα, αλλά οποιαδήποτε ημέρα» (Τζόν Στιούαρτ Μίλλ, Περί Ἐλευθερίας). Η κυριακάτικη αργία  συνδέθηκε με τη ζωή των Ορθοδόξων Χριστιανών και με την πορεία του Έθνους μας, το αποῖο πάντοτε σεβόταν το νόμο του Θεού. Ας μην ξεχνάμε ότι στα ζοφερά χρόνια της Τουρκοκρατίας μαρτύρησαν και βασανίστηκαν δεκάδες Άγιοι της Εκκλησίας μας επειδή δίδασκαν και προέτρεπαν τους Χριστιανούς να μην εμπορεύονται τις Κυριακές (τότε ήταν αργίες η Παρασκευή και το Σάββατο). Τέτοια περίπτωση ήταν κι ο Άγιος της περιοχής μας, Δαμιανός ο Οσιομάρτυς, που παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο στην πυρά που στήσαν οι Οθωμανοί δήμιοί του στον, και σήμερα, εμπορικό χώρο της οδού Βενιζέλου στη Λάρισα. Όμως, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια συνετελέσθη τό «λαμπρό» έργο της αποδόμησης της κοινωνίας.

Καί συνετελέσθη επιτυχώς, προς χαρά και ικανοποίηση ασεβών, αντιθέων και μισελλήνων πατρώνων μας. Θα μπορούσαν ολόχαρα να μας φωνάζουν: «Χίλιες φορές σας επαινούμε: διαλύσατε την οικογένεια, ρημάξατε τα χωριά σας, κλείσατε ή μεταλλάξατε τα σχολεία σας, φονεύσατε τα παιδιά σας,... είστε πρότυπα στον κόσμο». Ο αρμόδιος υπουργός, δήλωσε, προκειμένου να δικαιολογήσει την απόφαση:

«Επιδιώκουμε να κάνουμε την αγορά πιο σύγχρονη, πιο ευρωπαϊκή, πιο φιλική στους καταναλωτές. Δίνουμε τη δυνατότητα στις μεγάλες επιχειρήσεις να δουλέψουν περισσότερο, και στις μικρές ακόμα πιο πολύ. Δίνουμε τη δυνατότητα στους καταναλωτές, Έλληνες και τουρίστες, να κάνουν ελεύθερα τις αγορές τους». Η σπουδή να κάνουμε τη χώρα μας, την αγορά πιο ευρωπαϊκή και πιο «φιλική» στον καταναλωτή. Κ. Ὑπουργέ, πώς θα γίνει πιο φιλική η αγορά, όταν οι Έλληνες δεν είχαν λεπτό του ευρώ στήν τσέπη τους για να ψωνίσουν για τα Χριστούγεννα;

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ: «Πήγε ο Κύριος στην κόλαση και έβγαλε τον Αδάμ (...). Ανέστη την τρίτη ημέρα. Έγινε χαρὰ στον ουρανόν, χαρὰ στη γη και σ' όλο τον κόσμο· (...) Πρέπει και εμείς να χαιρώμεθα πάντοτε, μα περισσότερο την Κυριακή, ποὺ είναι η Ανάστασις του Χριστού μας. Πρέπει και ημείς να εργαζώμεθα τις έξι ημέρες για ττα μάταια, γήινα και ψεύτικα πράγματα, και την Κυριακὴν να πηγαίνουμε στην εκκλησία και νὰ στοχαζώμεθα τις αμαρτίας μας, τον θάνατο, την κόλαση, τον παράδεισο, την ψυχήν μας καὶ όχι (..) να εργαζώμεθα και να πραγματευώμεθα την Κυριακήν. Το κέρδος ποὺ γίνεται την Κυριακὴ είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιὰ και κατάρα στὸ σπίτι σας και όχι ευλογίαν·(...) εγὼ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, που είναι αφιερωμένη στο Θεό.» (Διδαχ.Δ’). Ίσως κάποιοι, ιδίως “προοδευτικοί” θά σχολιάσουν δυσμενώς τη διδασκαλία του Πατρο-Κοσμά. Αυτή είναι όμως η αλήθεια. Η εργασία της Κυριακής για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς δεν επιφέρει κανένα κέρδος, κυρίως πνευματικό, ούτε ευλογείται από τό Θεό.

ΥΛΙΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ: “Ουκ επ’ άρτω ζήσεται μόνω ο άνθρωπος”, αλλά έχει ανάγκη πνευματικής τροφής και προπαντός αληθείας! Η συγκλονιστική τούτη απάντηση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον διάβολο που τον πείραζε στην έρημο, όπως αποδεικνύεται σήμερα δεν συγκινεί τους σύγχρονους κοσμικούς στο φρόνημα άρχοντες. Απεναντίας θα λέγαμε ούτε καν τους προβληματίζει, αφού στην κυριολεξία η ζωή τους περιστρέφεται γύρω από αριθμούς!!! Νοιάζονται και ασχολούνται με το πως θα ευημερούν οι αριθμοί και δεν προβληματίζονται αν την ίδια στιγμή ο λαός τους λιμοκτονεί. Χρηματιστήρια, τράπεζες, επιτόκια, καταθέσεις, χρυσός αποτελούν τη μοναδική μέριμνά τους. Εγκλωβισμένοι στην καλοστημένη παγίδα του κακού εκλαμβάνουν τον πλούτο και την ευημερία ως μοναδικό δρόμο ευτυχίας λαών και εθνών. Σήμερα, «χριστιανοί» στους τύπους άρχοντες του κόσμου τούτου θέλουν να διαγράψουν από τη ζωή μας την ημέρα της Κυριακής. Η δικαιολογία κατάργησης της ημέρας που οι Χριστιανοί αφιέρωσαν στον Κύριό και γι’ αυτό μετονομάστηκε από Πρώτη ημέρα, σε Κυριακή, έχει να κάνει με την ευημερία των αριθμών ή την απόκτηση επιπλέον υλικών αγαθών. Στην ουσία όμως οι εκφραστές της ανομίας επιδιώκουν εμμέσως να μεταβάλλουν το λειτουργικό πλαίσιο και κανόνα που όρισε ο Θεός για τον κατ’ εικόνα Αυτού άνθρωπο, που θέλει την εβδόμη ημέρα, ως ημέρα ανάπαυσης. Και ανάπαυση, δεν σημαίνει μόνο σωματική ξεκούραση. Η ανάπαυση έχει να κάνει με την ευχαριστία στο Θεό με τη δοξολογία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό άλλωστε κάθε Κυριακή για τον Χριστιανό αποτελεί ημέρα Ανάστασης, ημέρα χαράς και αγαλλίασης. Και ο αναστάσιμος χαρακτήρας της Κυριακής ολοκληρώνεται με την ευχαριστηριακή σύναξη των χριστιανών γύρω από τον τόπο της σταυρικής θυσίας του Υιού του Θεού. Ολοκληρώνεται με τη των πιστών στο αναστάσιμο Κυριακάτικο χαρμόσυνο πνευματικό τραπέζι της θείας Κοινωνίας.

ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ: Άραγε, αγαπητά μέλη της τρικομματικής Κυβέρνησης, ποιοί είστε εσείς, που πιστεύετε ότι μπορείτε να τα βάλετε με τον ιδιοκτήτη του αμπελώνα τούτου, που ονομάζετε πλανήτης γη και επιβάλλετε στους χριστιανούς αποφάσεις και νόμους που αντιτίθενται στην πίστη τους; Και ποιός σας δίδει το δικαίωμα να επιχειρείτε να αλλάξετε στο όνομα μίας ψεύτικης ανάπτυξης τον λειτουργικό κανόνα του Κυρίου μας; Και μάλιστα ταυτόχρονα να καυχιέστε πως είστε χριστιανοί;

Θυμηθείτε ότι η εκ μέρους σας απόφαση θα έχει συνέπειες τραγικές όχι μόνο στην κυβέρνησή σας και στις οικογένειας σας αλλά και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Αγαπητοί υπουργοί και λοιποί άρχοντες φροντίστε να μην επιμείνετε στην λαθεμένη απόφασή σας. Ωστόσο αν, πιεζόμενοι από τους οίκους της ανομίας και τις στοές του σκότους, συνεχίσετε να επιμένετε, τότε να γνωρίζετε ότι όχι μόνο θα χάσετε κάθε ευλογία του Θεού αλλά επιπλέον θα εισπράξετε πολύ σύντομα τις τραγικές συνέπειες της πράξης σας και από το λαό.