Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, «Κλειστοί Ἀδελφοί» Αὐταρχικαὶ καί ἀνελεύθεροι μέθοδοι μιᾶς προτεσταντικῆς αἱρέσεως

ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

Αὐταρχικαὶ καί ἀνελεύθεροι μέθοδοι μιᾶς προτεσταντικῆς αἱρέσεως

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ὀνομάζονται «Κλειστοί Ἀδελφοί» (The Exclusive Brethren) καί εἶναι ἕνας ἀπό τούς δύο κλάδους, πού προέκυψαν ἀπό τή διάσπαση τῶν λεγόμενων Πλυμούθειων 1, μιᾶς ἄλλης προτεσταντικῆς αἱρέσεως, πούἱδρύθηκε τόν 19ον αἰώνα στην Ἀγγλία, ἀκολουθώντας τίς διδασκαλίες τοῦ John Nelson Darby (1800 – 1882), γι᾽ αὐτό καί παλαιότερα ὀνομάζονταν και Δαρβιστές 2.

Πιστεύουν ὅτι ὁ ὑπόλοιπος χριστιανικός κόσμος, ἐκτός ἀπό αὐτούς, βρίσκεται σέ κατάσταση ἀποστασίας ἀπό τόν Θεό καί ἐγκατάλειψης τῆς αὐθεντικῆς βιβλικῆς πίστης 3 . Μέ ἀφετηρία αὐτή τήν πεποίθηση ξεχωρίζουν ἐπιπλέον καί γιά ἕνα ἄλλο γεγονός. Ὁ καθηγητής Ν. Scotland τό χαρακτηρίζει ὡς μία ἀσφυκτική μορφή ἐλέγχου τῆς αἱρέσεως σέ κάθε πτυχή τῆς ζωῆς τῶν μελῶν της 4.

Πῶς ἐκφράζεται αὐτή ἡ μορφή ἐλέγχου καί ὁ τρόπος διαφοροποίησής τους ἀπό τον ὑπόλοιπο κόσμο; Μέ συγκεκριμένες πρακτικές, ὅπως:

α) Δέν ἐπιτρέπεται τά μέλη τῆς κίνησης νά λαμβάνουν φαγητό, ὅταν ἔχει αὐτό ἑτοιμαστεῖ ἀπό μή πιστούς.

β) Τά παιδιά τῶν ὀπαδῶν τῆς κίνησης δέν πρέπει νά κοινωνικοποιοῦνται μέ παιδιά ἐκτός αὐτῆς, δέν πρέπει νά λαμβάνουν μέρος στή θρησκευτική ἐκπαίδευση, πού παρέχεται και δέν πρέπει νά συμμετέχουν σε ἄλλες ἐξωσχολικές δραστηριότητες.

γ) Ἀπαγορεύεται τά μέλη τῆς αἵρεσης νά φοιτήσουν σέ Κολλέγιο ἤ σέ Πανεπιστήμιο.

δ) Δέν ἐπιτρέπεται καμμία μορφή ἐμπορικῆς συνεργασίας μέ συνεταίρους, πού δεν ἀνήκουν στήν κίνηση.

ε) Ὑπάρχουν εἰδικοί δεσμευτικοί κανόνες γιά τόν τρόπο διαβίωσης μεταξύ τῶν μελῶν τῆς ἰδίας οἰκογένειας.

στ) Ἀπαγορεύται στά σπίτια ἡ παρουσία κατοικίδιων ζώων.

ζ) Ἀνεπίτρεπτη εἶναι ἐπίσης ἡ χρήση ραδιοφώνου, τηλεόρασης καί ἠλεκτρονικοῦ ὑπολογιστῆ.

η) Οἱ γυναῖκες πρέπει νά γεννοῦν στά σπίτια τους καί ὄχι στά νοσοκομεῖα.

θ) Ἐπίσης, δέν ἐπιτρέπεται να ὁμιλεῖ κάποιος σέ ἕνα μέλος, πού βρίσκεται σέ κατάσταση πειθαρχικῆς τιμωρίας.

Τά ὅσα ἀναφέραμε παραπάνω εἶναι ἐνδεικτικά καί δεν ἐξαντλοῦν τούς τρόπους, με τούς ὁποίους ἀστυνομεύει ἡ ἐν λόγῳ αἱρετική κίνηση τή ζωή τῶν μελῶν της. Ἀντιθέτως, δικαιολογοῦν αὐτές τίς πρακτικές τους μέ τήν ἐπίκληση τῶν ἁγιογραφικῶν χωρίων: Ἡσ. 52, 11, Α΄ Κορ. 5, 9–13, Β΄ Κορ. 6, 14–18, Β΄ Τιμ. 2, 19–22. Στόχος ἡ διαφοροποίησή τους ἀπό τον ὑπόλοιπο χριστιανικό κόσμο στήν ἄμεση καθημερινότητά τους, ὅπως ἐπίσης, πάντα κατά τούς ἰσχυρισμούς τους, ἡ ἀποφυγή τοῦ κακοῦ καί τῆς ἠθικῆς μόλυνσης.

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι οἱ παραπάνω πρακτικές θυμίζουν πιο πολύ προτεσταντικό φονταμενταλισμό καί καθόλου ἔκφραση καί περιεχόμενο τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους. Συνειρμικά, ἐπίσης, παραπέμπουν στήν καταπιεστική ἀστυνόμευση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, πού εἶχε ὑπάρξει, φυσικά μέ ἄλλες ἀφορμές, στα χρόνια παντοδυναμίας τοῦ Ἰ. Καλβίνου, στήν Γενεύη, μέ τις λεγόμενες «Ἐκκλησιαστικές διατάξεις», πού εἶχε θεσπίσει.

Σημειώσεις:

1.  Βλ. K. Hutten, Seher, Grübler. Enthusiasten, 196610, σ. 478.

2. Βλ. P. Scheurlen, Die Sekten der Gegenwart, 19233, σ. 68. Α. Rössler, Kleine Kirchenkunde, 19992, σ. 98.

3. Βλ. L. Gassmann (Hrsg), Kleines Kirchen Handbuch, 2005, σσ.30,

32. N. Scotland, A Pocket Guide to

Sects & New Religions, 2005, σ. 75

4. Βλ. N. Scotland, Τhe Exclusive Brethren, στό C. Partridge (Ed), Encyclopedia of New Religious Movements, Sects and Alternative Spiritualities, 2004, σ. 37.

Ορθόδοξος Τύπος,11/1/2013