Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου- «Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν»

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Ρωμ. ιε΄ 1-7

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. θ΄  27-35 

«Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν» (Ματθ. θ΄29).

Διπλό θαύμα μας διηγείται το σημερινό ευαγγέλιο. Θεραπεία δύο τυφλών και ενός δαιμονισμένου κωφάλαλου. Διπλό θαύμα που επιβεβαιώνει από τη μια τη φθορά της ανθρώπινης φύσεως, εξ’ αιτίας της αμαρτίας και από την άλλη την αποκάλυψη του Ιησού ως Μεσσία, ως Λυτρωτή. Έτσι, ο άνθρωπος που υπέστη φθορά λόγω της αμαρτίας, δέχεται τη θαυματουργική παρέμβαση του Θεού. Μέσα από την προστακτική εντολή «Γενηθήτω» αποκαθίσταται ο άνθρωπος στην προ της πτώσεως κατάσταση. Με μια μόνο διαφορά. Τώρα η θεραπεία ενεργοποιείται με τη μεσολάβηση της πίστεως του ανθρώπου.

Γιατί, ο άνθρωπος, όπως θεληματικά οδηγήθηκε στο χώρο της φθοράς, μόνο με τη θέληση του θα μπορεί να βγει από αυτόν. Το παράδοξο δε είναι ότι αυτή την αναγκαιότητα την αισθάνονται μόνο οι σωματικά ασθενείς. Οι θεωρούμενοι «υγιείς» όχι μόνο αποφεύγουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά και όταν εκδηλωθεί από άλλους το απορρίπτουν, κατακρίνοντας είτε τον Ιησού, είτε τους θεραπευμένους.

Είναι δε στ’ αλήθεια παράδοξο τυφλοί σωματικά να βλέπουν με τα μάτια της ψυχής την παρουσία του Θεού και να επικαλούνται τη βοήθεια του. Ενώ αντίθετα σωματικά υγιείς να βλέπουν το θαύμα και να αρνούνται τη θαυματουργική παρέμβαση του Θεού.

Και οι δυο αυτές καταστάσεις επιβεβαιώνονται μέσα από το σημερινό ευαγγέλιο. Δυο καταστάσεις φθοράς εξ’ αιτίας της αμαρτίας. Οι τυφλοί που αναγνωρίζουν τη Μεσσιανιακή ιδιότητα του Ιησού και οι Φαρισαίοι που όχι μόνο την αρνούνται, αλλά και τη συκοφαντούν. «Ελέησον ημάς, υιέ Δαυίδ» φωνάζουν με πίστη οι τυφλοί. Μπορεί να στερούνται το σωματικό φως, αλλά το φως της πίστης φώτισε την ψυχή τους. Μια πίστη που έδειξε υπομονή την ώρα της σιωπής του Ιησού. Μια πίστη που ακολούθησε επίμονα και όταν ρωτήθηκαν αν μπορεί να κάνει το θαύμα με μια φωνή ομολόγησαν «Ναι, Κύριε». Τότε άγγιξε τα μάτια τους και είπε: «Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν». Όπως το πιστεύετε να σας γίνει.

Η πίστη έφερε το θαύμα. Και η πίστη τους δεν ήταν στιγμιαία εκδήλωση. Ήταν πίστη που καλλιεργήθηκε συστηματικά. Πίστεψαν στα λόγια των Προφητών για το Μεσσία και τις δυνατότητας του και ότι στις μέρες του θα άνοιγαν τα μάτια των τυφλών, χωλοί θα περιπατούσαν και κωφάλαλοι θα μιλούσαν. Δεν λύγισαν μπροστά στη δοκιμασία τους. Αντίθετα καλλιέργησαν την υπομονή και αντί να μοιρολογούν έστρεψαν την προσοχή τους στο Θεό και στήριξαν σ’ αυτόν την ελπίδα τους. Με τον τρόπο αυτό βρέθηκαν σε πλεονεκτικότερη θέση από πολλούς σύγχρονους τους όπως τους φαρισαίους, που αντί να χαρούν για τη θεραπεία των συνανθρώπων τους, αντίθετα κατηγόρησαν τον Ιησού σαν… αρχιδιάβολο.

Μέσα από τη δοκιμασία και ιδιαίτερα μέσα από τη θεραπεία επιβεβαιώνονται οι λόγοι του Ιησού, ότι στη ζωή μας θα συναντήσουμε θλίψεις, δοκιμασίες, αλλά να μην απογοητευτούμε. Να έχουμε θάρρος, να κάνουμε υπομονή και με τη δύναμη της προσευχής να στρέψουμε την προσοχή μας στο Θεό. «Πάντα όσα αν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες λήψεσθε» (Ματθ κα΄22) και «πάντα δυνατά τω πιστεύοντι» (Μαρκ. θ΄23). «Πάντα» όλα είναι κατορθωτά μέσα από τη δύναμη της προσευχής και της πίστης.

Στ’ αλήθεια παρήγορο το μήνυμα, αλλά την ίδια στιγμή μεγάλη κι η δική μας ευθύνη. Γιατί, για το Θεό το θαύμα είναι κατορθωτό και δεδομένο. Για μας όμως, είναι δεδομένη πίστη μας; Πόσες φορές καταφύγαμε στην προσευχή με τη βεβαιότητα της πίστης; Πόσες φορές η προσευχή γαλήνεψε την ψυχή μας και με τα προβλήματα άλυτα γύρω μας, μόνο και μόνο γιατί εμπιστευτήκαμε τον εαυτό μας στο Θεό; Το «γενηθήτω το θέλημα σου» έγινε βάλσαμο για την ψυχή μας.

Υπάρχουν στιγμές πάλι που την ώρα που ζητούμε το θαύμα, την ίδια στιγμή αποκλείουμε τα θαύματα. Μήπως ανήκουμε κι εμείς στην κατηγορία εκείνη των ανθρώπων τους οποίους ρωτά ο Ιησούς: «Πώς δύνασθε υμείς πιστεύσαι» (Ιωάν. ε΄ 44). Αλλά και η προειδοποίηση του «εάν μη σημεία και τέρατα ίδητε, ου μη πιστεύσητε» (Ιωάν. δ΄48). Αν δε δείτε εσείς σημεία και τέρατα, δεν πρόκειται να πιστέψετε.

Η πίστη δεν λειτουργεί στη σκιά του φόβου ή της αγωνίας. Η πίστη είναι κατάθεση ψυχής. Η πίστη είναι ακόμα η εμπιστοσύνη που εκφράζεται μέσα από την υπομονή την ώρα της δοκιμασίας. Η πίστη είναι φως που φωτίζει και ηρεμεί την ώρα της καταιγίδας. Η πίστη είναι δύναμη που μας σπρώχνει σε δοξολογία την ώρα της δοκιμασίας, όπως έγινε με τον Παύλο και τον Σίλα στην φυλακή των Φιλίππων. Η πίστη, είναι η ασάλευτη ελπίδα πως ο Θεός που έδωσε την υπόσχεση, έχει και την δύναμη να την εκπληρώσει (Ρωμ. δ΄21). Κατά τον Απόστολο Παύλο «κι η ελπίδα τελικά δεν απογοητεύει. Μάρτυρες γι’ αυτό η αγάπη του Θεού, με την οποία το Άγιο Πνεύμα που μας δόθηκε γέμισε και ξεχείλισε τια καρδιές μας» (Ρωμ. ε΄5).

Το ότι η «ελπίς ου καταισχύνει» επιβεβαιώθηκε με τη σημερινή θεραπεία του κωφάλαλου και των τυφλών. Επιβεβαιώνεται με τα καθημερινά θαύματα που εκδηλώνονται, είτε με τη μορφή της υπομονής, είτε και με τη μορφή της θεραπείας. Σιωπηλή, αθόρυβα δίνει ο Θεός την απάντηση στις γεμάτες δύναμη και πίστη προσευχές. Με τον τρόπο αυτό βεβαιώνει και τον καθένα από μας ότι μια μέρα θα ακούσουμε και εμείς τα παρήγορα και λυτρωτικά λόγια από τον Ιησού «Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν».

Αδελφοί μου, ζούμε σε μια εποχή παραδοξότητας, γιατί, ενώ ζούμε το θαύμα την ίδια στιγμή δεν το αντιλαμβανόμαστε και συνεχίζουμε να το αναζητούμε. Γιατί, ενώ ζούμε το θαύμα, την ίδια στιγμή το αμφισβητούμε. Γιατί, ενώ ζούμε το θαύμα την ίδια στιγμή… το ψηλαφούμε για να δούμε αν είναι αληθινό! Πρέπει να ξέρουμε ότι το θαύμα χρειάζεται πίστη για να εκδηλωθεί και τούτο και ο Απόστολος Παύλος τονίζει με έμφαση πως: «χωρίς δε πίστεως αδύνατον ευαρεστήσαι πιστεύσαι γαρ δε τον προσερχόμενον τω Θεώ ότι έστι και τοις εκζητούσιν αυτόν μισθαποδότης γίνεται» (Εβρ. ια΄6). Δηλαδή, χωρίς την πίστη είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κανείς το Θεό, γιατί αυτός που πλησιάζει το Θεό πρέπει να πιστεύει ότι υπάρχει Θεός και ότι ανταμείβει όσους τον αποζητούν. Αυτή την πίστη ας αποκτήσουμε κι εμείς. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε ας τον παρακαλέσουμε: Κύριε «πρόσθες ημίν πίστιν» (Λουκ. ιζ΄ 5), για να μπορέσουμε στη δεδομένη στιγμή να ακούσουμε κι εμείς το ευχάριστο μήνυμα «κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν» .Αμήν.

 Θεόδωρος Αντωνιάδης –Μητρόπολη Πάφου