Η μνήμη των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης,
που τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, μάς μεταφέρει στην Αντιόχεια του
3ου αιώνα. Ο Κυπριανός ήταν φιλόσοφος και καταρτισμένος στις τέχνες της
μαγείας. Την ίδια εποχή, στην Αντιόχεια ζούσε μία εκθαμβωτικού κάλλους νεαρή
γυναίκα, η Ιούστα, κόρη ειδωλολάτρη ιερέα. Η Ιούστα, ακούγοντας το κήρυγμα του
Ευαγγελίου από Διάκονο της Εκκλησίας της Αντιοχείας, εγκατέλειψε την πίστη των
ειδώλων, πίστεψε στον Χριστό και βαπτίσθηκε Χριστιανή.
Μεταξύ των δαιμονοκίνητων οργάνων της μαγείας
και μαντείας και των θυμάτων τους, τα οποία κινδυνεύουν να δαιμονιστούν, αν
συνεχίσουν τις επαφές και εισέλθουν στα ενδότερα της επικίνδυνης αυτής
δραστηριότητας, η Εκκλησία μας κάνει σαφή διάκριση. «Συγκρίνοντας ο Άγιος
Γρηγόριος ο Παλαμάς τους δαιμονισμένους με αυτούς που εκούσια υποδουλώθηκαν στο
σατανά, βρίσκει τους δεύτερους κατά πολύ αθλιότερους, παρότι διαφεύγουν από το
αισθητήριο και την προσοχή των πολλών. Γιατί οι δαιμονισμένοι μόνο σωματική
βλάβη μπορούν να προξενήσουν στον εαυτό τους ή καμιά φορά, σ’ εκείνους που τους
πλησιάζουν. Ενώ οι «αφομοιωμένοι τω αρχεκάκω εχθρώ», με τις πονηρές επιθυμίες
και πράξεις τους, διαφθείρουν την ψυχή τους και τις ψυχές εκείνων που απρόσεκτα
τους συναναστρέφονται. Γιατί οι δαιμονισμένοι κάποτε, με το θάνατο του σώματος,
αποβάλουν και την επήρεια των δαιμόνων, ενώ όσοι αμετανόητα αμαρτάνουν φέρνουν
μαζί τους και την πνευματική κάκωση, μόνιμη και αναπόβλητη»
Απέναντι σ’ αυτή τη νοσηρή και δαιμονική
δράση της μαντείας και της μαγείας στην εποχή μας οφείλουμε, αδελφοί μου, να
επιδεικνύουμε αμείλικτη άρνηση και απόλυτη αποχή, γιατί η υποτίμηση των
δυνάμεων του διαβόλου μπορεί ν’ αποβεί καταστροφική. Έχουμε, όμως, τρόπους
προστασίας από τον διάβολο και τα όργανά του, τους οποίους πρέπει να
χρησιμοποιούμε διαρκώς στην πνευματική μας ζωή. Και οι τρόποι αυτοί δεν είναι
άλλοι από την προσήλωση στην ζωή του Χριστού, όπως αυτή βιώνεται μέσα στην Αγία
Του Εκκλησία. Με την συμμετοχή στη Μυστηριακή εμπειρία, την διαρκή μετάνοια,
την συχνή εξομολόγηση και προσέλευση στην Θεία Κοινωνία, με την νηστεία και την
καρδιακή προσευχή. Αυτά είναι τα ανίκητα όπλα κατά του διαβόλου, τα οποία ο
Χριστός μάς χάρισε, ικανά να μάς καταστήσουν άτρωτους από τις δαιμονικές
δυνάμεις και πνευματικά ελεύθερους από κάθε είδους νοσηρές εξαρτήσεις και
πτώσεις. Απέναντί τους ο διάβολος κατατροπώνεται και τα όργανά του
εξευτελίζονται και εκμηδενίζονται. Με αυτά να πορευόμαστε στη ζωή, νιώθοντας
την ασφάλεια και την δύναμη του Θεού μέσα μας. ΑΜΗΝ!
Αρχιμ. Ε.Ο. -Μητρόπολη
Δημητριάδος
1 Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας,
Τόμος 2ος, σελ. 24-25
2 Ιωάννης Καραβιδόπουλος, «Μελέτες
ερμηνείας», σελ. 134
3 Ανέστης Κεσελόπουλος, «Πάθη και αρετές»,
σελ. 76
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου