Σπάρτης Ευστάθιος: «Η ορθή στάση του χριστιανού απέναντι στην οικονομική κρίση».

05/03/2012

Π ρ ὸ ς

Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τον ευσεβή λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

«Ἡ ὀρθή στάση τοῦ χριστιανοῦ ἀπέναντι στήν οἰκονομική κρίση».

Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί,

Εἶναι γνωστά τά ἀποτελέσματα τῆς οἰκονομικῆς ὕφεσης σέ ὅλους μας. Ἡ φτώχεια καί ἡ ἀνέχεια δέ χτύπησαν μόνο τά σπίτια τῶν φτωχῶν καί πολυμελῶν οἰκογενειῶν, ὅπως ἄλλοτε, ἀλλά καί τά σπίτια ἐκείνων πού ποτέ μέχρι σήμερα δέν εἶχαν σκεφτεῖ ὅτι θά περνοῦσαν μιά τέτοια δοκιμασία.

Μέσα σ’αὐτές τίς πρωτόγνωρες συνθῆκες καί ἐπειδή ἡ πεῖνα δέν ἔχει μάτια, βγῆκαν στόν δρόμο καί οἱ μέχρι χθές ἔχοντες.  Ἁπλώνουν τό χέρι τους καί ζητοῦν βοήθεια καί οἱ μέχρι χθές εὔποροι ἤ ἐν πάση περιπτώσει αὐτοί πού δέν εἶχαν στερηθεῖ στή ζωή τους τίποτε. Πλησιάζουν τούς κάδους τῶν ἀπορριμμάτων καί αὐτοί πού ἄλλοτε πέταγαν τό μισό φαγητό τους ἀπό τήν ὑπερκατανάλωση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Τώρα πλέον καί δέν ξέρουμε μέχρι πότε, φτωχός δέν εἶναι ὁ Γεωργάκης πού καθόταν στή γωνιά τοῦ δρόμου καί ζητοῦσε βοήθεια γιά τόν ἑαυτό του καί τή γυναίκα του, ἀλλά φτωχός εἶναι καί ὁ ἄνθρωπος τῆς διπλανῆς μας πόρτας πού εἶχε αὐτοκίνητο καί τό πούλησε, πού εἶχε κτῆμα καί τό ἔδωσε, γιά νά μπορέσει νά ζήσει τήν οἰκογένειά του, καθώς καί αὐτός πού κινδυνεύει νά χάσει ἀκόμη καί τό σπίτι πού μένει, διότι χρωστάει στήν Τράπεζα, ἡ ὁποία  τόν εἰδοποίησε μέ κλητῆρα πρίν ἀπό λίγες μέρες.

Ποιά θέση πρέπει νά πάρουμε σ’ αὐτή τή δοκιμασία, πού ἔχει καί ἄλλες ἐπιπτώσεις, οἱ ὁποῖες, ἄν δέν τίς προσέξουμε, μπορεῖ νά προκαλέσουν ἀκόμη καί κατάθλιψη καί νά ὁδηγήσουν σέ τραγικές πράξεις σχετικές μέ τήν ἴδια τή ζωή μας;

Τό πρῶτο πού πρέπει νά κάνουν ὅσοι χτυπήθηκαν ἀπό αὐτή τή δοκιμασία εἶναι νά τονώσουν τήν πίστη τους στόν Πανάγαθο Θεό καί στή σωστική Πρόνοιά Του. Νά πιστεύουν ὅτι Ἐκεῖνος, πού ἔδωσε τό στόμα, θά φροντίσει καί γιά τήν τροφή. Ἐκεῖνος, πού τρέφει τά σπουργίτια καί ἐνδιαφέρεται γιά ὅλη τή φύση ἔλλογη καί ἄλογη, δέ θά ἀδιαφορήσει γιά τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι τό πιό τέλειο δημιούργημά Του καί χάρη τοῦ ὁποίου ταπεινώθηκε καί σταυρώθηκε, γιά νά κάνει ἀναμφισβήτητη τήν ἀγάπη Του. Τό «ἔχει ὁ Θεός», πού ἔλεγαν οἱ παλαιότεροι ἀπό μᾶς, πρέπει νά βρεῖ θέση καί πάλι στά χείλη μας.

Τό δεύτερο πού εἶναι ἀνάγκη νά σκεφτοῦμε καί νά προσπαθήσουμε νά κάνουμε εἶναι ἡ διόρθωσή μας καί ἡ ἀλλαγή τῆς ζωῆς μας. Δέν εἶναι δυνατό νά τρώγει κάποιος καί νά μεθάει καί νά πετάει στά σκουπίδια τό φαγητό πού περίσσευσε, ὅταν γνωρίζει ὅτι γύρω του ὑπάρχουν φτωχοί καί πεινασμένοι. Αὐτοί δέν εἶναι ἄλλου Θεοῦ παιδιά, ἄλλα εἶναι τοῦ ἴδιου δημιουργήματα καί ἑπομένως εἶναι καί δικά μας ἀδέλφια. Εἶναι ἀνάγκη νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι μιά τέτοια σπατάλη πού γίνεται μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια τῶν πεινασμένων θά ἔχει δυσμενῆ ἀποτελέσματα. Ἄν δέ συμμεριζόμαστε τή φτώχεια τῶν ἄλλων, θά ἐπιτρέψει ὁ Θεός νά γίνουμε φτωχοί, γιά νά διδαχθοῦμε τή σωστή συμπεριφορά μας ἀπέναντί τους. Νά ζητήσουμε, λοιπόν, συγγνώμη πρῶτα ἀπό τόν Θεό γιά τήν ἐγωιστική συμπεριφορά μας καί ὕστερα συγγνώμη  καί ἀπό τούς ἴδιους τούς φτωχούς πού περιφρονήσαμε. Μόνο ἐάν μέσα μας  νιώσουμε συντριβή καί μαζί μέ τούς ἀδύνατους ἀδελφούς μας συναντηθοῦμε καί μαζί μέ ἐκείνους σηκώσουμε τά χέρια μας στόν οὐρανό, τότε θά ἔλθει ἡ συγχώρηση καί ἡ εὐλογία.

Ἀλλά θά πρέπει νά κάνουμε ἕνα ἐπιπλέον  βῆμα πρός τά ἐμπρός. Ὅσοι  ἀκόμη ἀντέχουν, ὅσοι ἔχουν «σπλάχνα οἰκτιρμῶν» ν’ ἀνοίξουν τήν καρδιά τους καί νά δώσουν κάτι ἀπό ἐκεῖνα πού ἔχουν. Ἄν εἶναι ἀπό τό περίσσευμά τους καί τό προσφέρουν μέ τήν καρδιά τους καί μέ κίνητρο τήν ἀγάπη τους, θά ἔχουν τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί δέ θά στερηθοῦν ποτέ καί τίποτα.  «Θέλεις νά ἔχεις, δῶσε» λέγει τό ἀπόσταγμα τῆς σοφίας τοῦ λαοῦ μας. Ἄν δώσεις ἀπό τό ὑστέρημά σου, τότε νά γνωρίζεις ὅτι ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θά εἶναι πλούσια γιά  ὅλη τήν οἰκογένειά σου, ἐνῶ ταυτόχρονα θά δίδεις καί ἕνα ἀξιοθαύμαστο παράδειγμα στήν κοινωνία, ἀνάμεσα στήν ὁποία λιγόστεψαν τά παραδείγματα τῶν Μεγάλων Εὐεργετῶν, οἱ ὁποῖοι ὑστεροῦνταν γιά νά βοηθήσουν τόν συνάνθρωπο.

Ἔτσι, ἀδελφοί μου, πιασμένοι χέρι – χέρι, θά ἀντιμετωπίσουμε χριστιανικά τή δοκιμασία πού μᾶς βρῆκε καί θά ἐλπίζουμε ὅτι θά ἔχει τέλος ἡ περιπέτεια τῆς Χώρας μας καί θά ἔλθουν καλύτερες ἡμέρες. Ἡ ἐλπίδα ποτέ δέν πρέπει νά μᾶς ἐγκαταλείψει.

Πρίν κλείσω τήν ἐπικοινωνία μας, θέλω νά προσθέσω κάτι πρακτικό, πού θά ἀποτελεῖ  καί ἔμπρακτη ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης μας.

Μερικοί πιστεύουν, ὅτι τά Χριστούγεννα καί τό Πάσχα πρέπει νά βοηθᾶμε τούς φτωχούς. Ὅμως, καί οἱ φτωχοί ἔχουν στομάχι, πού δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν τροφή μόνο αὐτές τίς ἑορταστικές περιόδους, ἀλλά ὁλόκληρο τόν χρόνο. Ἑπομένως, εἶναι ἀνάγκη νά συνεχίσουμε τήν προσφορά μας καί κατά τήν περίοδο πού διανύουμε. Μάλιστα τό καθῆκον τῆς φιλανθρωπίας τονίζεται τόσο ἀπό τίς Ἀποστολικές καί Εὐαγγελικές περικοπές ὅσο καί ἀπό τά τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας μας κατά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, γιατί καί ἡ νηστεία, μεταξύ τῶν ἄλλων,  ἔχει καί αὐτό τό νόημα, ν’ αὐξήσουμε τήν ἐλεημοσύνη.

Προτείνω, λοιπόν, αὐτό πού γίνεται σέ μερικά Σουπερμάρκετς (Supermarkets)  στήν Ἀθήνα καί σέ ἄλλες μεγάλες πόλεις νά γίνει καί στήν ἐπαρχία μας. Σέ μιά γωνιά τοῦ κάθε καταστήματος  τῆς Σπάρτης καί τῶν κωμοπόλεων τῆς Μητροπόλεώς μας,, ἀκόμη καί τῶν χωριῶν, νά τοποθετηθεῖ μιά πινακίδα πού θά στείλει ἡ Μητρόπολή μας μέ τήν ἔνδειξη «ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΕΛΦΙΑ». Στόν χῶρο αὐτον, θά ἀφήνουν ὅσοι ἀγοράζουν δικά τους πράγματα καί μιά μικρή ποσότητα ἀπό τά ἴδια γιά τούς ἀνήμπορους ἀδελφούς μας. Αὐτά γιά μέν  τή Σπάρτη θά μεταφέρονται μέ ἐθελοντές ἀπό τά Καταστήματα στό «Βοήθεια στό Σπίτι» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, γιά δέ τίς ὑπόλοιπες ἐνορίες θά τά συγκεντρώνουν οἱ ἱερεῖς μέ τά Μέλη τῶν Φιλοπτώχων Ταμείων καί θά τά μοιράζουν μέ πολλή διάκριση στούς φτωχούς τῆς ἐνορίας τους καί στά Ἱδρύματα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.

Πολλοί ἀπό τούς καταστηματάρχες μέ κίνητρο τήν ἀγάπη τους μέ παρακάλεσαν νά τούς ἔχω ὑπόψη μου. Μέ πολλούς ἀκόμη δέν ἐπικοινώνησα, εἶμαι ὅμως βέβαιος ὅτι ὅλοι τό ἐπιθυμοῦν, ὄχι μόνο γιά νά μήν ὑστερήσουμε σέ αἰσθήματα φιλαλληλίας καί ἀλληλεγγύης, ἀλλά κυρίως γιά νά συμπαρασταθοῦμε στούς ἀδελφούς μας κατά τήν παροῦσα ἀνάγκη.

Ἀδελφοί μου,

Ἄς προσφέρουμε  μιά σταγόνα ἀγάπης στόν ὠκεανό τῆς ἀνάγκης. Θά τήν εὐλογήσει ὁ Θεός καί πρώτη καί ἄμεση ἀμοιβή θά εἶναι ἡ χαρά γιά ὅλους μας καί ἡ συμπαράσταση στόν ἐμπερίστατο ἀδελφό μας, πού, ὅπως μᾶς δίδαξε ὁ Χριστός μας, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός Του.

Μέ εὐγνώμονες εὐχαριστίες

Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ὁ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ