Κυριακή ΙB' Ματθαίου - «…Παρά δε Θεώ πάντα δυνατά εστί».

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Α΄ Κυρ. ιε΄1-11

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ιθ΄ 16-26

«…Παρά δε Θεώ πάντα δυνατά εστί».

Νεαρός πλούσιος έρχεται στον Ιησού Χριστό με σεβασμό, με ειλικρίνεια, με πνευματικά ενδιαφέροντα και τον ρωτά: Διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να γίνω άξιος της Βασιλείας των Ουρανών; Και του λέγει ο Κύριος: Τι λέγει ο νόμος που έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή για όλους τους Ιουδαίους; Και απαντά ο νεαρός: Ο νόμος, οι δέκα εντολές του Μωϋσέως λέγουν, μη κλέψεις, μη ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου … και θα έλεγε ίσως και τις άλλε εντολές, αλλά τον σταματά ο Κύριος και του λέγει: Πολύ σωστά. Κάμε αυτά και θα αξιωθείς να απολαύσεις την αιώνιο ζωή.

Κύριε, λέγει τώρα ο νεαρός, αυτά τα σέβομαι και τα κάνω από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά θέλω να μάθω αν μου λείπει και κάτι άλλο που πρέπει να προσέξω. Και ο Κύριος του λέγει: Αν θέλεις να είσαι τέλειος κατά πάντα, πώλησε την περιουσία σου και μοίρασε την στους φτωχούς. Μοιράζοντας εδώ στη γη τα υλικά αγαθά θα αποκτήσεις στην άλλη ζωή τα αιώνια. Θα κληρονομήσεις τη Βασιλεία των Ουρανών. Αυτό του έλειπε. Αλλά αυτό δεν μπορούσε να το κάνει και έφυγε σκεπτικός με σκυμμένο κεφάλι.

Η περίπτωση του νεαρού αποτελεί έναν καθρέφτη στον οποίο μπορούμε και πρέπει να καθρεφτίσουμε τον εαυτό μας.

Και πρώτα πρώτα η ερώτηση του, τι πρέπει να κάνω Κύριε, για να κληρονομήσω την αιώνιο ζωή, εμφανίζει ένα αξιομίμητο πνευματικό ενδιαφέρον. Άραγε εμείς οι βαφτισμένοι χριστιανοί, που τόσα μας δίδαξε ο Κύριος για την αιώνια ζωή, έχουμε αυτό το θερμό ενδιαφέρον; Εμείς που είδαμε τον Ιησού Χριστό να σταυρώνεται, για να μας χαρίσει την αιώνιο ζωή, ενδιαφερόμαστε, ρωτάμε τουλάχιστον τον εαυτό μας, «τι ποιήσω ίνα ζωήν αιώνιον κληρονομήσω»; Μήπως εμείς ενδιαφερόμαστε μόνον για την ζωή αυτή και λησμονούμε την μέλλουσα; Μήπως μας πνίγει η θάλασσα των υλικών φροντίδων και μεριμνών ή και των ηδονών και ούτε καν θέλουμε να σκεφτούμε ότι με την τακτική αυτή θα χάσουμε και τούτα και εκείνα; Βλέπουμε άλλωστε τα αποτελέσματα της αμαρτίας. «Τα γαρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος».

Το δεύτερο σημείο το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε είναι τούτο: Ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν σε θέση να βεβαιώσει τον Ιησού Χριστό ότι τηρούσε από τα παιδικά του χρόνια τις εντολές του Θεού. Προσπάθησε, ίσως αγωνίστηκε να το πετύχει, Εμείς είμαστε σε θέση να δηλώσουμε κάτι τέτοιο; Τηρούμε τις εντολές του Θεού; Ο καθένας μας ας σκεφτεί και ας δώσει την απάντηση στον εαυτό του.

Το τρίτο που πρέπει να προσέξουμε είναι το ερώτημα που έκαμε στον Ιησού Χριστό ο νεαρός: «Τι έτι υστερώ»;  δηλαδή τι άλλο μου λείπει; Τι δεν έκαμα που θα έπρεπε να κάνω; Καθίσαμε εμείς καμιά φορά να σκεφτούμε, να ανακρίνουμε εμείς οι ίδιο τον εαυτό μας, κάνοντας την ερώτηση, τι πρέπει να κάνω που δεν το έκαμα;

Συμβαίνει πολλές φορές να καθησυχάζουμε τον εαυτό μας με την σκέψη ότι δεν κλέψαμε, δεν σκοτώσαμε, δεν αδικήσαμε. Και μένουμε ήσυχοι, αφού δεν κάναμε κακό κατά την γνώμη μας. Δεν είναι όμως αρκετό αυτό. Να μην ρωτάμε τον εαυτό μας μόνον τι κακό κάναμε, αλλά και τι καλό θα έπρεπε να κάνουμε και δεν το κάναμε.

Να ρωτάμε τακτικά τον εαυτό μας, αυτό το απαραίτητο ερώτημα: τι μου λείπει, «τι ετι υστερώ»; Μήπως μου λείπει η πίστη; Η θερμή πίστη, όπως την θέλει ο Θεός; Μήπως μου λείπει η αγάπη μου προς τον Θεό και τον πλησίον μου; Μήπως παραλείπω τα θρησκευτικά μου καθήκοντα; Μήπως παραμελώ να έρχομαι τακτικά στην εκκλησία; Μήπως παραμελώ την εξομολόγηση, την Θεία Κοινωνία; Μήπως παραμελώ την προσευχή; Μήπως περιφρονώ την νηστεία που καθορίζει η Εκκλησία; Μήπως δεν έχω διάθεση να βοηθήσω με αγάπη κάποιους που έχουν ανάγκη βοηθείας; Μήπως παραμελώ την κατά Χριστόν αγωγή των παιδιών μου; Μήπως μου λείπει το ενδιαφέρον για μια πνευματική ψυχική καλλιέργεια και βελτίωση του εαυτού μου;

Ας κάνουμε ο καθένας μας αυτό το ψυχογράφημα και καρδιογράφημα του εαυτού μας.

Το τελευταίο που θα πρέπει προσέξουμε είναι να μην παραδώσουμε τα όπλα και παραμείνουμε αιχμάλωτοι των παθών και αδυναμιών μας, όπως ο νεαρός που δεν μπόρεσε να φτάσει στην τελειότητα που ζητούσε, μένοντας αιχμάλωτος στα πλούτη του, αλλά να νικήσουμε τις δυσκολίες, τα εμπόδια και να φτάσουμε στην απόλαυση της αιωνίου ζωής και βασιλείας.

 Γιώργος Σαββίδης