Κυριακή ΙΔ’ Λουκά- Το φώς της ψυχής

 Λουκᾶ ιη΄ 35-43

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

«Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω…..»

 Κύριο ἔργο τοῦ Κύριου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί εἶναι ἡ ἴαση τῶν ὀφθαλμῶν τῆς ψυχῆς γιά νά βλέπουν, νά ἀντιλαμβάνονται καί νά κατανοοῦν τήν ἀλήθεια, ὥστε δι’ αὐτῆς νά καθοδηγεῖται ὁ ἄνθρωπος στόν ἐνάρετο βίο ποιῶν τά ἔργα του στό φῶς τῆς ἀλήθειας. Μόνο τά ἔργα ἐκεῖνα τοῦ ἀνθρώπου πού πράττονται σύμφωνα μέ τήν ἀλήθεια εἶναι δίκαια καί ἀγαθά. Ὅσα πράττονται μέσα στό σκοτάδι τῆς ἄγνοιας καί τῆς πλάνης εἶναι ἄδικα καί πονηρά, νεκρά ἔργα. Ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας εἶναι ὁ καί τῶν σωματικῶν ὀφθαλμῶν ἰατρός, θεραπεύων ὅσους εἶναι τυφλοί καί μάλιστα ὅταν προσέρχονται μετά πίστεως.

Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μᾶς διηγήθηκε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τήν θεραπεία τοῦ ἑνός τυφλοῦ στήν πόλη τῆς Ἱεριχοῦς. Αὐτή ἡ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ μᾶς δίνει τήν ἀφορμή νά ἀναφερθοῦμε στήν πνευματική τύφλωση, τό φῶς τῆς ψυχῆς καί πῶς φωτίζεται ὁ ἄνθρωπος ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό.

α-Πνευματική τύφλωση

Ὅπως ὑπάρχει σωματική τύφλωση, ὅταν ἀσθενήσουν ἤ καταστραφοῦν τά αἰσθητήρια τῆς ὁράσεως πού εἶναι οἱ ὀφθαλμοί, τά μάτια μας δηλαδή, ἔτσι ὑπάρχει καί πνευματική τύφλωση ὅταν ἀσθενοῦν ἤ ἔχουν καταστραφεῖ τά αἰσθητήρια τῆς ψυχῆς πού εἶναι οἱ πνευματικοί ὀφθαλμοί μέ τούς ὁποίους ὁ ἄνθρωπος ἐπικοινωνεῖ καί μετέχει στόν πνευματικό κόσμο.

Οἱ συνέπειες αὐτῆς τῆς πνευματικῆς ἀσθένειας εἶναι πράγματι τραγικές καί καταστροφικές γιά τόν ἄνθρωπο. Ὁ ἀνάπηρος πνευματικός ἄνθρωπος ἀγνόει τό πνευματικό φῶς πού εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καί γιά νά γίνει περισσότερο σαφές καί κατανοητό τότε ὁ ἄνθρωπος ἀγνόει τόν θεό, τόν Δημιουργό του, τόν πλάστη του, τόν Κύριό του καί Θεό του.

Δέν μπορεῖ τότε νά κατανοήσει τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ, τό ἀλλόκοτο καί ἀνεξήγητο, τό μυστήριο τῆς Παρθένου Θεοτόκου, τό μυστήριο τῆς ἄλλης ζωῆς, τήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, τήν βασίλεια τοῦ Θεοῦ.

Ὁ τυφλός πνευματικά ἄνθρωπος ἀκόμη ἀγνόει, δέν μπορεῖ νά ἀντιληφθεῖ τό νόημα τῶν θείων ἐντολῶν. Δέν θά δεῖ τό συμφέρον τῆς ψυχῆς του. Δέν γνωρίζει τούς ἀδελφούς του. Στερεῖτε τήν χάρη τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας. Ζεῖ σέ ἕνα τόπο σκοτεινό σέ μία περιοχή πού ἐπικράτει τό σκοτάδι, ἡ ἄγνοια, ἡ πλάνη, ἡ ἀπογοήτευση.

Αὐτός εἶναι ὁ λαός καί ὁ ἄνθρωπος ὁ καθήμενος ἐν σκότει ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου γιά τόν ὁποῖο προεφήτευσε ὁ προφήτης Ἡσαΐας ὅτι θά ἀνέτειλε ἕνα φῶς γιά νά τόν φωτίσει καί νά διαλύσει τά ζοφερά σκοτάδια τῆς πλάνης καί τῆς ἄγνοιας.

β- Τό φῶς τῆς ψυχῆς

Καί ἀνέτειλε πράγματι τό φῶς γιά τούς σκοτισμένους. Ἡ ἀλήθεια φανερώθηκε. Οἱ ἀγνοοῦντες καί πλανώμενοι ἀπέκτησαν ὁδηγό. Ὅσοι ἦταν στό σκοτάδι κρυμμένοι ἐμφανίσθηκαν. Ἀνέτειλε ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ Κύριος τῆς δόξης. Ἦλθε καί διεκήρυξε «Ἐγώ εἴμι τό φῶς τοῦ κόσμου. Ἐκεῖνος πού θά μέ ἀκολουθήσει δέν θά περπατήσει στό σκοτάδι ἀλλά θά ἔχει τό φῶς τῆς ζωῆς» (Ἰωάν.η΄ 12)

Ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τῆς ψυχῆς. Αὐτός μπορεῖ νά θεραπεύσει τήν ψυχική τύφλωση καί νά διανοίξει τά ματιά τῆς ψυχῆς. Τότε ὁ ἄνθρωπος θά ἔχει οὐρανίων μυστηρίων ἀποκάλυψη, ὑποθέσεων καί γεγονότων, πού οἱ ἄλλοι θά τά θεωροῦν σκοτεινά καί αἰνιγματώδη. Μέ τόν Χριστό ὁδηγό ὁ ἄνθρωπος δέν ἔχει φόβο νά πλανηθεῖ στή ζωή του, νά κάνει λάθος, νά ἀστοχήσει, νά ἀπογοητευθεῖ. Μέ τόν Χριστό φωτισμένος ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει καί ζεῖ στήν ἀλήθεια καί αὐτό τοῦ δίνει χαρά, εὐτυχία, ἐλπίδα.

Ὁ Χριστός εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου πού φωτίζει κάθε ἄνθρωπο ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμο, πού ἔχει φωτίσει καί μᾶς πού τόν πιστεύουμε καί τόν ἀναγνωρίζουμε ὡς Κύριό μας καί διδάσκαλό μας.

γ-Πῶς φωτίζεται ὁ ἄνθρωπος

Ὅπως γιά νά θεραπεύσει ὁ Κύριος τήν σωματική τύφλωση χρειάσθηκε ἡ πίστη τοῦ τυφλοῦ, ἔτσι καί γιά νά ἀναβλέψει ὁ ἄνθρωπος πνευματικῶς ἀπαιτεῖται πίστη. Ὅσοι δέν πιστεύουν ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός θά παραμένουν ὅσο διάρκει ἡ ἀπιστία τους στό σκοτάδι τῆς ἀπιστίας, τῆς ἄγνοιας, καί τῆς πλάνης. Ὅσοι ὅμως πιστεύουν αὐτοί θά φωτισθοῦν. Καί ὅσο θά φωτίζονται τόσο θά αὐξάνεται ἡ πίστη τους. Καί αὐξανόμενης τῆς πίστεως ζωηρότερον φῶς θά ἀνατέλει.

Ἐκτός ὅμως τῆς πίστεως ἀπαιτεῖται καί συνεπή πρός τόν θεῖο φωτισμόν ζωή καί φωτεινά ἔργα. Οἱ ἁμαρτίες εἶναι σκοτεινά ἔργα καί γεννοῦν θάνατο. Οἱ ἀρετές εἶναι ἔργα φωτεινά καί ὁδηγοῦν στή ζωή. Ὅσοι δέν πιστεύουν στόν Ἰησοῦν Χριστόν δέν εἶναι δυνατόν νά ἔχουν φωτεινά ἔργα. «Ὅποιος κάνει τό κακό μίσει τό φῶς, καί δέν ἔρχεται στό φῶς, γιά νά μήν γίνουν φανερά τά ἔργα του. Ἀλλά ὁποῖος ἀκολούθει τήν ἀλήθεια ἔρχεται στό φῶς, διά νά γίνει φανερό ὅτι τά ἔργα του ἔχουν γίνει κατά Θεόν» (Ἰωάν.γ΄ 21)

Ἀδελφοί μου

Πολύ πιό φοβερός εἶναι ὁ πνευματικός σκοτασμός ἀπό τήν σωματική τύφλωση. Ἡ σωματική τύφλωση διαρκεῖ ὅσο διαρκεῖ ἡ παροῦσα ζωή. Ὅποιος εἶναι ὅμως σκοτισμένος καί σκοτεινός θά παραμείνει αἰωνίως σ’ αὐτή τήν φοβερή κατάσταση.

Σκοτισμένοι καί σκοτεινοί εἶναι οἱ δαίμονες. Αὐτοί δέν μποροῦν, παρά τήν εὐστροφία τους, νά κατανοήσουν τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ καί ἀπιστοῦν καί ἀπορρίπτουν τόν νόμο του καί τόν πολεμοῦν. Στήν ἴδια κατάσταση εἶναι ὅλοι ὅσοι δέν ἔχουν τόν φωτισμό τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς εὐσέβειας.

Γι’ αὐτό ἄς παρακαλοῦμε τόν Κύριό μας νά μᾶς φωτίζει καί νά μᾶς καθοδηγεῖ στήν ἀλήθεια τῆς ζωῆς. Μποροῦμε νά ἐπαναλαμβάνουμε τήν προσευχή, τήν κραυγή καί τήν ἱκεσία τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου θεολόγου

΄΄ΚΥΡΙΕ ΦΩΤΙΣΟΝ ΜΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ΄΄

Αρχιμ. Καλλίνικος Νικολάου, Ι.Μ.Καισαριανής