Πρωτοπρ. Βασίλειος Γεωργόπουλος, Η πολεμική κατά της Παλαιάς Διαθήκης εις την Ναζιστικήν Γερμανίαν

Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ

Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἡ Παλαιά Διαθήκη ὡς μέρος τῆς Ἁγ. Γραφῆς, ἔτυχε ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων μιᾶς πρωτοφανοῦς πολεμικῆς. Κοινός παρονομαστής τῶν πολεμίων της ἀνά τούς αἰῶνες, ἔστω καί ἄν τά κίνητρά τους ἦταν διαφορετικά, εἶ ναι ὅτι δέν θέλησαν ποτέ νά κατανοήσουν τό γεγονός, ὅτι ἡ Παλαιά Διαθήκη εἶναι ἀναπόσπαστα συνδεδεμένη μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό κατανοεῖται μόνο χριστολογικά, καθώς καταγράφει τήν ἐν χρόνῳ φανέρωση καί ἐξέλιξη τοῦ σχεδίου τοῦ Τριαδικοῦ Θε οῦ γιά τήν ἐν Χριστῷ παλιγγενεσία τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς δημιουργίας.

Ἡ ἄσαρκος τοῦ Θεοῦ Λόγου παρουσία στήν Π.Δ κατά τίς Θεοφάνειες, οἱ τύποι, τά σύμβολα, οἱ προεικονίσεις, οἱ προφῆτες, ἐκφράζουν κατά τρόπο ρεαλιστικό ὅτι τά πάντα κινοῦνται γύρω ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου καί τήν προσδοκία τῆς ἐλεύσεώς Του.Ἔτσι κατανοοῦμε, γιατί τήν Π.Δ οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία μας τήν κατανόησε μέ φυλετικά ἤ ἐθνικιστικά κριτήρια, ἀλλά μέ θεολογικά.

Στούς πολεμίους τῆς Π.Δ κατά τούς νεώτερους χρόνους ἀνήκουν καί οἱ Ναζί. Στά χρόνια τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας, ἡ Π.Δ θά πολεμηθεῖ ἀπό τρεῖς χώρους, πού εἶχαν ὅμως κοινό κίνητρο. Αὐτό δέν ἦταν ἄλλο, παρά οἱ ρατσιστικές φυλετικές ἀντιλήψεις τῶν ναζί περί Ἀρίας φυλῆς, ὁ ἀντισημιτισμός τους καί ἡ ἐχθρική τους τοποθέτηση ἀπέναντι στό Χριστό καί τό Εὐαγγέλιο. Χαρακτηριστική εἶναι ἐν προκειμένῳ ἡ δήλωση τοῦ Χίτλερ στίς 6-7-1933: "Κάποιος πρέπει νά εἶναι ἤ χριστιανός ἤ Γερμανός. Καί τά δύο μαζί δέν μπορεῖνά εἶναι"1.

Ὁ πρῶτος χῶρος, ὁ ὁποῖος θά ἐκφραστεῖ μέ πρωτοφανῆ σκληρότητα καί μῖσος κατά τῆς Π.Δ εἶναι ἡ Γερμανική ναζιστική ἰδεολογία. Πρίν τήν ἀνάληψη τῆς ἐξουσίας, ἐπισήμως, ἡ ναζιστική προπαγάνδα ἔχει προετοιμάσει συστηματικά τό ἔδαφος μέ τή διάδοση τῶν ἀντιλήψεων τοῦ Houston Stewart Chamberlain. Ὁ Η.S. Chamberlain ἦταν ἕνας βρετανικῆς καταγωγῆς ρατσιστής φιλόσοφος, ἀρχικά θερμός γερμανόφιλος καί τελικά πολιτογραφημένος Γερμανός, κατά τή διάρκεια τοῦ Α' παγκοσμίου πολέμου.

Τό βασικότερο ἔργο τοῦ Η. S. Chamberlain " Τά θεμέλια τοῦ 19^ου αἰώνα" εἶναι γεμάτο2, σύν τοῖς ἄλλοις, ἀπαξιωτικῶν καί μειωτικῶν ἀναφορῶν κατά τῆς Π.Δ, στά

πλαίσια βεβαίως τῶν ρατσιστικῶν ἀντιλήψεών του καί τῆς ἰδεολογικῆς προσέγγισης τοῦ θέματος. Ἡ ἀναφορά τοῦ Χίτλερ στό ἔργο αὐτό ἦταν συχνή. Γι᾽ αὐτό, ἡ ναζιστική προπαγάνδα θά ἀναπαράγει τίς θέσεις αὐτές τοῦ Η.S. Chamberlain, ὥστε τό ἔργο του αὐτό μέχρι τό 1938 νά ἔχει πραγματοποιήσει 23 ἐκδόσεις.

Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα, ἀποτελοῦν οἱ θέσεις τοῦ Alfred Rosenberg, πού ὑπῆρξε ὁ κατεξοχήν θεωρητικός τοῦ ναζισμοῦ, ὑπουργός τοῦ Χίτλερ, καί συνιδρυτής τοῦ ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ κόμματος. Nά σημειωθεῖ, ὅτι ἀπό τό διεθνές δικαστήριο τῆς Νυρεμβέργης καταδικάστηκε ὡς ἐγκληματίας πολέμου καί ἀπαγχονίστηκε στίς 16-10-1946.

Ὁ A. Rosenberg ὁμιλοῦσε μέ πρωτοφανῆ περιφρόνηση ἐναντίον τῆς Π. Διαθήκης, λέγοντας ὅτι περιέχει "ἀνόητες καί ἐπιβλαβεῖς διηγήσεις ἄξιες μόνο γιά Ἑβραίους"3, καί ἐπιπλέον μιλοῦσε γιά "ποικίλα σκουπίδια τῆς ἑβραϊκῆς, μεσανατολικῆς καί ἀφρικανικῆς νοοτροπίας καί ζωῆς"4.

Ὁ δεύτερος χῶρος ἀπό τόν ὁποῖο θά πολεμηθεῖ ἡ Π.Δ εἶναι ὁ χῶρος τῶν λεγομένων" Γερμανῶν Χριστιανῶν" (Deutschen Christen)5. Oἱ Γερμανοί Χριστιανοί ἦταν μιά συγκρητιστική πολιτικοθρησκευτική κίνηση, μέ ἀντισημιτικό ρατσιστικό ὑπόβαθρο, καί πολιτικό προσ ανατολισμό. Ἡ "θεολογία" τους ἐπίσης ἦταν συγκρητιστική, μέ μείξη χριστιανικῶν καί ἀντιχριστιανικῶν στοιχεῖων, μέ ἀντισημιτική ἀφετηρία, καί μέ πολιτική προοπτική.

Ἀφοῦ ἀκρωτηρίασαν τό εὐαγγέλιο, δημιούργησαν ἕνα χριστιανισμό καρικατούρα ὑπηρέτη τῶν ἐ θνικοσοσιαλιστικῶν ἀντιλήψεων τοῦ Χίτλερ. Πολέμιοι τῆς Π.Δ θά ἐκφράσουν τό μῖσος τους ἐναντίον της ποικιλοτρόπως. Ὅσους δέχονταν τήν Π.Δ, τήν ὁποία εἶχαν ἀπορρίψει, τούς θεωροῦσαν ἰουδαιοχριστιανούς, μή ἄριους, καί ἀπαγόρευαν τή συμμετοχή τους στόν κλῆρο καί ζητοῦσαν καί τόν ἀποκλεισμό τους ἀπό τήν ἐκκλησία.

Ἐνδεικτικά, θά ἀναφέρουμε μόνο τίς διακηρύξεις ἑνός ἐκ τῶν πλέον ἐπιφανῶν στελεχῶν τῶν Γερμανῶν Χριστιανῶν τοῦ Dr. Reinhold Krause, ὅπου στίς 13-11-1933 στό Βερολίνο παρουσίᾳ χιλιάδων ἀκροατῶν ζητοῦσε τήν "ἀπελευθέρωση τῆς Γερμανικῆς Ἐκκλησίας ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη καί τήν ἰουδαϊκή ἠθική της, ἀπό αὐτές τίς ἱστορίες ζωεμπόρων καί ρουφιάνων". Καί συνέχιζε λέγοντας: "Δικαίως ἔχει χαρακτηριστεῖ ὡς ἕνα ἀπό τά πιό ἐρωτηματικά βιβλία τῆς παγκόσμιας ἱστορίας"6.

Ὁ τρίτος χῶρος, ὁ ὁποῖος μέ ἰδιαίτερη σφοδρότητα θά πολεμήσει κάθε τί τό χριστιανικό, τῆς Π.Δ συμπεριλαμβανομένης, ἦταν ἡ Γερμανική νεοειδωλολατρία ἡ ὁποία εἶχε ἀναβιώσει κατά τό διάστημα τοῦ μεσοπολέμου καί ἀνδρώθηκε στά χρόνια τοῦ ναζισμοῦ στή Γερμανία. Οἱ διάφορες Γερμανικές νεοπαγανιστικές ὁμάδες καί κατευθύνσεις συστεγάζονταν κάτω ἀπό τό ὄνομα "Κίνηση τῆς Γερμανικῆς Πίστεως" (Deutsche Glaubensbewegung)7.

Θεωροῦσαν ὅτι τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί ὁλόκληρη ἡ Ἁγ.Γραφή ἦταν ριζικῶς ἀντίθετα μέ τίς περί φυλῆς, αἵματος, ὑπερηφανείας, ἡρωισμοῦ καί σωματικῆς δυνάμεως ἀντιλήψεις τῆς ἀρίας γερμανικῆς φυλῆς .Ἡ Π.Δ γιά τούς Γερμανούς νεοειδωλολάτρες τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας, ἀντιπροσώπευε καί ἐξέφραζε κατά τούς ἀνιστόρητους καί βλάσφημους ἰσχυρισμούς τους, ὅλα τά μειονεκτήματα τοῦ "ἀσιατικοσημιτικοῦ πνεύματος".

Θά ὁλοκληρώσουμε τήν ἀναφορά στό θέμα μας, μέ μία ἐπισήμανση ἀπό τή σύγχρονη Γερμανία, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει ἀκριβῶς τά ὅσα ἀναφέρουμε. Σέ σύγχρονες νεοπαγανιστικές καί νεοναζιστικές Γερμανικές ὁμάδες, πού σέ ὁρισμένες ἐξ αὐτῶν λόγῳ ἰδεολογικῆς τους ἀλληλοπεριχώρησης τά διακριτικά τους πλαίσια εἶναι δύσκολα εὐδιάκριτα, σέ θεωρητικές τους, λοιπόν, διακηρύξεις σχετικά μέ τό Χριστό καί τήν Παλαιά Διαθήκη, παραπέμπουν καί σήμερα σέ ἰδεολογικές τοποθετήσεις ἀρχῶν τοῦ Ἐθνικοσοσιαλιστικοῦ κόμματος τοῦ Χίτλερ8.

Ἡ πτωμαΐνη τοῦ ναζισμοῦ τρέφει καί σήμερα τούς σύγχρονους ἰδεολογικούς βρυκόλακες, στήν πολεμική τους κατά τῆς Π.Δ, πού σέ τελική ἀνάλυση εἶναι πολεμική ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ.

1. Βλ. A. Lapple, Kirchengeschichte in Langsschnitten, 1968, σ. 89.

2. Βλ. H. St. Chamberlain, Die Grund lagen des neunzehnten Jahr - hunderts. Erste Halfte, 193823, σσ. 220- 295.

3. Βλ. A. Rosenberg, Der Mythus der 20 Jahrhunderts, 193428, σσ. 601-603.

4. Βλ. A. Rosenberg,Ὅπ. π, σσ. 172 ,175.

5. Βλ. Ἐνδεικτικῶς: K. Scholder, Die Kir chen und das Dritte Reich, Band 1, 1977.

J. Sonne, Die politische Theo lo gie der Deutschen Christen, 1982.

6. Βλ. http://rskellinghusen.ler n netz. de/project 1/kirche/ deutsche. htm.

7. Βλ. K. Algermissen, Deu tschreligiose Bewegung,στό L.TΗ. K1, 3, 259-261

8.Βλ ἐκτενῶς. Fran ziska Hundseder, Wotan Junger. Neu heidnische Gruppen zwischen Esoterik und Rechtsradicalismus,1998.

Ορθόδοξος Τύπος, 18/11/2011