Κυριακή των Μυροφόρων –«Λατρεία –Κήρυγμα-Φιλανθρωπία » (Αποστολικό Ανάγνωσμα)

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πραξ. στ΄ 1-7

«Λατρεία –Κήρυγμα-Φιλανθρωπία »

Ἀδελφοί μου, Χριστός Ἀνέστη!

Ἡ ζωή τῆς πρώτης Χριστιανικῆς κοινότητος στά Ἱεροσόλυμα ἐκτυλίσσετο γύρω ἀπό τρεῖς ἄξονες α-τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ καί τήν προσευχή β-τήν διακονία τοῦ λόγου καί τό κήρυγμα, γ-τήν φιλανθρωπία καί τήν ἄσκηση τῆς ἀγάπης. Αὐτό συμπεραίνεται ἀπό τήν ἀνάγνωση τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων καί μάλιστα ἀπό τό περιστατικό πού ἀκούσαμε σήμερα. Ἔτσι προσδιορίζονται τά πλαίσια τῆς χριστιανικῆ ζωῆς τήν ὁποία πρέπει κι ἐμεῖς νά ζοῦμε. Ἄς τά δοῦμε ἀναλυτικότερα.

1. Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ καί προσευχή.

Ὁ Χριστιανός εἶναι λάτρης τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανός ζεῖ μέ τήν προσευχή. Συνομιλεῖ μέ τόν Θεό. Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ καί ἡ προσευχή εἶναι τόσο ἀπαραίτητα γιά τήν ζωή μας ὅσο καί ἡ ἀναπνοή. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος παρατήρησε ὅτι πιό σπουδαῖο ἔργο εἶναι νά θυμᾶσαι τόν Θεό μέ τήν προσευχή σου ἀπό τό νά ἀναπνέεις γιά νά ζήσεις. Ἡ προσευχή εἶναι ἡ ἀναπνοή καί ἡ δροσιά τῆς ψυχῆς.

Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ γίνεται στόν Ναό ὅπου πρέπει νά συνάγονται ὅλοι οἱ Χριστιανοί. Ὁ χαρακτήρας τῆς χριστιανικῆς Λατρείας εἶναι κοινοτικός. Προσευχόμαστε ὅλοι μαζί, συγκεντρωμένοι στό Ναό. Συμμετέχουμε στήν ἴδια κοινή λατρεία. Λαμβάνουμε τήν ἴδια πνευματική τροφή. Αὐτό γίνεται γιά νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε παιδιά τοῦ ἴδιου Θεοῦ, ἀδελφοί μεταξύ μας. Εἰς τήν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας τελοῦνται καί τά μυστήρια πού μᾶς ἁγιάζουν καί μᾶς θεώνουν. Δέν νοεῖται Χριστιανός πού νά μήν λατρεύει τόν Θεό καί νά μήν προσεύχεται. Εἴμαστε ὅλοι ὑποχρεωμένοι νά εἴμαστε παρόντες στήν κυριακάτικη θ. λειτουργία καί τίς ἄλλες ἱερές ἀκολουθίες. Ὅποιος δέν προσέρχεται σ’ αὐτές ἀποκόπτεται ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν χάρι τοῦ Θεοῦ.

Ἐκτός ὅμως ἀπό τήν κοινή προσευχή ὀφείλουμε νά προσευχόμαστε καί κατ’ οἶκον στό σπίτι μας γιά νά συντηροῦμε τήν πνευματική ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό Πατέρα. Κι ἔτσι συγκεντρωμένοι ὅλοι πρωΐ καί βράδυ ἀλλά καί σέ κάθε ἄλλη περίπτωση προσευχόμαστε στόν Θεό. Τόν δοξάζουμε. Διαλαλοῦμε τήν φήμη του καί τόν ἔπαινο του. Ζητᾶμε ἄφεση ἁμαρτιῶν. Τόν ἰκετεύουμε νά μᾶς βοηθεῖ στήν ζωή μας. Νά μᾶς προστατεύει νά μᾶς εὐλογεῖ καί ἄλλα. Αὐτός εἶναι ὁ πρῶτος ἄξονας τῆς ζωῆς μας τό πρῶτο μεγάλο καθῆκον μας. Ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ καί ἡ προσευχή.

2. Διακονία τοῦ λόγου καί κήρυγμα

Ὁ δεύτερος ἄξονας τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ εἶναι ἡ ἀκρόαση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ πνευματική μελέτη, ἡ διδασκαλία, τό κήρυγμα. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὅπως εἶναι γνωστό ρυθμίζει ὅλα τά θέματα τῆς ζωῆς μας. Ὁ Χριστός μᾶς δίδαξε πᾶσα τήν ἀλήθεια. Στήν Ἁγία Γραφή θά βροῦμε τήν ἀπάντηση στίς ἀπορίες καί ἐρωτήσεις μας. Γι’ αὐτό πρέπει νά εἴμαστε πρόθυμοι νά ἀκοῦμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί νά τόν μελετοῦμε. Πρέπει νά εἴμαστε μαθητές, μαθητές πού διδάσκονται ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο. Νά εἴμαστε μαθητές οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο ἀκούουν ἀλλά καί ἔχουν ζῆλο νά ἐφαρμόσουν τά διδάγματα τοῦ Θεοῦ στήν ζωή τους.

Στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων διαβάζουμε μέ πόση λαχτάρα οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἔτρεχαν κοντά στούς Ἀποστόλους πού εὑρίσκοντο νά ἀκούσουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Στά Εὐαγγέλια διαβάζουμε, ὅτι πάντοτε ἀκολουθοῦσε τόν Χριστό ὄχλος πολύς γιά νά ἀκούσουν τήν θεία διδασκαλία του. Κι ὁ Χριστός καί οἱ Ἀπόστολοι ἐχαίροντο νά τούς διδάσκουν καί νά τούς κατατοπίζουν στά θέματα τῆς ζωῆς.

Σήμερα ὑπάρχουν πολλές εὐκαιρίες γιά νά διδαχθεῖ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Γίνονται κηρύγματα, ὁμιλίες, διαλέξεις, συμμελέτες ἁγίας Γραφῆς, συνάξεις γιά νέους καί μεγάλους. Κυκλοφοροῦν φυλλάδια, βιβλία, ἐκδόσεις εἰδικές καί πλούσιες. Σπείρεται παντοῦ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Θά εἶναι ἀναπολόγητος ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θά τολμήσει νά δικαιολογηθεῖ ἄγνοια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὑπάρχει στήν ψυχή ζῆλος καί πνεῦμα μαθητείας ὁ Θεός θά βρεῖ τήν εὐκαιρία νά μᾶς βοηθήσει νά ἀκούσουμε τό θέλημά του καί νά τό ἐφαρμόσουμε.

Παρά ταῦτα ὅμως ὀφείλω νά ἐπισημάνω, ὅτι οἱ σημερινοί Χριστιανοί δέν εἶναι καί τόσο πρόθυμοι νά σπεύσουν νά ἀκούσουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἀπορροφώνται ἀπό βιοτικές μέριμνες, ποικίλα ἐνδιαφέροντα καί δέν τούς μένει καιρός γιά πνευματική μελέτη καί καταρτισμό. Τρέχουν δεξιά. Τρέχουν ἀριστερά. Φροντίδες καί κόποι δέν τούς ἐπιτρέπουν νά τραφοῦν καί πνευματικά. Ἔτσι ἀδυνατίζει ἡ πίστη, τά βιώματα ἐξαφανίζονται κι ὅταν θά ἔρθουν οἱ δύσκολες ὥρες, οἱ ὥρες τοῦ πειρασμοῦ, τῶν θλίψεων, τῆς δοκιμασίας δέν θά ἔχουν δύναμη νά σταθοῦν στά πόδια τους.

Ὅμως ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ δεύτερος ἄξονας τῆς ζωῆς τοῦ πιστοῦ.

3. Φιλανθρωπία καί ἔργο ἀγάπης

Ὁ Χριστιανός ἄνθρωπος συμπληρώνει τήν ζωή τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ καί τῆς μελέτης τοῦ λόγου του μέ τά ἔργα ἀγάπης καί φιλανθρωπίας. Αὐτοί εἶναι οἱ ὡραῖοι καρποί τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Ἀποτελοῦν τήν μαρτυρία τῆς ἀναγεννημένης ἐν Χριστῷ ὑπάρξεως του. Εὐωδιάζουν ἀπό τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὀμορφαίνουν τήν ἀσχήμια τῆς ἐλεεινῆς ζωῆς τῆς ἁμαρτίας. Στολίζουν τόν κόσμο. Δοξάζουν τόν Θεό.

Τήν φιλανθρωπία καί τήν ἀγάπη του ὁ χριστιανός τήν ἐκδηλώνει πρός ὅλους. Πρῶτα στούς οἰκείους του, στήν οἰκογένειά του, στούς συγγενεῖς του, στούς φίλους του, στούς συναδέλφους του στήν ἐργασία, στό ἐπάγγελμά του. Κι ἄν οἱ ἐχθροί του πρέπει νά δοκιμάσουν τήν ἀγάπη του, τήν στοργή του, τήν ἀνοχή του, τήν μακροθυμία, τήν χρηστότητά του.

Ἀδελφοί μου

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἔδωσε νέες προοπτικές στήν ζωή μας. Αὐτές τίς προοπτικές πού διαπιστώνουμε στήν πρώτη χριστιανική κοινότητα. Ὁ βίος τῶν χριστιανῶν περιέχει λατρεία καί προσευχή, περιέχει μελέτη καί ἐφαρμογή τοῦ λόγου καί τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, περιέχει φιλανθρωπία καί ἀγάπη.

Σ’ αὐτά τά πλαίσια ὀφείλει νά εὑρίσκεται καί νά κινεῖται καί ἡ δική μας ζωή

Χριστός Ἀνέστη !

Αρχιμ. Καλλίνικος Νικολάου, Ι. Μητρόπολη Καισαριανής/