Νέα Ακρόπολη

Σαν φοιτητές, θα έχουμε αντιληφθεί την παρουσία μιας κίνησης με το όνομα "Νέα Ακρόπολη" στο χώρο του πανεπιστημίου, αλλά και σε άλλα μέρη, όπου ο προσηλυτισμός είναι εύκολος. Δίνουμε το λόγο στον Επίσκοπο Καρπασίας π. Χριστόφορο (Τσιάκκα), M.A. Theology U.K. και στο "Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων Παραχριστιανικών – Παραθρησκευτικών Ομάδων και Σύγχρονων Ιδεολογικών Ρευμάτων" (Έκδοση Ιεράς Μονής Τροοδιτίσσης), στο οποίο ο π. Χριστόφορος παραθέτει αδιάσειστα στοιχεία για την ταυτότητα της τόσο παλιάς "Νέας Ακρόπολης":

Η κίνηση αυτή παρουσιάζεται στον Ελλαδικό χώρο ως "Φιλοσοφικό Κέντρο Νέα Ακρόπολη". Ιδρύθηκε το 1981 από τον Γ. Α. Πλάνα, αλλά πρόκειται για οργάνωση του Αργεντινού Jorg Augel Livranga Rizzi.

Στην ομάδα αυτή ανήκει επίσης μια άλλη οργάνωση το "Φυσικοθεραπευτικό Κέντρο Πρωτοποριακής Έρευνας Σέραπις".

Η διδασκαλία της οργάνωσης αυτής είναι ολοκληρωτική και επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Σύμφωνα με τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο, η Νέα Ακρόπολη "θέλει να κατασκευάσει ένα Νέο Άνθρωπο, μια Νέα και καλύτερη νοοτροπία για ένα Νέο και Καλύτερο για όλους κόσμο. Ο νέος κόσμος θα γίνει αφού δημιουργηθεί ο νέος άνδρας και η νέα γυναίκα, που θα αρμόζουν στην εποχή του Νέου Αιώνα", ο "Νέος Άνθρωπος, ο αληθινός άνθρωπος".

Η οργάνωση αυτή έχει ως σκοπό της "να δημιουργήσει τη νέα φυλή, την τάξη της εξουσίας. Σ' αυτή φτάνει κάποιος με τη διαδικασία της αυτοεξέλιξης. Στον "Νέο Κόσμο" θα αναγνωριστούν ως πολίτες μόνο όσοι κατορθώσουν να βγουν από την "άρρωστη πνευματική νηπιότητα", οι ευθύνες που θα αναλάβουν θα είναι ανάλογες με το βαθμό εσωτερικής εξέλιξης κάθε ατόμου" (Ο Αγγελιοφόρος, πολυγρ. Εκδ. Της Νέας Ακρόπολης, σ. 3, Τι είναι Νέα Ακρόπολις).

Κατά την αντίληψη της κίνησης, οι λαοί διευθύνονται σήμερα από τα "σιδερένια αφεντικά της ιδεολογικής κατοχής", που έχουν "σάπια καρδιά". Όμως σ' αυτή τη σαπίλα θα φυτρώσουν οι νέοι σπόροι μιας "Νέας Εποχής" (Νέα Ακρόπολη 11, σ. 10). Η οργάνωση καλύπτει προς τα έξω τις αληθινές της προθέσεις. Στο απόρρητο βιβλίο "Εγχειρίδιο του Οδηγητού", που θεωρείται το ευαγγέλιο της κίνησης, ο Livranga αναφέρει: "Η προπαγάνδα πρέπει να προσφέρει εικόνα που να προσελκύει, εικόνα προσωπικής ευχαρίστησης, χωρίς να υποψιάζεται κάποιος πως οι άνθρωποι καλούνται ν' αλλάξουν τρόπο ζωής και πως επιφορτίζονται με μεγάλες θυσίες ή προσπάθειες. Όταν δεθούν με την ομάδα, τότε μας κατανοούν και θεωρούν παράσημο τις θέσεις που προηγουμένως θα τους έφερναν φόβο" (Manuel du Dirigant).

Για να φτάσουμε στο "Νέο Κόσμο" πρέπει να εξουδετερωθεί η δημοκρατία, που είναι η αράχνη και "συνεπής πηγή δυστυχίας" (Γ. Λιβράγκα, Κοινωνικοπολιτική, σ. 42-44).

Ο "νέος κόσμος" θα κυβερνάται από τους "φιλοσόφους" (Κοινωνικοπολιτική, σ. 75).

Σύμφωνα με το "Εγχειρίδιο του Οδηγητού", η επιτυχία για εξουσία είναι πάντοτε έκφραση της τάσης για τελειοποίηση και για ολοκλήρωση. Όσοι δεν έχουν αυτή την επιθυμία, είναι βλάκες ή ανόητοι Βούδες. Όποιος δε νοιώθει μέσα του τη δύναμη να είναι οδηγητής, δεν πρέπει να εξοντωθεί από τους άλλους. Είναι καλύτερο να υπηρετεί τους άλλους".

Η κίνηση διαμορφώνει διάφορες τάξεις, που ονομάζονται "Λόγοι". Η "τάξη της εξουσίας" αποτελείται από τους "Ανωτέρους Ανθρώπους", που οδηγούν τους "λιγότερο ικανούς". Είναι "κυβερνήτες" και "Ώριμοι πνευματικά Μύστες" (Εισαγωγή στη Φιλοσοφία της Ιστορίας, πολυγρ. σ. 18-20). Κατά την ομάδα αυτή οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι (Κοινωνικοπολιτική, σ.80. Κοινωνικοπολιτική, Θέματα 1-4, πολυγρ. Θέμα 3, σ. 5). Εκτός από την "τάξη της εξουσίας", υπάρχει και η τάξη ή ο "Λόγος" των "γυναικείων ταγμάτων". Στην κίνηση το αρσενικό είναι το σύμβολο του εξουσιαζομένου (Κοινωνιολογία, Θέμα 3, σ. 11). Μια τρίτη "τάξη" είναι οι ταξιαρχίες των εργατών.

Η οργάνωση λοιπόν αναλαμβάνει να δημιουργήσει τη "νέα φυλή", την τάξη της εξουσίας. Σ' αυτή φθάνει κάποιος με τη διαδικασία της αυτοεξέλιξης. Στο "Νέο Κράτος" θα αναγνωριστούν ως πολίτες μόνο όσοι κατορθώσουν να βγουν από την "άρρωστη πνευματική νηπιότητα". Οι ευθύνες που θα αναλάβουν θα είναι ανάλογες "με το βαθμό εσωτερικής εξέλιξης κάθε ατόμου" (Κοινωνικοπολιτική, θέμα 5, σ. 4-5).

Αυτή η ρατσιστική οργάνωση δεν έχει πρόβλημα να παρουσιάζεται προς τα έξω με νομοταγές προσωπείο, να εμφανίζεται υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών. Όμως η πραγματική θέση και αξιολόγηση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών φαίνεται καθαρά στα έντυπά της, που δεν προορίζονται για το ευρύτερο κοινό: Στην κορυφή του "Νέου Κράτους" θα είναι ο "Ένας", ο "περισσότερο δυνατός και έξυπνος". Δε θα υπάρχει δημοκρατικό σύστημα, γιατί αυτό κυριαρχεί μόνο στους λαού που βρίσκονται σε "υπεράνθρωπη κατάσταση" (Κοινωνικοπολιτική, Θέμα 4, σ. 2). Είναι ο "Αγγελιαφόρος της Νέας Ακρόπολης", εκείνος που διακηρύσσει: "εγώ είμαι ο σπόρος, ο άνθρωπος του 21ου αιώνα είναι ο σπόρος... Είναι ο πρόδρομος και ο Αγγελιαφόρος. Οι σπόροι δεν αναπτύσσονται πάνω σε πέτρες. Γι' αυτό είμαι εδώ" (ο Αγγελιαφόρος, σ. 1).

Για να επιβληθεί το νέο σύστημα πρέπει να γκρεμιστούν τα παλιά. Γι' αυτό και ο "Αγγελιοφόρος" θεωρείται "καταστροφέας των ειδώλων". Μπροστά στην "καταιγίδα της νέας ζωής και των καινούργιων ιδεών", θα παραμερισθούν "οι δυνάμεις της σιγής" (ο Αγγελιαφόρος, σ. 1-2.18).

Για την "εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια" της οργάνωσης λειτουργεί το "Σώμα Ασφαλείας" (Corp de Securite), το οποίο φροντίζει για την ασφάλεια μέσα στην ομάδα και για τη στεγανοποίησή της προς τα έξω. Οι εκδηλώσεις αυτού του "σώματος" εμφανίζονται ως πρόγραμμα "αγωνιστικής σχολής", π.χ. Τζούντο, καράτε κ.ο.κ. Στο εξώφυλλο του Δελτίου του Corp de Securite (Bulletin du CS, Δεκέμβριος 1977) δημοσιεύεται η ακόλουθη παράσταση: Νεαρός άνδρας με περιβραχιόνιο και σκούφο, με το ένα πόδι γονατιστός, υψώνει το δεξί βραχίονα μπροστά στο έμβλημα της Νέας Ακρόπολης, που περιβάλλεται από τον ήλιο. Είναι ένας αετός, που στεφανώνεται από πυρσό, ένα φτερό και διπλός πέλεκυς. "Είμαστε το έμβρυο", λέει η κίνηση, αλλά, προσθέτει: "Το Σώμα Ασφαλείας θα είναι μία μέρα ένας μεγάλος στρατός, μια μεγάλη δύναμη" (σ. 1).

 Χριστιανική Φοιτητική Δράση