Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, Δυσβάστακτη η τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα

Δυσβάστακτη η τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Γενικά στην Ελλάδα το κόστος της βενζίνης είναι δυσβάστακτο. Όταν οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται συνέχεια, όταν για πέμπτο χρόνο η χώρα είναι βυθισμένη στη βαθιά ύφεση, όταν κλείνει η μία επιχείρηση μετά την άλλη, όταν υπάρχει  αδυναμία πληρωμής των χαρατσιών, όταν είναι πολύ δύσκολο να επιβιώσει ο μέσος πολίτης, όταν η ανεργία έχει φτάσει στα ύψη, ιδιαίτερα των νέων, είναι απαράδεκτο, είναι απάνθρωπο να έχει η Ελλάδα την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη.

            Ως «εξ όνυχος τον λέοντα» αναφέρω ένα παράδειγμα, που το έζησα,. Στο Λεωνίδιο της Νότιας Κυνουρίας αδικαιολόγητα η αμόλυβδη βενζίνη των 95 οκτανίων είναι η ακριβότερη όλης της Πελοποννήσου και μία από τις ακριβότερες όλης της χώρας. Πιο συγκεκριμένα την 15^η Αυγούστου 2012 οι τιμές στο Λεωνίδιο εκυμαίνοντο μεταξύ 1,880 και 1,950 Ευρώ το λίτρο (Σημ. Στις 16 Αυγούστου οι τιμές ανέβηκαν κι άλλο 0,010...) . Την ίδια ημέρα και με στοιχεία από την ιστοσελίδα www.xo.gr οι τιμές σε διάφορα μέρη της Πελοποννήσου και στη νήσο Σάμο ήσαν, σε Ευρώ, ανά λίτρο:

-          Δήμος Βόρειας Κυνουρίας: Από 1,819 έως 1,828

-          Δήμος Τεγέας Αρκαδίας: Από 1,812 έως 1,864

-          Δήμος Άργους: Από 1,765 έως 1,799

-          Δήμος Οιτύλου (Αρεόπολη) Λακωνίας: 1,845

-          Δήμος Έλους Λακωνίας: Από 1,819 έως 1,829

-          Δήμος Μονεμβασίας: Από 1,819 έως 1,829

-          Δήμος Σάμου:  1,835

Το ερώτημα είναι γιατί τόσο ακριβή η τιμή της βενζίνης στην Ελλάδα και ειδικότερα γιατί στο Λεωνίδιο από τις πιο ακριβές της χώρας. Οι απαντήσεις που μας δόθηκαν δεν μας έπεισαν. Η μία δικαιολογία που μας πρόβαλαν ήταν πως είναι μακριά το Λεωνίδιο από τα διυλιστήρια. Η δικαιολογία δεν ευσταθεί, γιατί δεν είναι τόσο μεγάλη η χιλιομετρική διαφορά με το Άστρος και το Άργος, όπου η βενζίνη είναι πολύ φθηνότερη. Επίσης η απόσταση του Λεωνιδίου, σε σχέση με της Αρεόπολης, της Σκάλας, των Μολάων και της Μονεμβασίας της Λακωνίας είναι μικρότερη και οι κωμοπόλεις αυτές είναι, όπως το Λεωνίδιο, εκτός οδικών αρτηριών. Ακόμη και η Σάμος, το ακριτικό αυτό νησί του ανατολικού Αιγαίου, που είναι τόσο μακριά από τα διυλιστήρια, έχει  φθηνότερη βενζίνη από το Λεωνίδιο!

Η δεύτερη δικαιολογία είναι πως υπάρχει αύξηση στις διεθνείς τιμές του αργού πετρελαίου. Αυτό είναι ακριβές, αλλά  ισχύει για όλη την Ευρώπη, όπου οι τιμές είναι χαμηλότερες από αυτές της Ελλάδας. Σημειώνεται ότι η τιμή της βενζίνης σήμερα στην Ελλάδα είναι στο επίπεδο που ήταν όταν η διεθνής τιμή του βαρελιού αργού πετρελαίου ήταν στα 140$!...Σήμερα κυμαίνεται στα 91- 92$ και η τιμή brent  περί τα 114$. Επί πλέον η «ευαισθησία» για την αύξηση των τιμών στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη. Μόλις  «τσιμπήσουν» οι διεθνείς τιμές αμέσως ανεβαίνει η τιμή της βενζίνης, ενώ, αντίθετα, όταν υποχωρούν οι διεθνείς τιμές τα αντανακλαστικά της αγοράς κινούνται με χαρακτηριστική βραδύτητα....

Η τρίτη δικαιολογία είναι πως οι πρατηριούχοι ακολουθούν την πολιτική των εταιρειών, που έχουν τη δύναμη να διαμορφώνουν την τιμή της βενζίνης. Η δικαιολογία αυτή είναι βάσιμη, αλλά πάλι δεν αντιλαμβάνεται κανείς γιατί η πολιτική λ.χ. της ΕΚΟ να είναι διαφορετική στο Λεωνίδιο από ό, τι στο Αργος ή στην Αρεόπολη.

Η τέταρτη δικαιολογία είναι ότι το κέρδος των πρατηριούχων επιβαρύνει σε πολύ μικρότερο βαθμό τον καταναλωτή από ό, τι  το κράτος, τα διυλιστήρια ή οι εταιρείες. Και αυτό το επιχείρημα έχει βάση, όμως όσο μεγαλύτερη η τιμή της βενζίνης τόσο και μεγαλύτερο το κέρδος και των πρατηριούχων σε χρήματα. Φέτος παρατηρήθηκε αύξηση της τιμής  κατά την περίοδο των διακοπών και του 15Αυγούστου, κάτι που αφήνει περιθώρια  υπονοιών για κερδοσκοπικές τάσεις. Η βενζίνη δεν είναι τόσο καταναλωτικό αγαθό, όσο μέσο εξυπηρέτησης λαϊκών αναγκών και έτσι έπρεπε να αντιμετωπίζεται.

Μια κοινωνία σε παρακμή παράγει τερατογενέσεις, με σοβαρότερες αυτές του ωφελιμισμού, του ατομισμού και του ηδονισμού.  Αυτές μπορεί να είναι σε προσωπικό επίπεδο ( λ.χ. περιπτώσεις Τσοχατζόπουλου, Πανταλάκη κ.λ.π.) σε συντεχνιακό  ( λ.χ. περίπτωση ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, όπου  οι συνδικαλιστές  ταυτίζουν τα συμφέροντα τους με αυτά του απλού λαού - κάτι που θυμίζει το του Πάγκαλου, σε παράφραση, πως όλοι μαζί οι δύσμοιροι καταναλωτές απολαμβάνουμε τις παροχές και τα προνόμια τους...) και σε ομαδικό επίπεδο, που είναι οι διάφορες συσπειρώσεις επαγγελματιών και επιχειρηματιών.  Αν κυριαρχούσαν ηθικές αξίες, αρχές δικαίου και πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης δεν θα φτάναμε στη σημερινή τραγωδία. Της παρακμιακής αυτής κατάστασης σύμπτωμα είναι η τιμή της βενζίνης.  Όταν αυτή μειωθεί στα φυσιολογικά της επίπεδα και προσαρμοστεί στην αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, αυτό θάναι ένα σημάδι βελτίωσης της κοινωνικής συμπεριφοράς όσων εμπλέκονται στη διαμόρφωση της τιμής της.--