Ὑπόμνημα Ἁγιορειτῶν πρός τόν Οἰκ.
Πατριάρχην
«ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ»
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ,
θαυμάζουμε τήν ἀγωνία σας διά τάς κινήσεις εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος πού,
κατά τήν ἐπιστολήν σας, «δεν συμβιβάζονται πρός τό Ὀρθόδοξο ἦθος καί ἔθος, ἐγκυμονοῦσαι
κινδύνους καί ἀπροβλέπτους συνεπείας διά τήν ἑνότητα ὅλης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».
Τό
θαυμαστόν εἶναι ὅτι δέν ἀντιλαμβάνεστε τούς κινδύνους καί τις συνέπειες ἀπό τίς
ἰδικές σας κινήσεις, πού ἀναστατώνουν τόν Ὀρθόδοξο Λαό, ὥστε νά ἐκφράζονται μέ ἐπιφωνήματα,
ὅπως «Δέν εἶστε Πατριάρχης, εἶστε Αἱρεσιάρχης».
Στήν
συνέχεια ἐγκωμιάζετε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί καλῶς ποιεῖτε, ἐπειδή ἐγαλούχησε
εἰς τά ὀρθόδοξα νάματα τόν Ἑλληνικόν Λαόν σέ καιρούς χαλεπούς, ἀλλ᾽ ὅμως, εἰς
τούς χαλεπούς καιρούς τῶν τελευταίων τριῶν Πατριαρχῶν, μᾶς ἔχει κατασκανδαλίσει
μέ τίς πρωτοφανεῖς καινοτομίες σας, ὅπως εἶναι οἱ συμπροσευχές μέ αἱρετικούς, ἀκόμη
καί μέ ἀλλοπίστους, οἱ ἀναγνωρίσεις τῶν αἱρετικῶν «ἐκκλησιῶν», τῆς «ἱερωσύνης»
καί τῶν «μυστηρίων» τους, οἱ ὑποχωρήσεις στίς ἀξιώσεις καί στά δόγματά τους, ὅπως
εἶναι ἡ ἕνωση μέ διατήρηση τῶν δογματικῶν παρεκκλίσεών τους, οἱ παραβάσεις τῶν Ἱερῶν
Κανόνων, οἱ διωγμοί Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πού ὀρθοτομοῦν τόν λόγον τῆς ἀληθείας.
Πῶς
ἰσχυρίζεστε ὅτι καί ἐσεῖς ὀρθοτομεῖτε τήν Ἀλήθεια, ὅταν βλασφημώντας τούς ἁγίους
ὁμολογητάς καί διδασκάλους, γράφετε ὅτι«οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τήν
διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν, ὑπῆρξαν ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καί εὑρίσκονται
ἤδη εἰς χεῖρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ»; (Ἐκκλ. Ἀλήθεια 16.12.98).
Πῶς
νά μή κρίνουμε καί ἀμφισβητήσουμε, ὅπως γράφετε, τίς πανορθόδοξες ἀποφάσεις
περί συμμετοχῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἰς τούς διεξαγομένους Διαλόγους, ὅταν
βλέπουμε ὅτι καταντροπιάζεται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τούς ἐκπροσώπους της, πού ἀδιάντροπα
συνομιλοῦν ἤ μᾶλλον βλασφημοῦν μέ ὁμοφυλόφιλους καί δεσποτίνες, πού φρονοῦν τήν
«θεωρία τῶν κλάδων» καί ἐξευτελίζουν τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία λέγοντας ὅτι, εἶναι ἀδελφή
Ἐκκλησία μέ τίς βδελυρές «ἐκκλησίες», πού δημιούργησε ὁ διάβολος
χρησιμοποιώντας τούς αἱρεσιάρχες καί κάνουν τήν Ἐκκλησίαν μας ἕνα κλαδί αὐτοῦ
τοῦ ἀσεβέστατου δένδρου τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Θεομπαιχτῶν»;
Πῶς
νά μή ἀμφισβητήσουμε τίς βαρύγδουπες διακηρύξεις σας περί προάσπισης καί
φύλαξης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί κανονικῆς τάξεως, ὅταν βλέπουμε νά τά ἰσοπεδώνετε;
Πῶς νά διατηρήσουμε, ὅπως ζητεῖτε, τήν ἀκλόνητη ἐμπιστοσύνη πρός τούς ποιμένας
μας μετά ἀπ᾽ ὅσα ἐπισημάναμε;
Ἀντί
Παναγιώτατε, νά τοποθετηθεῖ, ὅπως ζητεῖτε, ἐπισήμως καί συνοδικῶς ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία
στό νά ἀπορρίψει καί καταδικάσει τις ἀστήρικτες, κατά τήν γνώμη σας, ἀνεδαφικές
καί ἐπικίνδυνες θέσεις τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν καί τῶν ὁμάδων, πού διαφωνοῦν στήν
Οἰκουμενική σας κίνηση, μήπως εἶναι καλύτερα νά καταδικάσει τίς Οἰκουμενιστικές
κινήσεις σας, πού καταδικάζονται ἀπό τίς Οἰκουμ. Συνόδους, τούς Ἱερούς Κανόνες
καί τούς Ἁγίους Πατέρες, πού ἀπορρίπτετε, δημιουργώντας μέ σκοπό τήν ἀπόρριψή
τους τήν Μεταπατερική Θεολογία;
Ἐξάλλου
πολλοί Ἀρχιερεῖς, Θεολόγοι, Πατέρες καί πολύς λαός θέλει νά σταματήσει αὐτή ἡ
γελοία ἱστορία τῶν Διαλόγων, πού ἐσεῖς ὑποστηρίζετε.
Εὐχόμαστε
ὁ Θεός νά ἀφαιρέσει τήν θλίψη καί ἀγωνία σας ἀπό τον φόβο «οὗ οὐκ ἦν φόβος» καί
νά ἐμβάλει εἰς τήν καρδίαν σας τήν δύναμη καί τήν αἰσιοδοξία, πού προέρχονται ἀπό
τήν ὀρθή πίστη καί πολιτεία τῶν Ἁγίων Πατέρων, ἀπό τήν ὁποία ἀσυναίσθητα ἔχετε
παρεκκλίνει. Ἀφῆστε λοιπόν, Παναγιώτατε, τίς ἀπειλές καί καταδίκες, διότι ὁ Θεός
σᾶς κατέστησε ποιμένα στήν κορυφή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὄχι γιά νά
σκορπίζετε τά πρόβατα, ἀλλά διά νά πορεύεσθε ἔμπροσθεν αὐτῶν καί αὐτά νά ἀναγνωρίζουν
τήν φωνήν τῆς Ὀρθοδοξίας καί να ἀκολουθοῦν, τό ὁποῖο ὅμως δέν συμβαίνει, διότι ἀκοῦμε
ἀλλοτρίων φωνήν (Ἰωάν. κεφ.10).
Μέ
τόν προσήκοντα σεβασμό
Ἁγιορεῖται
Πατέρες’’
Ορθόδοξος Τύπος, 18/05/2012
1 σχόλιο:
Ευρισκόμεθα αδελφοί όχι μόνον στον καιρό της αποστασίας, όχι μόνον στον καιρό της συγχύσεως αλλά και της ανωνυμίας. Ούτε οι αντιοικουμενιστές καταγγέλλουν επωνύμως τους οικουμενιστές, αλλά γενικά και αορίστως αναθεματίζουν τον Οικουμενισμό, αλλά ούτε και οι σύγχρονοι ομολογητές υπογράφουν επωνύμως τα ομολογιακά άρθρα τους. Είναι κι αυτό ίσως χαρακτηριστικό γνώρισμα των εσχάτων. Πάντως δεν έχω ξαναδεί ούτε αίρεση χωρίς αιρετικούς, αλλά ούτε ομολογητές ανώνυμους!
Δημοσίευση σχολίου