Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟΝ
Ἀγαπητὲ
κύριε Διευθυντὰ τοῦ ≪Ὀρθοδόξου
Τύπου≫, χαίρετε ἐν τῷ Ἀναστάντι
Χριστῷ.
Δεχθῆτε
παρακαλῶ τὰς εὐχαριστίας μου διὰ τὴν δημοσίευσιν τοῦ μικροῦ μου ἄρθρου (Ὁ Ἀλλὰχ
εἶναι ὁ οὐράνιος Πατέρας;). Ἔκτοτε ἔχω δεχθεῖ πολλὰ τηλεφωνήματα καὶ ἐπιστολὲς
Μοναχῶν καὶ εὐλαβῶν Χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι χάρηκαν διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας.
Οὕτως,
ὁ Γέρων Παΐσιος δὲν εἶπε ποτὲ ὅτι ὁ Ἀλλὰχ εἶναι ὁ οὐράνιος Πατέρας, ὅπως
διατείνεται ὁ κ. Καριώτογλου, οὔτε ὅτι ἔχουν βάπτισμα κανονικὸ οἱ Φράγκοι καὶ οἱ
Προτεστάντες, ὅπως διαδίδει ὁ ἱερέας π. Νικόλαος Λουδοβίκος..
Ἀποτελεῖ
τουλάχιστον αὐθαιρεσίαν νὰ χρησιμοποιοῦμε τὸ κῦρος ἐναρέτων Γερόντων τῆς ἐποχῆς
μας, διὰ νὰ ὑποστηρίξουμε τὶς προσωπικές μας ἀπόψεις.
Διὰ
τὸν Γέροντα Παΐσιον μαρτυρεῖ ὁ καλὸς συνεργάτης τοῦ ≪Ὀρθοδόξου Τύπου≫ Αἰδεσιμολογιώτατος πατὴρ
Διονύσιος Τάτσης, ὅτι κατεδίκαζε ἀπερίφραστα καὶ αὐστηρὰ τὸν οἰκουμενισμὸν ὡς
παναίρεσιν καὶ ὁπωσδήποτε τὸν παπισμὸν – προτεσταντισμόν. Εἶναι ποτὲ δυνατὸν ἐνάρετος
ὀρθόδοξος κληρικὸς ἢ λαϊκός, νὰ εἶναι συγχρόνως καὶ οἰκουμενιστὴς καὶ νὰ
δέχεται ὡς Ἐκκλησίαν κάτι ἄλλο ἐκτὸς τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας;
Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα καὶ οἱ διάφορες θρησκευτικὲς συναγωγὲς καὶ φυτεῖες ≪ἃ οὐκ ἐφύτευσεν ὁ Πατήρ≫ μερισθήσονται καὶ ἀποτελοῦν
≪Προδοσίαν τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας≫, ὅπως ἐδίδαξε ὁ
σύγχρονος Ἅγιος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ὁμολογητὴς Ὅσιος Ἰουστῖνος.
Κυρίως
ὅμως οἱ Μοναχοὶ Ἁγιορεῖτες καὶ μή, μοῦ ζήτησαν νὰ διευκρινίσω τὴν νεοφανῆ –
μεταπατερικὴ θεωρία τοῦ Ἐπισκόπου Προύσης. Τὴν νεοθεωρία περὶ τῆς Μοναρχίας τοῦ
Πατρὸς ἐν τῇ Ἁγίᾳ Τριάδι, ποὺ σὲ συγχορδία μὲ τὸν Ἐπίσκοπο Περγάμου, προσπαθοῦν
νὰ ἐπιβάλουν, διὰ νὰ στηρίξουν τὴν θρησκευτικὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου μεταξὺ τῶν Ἐπισκόπων.
Καὶ οἱ Παπικοὶ κάποτε ἔτσι ἄρχισαν καὶ κατήντησαν εἰς τὸν ἀλάθητον Πάπαν, εἰς τὸ
Πρωτεῖον ἐξουσίας καὶ στὴν συνέχεια στὸ Ἀτομικὸν Ἀλάθητον τῶν Διαμαρτυρομένων. Ἡ
θεωρία ὅμως ἐγγίζει τὸν καταδεδικασμένον Ἀρειανισμόν.
Κατὰ
τὴν Ὀρθόδοξον διδασκαλίαν ὁ Πατὴρ ἔχει ὡς ὑποστατικὰ ἰδιώματα τὸ Ἀγέννητον, τὸ
Γεννᾶν καὶ τὸ Ἐκπορεύειν, ποὺ ἀποτελοῦν τὰ ἀκοινώνητα ἰδιώματά Του. Ἂν θέλουμε
νὰ ἀκριβολογήσουμε, πρέπει νὰ διευκρινισθῆ ὅτι ἡ λέξις ΑΡΧΗ σημαίνει ἐξουσία, ἀλλὰ
σημαίνει καὶ πηγή, αἰτία καὶ ρίζα. Ὅταν ἀναφερόμεθα στὴν ἔννοια τῆς ἀρχῆς ὡς ἐξουσίας,
τότε καὶ τὰ Τρία Πρόσωπα μετέχουν αὐτῆς τῆς ἐξουσίας. Διότι ἡ ἐξουσία αὐτὴ ἀποτελεῖ
φυσικὸ καὶ ὄχι ὑποστατικὸ ἰδίωμα τῆς Τρισηλίου Θεότητος, ποὺ ἀνήκει ἐξ ἴσου καὶ
στὰ Τρία Πρόσωπα. Μὲ αὐτὴν τὴν ἔννοια ὁ Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι Μονάρχης καὶ ἡ ἐξουσία
του ἐπεκτείνεται σὲ ὅλα τὰ κτίσματα. Ἂν ὅμως χρησιμοποιήσουμε ἐδῶ τὴν ἔκφραση ≪Μοναρχία τοῦ Πατρός≫, τότε ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Πνεῦμα
μεταβάλλονται σὲ δούλους καὶ κτίσματα ὑποταγμένα εἰς τὸν Πατέρα. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἐδίδασκε
ὁ Ἀρειανισμός. Ἂν ὅμως μὲ τὴν ἔννοια τῆς Ἀρχῆς ἐννοοῦμε τὴν πηγή, αἰτία καὶ
ρίζα τῶν δύο ἄλλων ὑποστάσεων, Τοῦ Υἱοῦ καὶ Τοῦ Πνεύματος δηλαδή, τότε μόνος
Του ὁ Πατὴρ εἶναι ὑποστατικῶς Μονάρχης, Πηγή, Αἰτία καὶ Ρίζα τῶν δύο ἄλλων ὑποστάσεων.
Δυστυχῶς στὴν ἐποχή μας ἐκλαμβάνουν ἐπίτηδες μερικοὶ ≪θεολόγοι≫ τὴν ἔννοια τῆς Μοναρχίας
ὡς φυσικῆς ἐξουσίας τῶν Τριῶν Προσώπων καὶ τὴν ἀποδίδουν μόνο στὸν Πατέρα, ἀρειανικῶς,
διὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὴν Παπικὴν ἐκκλησιολογίαν τους, ἀδιαφοροῦντες διὰ τὴν ἀπόλυτον
διαφωνία τους μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρας, ἐπὶ αὐτοῦ τοῦ σημείου.
Τὸ
ἴδιο ἀκριβῶς σφάλμα ἔκανε καὶ ὁ Βαρλαὰμ τὸν 14ον αἰῶνα καὶ τὸν διόρθωσε μὲ πολλὴν
συγκατάβασιν ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, στὴν πρώτη ἐπιστολή του.
Ἐπίσης
εἰς τὴν Ὀκτώηχον εἰς τὸν Α´ ἦχον, στὴν τρίτη ᾠδὴ τοῦ Τριαδικοῦ Κανόνος ψάλλει ὁ
ὑμνογράφος ὡς ἑξῆς: ≪Τὸν
Μονάρχην Θεὸν καὶ Τρισήλιον≫.
Εἰς
τὸν Α´ ἦχον πάλιν, στοὺς ἀναβαθμοὺς εὑρίσκουμε ≪ἄσωμεν τῇ Τριάδι Μονοκρατορία≫.
Εἰς
τὸν πλ. Δ στοὺς ἀναβαθμοὺς ≪εἰ
γὰρ καὶ τριλαμπεῖ μοναρχεῖ τὸ Θεῖον≫.
Ὁ
Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος διὰ τὸ ἴδιο θέμα ἐπιμένει ὡς ἑξῆς: ≪ἵνα μὴ πενία Θεότητος
κατακριθῶμεν διὰ τὴν μοναρχίαν ἰουδαΐζοντες≫.
Καὶ
τέλος ὁ μέγιστος Θεολόγος, τὸ ταμεῖον τῆς Ὀρθοδόξου διδασκαλίας, Ἅγιος
Γρηγόριος Παλαμᾶς λέγει: ≪Εἷς
ἡμῖν ὁ Θεὸς καὶ μοναρχία τὸ προσκυνούμενον≫.
Εἴμεθα
ἕτοιμοι διὰ περισσοτέρας διευκρινήσεις, ἂν χρειασθεῖ εἰς τὸ μέλλον, διότι ἡ
πίστις εἶναι τὸ ≪πρῶτον
φάρμακον ἀθανασίας≫
κατὰ τὸν Μέγα Μάξιμο τὸν Ὁμολογητήν.
Μετὰ
τιμῆς καὶ εὐχῶν
Ἱερομόναχος
Φίλιππος Θωμάδων
Ἅγιον
Ὄρος
Ορθόδοξος Τύπος, 1/06/2012
4 σχόλια:
Επί τη βάσει των όσων καταγγέλει ο αγιορείτης ιερομόναχος π.Φίλιππος δημιουργείται μείζον θέμα τόσο για τον κ.Καρυώτογλου όσο και για τον π.Νικόλαο Λουδοβίκο.Ελπίζουμε ότι οι προαναφερθέντες θα προβούν στις αναγκαίες διευκρινήσεις προκειμένου να καθησυχασθούν οι δεινώς ταραχθείσες συνειδήσεις των υγιώς φρονούντων χριστιανών.Ανεξαρτήτως πάντως των καταγγελιών του π.Φιλίππου θα πρέπει να υπομνησθεί και υπογραμμισθεί ότι οι κύκλοι της Σύναξης και των συμπαθούντων και συνεργαζομένων με το εν λόγω νεοορθόδοξο περιοδικό έχουν πάμπολλες φορές μέχρι τώρα προκαλέσει αντιδράσεις κατά πάντα δικαιολογημένες απ την πλευρά των ευσεβών χριστιανών που κάθε άλλο παρά ανέχονται την επιχείρηση νοθεύσεως του Ορθοδόξου ήθους.Οι θεράποντες της νεοορθοδοξίας και του ζηζιουλογιανναρισμού εξακολουθητικά ασχημονούν με συνέπεια να σωρεύεται και πολλαπλασιάζεται το αίσθημα αγανάκτησης που συνέχει τις ψυχές των ορθοφρονούντων χριστιανών!Δυστυχώς η σημερινή εκκλησιαστική διοίκηση διάκειται ευμενώς και συγγενεύει ιδεολογικώς με τους θολοκουλτουριάρηδες της Σύναξης και αποτελεί ουτοπία να αναμένει κανείς την κατά ποιμαντικό χρέος ανάκληση στην εκκλησιαστική τάξη των εν λόγω προσώπων.Η ύπαρξη και παρουσία της Σύναξης στα θεολογικά γράμματα αποτελεί έλκος και νεόπλασμα που διαβιβρώσκει τις σάρκες του εκκλησιαστικού οργανισμού.Η υποκατάσταση της αληθινής θεολογίας απ το φιλοσοφικό στοχασμό συνιστά αναντιρρήτως εκτροπή απ το υγιές ορθόδοξο πνεύμα!Κύριε ρύσαι Την Εκκλησία Σου απ τους συναξιακούς ολετήρες!
Λ.Ν.
Μπράβο κε Νάνη!Αρκετά έχει υποφέρει η Εκκλησία μας απ τους κύκλους της σύναξης!
Ευχαριστούμε θερμά τον σεβαστό π. Φίλιππο από την αδελφότητα των Θωμάδων. Θα ήθελα να καταθέσω ένα καυτό ερώτημα; Η Ιερά Σύνοδος πότε θα ασχοληθεί επιτέλους με τον περιβόητο Θεολόγο (θολολόγο) Περγάμου κ. Ιωάννη Ζηζιούλα; Περιττό να πούμε ότι συχνά -πυκνά ευρίσκεται στη Μητρόπολη Δημητριάδος (όπως προσφάτως κατά την εορτή της Αναλήψεως) κάνει χειροτονίες, έχει άριστες σχέσεις με τον τοπικό επίσκοπο και εκθειάζεται τα μέγιστα από τους θεολόγους της Ακαδημίας του Βόλου για την θεολογική του κατάρτιση και τον φωτισμό που διαθέτει!
Όταν μαυρίσει το χιόνι και ασπρίσει το κοράκι θα ασχοληθεί με τη θολολογία του Περγάμου η ωραία κοιμωμένη τουτέστιν η ΔΙΣ.Ο Περγάμου τυγχάνει συμπαθής στη σημερινή εκκλησιαστική διοίκηση την οποία δορυφορούν ως επί το πλείστον τα γνωστά εξαπτέρυγα του ΚΑΙΡΟΥ και της ΣΥΝΑΞΗΣ.Κατανοώ την αγανάκτησή σας φίλτατε ανώνυμε των 9:21μ.μ. που εκπορεύεται απ την επαινετή ευαισθησία σας επί θεμάτων πίστεως αλλά δυστυχώς για την Εκκλησία μας, της οποίας ηγείται
το πρωτοπαλλήκαρο του επάρατου σεραφειμισμού Ιερώνυμος Λιάπης, το ερώτημά σας που είναι και δικό μου ερώτημα θα παραμείνει ερώτημα και ουδέποτε θα μετουσιωθεί σε απάντηση.
Λ.Ν.
Δημοσίευση σχολίου