Η πρόταση του Υπ. Παιδείας για τις β’ αναθέσεις στους εκπαιδευτικούς

-ΤΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ

Οι ξενόγλωσσοι –γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- δηλαδή οι καθηγητές Αγγλικής, Γαλλικής, Γερμανικής έχουν διδαχθεί ιστορία. Άρα, δεν μπορούμε να τους αποκόψουμε, να διδάσκουν Ιστορία, είπε σήμερα ο υφυπουργός Παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου στη Βουλή , ανακοινώνοντας ότι ετοιμάζει νέο θεσμικό πλαίσιο για τις δεύτερες αναθέσεις μαθημάτων στους εκπαιδευτικούς.

«Τι μπορούμε να κάνουμε;» είπε ο υφυπουργός στον Βουλευτή Θωμά Ψύρρα που έκανε την ερώτηση , «Επειδή όπως είπα προηγουμένως και συμφωνώ μαζί σας ότι θα πρέπει να περιοριστούν είτε ακραίες καταστάσεις είτε παράλογες καταστάσεις, παραδείγματος χάρη σε κάποια σχολεία μουσικός να διδάσκει θρησκευτικά, από την άποψη ότι δεν προέρχεται από την ίδια οικογένεια επιστημονικής πειθαρχίας ή επιστημονικών αντικειμένων».

«Αυτό, λοιπόν, που θα έλεγα, συνέχισε ο κ. Παπαθεοδώρου, είναι ότι πέραν από τις ad hoc αναθέσεις, οι οποίες δεν καλύπτονται από το Υπουργείο Παιδείας –και το γνωρίζετε αυτό- αυτό το οποίο θα πρέπει να δούμε -και δεσμευόμαστε γι' αυτό- είναι ότι στο πλαίσιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας για το Λύκειο θα τεθούν σαφείς κανόνες έτσι ώστε να κατοχυρώνεται και να διασφαλίζεται η συνάφεια των αντικειμένων στις δεύτερες αναθέσεις, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Γιατί; Γιατί πράγματι ο φιλόλογος –δεν μπορούμε να έχουμε έναν φιλόλογο, έναν ιστορικό για να διδάσκει τα ίδια μαθήματα- σε πολλά σχολεία μπορεί να διδάσκει ιστορία και είναι γνωστό αυτό».

Από την άλλη μεριά , σημείωσε ο κ. υφυπουργός, επειδή είναι ζήτημα και υπουργικής απόφασης θα επανεξεταστούν όλα αυτά τα ζητήματα τόσο των δεύτερων αναθέσεων όσο και ένα συναφές ζήτημα με αυτό, το θίξατε, αυτό των προγραμμάτων σπουδών. Επομένως, μέσα στη νομοθετική πρωτοβουλία θα υπάρχει σχετική ρύθμιση.

Γνωρίζουμε, πρόσθεσε, ότι σε πολλές περιπτώσεις πτυχιούχοι συγκεκριμένων τμημάτων, διδάσκουν ενδεχομένως μαθήματα και αντικείμενα, τα οποία βρίσκονται πολύ απομακρυσμένα από τη συνάφεια με το πτυχίο τους. Αυτό είναι γνωστό.

Από την άλλη πλευρά, τόνισε ο κ. Παπαθεοδώρου, αυτό το οποίο θα πρέπει να δούμε είναι το εύρος του γνωστικού αντικειμένου κάθε φορά ενός πτυχίου, μαθήματα που έχει διδαχθεί ο καθηγητής κατά τις σπουδές του, εάν καλύπτει ένα συγκεκριμένο χώρο.

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ: Κύριε Υπουργέ, σε λίγες μέρες αρχίζει η νέα σχολική χρονιά. Παρά τις κατά καιρούς παθογενείς αλλαγές που έγιναν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, εξακολουθούν να ισχύουν λογής παθογενείς λύσεις. Μια τέτοια λύση είναι το καθεστώς των δεύτερων αναθέσεων που υπονομεύει ευθέως και επί της ουσίας την εκπαιδευτική διαδικασία. Τείνουμε να αποδεχθούμε μία διοικητική πρακτική πρωτοφανή και παράδοξη όχι μόνο για τα ευρωπαϊκά αλλά και για τα παγκόσμια δεδομένα, δηλαδή να ανατίθεται η διδασκαλία κάποιων μαθημάτων όχι με κριτήριο την επιστημονική ειδίκευση των εκπαιδευτικών αλλά τη διαθεσιμότητα του ωραρίου τους. Έτσι, λοιπόν, βλέπουμε να διδάσκει ως δεύτερη ανάθεση την Ιστορία θεολόγος, το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας να διδάσκεται από πτυχιούχους των ξενόγλωσσων ινστιτούτων και φιλόλογοι που δεν διδάχθηκαν ποτέ στο τμήμα τους Αρχαία Ελληνικά, να διδάσκουν Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Τέτοιες πρόχειρες λύσεις έχουν γίνει πια καθεστώς για το ελληνικό σχολείο και πλέον αυτή πρακτική πρέπει σταδιακά να πάψει, γιατί απορυθμίζει και την εργασία των εκπαιδευτικών και υποβαθμίζει το γνωστικό αντικείμενο.

Σας ερωτώ, λοιπόν: Πώς σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε το ζήτημα των αναθέσεων μακροπρόθεσμα; Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε άμεσα ώστε τουλάχιστον αυτό το φαινόμενο να μειωθεί;

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.

Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, καταρχάς θα ήθελα να τονίσω ότι η εφαρμογή της δεύτερης ανάθεσης έχει θεσμοθετηθεί και ισχύει τα τελευταία είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια. Είναι από το 1988. Αυτό το αναφέρω γιατί θα ήθελα να τονίσω επίσης ότι είναι μια παλιά, αρκετά δοκιμασμένη εκπαιδευτική εφαρμογή η οποία ενδεχομένως σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις να παρουσιάζει κάποιες αρρυθμίες. Πράγματι, κύριε Ψύρρα, θα ήθελα να συζητήσουμε αυτές τις αρρυθμίες.
Άκουσα προσεκτικά την εισήγησή σας. Είπατε, αν κατάλαβα ορθώς, ότι το καθεστώς των δεύτερων αναθέσεων υπονομεύει επί της ουσίας την εκπαιδευτική διαδικασία. Πάνω σε αυτό δεν συζήτησα μόνο με τις υπηρεσίες του Υπουργείου αλλά και με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Θα ήθελα να επιχειρήσω μία διαφορετική ανάγνωση και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Η θεσμοθέτηση των δεύτερων αναθέσεων υπαγορεύτηκε αρχικά από τις λειτουργικές ανάγκες του σχολείου.

Ας μην ξεχνάμε ότι ορισμένοι εκπαιδευτικοί, αν όχι όλοι, ανήκουν σε κλάδους, σε ειδικότητες όπου διδάσκουν –ορισμένοι εξ αυτών- μονόωρα ή τρίωρα μαθήματα. Εξ αντικειμένου, επομένως, δεν μπορούν να συμπληρώσουν το ωράριό τους.

Σε πολλές περιπτώσεις υπήρχαν -και βεβαίως εξακολουθούν να υπάρχουν- κλάδοι ενοποιημένοι ως προς το γνωστικό αντικείμενο. Ένας φυσικός, για παράδειγμα, μπορεί να διδάξει χημεία, γιατί είναι συναφές το αντικείμενο. Ένας νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος μπορεί να διδάξει το μάθημα «Πολιτική και Δίκαιο» ή ένας φιλόλογος μπορεί να διδάξει ιστορία. Κατά τεκμήριο είναι στον ίδιο κλάδο.

Βεβαίως, εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και την ιδιαιτερότητα της χώρας μας ως προς τη γεωγραφική διασπορά των σχολείων, τη νησιωτικότητα, τα σχολεία που βρίσκονται σε ορεινές περιοχές, γεγονός που δυσχεραίνει την κατανομή και τη συμπλήρωση του ωραρίου του εκπαιδευτικού.
Πιστεύω κατά ένα μεγάλο ποσοστό ότι η θεσμοθέτηση των δεύτερων αναθέσεων μπορεί υπό προϋποθέσεις να λειτουργήσει προς όφελος του σχολείου και του εκπαιδευτικού και φυσικά του μαθητή. Την περίοδο που διανύουμε και καθώς επιδιώκουμε τη διεπιστημονικότητα στα αντικείμενα και τη διδασκαλία, μπορούν πιστεύω να βρεθούν κατάλληλες λύσεις και μέσω των αναθέσεων.

Πιστεύω ότι το σχολείο πρέπει να έχει αυτονομία. Από την άλλη πλευρά βέβαια θα πρέπει να υφίσταται και τον απαραίτητο έλεγχο που θα προσφέρει και θα εγγυάται ολοκληρωμένη εκπαιδευτική διαδικασία. Κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε κατά την άποψή μου να διασφαλιστεί αν ο εκπαιδευτικός, προκειμένου να συμπληρώσει το ωράριό του, θα ήταν αναγκασμένος να παρέχει υπηρεσίες σε δύο ή και τρία σχολεία. Αυτό τον κίνδυνο αντιμετωπίζουν οι δεύτερες αναθέσεις.

Θα φέρω ένα απλό παράδειγμα και κλείνω με αυτό. Μιλήσατε για τους εκπαιδευτικούς με πτυχίο από τα ξενόγλωσσα τμήματα και όχι ινστιτούτα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)

Ένα λεπτό, παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, την ανοχή σας.
Παραδείγματος χάριν, καθηγήτρια γαλλικών στην Αρεόπολη, αν δεν συμπληρώνει το ωράριό της εντός της Αρεόπολης, θα πρέπει να διανύει εξήντα χιλιόμετρα για να πάει να διδάξει στη Σκάλα.

Επομένως, η δεύτερη ανάθεση δίνει μία τέτοια δυνατότητα. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της ολοκληρωμένης εκπαιδευτικής διαδικασίας έχει θεσμοθετηθεί και η δεύτερη ειδικότητα για εκπαιδευτικούς οι οποίοι έχουν δεύτερο πτυχίο και μπορούν να πάρουν ως δεύτερη ανάθεση μέχρι δέκα ώρες.

Σε κάθε περίπτωση η δεύτερη ανάθεση θα πρέπει να αποφασίζεται βάσει αντικειμενικών και επιστημονικών κριτηρίων. Συμφωνώ απολύτως. Βεβαίως, δεν αποφασίζεται αυθαίρετα, αλλά κατόπιν υπουργικής απόφασης με βάση τη συνάφεια των επιστημονικών αντικειμένων. Στη δευτερολογία μου θα σας πω τη σκέψη και την πρόταση που έχουμε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Ψύρρας.

ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ: Στην πραγματικότητα, κύριε Υπουργέ, μου λέτε ότι αυτό το μέτρο ουσιαστικά εξυπηρετεί τους καθηγητές που δεν πρέπει να μετακινούνται για να συμπληρώνουν ωράριο. Αυτό είναι δυνατόν να συμβεί σε συγκεκριμένες ακραίες περιπτώσεις. Όμως, τα τελευταία χρόνια γίνεται καθημερινή πρακτική.

Παραδείγματος χάριν, στο Νομό Λάρισας σχεδόν το 70% του μαθήματος της ιστορίας διδάσκεται από θεολόγους ή ξενόγλωσσους. Δεν είναι μία εξαίρεση, είναι ένας κανόνας. Εκτός αυτού, οι υπηρεσίες σας μπορούν να σας πουν το εξής πολύ απλό πράγμα: Ότι γι' αυτή την κατάσταση μακροχρόνια ευθύνεται ο κακός προγραμματισμός των προσλήψεων.

 Ευθύνονται οι αλόγιστες υπεραριθμίες, οι απανωτές τοποθετήσεις, οι διορισμοί που ποτέ δεν γίνονται με γνώμονα τις ανάγκες που έχει το σχολείο. Στέλνουμε μία ειδικότητα απλώς «για να βουλώσουμε μία τρύπα» στο ωράριο. Αυτό, όμως, υπονομεύει σαφέστατα την εκπαίδευση.

Επίσης, πολύ σημαντικό θέμα είναι η ανακοίνωση του Υπουργείου ότι σκοπεύει να δημιουργήσει ένα μηχανισμό αξιολόγησης του σχολείου, του εκπαιδευτικού έργου, του έργου του καθηγητή. Πώς θα αξιολογήσετε έναν καθηγητή, όταν αυτός διδάσκει μάθημα εκτός του αντικειμένου που σπούδασε; Πώς είναι δυνατόν να αξιολογηθεί, για παράδειγμα, ένας θεολόγος που διδάσκει ιστορία; Θα σας απαντήσει «μα, εγώ αυτό το αντικείμενο δεν το διδάχτηκα ή το διδάχτηκα όχι επαρκώς».

Εγώ θα προτείνω το εξής. Θα πρέπει μέσα στο μήνα, όταν θα παγιωθούν τα ωρολόγια προγράμματα των σχολείων, να υπάρξει μία σαφής δέσμευση από την πλευρά σας ώστε να γνωρίζετε ακριβώς ποιος διδάσκει τι και πόσοι είναι αυτοί που δεν έχουν την ειδικότητα και περνούν όχι μόνο στη δεύτερη ανάθεση, αλλά καμιά φορά και στην τρίτη.

Ένα άλλο στοιχείο, λοιπόν, είναι ότι πρέπει να εξετάσετε ίσως κάποιες μεγάλες ειδικότητες καθηγητών, παραδείγματος χάρη οι ΠΕ2, οι φιλόλογοι να επιμεριστούν σε αντικείμενα τα οποία ήδη σπουδάζουν, η έννοια «φιλολογία» πια με τα πολλά τμήματα που έχουν δημιουργηθεί δεν σημαίνει τίποτα, έχουν πελώριες διαφορές και γνωστικές μεταξύ τους.

Και φυσικά να δώσετε μία εντολή να γίνει και προσπάθεια, αν μη τι άλλο, να εξαντλούνται οι πρώτες αναθέσεις και να περνάμε στις δεύτερες και μάλιστα όχι σε έναν απεριόριστο βαθμό.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και εμείς ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.

Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Κύριε Βουλευτά, πράγματι αναγνώρισα ότι υπάρχουν ακραίες καταστάσεις οι οποίες δημιουργούν προβληματικές αναθέσεις.

Γνωρίζουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις πτυχιούχοι συγκεκριμένων τμημάτων, διδάσκουν ενδεχομένως μαθήματα και αντικείμενα, τα οποία βρίσκονται πολύ απομακρυσμένα από τη συνάφεια με το πτυχίο τους. Αυτό είναι γνωστό.

Από την άλλη πλευρά, αυτό το οποίο θα πρέπει να δούμε είναι το εύρος του γνωστικού αντικειμένου κάθε φορά ενός πτυχίου, μαθήματα που έχει διδαχθεί ο καθηγητής κατά τις σπουδές του, εάν καλύπτει ένα συγκεκριμένο χώρο. Οι ξενόγλωσσοι –γνωρίζετε πάρα πολύ καλά- δηλαδή οι καθηγητές Αγγλικής, Γαλλικής, Γερμανικής έχουν διδαχθεί ιστορία. Άρα, δεν μπορούμε να τους αποκόψουμε, διότι είναι της φιλοσοφικής σχολής. Δεν μπορούμε να τους αποκόψουμε από την ιστορία.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Επειδή όπως είπα προηγουμένως και συμφωνώ μαζί σας ότι θα πρέπει να περιοριστούν είτε ακραίες καταστάσεις είτε παράλογες καταστάσεις, παραδείγματος χάρη σε κάποια σχολεία μουσικός να διδάσκει θρησκευτικά, από την άποψη ότι δεν προέρχεται από την ίδια οικογένεια επιστημονικής πειθαρχίας ή επιστημονικών αντικειμένων.

Αυτό, λοιπόν, που θα έλεγα είναι ότι πέραν από τις ad hoc αναθέσεις, οι οποίες δεν καλύπτονται από το Υπουργείο Παιδείας –και το γνωρίζετε αυτό- αυτό το οποίο θα πρέπει να δούμε -και δεσμευόμαστε γι' αυτό- είναι ότι στο πλαίσιο της νομοθετικής πρωτοβουλίας για το Λύκειο θα τεθούν σαφείς κανόνες έτσι ώστε να κατοχυρώνεται και να διασφαλίζεται η συνάφεια των αντικειμένων στις δεύτερες αναθέσεις, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Γιατί; Γιατί πράγματι ο φιλόλογος –δεν μπορούμε να έχουμε έναν φιλόλογο, έναν ιστορικό για να διδάσκει τα ίδια μαθήματα- σε πολλά σχολεία μπορεί να διδάσκει ιστορία και είναι γνωστό αυτό.

Από την άλλη μεριά επειδή είναι ζήτημα και υπουργικής απόφασης θα επανεξεταστούν όλα αυτά τα ζητήματα τόσο των δεύτερων αναθέσεων όσο και ένα συναφές ζήτημα με αυτό, το θίξατε, αυτό των προγραμμάτων σπουδών. Επομένως, μέσα στη νομοθετική πρωτοβουλία θα υπάρχει σχετική ρύθμιση.

Ρεπορτάζ esos.gr