Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης, Θηρευταί ψήφων

ΘΗΡΕΥΤΑΙ ΨΗΦΩΝ

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΚΑΝΕΝΑΣ κληρικὸς καὶ κανένας συνειδητὸς χριστιανὸς δὲν πιστεύει πιὰ ὅτι στὴν Ἐκκλησία μας θὰ διορθωθοῦν τὰ κακῶς κείμενα. Ἀντίθετα, ὅλοι βλέπουν ὅτι δημιουργοῦνται νέα προβλήματα, μὲ τὰ ὁποῖα κανεὶς δὲν ἀσχολεῖται. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ οἱ ἑκάστοτε συνοδικοὶ Μητροπολίτες ἀναλίσκονται σὲ τρέχοντα ὑπηρεσιακὰ θέματα, ἐκδίδουν κάποιο δελτίο τύπου καὶ γρήγορα λένε τὸ «Δι᾽εὐχῶν» γιὰ τὴ λύση τῆς συνεδρίας.

Ὅμως τὰ πράγματα ἀλλάζουν, ὅταν πρόκειται νὰ γίνουν ἐκλογὲς νέων Μητροπολιτῶν. Ὁ Μακαριώτατος ξεπερνᾶ, τὰ ὅποια ἐμπόδια καὶ δραστηριοποιεῖται, γιὰ νὰ προβάλει τοὺς δικούς του ἀνθρώπους. Δίνει τὴ γραμμὴ καὶ σχεδὸν εἶναι σίγουρος ὅτι θὰ ἐκλεγοῦν, μιὰ καὶ οἱ περισσότεροι ἐκλέκτορες, λόγῳ σεβασμοῦ καὶ ὑποχρεώσεως, δὲν μποροῦν νὰ πράξουν διαφορετικά.

Παράλληλα δραστηριοποιοῦνται καὶ οἱ μὴ ἀρεστοὶ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο, γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουν τὶς ἀναγκαῖες ψήφους. Παίρνουν οἱ ἴδιοι τηλέφωνα, βάζουν καὶ τοὺς Μητροπολίτες τους νὰ ἐπικοινωνήσουν μὲ ἄλλους γνωστούς τους, ἀλληλογραφοῦν, ἐπισκέπτονται ἐκλέκτορες καὶ πολλὰ ἄλλα ἀπαράδεκτα. Προβάλλουν τὴν ὑποψηφιότητά τους καὶ ὑπόσχονται ὅτι θὰ ἐργαστοῦν γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἔχουν κάνει καὶ μέχρι τώρα, ὡς ἱεροκήρυκες ἢ πρωτοσύγκελλοι.

Ὅλα αὐτὰ πρὸ τῶν ἐκλογῶν. Μετὰ τὰ πράγματα ἀλλάζουν καὶ συχνὰ δημιουργοῦνται δυσάρεστες καταστάσεις, γιατὶ ἐκλέγονται πρόσωπα, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν καμιὰ σχέση μὲ τὴν περιοχή. Τὸ πρόβλημα συνήθως παρουσιάζεται μεταξὺ τῶν ἀγάμων κληρικῶν καὶ τῶν μοναχῶν. Ἀναχωροῦν μερικοὶ καὶ τὸ ἔργο τῶν προκατόχων διακόπτεται, ἂν δὲν κατεδαφίζεται κιόλας. Καὶ οἱ νέοι Μητροπολίτες ἀρχίζουν σχεδὸν ἀπὸ τὸ μηδέν.

Εὐχῆς ἔργο θὰ ἦταν νὰ ἐκλέγονται Μητροπολίτες κληρικοί, ποὺ ἔχουν ἐργαστεῖ στὴν περιοχή, γνωρίζουν πρόσωπα καὶ πράγματα καὶ θὰ μποροῦσαν νὰ συνεχίσουν τὸ ἔργο τῶν προκατόχων τους. Κάτι τέτοιο ὅμως σπάνια γίνεται. Συνήθως χειροτονοῦνται ἄγνωστα πρόσωπα, μὲ διαφορετικὴ νοοτροπία, ποὺ ἀνατρέπουν καὶ ὅλα τὰ καλῶς κείμενα, γιατὶ θέλουν νὰ βάλουν τὴ δική τους σφραγίδα! Ὀξύτατο πρόβλημα δημιουργεῖται, ὅταν στὴν περιοχὴ ὑπάρχει κάποιο μοναστήρι, ἔργο τοῦ προκατόχου, τὸ ὁποῖο ἐνδεχομένως νὰ μὴ μπορέσει νὰ συμφωνήσει μὲ τὴ γραμμὴ καὶ τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ νέου Μητροπολίτη. Τότε χρειάζεται μιὰ ἀνωτερότητα ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτη καὶ ἂν οἱ μονάζοντες δημιουργοῦν προβλήματα, πρέπει νὰ μένει ἀπαθὴς καὶ ἀδιάφορος, ἀφήνοντάς τους νὰ τὰ λύσουν μόνοι. Ἡ ἀντιπαράθεση μαζί τους πάντα προκαλεῖ σκανδαλισμό, γιατὶ οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι εὔκολα δίνουν τὸ δίκαιο στοὺς μοναχοὺς κι ἂς ἔχουν ἄδικο. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ ἔχει πάντοτε πρὸ ὀφθαλμῶν ὁ νέος Μητροπολίτης.

Εἶναι πράγματι δύσκολο τὸ ἔργο τοῦ Μητροπολίτη καὶ εἶναι ἀπορίας ἄξιο, ποὺ ὑπάρχουν τόσοι πολλοὶ κληρικοί, ποὺ θέλουν νὰ τὸ ἀναλάβουν. Φαίνεται ὅτι δὲν ἔχουν ἀναλογισθεῖ τὶς μεγάλες εὐθύνες καὶ τὶς πολλὲς πικρίες, ποὺ συνοδεύουν τὸ ὑψηλὸ ἀξίωμα τῆς ἀρχιερωσύνης.

Ορθόδοξος Τύπος,07/12/2012