Κυριακή Ζ΄ Ματθαίου- Η εν Χριστώ ελευθερία

(Ματθ. θ΄ 27 - 35)                                  (Ρωμ. ιε΄ 1  - 7)             

Η εν Χριστώ ελευθερία

“Και ανεώχθησαν αυτώ οι οφθαλμοί”

Μεγάλα θαύματα έκανε ο Κύριος κατά την επί γης παρουσία του.  Στη σημερινή περικοπή γίνεται λόγος για τη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζομένου.    

Πολύ συχνά οι Ευαγγελιστές αφηγούνται περιστατικά θαυμάτων του Χριστού για να δείξουν ότι στο πρόσωπό Του απόκαλύπτεται ένας νέος κόσμος, εκείνος της Βασιλείας του Θεού. Ένας κόσμος απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειές της. 

Το νόημα των θαυμάτων

Ένα ερώτημα που προβάλλει είναι γιατί ο Χριστός έκανε θαύματα; Μήπως τα έκανε για να απαλλάξει απλά κάποιους συνανθρώπους μας από τη δυστυχία τους; Όπως γνωρίζουμε ο Θεός Πατέρας μας, μας προσκαλεί να εγκολπωθούμε μια ζωή αγάπης και ελευθερίας, ομορφιάς και δημιουργίας. Όμως η αμαρτία με όλες τις φοβερές συνέπειές της, μπήκε σαν παράσιτο στον κόσμο, σηματοδοτώντας μια πορεία που οδηγεί προς την καταστροφή. Τα πάθη, τα μίση, οι πόλεμοι, οι ασθένειες, είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν μετά που ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από την αγάπη του Θεού και πλησίασε τον χώρο της αμαρτίας. Επομένως, το κακό δεν είναι μια επιφανειακή κατάσταση που περιορίζεται στην εκδήλωση απλά κάποιας ασθένειας ή κάποιας δοκιμασίας. Ριζοβολεί στο βάθος της αμαρτίας. 

  

Όταν λοιπόν ο Χριστός προσφέρει γιατρειά σε ασθενείς με τη θαυματουργία του, όπως και στις περιπτώσεις που αναφέρεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, φανερώνει ότι είναι ο κατ’ εξοχήν ελευθερωτής του ανθρώπου από το κακό που τον καταδυναστεύει. Του προσφέρει μια βαθύτερη γιατρειά που τον απαλλάσσει και τον ελευθερώνει πλήρως από το κακό και τις συνέπειές του. Το βαθύτερο μήνυμα των όσων ενεργεί ο Κύριος είναι ότι μπροστά στην πορεία του ανθρώπου, ξανοίγεται τώρα ο δρόμος της ελευθερίας και της δυνατότητάς του να εισέλθει στην αιωνιότητα. Ο Χριστός σηματοδοτεί μια νέα πορεία που είναι πορεία νίκης εναντίον του κακού και των δυνάμεών του, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας. Αν θέλουμε λοιπόν κι εμείς να εγκολπωθούμε τα σωτηριώδη μηνύματα του Ευαγγελίου δεν έχουμε παρά να εισέλθουμε στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας και να αγωνιζόμαστε στην αγάπη του Κυρίου μας. Μέσα στην πραγματικότητά της μπορούμε να εξασφαλίσουμε όλες εκείνες τις συνταγές που μπορούν να μας οδηγήσουν στη βαθύτερη θεραπεία που αναζητούμε.

Στην προοπτική της ελπίδας

Αφού ο Χριστός μας απελευθέρωσε, τότε γιατί αρρωσταίνουμε και πεθαίνουμε, διερωτούνται πολλοί. Ισχυρή απάντηση δίνουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας οι οποίοι τονίζουν ότι το κακό, η θλίψη, ο πόνος, η δυστυχία, ο θάνατος εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή του ανθρώπου, μέχρι την οριστική κατάργησή τους που σηματοδοτήθηκε με το έργο του Κυρίου. Μέχρι τότε, μπορεί να υπάρχουν όλα αυτά στη ζωή του ανθρώπου, αλλά όχι μόνο δεν μπορούν να τον υποδουλώνουν, αν ο ίδιος βέβαια το θέλει, αλλά αντίθετα οι οποιεσδήποτε δοκιμασίες στη ζωή προσλαμβάνουν νέο περιεχόμενο που με την αξιοποίησή του αντλούμε από τις πηγές της σωτηρίας.     

Αγαπητοί αδελφοί, ο πόνος και οι δοκιμασίες στη ζωή μας μετά που ο Κύριος άνοιξε την οδό της ελευθερίας από τις δυνάμεις του κακού, μπορεί να γίνονται αφορμές για να ανακαλύπτουμε μέσα από τις φουρτούνες το γαλήνιο λιμάνι της σωτηρίας που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Η πιό μεγάλη πρόκληση είναι να γευθούμε κι εμείς τα αγαθά των θαυματουργικών ενεργειών του Ιησού και να γίνουμε δέκτες των ελπιδοφόρων μηνυμάτων του που ξεπηγάζουν μέσα από τους σωτήριους λόγους Του, όπως ήταν και εκείνος που ακούσαμε σήμερα: “Και ανεώχθησαν αυτώ οι οφθαλμοί”.

 Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος – Εκκλησία Κύπρου