ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ δυναμιτίζουν τα θεμέλια μιας κοινωνίας που φώτισε ολόκληρο τον κόσμο! Στηρίζουν ως δήθεν «δικαίωμα και ελευθερία» την βλασφημία του Θεού!!!

Βουλευτές τους απειλούν με «βλακωδέστατες» προτάσεις την ειρήνη και συνοχή της ελληνικής κοινωνίας και οικογένειας προβάλλοντας και επιδιώκοντας ετσιθελικά την νομιμοποίηση της ανωμαλίας, τη διαστρέβλωση της ιστορίας μας και της αναγκαστικής επιβολής της ξενόφερτης ανηθικότητας και της παρανομίας ως πρότυπο ζωής...

  Γράφει ο Διονύσης Μακρής

 Την κατάργηση των άρθρων του Ποινικού Κώδικα ( 198-199) που αναφέρονται στην κακόβουλη βλασφημία των θείων στις ποινές αυτών που βλασφημούν τον Χριστό, την Παναγία, τους Αποστόλους και τους Αγίους ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ με πρόταση που κατέθεσαν στη Βουλή οι βουλευτές τους Πέτρος Τατσόπουλος και Μαρία Γιαννακάκη αντίστοιχα!!! Η τελευταία μάλιστα έθεσε ερώτημα που αφορά τη σύλληψη τριών «ηθοποιών» που συμμετείχαν στη βλάσφημη θεατρική παράσταση Corpus Christi, τον περασμένο Ιούνιο, στην οποία παρουσιάζονταν ο Χριστός και οι 12 Απόστολοι ως ανώμαλοι (κίναιδοι-ομοφυλόφιλοι)!!! 

Μάλιστα τη βλάσφημη παράσταση πρόκληση για κάθε Ορθόδοξο και όχι μόνο Χριστιανό, την οποία καταδίκασε και η Ιερά Σύνοδος ανεβάζουν και πάλι οι ίδιοι συντελεστές τον Οκτώβριο προκαλώντας κατά την προσωπική μας άποψη κάθε συνετό θρησκευόμενο άνθρωπο. Πιθανόν να θέλουν να εκμεταλλευτούν την διάσταση που έλαβε η κινηματογραφική ταινία που βλασφημούσε τον Μωάμεθ και να αποσκοπούν σε κέρδη μέσω της προώθησης της ανωμαλίας και της προβολής της ανηθικότητας και προπαντός της βλασφημίας των θείων! 

Στην προσπάθεια να προβάλλουν ως δήθεν τέχνη την βλασφημία του Θεού ανακάλυψαν κι’ άλλους ένθερμους υποστηρικτές και θιασώτες και εκφραστές της ανωμαλίας που μεθοδευμένα και συστηματικά επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τα χρηστά ήθη στην ευλογημένη χριστιανική ορθόδοξη Ελλάδα με την μεσαιωνική ανηθικότητα, την οποία με περίσσιο θράσος παρουσιάζουν ως δήθεν ελευθερία. Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς, όπως οι προαναφερόμενοι είναι και βουλευτές στο ελληνικό Κοινοβούλιο!

Εύλογα λοιπόν θα μπορούσε να αναρωτηθεί και να ρωτήσει ένας απλός πολίτης για το πως θα ονομάζαμε τους υποστηρικτές της ανηθικότητας και ανωμαλίας;...

Οι Χριστιανοί ως υπέρμαχοι της ελευθερίας μπορούν να διαφωνούν με τα πιστεύω όλων των ανωτέρω αλλά τους ανέχονται και δεν βλασφημούν ούτε τις θρησκευτικές (αν έχουν) ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις τους ούτε καν τους ίδιους και τις οικογένειες τους. Τους σέβονται, όπως ορίζει ο ευαγγελικός λόγος, θεωρώντας τους ως ασθενείς και προσεύχονται αδιαλείπτως για την ίαση τους.

Αυτοί απ’ την άλλη λειτουργώντας ως πειθήνια όργανα του μυστηρίου της ανομίας όχι μόνο δεν επιδεικνύουν τον δέοντα σεβασμό αν και παρουσιάζονται ως δημοκράτες αλλά αντιθέτως βλασφημούν τα πιστεύματα των χριστιανών προβάλλοντας την ανωμαλία και την ανηθικότητα... Απορώ για το πως παρουσιάζονται και ονομάζονται σήμερα ως «ηθοποιοί» (ποιώ το ήθος) οι προβάλλοντες την ανηθικότητα και την ύβρη του Θεού;

Εκ των πραγμάτων λοιπόν διαπιστώνεται πως η ανάπτυξη της αριστερίζουσας κυρίως αλλά όχι μόνο μεσαιωνικής ψευτοκουλτούρας συνδέεται με την προσπάθεια μίας πρωτοφανούς πολεμικής κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, της παράδοσης αλλά και της ιστορίας του ελληνικού πιστού λαού. Ως εκ τούτου μετά την πρόταση της γνωστής βουλευτού της ΔΗΜΑΡ κ. Ρεπούση για κατάργηση του εκκλησιασμού των μαθητών ακολουθεί αυτή του συναδέλφου της Πέτρου Τατσόπουλου (ΣΥΡΙΖΑ), γνωστού από τα ανιστόρητα ατοπήματά του για την εθνική παλιγγενεσία του 1821 σε συγκεκριμένα ντοκιμαντέρ που παρουσίασε ο τηλεοπτικός σταθμός Σκάι αλλά και της επίσης συναδέλφου της Μαρίας Γιαννακάκη (ΔΗΜΑΡ)!

Την ώρα λοιπόν που μωαμεθανοί σε όλον τον κόσμο αντιδρούν για μία ταινία που θίγει το «θηρίο της ασεβείας», δηλαδή το Ισλάμ σύμφωνα με τον Άγιο Αναστάσιο τον Γόρδιο, οι ψευτοκουλτουριάδες του απατηλού ευρωπαϊκού διαφωτισμού επιχειρούν να εντυπωσιάσουν τους εκφραστές της ανομίας με αλλεπάλληλες επιθέσεις κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στην ουσία το όλο εγχείρημα εκτός από τους αμιγώς ιδιοτελείς στόχους τους αποβλέπει στη συστηματική νομιμοποίηση της ασέβειας προς τον τριαδικό Θεό! Και αυτό γιατί εδώ και τριάντα σχεδόν χρόνια όλοι αυτοί που έφεραν την ψευτο-ετικέτα του «προοδευτικού» και του δήθεν δημοκράτη ευθύνονται κατά πολύ για την πνευματική κρίση, η οποία αποτέλεσε τη βάση και τη γενεσιουργό αιτία της οικονομικής κρίσης που μαστίζει σήμερα την χώρα μας. Η αποποινικοποίηση λ.χ. της μοιχείας με την ταυτόχρονη διαφήμιση αυτής, η διάδοση και ενίσχυση της πορνείας, η στήριξη εκ του ασφαλούς της παρανομίας (βλ. λαθρομετανάστευση), η προσπάθεια που καταβάλλουν να νομιμοποιήσουν την ανωμαλία (βλ. κιναιδισμός η ομοφυλοφιλία), η υπεράσπιση της βλασφημίας του Θεού αποτελούν το διαβρωτικό έργο των ανωτέρω και μίας σειράς ομοίων μ’ αυτών που στην κυριολεξία κλονίζουν συθέμελα την ελληνική οικογένεια και ολόκληρο το Έθνος μας.

Σ’ άλλες εποχές που ο λαός μας θωρακιζόταν με την ορθόδοξη πίστη και λειτουργούσε στην καθημερινότητά του με τον ευαγγελικό λόγο, όλοι αυτοί θα αποτελούσαν βδέλυγμα και θα απομονώνονταν. Σήμερα όμως, που το πρότυπο ζωής δεν είναι ο Χριστός αλλά τα προϊόντα που προβάλλουν οι οίκοι της ανομίας η κάθε «βλακωδέστατη» πρόταση που διατυπώνεται ως επακόλουθο του μοντέλου διαφθοράς και σήψης έχει την τάση να διαφημίζεται. Ο τηλεοπτικός σταθμός «Αντένα» για παράδειγμα δεν αναφέρθηκε στη φοβερή βλασφημία του Χριστού και των Αποστόλων από μία αράδα δύστυχων νεαρών που σε θεατρικό έργο τους παρουσίαζε ως ομοφυλόφιλους, τον περασμένο Ιούνιο αλλά με ευκολία χαρακτήρισε ως χυδαία την ταινία που ξεσήκωσε τους οπαδούς του θηρίου της ανομίας, του Ισλάμ.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ σε ανακοίνωσή του περί της πρότασης του βουλευτή Πέτρου Τατσόπουλου μεταξύ άλλων σημειώνει ότι: «Εάν είχε την νομική εμπειρία και κρίση ο κ. Τατσόπουλος θα μπορούσε να κατανοήση ότι τα δύο αυτά άρθρα του Ποινικού Κώδικα τίθενται από τον Ποινικό Νομοθέτη στο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα «επιβολή της θρησκευτικής ειρήνης» που σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα άρθρα ακριβώς σε αυτό στοχεύουν, στην διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και της θρησκευτικής ειρήνης μεταξύ των πολιτών αδιακρίτως θρησκευτικής παραδοχής, διότι η ποινική καταστολή απειλείται για την κακόβουλη βλασφημία του θείου και την καθύβριση των γνωστών κατά το Σύνταγμα εν Ελλάδι θρησκειών, δηλ. των μη εχουσών «κρύφια δόγματα».

 Επομένως δεν τιμωρείται η αρνητική κριτική κατά του Θεού η η άρνησις η αμφισβήτησις της υπάρξεως Του, ως και η κριτική των εν Ελλάδι ανεκτών θρησκειών αλλά η κακόβουλος βλασφημία η δημοσία γενομένη, διότι αντιλαμβάνεται κάθε εχέφρων την διαλυτική για την κοινωνική συνοχή και ειρήνη των πολιτών δυναμική μιας τέτοιας ανιέρου πρακτικής, η οποία μπορεί ευκόλως να οδηγήση σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις βίας, εφ’ όσον η κακόβουλος βλασφημία του Θεού συμπαρασύρει αναποδράστως και τους πιστεύοντας και λατρεύοντας Αυτόν.

Συνεπώς η πρότασις του κ. Τατσόπουλου και του κόμματος που εκπροσωπεί αποδεικνύεται και ανεπέρειστη και κοινωνικά, συνταγματικά και νομικά αβάσιμη και επικίνδυνη και επιβεβαιεί δια μία εισέτι φορά ότι οι εκπρόσωποι του Έθνους στο Κοινοβούλιο δεν μπορεί να είναι άμοιροι νομικής παιδείας και γνώσεως.

Ωστόσο θα μπορούσα να συμπαραταχθώ με την άποψη του κ. Τατσόπουλου υπό μία αυστηρά αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση, μαζί με την τυχόν αποποινικοποίηση της κακόβουλης βλασφημίας του Θεού και των Θρησκευμάτων να αποποινικοποιηθή και η κακόβολη βλασφημία, εξύβριση, συκοφαντική δυσφήμηση του κ. Τατσόπουλου, των γονέων του και των ηγαπημένων προσώπων του. Αλλά ο δημοκράτης κ. Τατσόπουλος κάτι τέτοιο δεν εσκέφθη να το προβάλη».

Συντάκτης: Διονύσης Μάκρης 

Στύλος Ορθοδοξίας – Σεπτέμβριος 2012